Αντιγράφω από τον Θανάση Αλαμπάση αρκετά κατανοητή νομική γνωμάτευση για την νομικά ασταθή, αυθαίρετη και συνεπώς καρα-ΠΑΡΑΝΟΜΗ τροπολογία Ρέππα περί δίωξης και εκφοβισμού των κατά συρροή ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ.
Σύμφωνα με το εισαγωγικό σημείωμα του νόμου υπ’ αριθμ. 2696/1999 (με τον .....
οποίο κυρώθηκε ο ισχύων Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας) «ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας (Κ.Ο.Κ.) καθορίζει τη συμπεριφορά όλων, όσοι χρησιμοποιούν οδούς και με αυτή την έννοια αποτελεί θεμελιώδες κείμενο διαμόρφωσης των συνθηκών κυκλοφορίας». Περεταίρω ότι«οι τροποποιήσεις του ΚΟΚ εντάσσονται στο γενικότερο σχέδιο δράσεων του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών, για μια νέα, σύγχρονη αντίληψη της οδικής κυκλοφορίας με επίκεντρο την προστασία της ανθρώπινης ζωής και την εύρυθμη λειτουργία των οδών».
Προκύπτει από τα ανωτέρω ότι με τα άρθρα του ΚΟΚ ρυθμίζεται αποκλειστικά, ηδιαμόρφωση των συνθηκών κυκλοφορίας και ότι για να υπαχθεί μια παραβατική συμπεριφορά (πράξη ή παράλειψη) στις διατάξεις του ΚΟΚ, πρέπει να θέτει σε κίνδυνο την ανθρώπινη ζωή και την εύρυθμη λειτουργία των οδών. Αυτονόητο είναι ότι η μη συμμόρφωση στις διατάξεις του ΚΟΚ, συνιστά αποκλίνουσα συμπεριφορά που παραβιάζει τους κοινωνικούς κανόνες ή τις προσδοκίες μιας κοινωνικής ομάδας ή μιας ολόκληρης κοινωνίας. Πρόκειται για συμπεριφορά που απομακρύνεται από τα κοινωνικώς παραδεκτά πρότυπα συμπεριφοράς και που κρίνεται από έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων ότι ξεπερνά τα όρια της ανεκτικότητας.
Προκειμένου ο νομοθέτης να καταστείλει ποινικά το μαζικό κίνημα «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ διόδια» και μια ιδιωτικού δικαίου διαφορά (άρνηση καταβολής διοδιου τέλους στην παραχωρησιούχο) να χαρακτηριστεί ως παραβατική πράξη υπαγόμενη στις διατάξεις του ΚΟΚ (ώστε να μπορεί να διαπιστώνεται από τα αρμόδια αστυνομικά όργανα), ΕΠΡΕΠΕ η άρνηση πληρωμής διοδίων τελών να χαρακτηριστεί ως αποκλίνουσα συμπεριφορά, που προκαλεί κωλυσιεργία και επηρεάζει αρνητικά την κυκλοφορία αλλά και την ασφάλεια και λειτουργία των οδών… Σε διαφορετική περίπτωση, η υπαγωγή της ανωτέρω συμπεριφοράς στις διατάξεις του ΚΟΚ θα ήταν ανεπίτρεπτη…
Αυτό επιχειρείται να γίνει με την αιτιολογική έκθεση της τροπολογίας στο σχέδιο νόμου για την «Εξυγίανση, αναδιάρθρωση και ανάπτυξη των αστικών συγκοινωνιών Περιφέρειας Αττικής…» όπου ορίζεται ότι «η με οποιοδήποτε τρόπο άρνηση ή αποφυγή πληρωμής διοδίων τελών σε αυτοκινητόδρομους, οδούς ταχείας κυκλοφορίας, σήραγγες και γέφυρεςσυνιστά αποκλίνουσα συμπεριφορά που προκαλεί κωλυσιεργία, επηρεάζει αρνητικά την κυκλοφορία αλλά και την ασφάλεια και λειτουργία της συγκοινωνιακής εγκατάστασης. Προς τούτο συνιστάται η θέσπιση ρητής απαγόρευσης και εντεύθεν η απειλή των προβλεπόμενων κυρώσεων. Η προτεινόμενη διάταξη εντάσσεται συστηματικά στο άρθρο 29 του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, όπου και ρυθμίζεται η εν γένει κίνηση οχημάτων σε αυτοκινητόδρομους, οδούς ταχείας κυκλοφορίας και σήραγγες. Η παράβαση μπορεί να διαπιστώνεται από τα αρμόδια αστυνομικά όργανα με αυτοπρόσωπη παρουσία κατά τη διάπραξή της ή κατόπιν ελέγχου του οχήματος. Σε κάθε περίπτωση η παράβαση βεβαιώνεται από την αρμόδια αστυνομική υπηρεσία και συνεπάγεται για τον παραβάτη την επιβολή του διοικητικού προστίμου που προβλέπεται στο τέλος της παραγράφου 11 του άρθρου (200 ευρώ) και τη δυνητική επιβολή των διοικητικών μέτρων του άρθρου 103 παρ. 2 του Κώδικα (αφαίρεση άδειας ικανότητας οδηγού, άδεια κυκλοφορίας και κρατικών πινακίδων οχήματος για 20 ημέρες)».
Οι παραβάσεις όμως του ΚΟΚ που προκαλούν κωλυσιεργία (παρακώλυση) και επηρεάζουντην ασφάλεια και λειτουργία της συγκοινωνιακής εγκατάστασης υπάγονται ευθέως στα εγκλήματα κατά της ασφάλειας των συγκοινωνιών όπως αυτά προβλέπονται και τιμωρούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του Ποινικού Κώδικα. Οπότε πέραν της επιβολής του διοικητικού προστίμου που προβλέπεται από τον ΚΟΚ, είναι τιμωρητέες και κατά τον Ποινικό Κώδικα και συγκεκριμένα από τα άρθρα 290 (Διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών), 291 (Διατάραξη της ασφάλειας σιδηροδρόμων, πλοίων και αεροσκαφών) και 292 (Παρακώλυση συγκοινωνιών).
Αφής στιγμής λοιπόν η πράξη της «με οποιοδήποτε τρόπο άρνησης ή αποφυγής πληρωμής διοδίων τελών» χαρακτηρίστηκε ως πράξη που προκαλεί κωλυσιεργία (παρακώλυση) και επηρεάζει την ασφάλεια της συγκοινωνιακής εγκατάστασης, τιμωρείται εκτός από την επιβολή του διοικητικού προστίμου ύψους 200 ευρώ που πλέον προβλέπει ο ΚΟΚ και από τα άρθρα 290 (Διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών) και 292 (Παρακώλυση συγκοινωνιών) του Ποινικού Κώδικα.
Αν λοιπόν αποδεδειχθεί ότι η πράξη της «με οποιοδήποτε τρόπο άρνησης ή αποφυγής πληρωμής διοδίων τελών» συνιστά το έγκλημα των άρθρων 290 ΠΚ (Διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών) και 292 ΠΚ (Παρακώλυση συγκοινωνιών), τότε ΟΡΘΩΣ υπήχθη στις διατάξεις του ΚΟΚ. Αν ΟΧΙ, τότε μπορεί να καταπέσει στα δικαστήρια εντος 24 ωρών.
