Η κριτική

Τι να περιμένει κάποιος από ανθρώπους που μόνη τους έννοια είναι να ανακαλύπτουν τα τρωτά, τα λάθη και τα ανήθικα των άλλων και να μένουν σε αυτά;
Η αρνητική κριτική είναι το δημοφιλές άθλημα μας.
Εμείς οι άμεμπτοι, που κουβαλάμε όλη την γνώση του κόσμου, και όπου υστερούμε, δεχόμαστε την εξωτερική προσφορά ως λύτρωση της έλλειψής μας.

Ο Οδυσσέας μπορεί να μην κατάφερε να κρατήσει κλειστό τον ασκό του Αιόλου από τους συντρόφους του, αλλά πάλεψε με τις αντιξοότητες, εσωτερικές και εξωτερικές, έκλεισε τα αυτιά του στις σειρήνες ξέφυγε από την βελούδινη φυλακή της Καλυψούς και κατάφερε να γυρίσει στην Ιθάκη.
Και σε αυτήν την τελευταία φάση του ταξιδιού του, σφυρηλατημένος εσωτερικά και εξωτερικά, αντιμετώπισε μία και καλή τους μνηστήρες.

Δίπλα από κάθε άρνηση υπάρχει και μία κατάφαση.
Ενδιάμεσα υπάρχουν λογιών λογιών υποθέσεις, κρίσεις, υποκειμενικές και αντικειμενικές.
Τα ζύγια, στη ζυγαριά που ζυγίζει την κατάσταση είναι η γνώση, ο νους, το μέτρον, το δίκαιον.
Η επιλογή είναι τόσο καθαρή όσο και δυσδιάκριτη.
Το πόσο νέφος υπάρχει εξαρτάται από εμάς.
Χρέος μας είναι, όταν συννεφιάζουμε, έστω και άθελά μας, να μην προβλέπουμε τον καιρό.
Αφού έτσι και αλλιώς θα ξημερώσει.
Και τότε ουδέν κρυπτόν υπό του Ηλίου.
Καλό και Ηλιόλουστο Σαββατοκύριακο.