Η μπλού

Η μπλού είναι ένα χάσκυ 7 ετών περίπου, με δύο γαλάζια μάτια, υπέροχο τρίχωμα, καλοσυνάτο βλέμμα, και υπερήφανο παράστημα.
Η μπλού βρέθηκε πριν από τέσσερα χρόνια ένα πρωϊνό στον Διόνυσσο, έξω από μία οικοδομή, από τον Κώστα (ο Κώστας είναι ο αδελφός της αγαπημένης μου).
Την πλησίασε, την χάϊδεψε, και ένοιωσε αυτό που φοβότανε, αλλά κρυβότανε από το υπέροχο και λερωμένο τρίχωμά της.
Τα πλευρά της. Ποιος ξέρει πόσο καιρό ήταν νηστική.
Είχε γαριδάκια μαζί του και της τα έδωσε.
Έπρεπε όμως να πάει στην δουλειά του γιατί είχε αργήσει.
Της υποσχέθηκε ότι μόλις τελειώσει θα την φιλέψει κάτι καλύτερο.
Όταν τελείωσε, το μεσημέρι, έτρεξε να την βρει, αλλά δεν ήταν εκεί.
Θα πήγε μάλλον να βρει μόνη της κάτι να τσιμπήσει.
Την επόμενη ημέρα ο Κώστας, πέρασε από το ίδιο σημείο, ελπίζοντας ότι θα την ξαναδεί.
Η μπλού συνεπής στο πεπρωμένο της, τον περίμενε.
Αμέσως αντάλλαξαν τρυφερότητα, ύστερα ο Κώστας άνοιξε την πόρτα του αυτοκινήτου και η μπλού πήδηξε μέσα λες και το έκανε κάθε ημέρα.
Την ίδια ημέρα την πήγε στην γιατρό.
Την εξέτασε την περιποιήθηκε, και της πήρε και αίμα για τις δέουσες εξετάσεις.
Κατόπιν, την πήγε στο σπίτι του, την έπλυνε, την χτένισε και της έκανε το τραπέζι που δικαιούταν. Εκείνη απήλαυσε την περιποίηση, και έδειξε τους τρόπους της, παρ΄ όλη την πείνα της.
Το βλέμμα, η ουρά και η γλώσσα της, δεν σταμάτησαν να ευχαριστούν.
Μετά από λίγες ημέρες έφθασαν τα δυσάρεστα αποτελέσματα. Είχε καλαζάρ.
Ο Κώστας σαν έτοιμος από καιρό, ακολούθησε τα βήματα της θεραπείας με υπομονή και αγάπη. Κάθε ημέρα της έκανε τις ενέσεις της και της έδινε τα χάπια της μαζί με το απαραίτητο μεζεδάκι.
Ώσπου η μπλού τον έπαιρνε από το χέρι, με το ευγενικό της στόμα, για να του υπενθυμίσει ότι είναι ώρα για το χάπι και το μεζεδάκι.
Η μπλού, όπως ήταν φυσικό, έγινε τελείως καλά.
Μέχρι και παιδιά της επέτρεψε η γιατρός να κάνει.
Όταν συναντήθηκε, με τον μπρόκερ τον βολφ και τον ερμή, τους έπαιξε πρώτα, για να καταλήξει στον ερμή. Ήταν ο πιο δυνατός και το ένοιωθε.
Ο ερμής δεν καυχήθηκε.
Ο βολφ συνέχισε να την κυνηγάει, μέχρι που βαρέθηκε.
Ο μπρόκερ αντίθετα, πήγε στο κρεβάτι του και για όλο το βράδυ δεν μιλιότανε.
Πέρισυ το καλοκαίρι, προστέθηκε άλλο ένα μέλος στην συντροφιά της.
Ο ρούκι, ένα ποιμενικό κουτάβι.
Ο ρούκι μεγάλωσε και άρχισε να την παρενοχλεί, λόγω εφηβείας.
Ο Κώστας τότε αποφάσισε να την στειρώσει.
Έτσι την προηγούμενη Τρίτη, την πήγε για μία εγχείρηση ρουτίνας.
Το Σάββατο το βράδυ η μπλού, μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο, όπου διαπιστώθηκε εσωτερική αιμμοραγία και ρήξη νεφρού, το οποίο και αφαιρέθηκε.
Και ενώ έδειχνε να συνέρχεται, εχθές το βράδυ άρχισε να κλαίει μπροστά στον Κώστα.
Σήμερα, αποφάσισε (;) να φύγει.
Ο ρούντι, ο ερμής, ο μπρόκερ, ο βολφ, και όλοι εμείς που την αγαπήσαμε της ευχόμαστε καλό ταξίδι.
Ο Κώστας, θα της το ευχηθεί όταν σταματήσει να κλαίει.