Σύμφωνα με το άρθρο 290 παρ. 1 ΠΚ «όποιος με πρόθεση διαταράσσει την ασφάλεια της συγκοινωνίας στους δρόμους ή στις πλατείες τιμωρείται: α) με φυλάκιση, αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο β) με κάθειρξη, αν επήλθε θάνατος» , ενώ σύμφωνα με το άρθρο 292 παρ. 1. «όποιος με πρόθεση παρεμποδίζει τη λειτουργία κοινόχρηστης εγκατάστασης που εξυπηρετεί τη συγκοινωνία και ιδίως σιδηροδρόμου, αεροπλάνου, λεωφορείου, κλπ που προορίζονται για κοινή χρήση τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών».
Το έγκλημα του άρθρου 290 ΠΚ
Για την αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος του αρθρ. 290 (Διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών), απαιτείται α) διατάραξη της συγκοινωνίας β) ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΠΡΟΚΥΨΕΙ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟ και γ) δόλος του δράστη. Εάν δεν συντρέχουν αθροιστικά οι ανωτέρω τρεις περιπτώσεις, ΔΕΝ ΣΤΟΙΧΕΙΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ. Η δυνατότητα να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο από την πράξη, είναι έγκλημα συγκεκριμένης διακινδύνευσης (βλ. άρθρ. 18 αριθ. 6), δηλ. η διατάραξη πρέπει να συνέχεται με κίνδυνο κυρίως με ανθρώπινη υλική και εμφανή ενέργεια σε κάθε μορφής οδό, ήτοι με επικείμενη επέλευση βλάβης, χωρίς να είναι αναγκαία η επέλευση της, αρκεί να κρίνεται ότι η πράξη στη συγκεκριμένη περίπτωση θεωρείται ως πρόσφορη και ικανή, ως εκ της εντάσεως ποιότητας και μορφής να προκαλέσει κίνδυνο ανθρώπου . Έτσι έκρινε ο Άρειος Πάγος (βλ. ΑΠ 1585/95 ΜΣΤ1014- 1797/87 ΝοΒ 1988.146 ,. αναλυτικά για το δικαστήριο εδώ).
Προκύπτει από τα ανωτέρω ότι δεν χρειάζεται να είναι κάποιος νομικός για αντιληφθεί το αυτονόητο: ότι η πράξη της με οποιοδήποτε τρόπο άρνησης ή αποφυγής πληρωμής διοδίων τελών ΔΕΝ συνέχεται με κίνδυνο, με επικείμενη δηλαδή επέλευση βλάβης σε άνθρωπο, ούτε ότι η πράξη αυτή θεωρείται ως πρόσφορη και ικανή, ως εκ της εντάσεως ποιότητας και μορφής να προκαλέσει κίνδυνο ανθρώπου… Οπότε ο χαρακτηρισμός της πράξης με την αιτιολογική έκθεση ως πράξης «που επηρεάζει αρνητικά την ασφάλεια της συγκοινωνιακής εγκατάστασης» έγινε κατά προκλητική παραβίαση του Νόμου (προκειμένου να ενταχθεί άρον άρον στις διατάξεις του ΚΟΚ), ώστε να εξυπηρετηθούν τα επιχειρηματικά συμφέροντα των παραχωρησιούχων εργολάβων, κατ εντολή των οποίων νομοθέτησε η βουλή «των Ελλήνων».
Τυχόν δε ισχυρισμός των αμαρτωλών αυτών ανθρώπων, ότι η πράξη της άρνησης ή αποφυγής πληρωμής διοδίων συνδέεται άμεσα με την ασφάλεια λογω της συντήρησης του οδικού δικτύου με χρήματα που εισπράττονται από τα διόδια, οπότε η μη καταβολή διοδιου τέλους μπορεί λογω πλημμελούς συντήρησης της οδού να συνέχεται με κίνδυνο με επικείμενη δηλ. επέλευση βλάβης σε άνθρωπο, αντικρούεται ευχερώς ως εξής:
Κίνδυνος είναι μια κατάσταση με υλικήν υπόσταση, αντιληπτή από τις αισθήσεις μας, είναι εκείνη η μεταβολή στον εξωτερικό κόσμο που συνεπάγεται την δημιουργία αιτιακών όρων ή συνθηκών για την επέλευση μιας βλάβης (ενός βλαβερού αποτελέσματος) που δεν συνέβη ακόμα γιατί απαιτούνται και άλλοι αιτιακοί όροι. Στο έγκλημα της διατάραξης της ασφάλειας των συγκοινωνιών πρέπει να αποδειχθεί η δημιουργία ΕΜΠΕΙΡΙΚΑ κινδύνου από την συμπεριφορά του δράστη και ΟΧΙ από άλλους όρους, άσχετους με την πράξη που χαρακτηρίζεται επικίνδυνη. Διαφορετική εκδοχή θα οδηγούσε σε υπερβολική διεύρυνση του αξιοποίνου των εγκλημάτων τούτων (βλ. /. Μανωλεδάκη, Γενική θεωρία του Ποινικού Δικαίου, τόμος Β`, έκδοση 1978, σελ. 103-108).
Γνήσιο -σύμφωνα πάντοτε με την αιτιολογική έκθεση- έγκλημα διακινδύνευσης ή έγκλημα συγκεκριμένης διακινδύνευσης είναι και η διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών (άρθρο 290 περ. α` του Π.Κ.) που ο αρμόδιος υπουργός θεωρεί ότι τελείται, με την επιχειρηθείσα άρνηση ή αποφυγή πληρωμής διοδίων τελών. Για να στοιχειοθετηθεί όμως το πιο πάνω έγκλημα θα `πρεπε να `χουμε κίνδυνο για άνθρωπο και όχι οποιοδήποτε κίνδυνο, αλλ` ΕΜΠΕΙΡΙΚΑ, πλέον, διαπιστωμένο κίνδυνο απ` την επιχειρούμενη κάθε αυτή άρνηση ή αποφυγή πληρωμής διοδίων τελών και ΟΧΙ από άλλους όρους, άσχετους με την πράξη που χαρακτηρίζεται επικίνδυνη.
Για να στοιχειοθετούταν δηλ. το έγκλημα θα έπρεπε να αποδεικνύεται η δημιουργία ΕΜΠΕΙΡΙΚΑ κινδύνου από την συμπεριφορά του δράστη (που δεν πληρώνει διόδια) και ΟΧΙ από άλλους όρους (πλημμελής συντήρηση της οδού από τον εργολάβο με τον ισχυρισμό ότι λογω της μη πληρωμής διοδίων δεν δύναται οικονομικά να εκτελέσει έργα συντήρησης και ασφάλειας της οδού), ορους άσχετους δηλ. με την πράξη που χαρακτηρίζεται επικίνδυνη. Για περισσότερη νομική ανάλυση για το δικαστήριο εδώ (Δ97/1182/54/1998 ΔΙΑΤ ΕΙΣΠΡΘΕΣΣΑΛ).
Τέλος κατά το άρθρο 15 του Π.Κ., όπου ο νόμος, για την ύπαρξη αξιόποινης πράξεως απαιτεί να έχει επέλθει ορισμένο αποτέλεσμα, η μη αποτροπή του τιμωρείται όπως η πρόκλησή του με ενέργεια, αν ο υπαίτιος της παράλειψης είχε ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να παρεμποδίσει την επέλευση του αποτελέσματος. Από τη διάταξη αυτή συνάγεται ότι αναγκαία προϋπόθεση της εφαρμογής της είναι η ύπαρξη ιδιαίτερης (δηλαδή ειδικής και όχι γενικής) υποχρεώσεως του υπαιτίου προς ενέργεια, που τείνει στην παρεμπόδιση του αποτελέσματος για την επέλευση του οποίου ο νόμος απειλεί ορισμένη ποινή. Η υποχρέωση αυτή μπορεί να πηγάζει από ρητή διάταξη νόμου ή από σύμπλεγμα νομικών καθηκόντων, που συνδέονται με ορισμένη έννομη σχέση του υποχρέου ή από ΣΥΜΒΑΣΗ ή από ορισμένη συμπεριφορά του υπαιτίου από την οποία δημιουργήθηκε ο κίνδυνος επέλευσης του εγκληματικού αποτελέσματος.
Τέτοια ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να παρεμποδίσει την επέλευση του αποτελέσματος με έργα συντήρησης και ασφάλειας έχει από τη ΣΥΜΒΑΣΗ παραχώρησης και το νόμο η παραχωρησιούχος και όχι ο χρήστης της οδού ο οποίος αρνείται να πληρώσει διόδια τέλη(βλ. εδώ αιτιολογημένη καταδίκη με απόφαση του Αρείου Πάγου, πολιτικού μηχανικού για το έγκλημα της διατάραξης ασφάλειας των συγκοινωνιών, ο οποίος ως έχων ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να μεριμνήσει για την ασφάλεια της οδού, ως υπεύθυνος για την επίβλεψη της ανακατασκευής της Εθνικής Οδού Αθηνών – Θεσ/κης, δεν μερίμνησε για τον καθαρισμό της οδού από χώματα που διασκόρπιζαν τα φορτηγά αυτοκίνητα της εργολήπτριας εταιρείας, με αποτέλεσμα λόγω της βροχής η επιφάνεια του οδοστρώματος να καταστεί ολισθηρή και η κυκλοφορία επί της οδού επικίνδυνη).
Το έγκλημα του άρθρου 292 ΠΚ
Κατά το άρθρο 292 παρ. 1 ΠΚ, όποιος με πρόθεση παρεμποδίζει τη λειτουργία κοινόχρηστης εγκατάστασης που εξυπηρετεί τη συγκοινωνία και ιδίως σιδηροδρόμου, αεροπλάνου, Λεωφορείου, που προορίζονται για κοινή χρήση, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι τα στοιχεία του προαναφερομένου εγκλήματος της παρακώλυσης συγκοινωνιών είναι: α] η δια θετικής ενέργειας [όχι με παράλειψη] και καθ` οιονδήποτε τρόπο παρακώλυση της κανονικής λειτουργίας μιας κοινής χρήσης εγκατάστασης, η οποία μπορεί να είναι διαρκής ή προσωρινή, β] εγκατάσταση κοινής χρήσης που εξυπηρετεί τη συγκοινωνία, γ] η εγκατάσταση αυτή να είναι προορισμένη για κοινή χρήση [από άγνωστο αριθμό προσώπων και αδιάκριτα και δ] η παρακώλυση να γίνεται από πρόθεση [ΑΠ 1254/1993, ΠΧρ ΜΓ.1009, ΑΠ 1009/2000 ΠΧρ ΝΑ.243].
Περεταίρω , η παρακώλυση των “συγκοινωνιών” που προορίζονται για περιορισμένη μόνο χρήση ΔΕΝ τιμωρείται με το παρόν άρθρο (σχετ. ΑιτΕκθ σ. 264). Έχει αναφορικά με αυτό κριθεί, ότι η κατασκευή που προορίζεται για την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων παρά το γεγονός ότι έχει προέλθει μετά από εξειδικευμένες τεχνικές μελέτες και εργασίες, με τη μόνιμη τοποθέτηση αδρανών υλικών επί εδάφους διαμορφωθέντος καταλλήλως δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί ως εγκατάσταση κατά την έννοια της διατάξεως του άρθρου 292 παρ. 1 ΠΚ, όπου δεν αρκεί απλώς μια μόνιμη κατασκευή, αλλά απαιτεί ένα οργανικό σύνολο που εμφανίζει αυτοτελή λειτουργία όπως ο σιδηρόδρομος, το λεωφορείο, το ταχυδρομείο κ.λ.π., (Συμ. Πλημ. Τρικ. 140/ 1994 Υπεράσπιση 1994 σελ. 1427).
Προκύπτει από τα ανωτέρω ότι α) η ΜΗ καταβολή διοδίου τέλους δεν αποτελεί θετική ενέργεια αλλά παράλειψη, οπότε η πράξη αυτή δεν συνιστά παρεμπόδιση της λειτουργίας κοινόχρηστης εγκατάστασης που εξυπηρετεί τη συγκοινωνία και επομένως ΔΕΝ εμπίπτει στην περίπτωση του άρθρου 292 παρ. 1 ΠΚ και β) οι κατασκευές των διοδίων σταθμών παρά το γεγονός ότι έχουν προέλθει μετά από εξειδικευμένες τεχνικές μελέτες και εργασίες, με τη μόνιμη τοποθέτηση αδρανών υλικών επί εδάφους διαμορφωθέντων καταλλήλως, δεν είναι δυνατόν να θεωρηθούν ως εγκατάσταση κατά την έννοια της διατάξεως του άρθρου 292 παρ. 1 ΠΚ, αφού δεν αρκεί απλώς μια μόνιμη κατασκευή (σταθμός διοδίων), αλλά απαιτείται ένα οργανικό σύνολο που εμφανίζει αυτοτελή λειτουργία (όπως ο σιδηρόδρομος και το λεωφορείο). Οι σταθμοί των διοδίων είναι μεν οργανικές εγκαταστάσεις, δίχως όμως οργανικό σύνολο που να εμφανίζει αυτοτελή λειτουργία όπως είναι το σιδηροδρομικό λχ δίκτυο.
Προκύπτει από τα παραπάνω ότι δεν χρειάζεται να είναι κάποιος νομικός για αντιληφθεί το αυτονόητο: ότι η πράξη της με οποιοδήποτε τρόπο άρνησης ή αποφυγής πληρωμής διοδίων τελών ΔΕΝ συνιστά παρακώλυση δηλ. παρεμπόδιση της λειτουργίας κοινόχρηστης εγκατάστασης που εξυπηρετεί τη συγκοινωνία… Οπότε ο χαρακτηρισμός της πράξης με την αιτιολογική έκθεση ως πράξης «που προκαλεί κωλυσιεργία» έγινε κατά προκλητική παραβίαση του Νόμου (προκειμένου να ενταχτεί άρον άρον στις διατάξεις του ΚΟΚ), ώστε να εξυπηρετηθούν τα επιχειρηματικά συμφέροντα των παραχωρησιούχων εργολάβων, κατ εντολή των οποίων νομοθέτησε η βουλή «των Ελλήνων».
«Αποκλίνουσα συμπεριφορά» σύμφωνα με τη φαιδρή αιτιολογική έκθεση, η άρνηση πληρωμής διοδίων τελών!!!
Σύμφωνα με την ερμηνεία που η επιστήμη της κοινωνιολογίας αποδίδει στον όρο, απόκλιση είναι η κοινωνικά παραδεκτή απόσταση της εκπλήρωσης από το πρότυπο του ρόλου. Από ένα σημείο και μετά, η απόκλιση συνιστά παράβαση κοινωνικού κανόνα (νόμου, εθίμου ή συνήθειας) και κρίνεται ως κοινωνικά απαράδεκτη. Γίνεται τότε εκτροπή ή παρέκκλιση, απέναντι στην οποία η κοινωνία αντιτάσσει κάποια μορφή κοινωνικού ελέγχου. Επομένως, η έκτροπη συμπεριφορά ή κοινωνική απόκλιση ή κοινωνική παρέκκλιση (deviant behavior / deviance) είναι η συμπεριφορά που παραβιάζει τους κοινωνικούς κανόνες ή τις προσδοκίες μιας κοινωνικής ομάδας ή μιας ολόκληρης κοινωνίας. Πρόκειται για συμπεριφορά που απομακρύνεται από τα κοινωνικώς παραδεκτά πρότυπα συμπεριφοράς και που κρίνεται από έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων ότι ξεπερνά τα όρια της ανεκτικότητας.
Άτομα που εκδηλώνουν αποκλίνουσα ή παραβατική συμπεριφορά (δηλ. παραβατικά άτομα) είναι οι φονιάδες, οι κλέφτες, οι μαφιόζοι, οι ναρκομανείς, οι αθλητές που ντοπάρονται, αυτοί που παραβιάζουν κατά συνήθεια τις ώρες κοινής ησυχίας, όσοι φοράνε σορτσάκια και αθλητικά παπούτσια σ’ έναν γάμο, όσοι γελάνε σε μια κηδεία, κ.ο.κ.
Σύμφωνα με την Δρ. Ασπασία Τσαούση (Πανεπιστήμιο Αθηνών/ Τμήμα Μ.Ι.Θ.Ε. Κοινωνιολογία των Έμφυλων Σχέσεων), η αποκλίνουσα συμπεριφορά είναι κοινωνικά προσδιορισμένη συμπεριφορά. Με άλλα λόγια, ο χαρακτηρισμός μιας συμπεριφοράς ή μιας ενέργειας ως αποκλίνουσας ποικίλλει σημαντικά, ανάλογα με την ιστορική εποχή, τον τόπο και την κοινωνική ομάδα. Ιδιαίτερα πρέπει να τονιστεί η σχετικότητα της απόκλισης μέσα στο χρόνο, καθώς αυτό που θεωρείται απόκλιση σε δεδομένη ιστορική στιγμή μπορεί να είναι γενικώς παραδεκτή συμπεριφορά σε μιαν άλλη. Έτσι, παρατηρείται ένας αναπροσδιορισμός της αποκλίνουσας συμπεριφοράς.
Η συμπεριφορά άρνησης πληρωμής για ΠΑΡΑΝΟΜΑ διόδια, δεν είναι συμπεριφορά που απομακρύνεται από τα κοινωνικώς παραδεκτά πρότυπα συμπεριφοράς, ούτε συμπεριφορά που κρίνεται από έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων ότι ξεπερνά τα όρια της ανεκτικότητας.Το αντίθετο μάλιστα αφού ήδη, το 30% των οδηγών αρνούνται να πληρώσουν διόδια… Το 30% αυτών των οδηγών καθώς και 79% των πολιτών που σε δημοσκόπηση του περιοδικού 4Τ στην ερώτηση «συμφωνείτε να μην πληρώνονται διόδια?» απαντούν «ναι παντού» και«σε ορισμένες περιπτώσεις μόνο», αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας που κρίνει ότι τα όρια της ανεκτικότητας δεν τα ξεπερνούν οι πολίτες που δεν πληρώνουν διόδια, αλλά η κλεπτοκρατία που επιβάλει την πληρωμή ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ διοδίων… Ο χαρακτηρισμός δε της συμπεριφοράς άρνησης πληρωμής ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ διοδίων τελών ως δήθεν αποκλίνουσας -κατά την κλεπτοκρατία- συμπεριφοράς, εμφανίζεται σήμερα εντονότερη σε σχέση με το παρελθόν, λογω της δυσμενέστατης οικονομικής συγκυρίας σε συνδυασμό με την προκλητική ατιμωρησία πρωθυπουργών και υπουργών, που έχει εξοργίσει τους πολίτες.
Το θεαματικά διαρκώς αυξανόμενο ενδιαφέρον της ελληνικής κοινωνίας για το κίνημα «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ διόδια» και «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ (γενικώς)» (ως κίνημα διαμαρτυρίας απέναντι στην ανομία και την επιλεκτική ατιμωρησία όσων έφτασαν τη χώρα εδω), αποδεικνύεται περίτρανα, από την κάθετη αύξηση των δυο τελευταίων ετών στις αναζητήσεις των Ελλήνων στη μηχανή της Google, με λέξεις κλειδιά «διόδια» και «δεν πληρώνω».
Πως ακυρώνεται ο νόμος σε 24 ώρες:
Τα παρακάτω αποτελούν προσωπική επιστημονική άποψη, έχουν ενημερωτικό σκοπό και δεν αποτελούν προτροπή για συγκεκριμένη ενέργεια
Το να προσφύγεις εναντίον της τροπολογίας στο Συμβούλιο της Επικρατείας ή στα διοικητικά δικαστήρια (για την ακύρωση της κάθε αστυνομικής κλήσης ξεχωριστά), θα πάρει χρόνια ολόκληρα… Γνωρίζουν αυτοί που έφεραν την τροπολογία στη βουλή , ότι αυτή θα ακυρωθεί… Απλά αυτό θα πάρει χρόνια… Μέχρι τότε, το σημαντικό αυτό κίνημα θα έχει ατονήσει… Πρόσεξε λοιπόν τι θα μπορούσε να γίνει:
Αφής στιγμής η πράξη της «με οποιοδήποτε τρόπο άρνησης ή αποφυγής πληρωμής διοδίων τελών» χαρακτηρίστηκε ως πράξη που προκαλεί κωλυσιεργία (παρακώλυση) και επηρεάζει την ασφάλεια της συγκοινωνιακής εγκατάστασης, τιμωρείται εκτός από την επιβολή του διοικητικού προστίμου ύψους 200 ευρώ που προβλέπει πλέον ο ΚΟΚ και από τα άρθρα 290 (Διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών) και 292 (Παρακώλυση συγκοινωνιών) του Ποινικού Κώδικα.
Τα εγκλήματα των άρθρων 290 και 292 διώκονται ΑΥΤΑΠΑΓΓΕΛΤΑ. Τι σημαίνει αυτό? Ότι το αστυνομικό όργανο που βεβαιώνει την παράβαση (και επιβάλει πρόστιμο 200 ευρώ), υποχρεούται να σε συλλάβει ΑΜΕΣΩΣ και να σε στείλει κατηγορούμενο (με την αυτόφωρη διαδικασία), ώστε να δικαστείς για τα αδικήματα της διατάραξης της ασφάλειας των συγκοινωνιών (290) και της παρακώλυσης συγκοινωνιών (292). Δεν έχει «δεν θέλω»ούτε «σε λυπάμαι και δε σε στέλνω κατηγορούμενο». Το αστυνομικό όργανο είναι υποχρεωμένο από τον νόμο να σε στείλει κατηγορούμενο. Διαφορετικά ευθύνεται για παράβαση καθήκοντος.
Πρόσεξε τώρα να δεις: Τα αστυνομικά όργανα που θα βεβαιώνουν στο εξής τις παραβάσεις, δεν γνωρίζουν ούτε ότι πρέπει να σε συλλάβουν, ούτε ότι πρέπει να σε στείλουν κατηγορούμενο. Από ψηλά υπάρχει προφανώς η εντολή, ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ γιατί αν πάει, ο ΝΟΜΟΣ ΘΑ ΚΑΤΑΠΕΣΕΙ (ΣΤΑ ΠΟΙΝΙΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ) ΜΕΣΑ ΣΕ 24 ΩΡΕΣ…
Οπότε μόλις το αστυνομικό όργανο βεβαιώσει την παράβαση (σου κόψει κλήση 200 ευρώ), θα μπορούσε να του δηλώσεις το εξής: «Η παράβαση την οποία μόλις βεβαιώσατε, έχει σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση της τροπολογίας στο σχέδιο νόμου για την «Εξυγίανση, αναδιάρθρωση και ανάπτυξη των αστικών συγκοινωνιών Περιφέρειας Αττικής…», χαρακτηρισθεί ως πράξη που προκαλεί παρακώλυση συγκοινωνιών και επηρεάζει την ασφάλεια και λειτουργία της συγκοινωνιακής εγκατάστασης. Οι ανωτέρω πράξεις που με την άρνηση πληρωμής διοδιου τέλεσα, υπάγονται ευθέως στα εγκλήματα κατά της ασφάλειας των συγκοινωνιών όπως αυτά προβλέπονται και τιμωρούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του Ποινικού Κώδικα, τα οποία διώκονται ΑΥΤΑΠΑΓΓΕΛΤΑ. Πέραν της επιβολής του διοικητικού προστίμου που μου επιβάλατε, είναι τιμωρητέες και κατά τον Ποινικό Κώδικα και συγκεκριμένα από τα άρθρα 290 (Διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών)και 292 (Παρακώλυση συγκοινωνιών). Για το λόγο αυτό ΥΠΟΧΡΕΟΥΣΤΕ να με συλλάβετε αμέσως, να υποβάλετε εναντίον μου μήνυση και με την αυτόφωρη διαδικασία να κρατηθώ και να οδηγηθώ αμέσως στον Εισαγγελέα. Αν αρνηθείτε να κάνετε το καθήκον σας, σας γνωστοποιώ ότι θα υποβάλω εναντίον σας μήνυση για παράβαση καθήκοντος και κατάχρηση εξουσίας» .
Η νομική βάση της μήνυσης κατά του αστυνομικού οργάνου για παράβαση καθήκοντος και κατάχρηση εξουσίας, θα μπορούσε να είναι ότι αρνήθηκε να εκτελέσει το καθήκον του (να σε στείλει κατηγορούμενο ώστε να κριθεί από τον ποινικό δικαστή αν είναι σύννομος ο χαρακτηρισμός της άρνησης πληρωμής διοδίου ως πράξη που προκαλεί κωλυσιεργία (292 ΠΚ) και επηρεάζει αρνητικά την ασφάλεια της συγκοινωνιακής εγκατάστασης (290 ΠΚ), προκειμένου να προστατέψει την παράνομη τροπολογία, για να μην καταπέσει ενωπιον του ποινικού δικαστηρίου, εξυπηρετώντας με τον τρόπο αυτό τα επιχειρηματικά συμφέροντα της παραχωρησιούχου (να προσπορίσει στην παραχωρησιούχο παράνομο όφελος π.χ από είσπραξη διοδίων για υπό κατασκευή αυτοκινητόδρομο ή αυτοκινητόδρομο που ΔΕΝ πληρεί τις προϋποθέσεις ασφαλείας που η 1992/62 οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορίζει , βλ. αρθρ. 259 ΠΚ και για ανάλυση παράβασης καθήκοντος και κατάχρησης εξουσίας δες εδώ). Τυχόν δε παράλειψη του αστυνομικού οργάνου να εκτελέσει το καθήκον του, προσβάλει ευθέως το δικαίωμα αυτού που δεν πληρώνει διόδια, διότι του αποστερεί την πρόσβαση σε δίκαιη δίκη (προκειμένου να κριθεί η πράξη του και να αθωωθεί), ώστε με την αθωωτική απόφαση του ποινικού δικαστηρίου να διευκολυνθεί στην δίκη ενωπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου, για την ακύρωση της ατομικής διοικητικής πράξης της επιβολής διοικητικού πρόστιμου ύψους 200 ευρώ.
Αρκεί λοιπόν να πας κατηγορούμενος. Τα υπόλοιπα είναι απλά. Θα μπορούσε να εμφανιστείς στον Εισαγγελέα με όσα ανωτέρω παραθέτω και στην περίπτωση που σε παραπέμψει να δικαστείς, παρουσιάζεσαι στο ποινικό δικαστήριο και βάζεις ως αυτοτελή ισχυρισμό, όσα ανωτέρω παραθέτω (εγγράφως). Το δικαστήριο –εκτιμώ ότι- θα μπορούσε να σε κηρύξει πανηγυρικά αθώο…
Αν κριθείς αθώος, αυτό σημαίνει ότι το δικαστήριο έκρινε ότι ΔΕΝ ΤΕΛΕΣΕΣ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ των άρθρων 290 (Διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών) και 292 (Παρακώλυση συγκοινωνιών). Αυτό συνεπάγεται, ότι ο χαρακτηρισμός της πράξης με την αιτιολογική έκθεση ως πράξης «που προκαλεί κωλυσιεργία (292 ΠΚ) και επηρεάζει αρνητικά την ασφάλεια της συγκοινωνιακής εγκατάστασης (290 ΠΚ)», κρίθηκε από το ποινικό δικαστήριο ως μη νόμιμος… Ελλείψει λοιπόν τέτοιου χαρακτηρισμού ως νόμιμου, η πράξη της «με οποιοδήποτε τρόπο άρνησης ή αποφυγής πληρωμής διοδίων τελών», ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ περιλαμβάνεται στον ΚΟΚ. Οπότε ο νόμος θα έχει καταπέσει στα ποινικα δικαστήρια, μέσα σε 24 μόλις ώρες…
Αν αυτό συμβεί και μάλιστα μέσα σε λίγες ώρες ή μέρες από την ψήφιση της τροπολογίας, τότε αυτός που έφερε την τροπολογία στη βουλή, οφείλει –αν μη τι άλλο- να παραιτηθεί…
Πηγή:ΘΕΩΡΕΙΟ
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ανυπακοή. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ανυπακοή. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
ΑΝΥΠΑΚΟΗ
Μια ηθική και πολιτική αντίδραση στην ανομία τής Εξουσίας
Ο έλληνας υπουργός Μεταφορών, Δημήτρης Ρέππας, δήλωσε την περασμένη εβδομάδα: «Δεν πρόκειται να αφήσουμε τη χώρα εκτεθειμένη στον κίνδυνο τής διεθνούς ανυποληψίας και τής περιθωριοποίησης, γιατί εκεί οδηγείται μια χώρα με ταυτότητα ανομίας. Προέχει η απαξίωση τής κοινωνικής αντίληψης τού τζαμπατζή και η πολιτική κατάρρευση τού ψευδομοιώματος προοδευτισμού, που κάποιοι προβάλλουν».
Ο ενοχλημένος υπουργός αναφερόταν στις μαζικές διαδηλώσεις, που λαμβάνουν χώρα στην Ελλάδα τον τελευταίο μήνα. Περιλαμβάνουν το κίνημα «Δεν πληρώνω», το οποίο ενθαρρύνει τούς ανθρώπους να σταματήσουν να πληρώνουν τα ληστρικά διόδια στούς επικίνδυνους δρόμους τής Ελλάδας ή το εισιτήριο στις δημόσιες μεταφορές, που αυξήθηκε κατά 40% την περασμένη εβδομάδα. Οι γιατροί απεργούν και έχουν καταλάβει το υπουργείο Υγείας, οι απεργίες των εργαζόμενων στα μέσα μαζικής μεταφοράς, παρά τις επανειλημμένες δικαστικές αποφάσεις, που τους κηρύσσουν παράνομους, έχουν σταματήσει την κυκλοφορία των ΜΜΜ στην Αθήνα. Η αναμενόμενη κινητοποίηση των αγροτών ολοκληρώνει την εικόνα.
Η Ελλάδα έχει εισέλθει σε μια περίοδο κρίσης, που υπογραμμίζεται από την καταδίκη τού απάνθρωπου τρόπου αντιμετώπισης των προσφύγων εκ μέρους τού Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων την περασμένη εβδομάδα. Ο υπουργός το επιβεβαίωσε. Όταν οι κυβερνήσεις αρχίζουν να ισχυρίζονται, ότι οι πολίτες έχουν απόλυτο καθήκον να υπακούν στο νόμο, εμμέσως αναγνωρίζουν, ότι η πολιτική τους -και, συνεπώς, το ηθικό κύρος τους- έχει αποτύχει.
Αυτό, που ο υπουργός μέσα στην άγνοια και την απελπισία του ονομάζει «ανομία», η πολιτική και νομική θεωρία το εξετάζει υπό τον όρο «πολιτική ανυπακοή». Από την Αντιγόνη μέχρι τούς αγωνιστές για τα πολιτικά και εργατικά δικαιώματα, τούς ειρηνιστές, τις σουφραζέτες και τούς αντιρρησίες συνείδησης, η ανυπακοή δεν είναι παρανομία. Είναι η εξωτερίκευση τής ηθικής συνείδησης και τής πολιτικής πίστης στις αρχές τής δικαιοσύνης και τής δημοκρατίας. Σε όλη την Ιστορία, η ανυπακοή έχει αλλάξει καθεστώτα, συντάγματα και νόμους, όπως βλέπουμε τώρα στην Αίγυπτο.
Στις ΗΠΑ, η μαζική ανυπακοή εναντίον των ρατσιστικών διακρίσεων και τού πολέμου στο Βιετνάμ, στις δεκαετίες τού 1960 και 1970, οδήγησε σε μια μεγάλη συζήτηση μεταξύ δικαστών και πολιτικών φιλοσόφων, η οποία κατέληξε, ότι σε συγκεκριμένες περιστάσεις η ανυπακοή όχι μόνο επιτρεπόταν, αλλά ήταν απαιτούμενη - και τα δικαστήρια πρέπει να προστατεύουν αυτούς που την ασκούν. Η επιχειρηματολογία που ακολουθούσε την κλασική φιλελεύθερη φιλοσοφία ήταν η εξής: Η πολιτική εξουσία είναι νομιμοποιημένη, όταν προωθεί την ατομική αυτονομία. Στην εκδοχή τού Ρουσσώ, εμείς, ο λαός, είμαστε νομοθέτες όσο και υπήκοοι, κύριοι όσο και υπηρέτες. Οι πολίτες έχουν παράσχει την ολόθυμη συναίνεσή τους στο Σύνταγμα και στην κυβέρνηση με ένα πραγματικό ή ουσιαστικό κοινωνικό συμβόλαιο και έχουν υποσχεθεί υπακοή με αντάλλαγμα νόμους, που προωθούν το κοινό καλό και τη δικαιοσύνη.
Όμως, το γεγονός, ότι δεν επιλέγουμε το πού γεννιόμαστε και ζούμε καθιστά τη διαφωνία ακέραιο τμήμα των συνταγματικών διευθετήσεων. Η ανεπιφύλακτη υπόσχεσή μας να υπακούμε στην κυβέρνηση δεν σημαίνει ανεξαίρετη αποδοχή τής κάθε συγκεκριμένης πολιτικής της. Μια αμφιλεγόμενη πολιτική δεν είναι αυτομάτως νομιμοποιημένη, επειδή την έχει θεσπίσει το Κοινοβούλιο και έχει γίνει νόμος. Αντιθέτως, σ΄ αυτό το σημείο η νομιμότητα και η νομιμοποίηση ακολουθούν διαφορετικές διαδρομές. Τα κόμματα τής αντιπολίτευσης συνεχίζουν την προσπάθειά τους να ανακληθεί, οι απλοί πολίτες συνεχίζουν τον αγώνα τους στούς δρόμους. Εδώ εισέρχεται στη σκηνή το δικαίωμα και το καθήκον τής ανυπακοής.
Εάν οι νόμοι τού κράτους συγκρούονται με βασικές συνταγματικές αρχές, που υποτίθεται, ότι αποτελούν την υψηλότερη έκφραση τής λαϊκής κυριαρχίας, η υποχρέωση τής υπακοής εξαφανίζεται και η διαφωνία παίρνει τη θέση τής συναίνεσης. Υπάρχει και ένα πρόσθετο επιχείρημα: Όταν ο νόμος μονίμως πέφτει σε ανυποληψία, οι ισχυρισμοί περί υπακοής καθίστανται αδύναμοι και αντιφατικοί.
Η συνταγματική επιχειρηματολογία περί πολιτικής ανυπακοής εφαρμόζεται πλήρως στην περίπτωση τής Ελλάδας. Επί πολλά χρόνια, το ελληνικό νομικό σύστημα και οι πολιτικοί κυρίαρχοί του απέτυχαν να διώξουν τη διαφθορά και τη φοροαποφυγή. Το κράτος δικαίου στην Ελλάδα συνδέεται επί πολύ μακρό χρονικό διάστημα με την εξουσία ισχυρών πολιτικών, πλούσιων βιομηχάνων και αυτών, που τους προωθούν στα ΜΜΕ. Βασικές συνταγματικές διαδικασίες έχουν παραβιαστεί με την υιοθέτηση τού Μνημονίου με το ΔΝΤ και την Ε.Ε. και βασικά κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα έχουν καταστρατηγηθεί από τις διατάξεις του. Αυτά τα μέτρα θα ήταν αρκετά για να δικαιολογήσουν την ανυπακοή. Αλλά οι πηγές τής δυσαρέσκειας και οι αιτιολογίες για την επίδειξη ανυπακοής πηγαίνουν ακόμη πιο βαθιά. Οι φιλελεύθερες θεωρίες τής πολιτικής ανυπακοής και τα συνταγματικά επιχειρήματα τής δεκαετίας τού 1960 έχουν υπερκεραστεί σε όλο τον κόσμο από ένα νέο τύπο δημοκρατικής ανυπακοής, που εναντιώνεται και προσπαθεί να αντιστρέψει τη σήψη τής μετα-δημοκρατικής πολιτικής μας.
Το δημοκρατικό έλλειμμα τού πολιτικού συστήματός μας είναι εμφανές και δραματικό. Στην περίπτωση τής Ελλάδας, οι υποσχέσεις τής κυβέρνησης προ των τελευταίων εκλογών έχουν αθετηθεί συνολικά. Δεν επιδιώχθηκε ούτε δόθηκε συναίνεση στα διάφορα μέτρα, που καταστρέφουν τις μεταπολεμικές κοινωνικές εγγυήσεις. Αυτά τα μέτρα έχουν οδηγήσει σε παράδοση τής εθνικής ανεξαρτησίας σε ένα ετερόκλητο πλήθος διεθνών τραπεζιτών και απατεώνων ευρωκρατών και στον υποβιβασμό τού Κοινοβουλίου στη θέση ενός τοπικού υποκαταστήματος πολυεθνικής εταιρίας, που εκτελεί τις εντολές τής γενικής διεύθυνσης. Έτσι, η Ελλάδα βρίσκεται σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης και κυβερνάται με διατάγματα των ξένων δυνάμεων.
Κάποιος, που δεν υπακούει στο νόμο τής δημόσιας τάξης, καταλαμβάνοντας ένα υπουργείο, προκειμένου να κάνει γνωστή την αντισυνταγματικότητα και την αδικία αυτών των μέτρων, ενεργεί στο όνομα τού Συντάγματος. Κάποιος, που παραβιάζει το νόμο, ο οποίος παραβιάζει τις βασικές συνταγματικές εγγυήσεις ενός μίνιμουμ βιοτικού επιπέδου, με το να μην πληρώνει ληστρικά διόδια ή εισιτήρια, ενεργεί στο όνομα τής δικαιοσύνης. Ένας πολίτης, που δεν υπακούει σε έναν αντισυνταγματικό νόμο αντικαθιστά τα δικαστήρια, όταν αυτά αμελούν τα καθήκοντά τους. Αν υπάρχει «ανομία» σήμερα στην Ελλάδα, αυτή βρίσκεται στο διαχωρισμό νόμου και δημοκρατίας και στην καταστροφή κάθε έννοιας κοινού καλού. Η ανυπακοή είναι μια ηθική και πολιτική αντίδραση στην κυβερνητική «ανομία». Είναι αυτή που διατηρεί τη δημοκρατία.
Για τον απλό άνθρωπο, η απόφαση να παραβιάσει το νόμο αποτελεί την πιο ισχυρή ένδειξη, ότι η ηθικότητα των πολιτών δεν έχει ατροφήσει, όπως αυτή των πολιτικών. Συμβαίνει, όταν κάποιος φτάνει στο σημείο, στο οποίο λέει στον εαυτό του: «Αρκετά, δεν το αντέχω άλλο» και είναι έτοιμος να ρισκάρει την τιμωρία.
Εκτός από τις καθαρά υποκειμενικές ηθικές αποφάσεις, η πολιτική ανυπακοή είναι μια συλλογική πράξη. Όταν μεγάλος αριθμός πολιτών συνειδητοποιεί, ότι η δημοκρατική διαδικασία δυσλειτουργεί και θεμιτά παράπονα δεν ακούγονται, η υποχρέωση να μην υπακούσουν στο νόμο τούς καθιστά από απλά υποκείμενα τού νόμου σε πραγματικούς πολίτες. Αυτό είναι το δεύτερο επίτευγμα τής ανυπακοής: Ανυψώνει τους ανθρώπους από εκτελεστές διαταγών σε ενεργητικούς παράγοντες τής δημοκρατίας, που αυτο-νομοθετούν. Σε αυτό το σημείο, η προσπάθεια να ελέγξουν τα σώματα και τα μυαλά και να μετατρέψουν το μεγάλο πλήθος σε ένα εύπλαστο πολιτικό σώμα αποτυγχάνει. Αυτό φοβίζει την εξουσία περισσότερο από ό,τι η απώλεια κάποιων ευρώ στα διόδια ή στο μετρό.
Μια κρίση νομιμοποίησης προκύπτει από πολύ περισσότερα και όχι μόνο από μεμονωμένες πράξεις ανυπακοής. Δημιουργείται, όταν το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί πλέον να εξασφαλίσει αποδοχή τής βασικής πολιτικής και των αρχών του και πρέπει να καταφύγει στον ανοικτό καταναγκασμό, στην ιδεολογική χειραγώγηση ή στα ψεύδη για να κρατήσει το λαό υποταγμένο. Ο δημοκρατικά διαφωνών είναι ακριβώς το άτομο, που ενεργεί ηθικά ως μέλος μιας πολιτικής εκστρατείας. Αψηφά την εξουσία, έχοντας στο νου μια βασική σύλληψη για το καλό και όχι για το ατομικό κέρδος ή όφελος, όπως κάνουν μονίμως οι ισχυροί και οι πλούσιοι.
Όταν το πλήθος γίνεται παράγοντας ηθικής ανυπακοής εναντίον άδικου νόμου, τότε ο νόμος φθείρεται και παύει να υφίσταται - σε ορισμένες περιπτώσεις, μαζί με την κυβέρνηση που τον θέσπισε. Αυτή είναι η αυθεντική ηθική και η δημοκρατία στη δράση εναντίον τής ανομίας τής εξουσίας.
Κώστας Δουζίνας (*)
(*) Ο κ. Δουζίνας είναι καθηγητής Νομικής στο Πανεπιστήμιο Birkberck τού Λονδίνου. Το παραπάνω άρθρο του δημοσιεύτηκε στην Greek Left Review και στην guardian.co.uk υπό τον τίτλο: «Οι διαδηλώσεις δείχνουν τη δημοκρατία στην πράξη».
Πηγή: Ελεύθερη Έρευνα
Ο έλληνας υπουργός Μεταφορών, Δημήτρης Ρέππας, δήλωσε την περασμένη εβδομάδα: «Δεν πρόκειται να αφήσουμε τη χώρα εκτεθειμένη στον κίνδυνο τής διεθνούς ανυποληψίας και τής περιθωριοποίησης, γιατί εκεί οδηγείται μια χώρα με ταυτότητα ανομίας. Προέχει η απαξίωση τής κοινωνικής αντίληψης τού τζαμπατζή και η πολιτική κατάρρευση τού ψευδομοιώματος προοδευτισμού, που κάποιοι προβάλλουν».
Ο ενοχλημένος υπουργός αναφερόταν στις μαζικές διαδηλώσεις, που λαμβάνουν χώρα στην Ελλάδα τον τελευταίο μήνα. Περιλαμβάνουν το κίνημα «Δεν πληρώνω», το οποίο ενθαρρύνει τούς ανθρώπους να σταματήσουν να πληρώνουν τα ληστρικά διόδια στούς επικίνδυνους δρόμους τής Ελλάδας ή το εισιτήριο στις δημόσιες μεταφορές, που αυξήθηκε κατά 40% την περασμένη εβδομάδα. Οι γιατροί απεργούν και έχουν καταλάβει το υπουργείο Υγείας, οι απεργίες των εργαζόμενων στα μέσα μαζικής μεταφοράς, παρά τις επανειλημμένες δικαστικές αποφάσεις, που τους κηρύσσουν παράνομους, έχουν σταματήσει την κυκλοφορία των ΜΜΜ στην Αθήνα. Η αναμενόμενη κινητοποίηση των αγροτών ολοκληρώνει την εικόνα.
Η Ελλάδα έχει εισέλθει σε μια περίοδο κρίσης, που υπογραμμίζεται από την καταδίκη τού απάνθρωπου τρόπου αντιμετώπισης των προσφύγων εκ μέρους τού Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων την περασμένη εβδομάδα. Ο υπουργός το επιβεβαίωσε. Όταν οι κυβερνήσεις αρχίζουν να ισχυρίζονται, ότι οι πολίτες έχουν απόλυτο καθήκον να υπακούν στο νόμο, εμμέσως αναγνωρίζουν, ότι η πολιτική τους -και, συνεπώς, το ηθικό κύρος τους- έχει αποτύχει.
Αυτό, που ο υπουργός μέσα στην άγνοια και την απελπισία του ονομάζει «ανομία», η πολιτική και νομική θεωρία το εξετάζει υπό τον όρο «πολιτική ανυπακοή». Από την Αντιγόνη μέχρι τούς αγωνιστές για τα πολιτικά και εργατικά δικαιώματα, τούς ειρηνιστές, τις σουφραζέτες και τούς αντιρρησίες συνείδησης, η ανυπακοή δεν είναι παρανομία. Είναι η εξωτερίκευση τής ηθικής συνείδησης και τής πολιτικής πίστης στις αρχές τής δικαιοσύνης και τής δημοκρατίας. Σε όλη την Ιστορία, η ανυπακοή έχει αλλάξει καθεστώτα, συντάγματα και νόμους, όπως βλέπουμε τώρα στην Αίγυπτο.
Στις ΗΠΑ, η μαζική ανυπακοή εναντίον των ρατσιστικών διακρίσεων και τού πολέμου στο Βιετνάμ, στις δεκαετίες τού 1960 και 1970, οδήγησε σε μια μεγάλη συζήτηση μεταξύ δικαστών και πολιτικών φιλοσόφων, η οποία κατέληξε, ότι σε συγκεκριμένες περιστάσεις η ανυπακοή όχι μόνο επιτρεπόταν, αλλά ήταν απαιτούμενη - και τα δικαστήρια πρέπει να προστατεύουν αυτούς που την ασκούν. Η επιχειρηματολογία που ακολουθούσε την κλασική φιλελεύθερη φιλοσοφία ήταν η εξής: Η πολιτική εξουσία είναι νομιμοποιημένη, όταν προωθεί την ατομική αυτονομία. Στην εκδοχή τού Ρουσσώ, εμείς, ο λαός, είμαστε νομοθέτες όσο και υπήκοοι, κύριοι όσο και υπηρέτες. Οι πολίτες έχουν παράσχει την ολόθυμη συναίνεσή τους στο Σύνταγμα και στην κυβέρνηση με ένα πραγματικό ή ουσιαστικό κοινωνικό συμβόλαιο και έχουν υποσχεθεί υπακοή με αντάλλαγμα νόμους, που προωθούν το κοινό καλό και τη δικαιοσύνη.
Όμως, το γεγονός, ότι δεν επιλέγουμε το πού γεννιόμαστε και ζούμε καθιστά τη διαφωνία ακέραιο τμήμα των συνταγματικών διευθετήσεων. Η ανεπιφύλακτη υπόσχεσή μας να υπακούμε στην κυβέρνηση δεν σημαίνει ανεξαίρετη αποδοχή τής κάθε συγκεκριμένης πολιτικής της. Μια αμφιλεγόμενη πολιτική δεν είναι αυτομάτως νομιμοποιημένη, επειδή την έχει θεσπίσει το Κοινοβούλιο και έχει γίνει νόμος. Αντιθέτως, σ΄ αυτό το σημείο η νομιμότητα και η νομιμοποίηση ακολουθούν διαφορετικές διαδρομές. Τα κόμματα τής αντιπολίτευσης συνεχίζουν την προσπάθειά τους να ανακληθεί, οι απλοί πολίτες συνεχίζουν τον αγώνα τους στούς δρόμους. Εδώ εισέρχεται στη σκηνή το δικαίωμα και το καθήκον τής ανυπακοής.
Εάν οι νόμοι τού κράτους συγκρούονται με βασικές συνταγματικές αρχές, που υποτίθεται, ότι αποτελούν την υψηλότερη έκφραση τής λαϊκής κυριαρχίας, η υποχρέωση τής υπακοής εξαφανίζεται και η διαφωνία παίρνει τη θέση τής συναίνεσης. Υπάρχει και ένα πρόσθετο επιχείρημα: Όταν ο νόμος μονίμως πέφτει σε ανυποληψία, οι ισχυρισμοί περί υπακοής καθίστανται αδύναμοι και αντιφατικοί.
Η συνταγματική επιχειρηματολογία περί πολιτικής ανυπακοής εφαρμόζεται πλήρως στην περίπτωση τής Ελλάδας. Επί πολλά χρόνια, το ελληνικό νομικό σύστημα και οι πολιτικοί κυρίαρχοί του απέτυχαν να διώξουν τη διαφθορά και τη φοροαποφυγή. Το κράτος δικαίου στην Ελλάδα συνδέεται επί πολύ μακρό χρονικό διάστημα με την εξουσία ισχυρών πολιτικών, πλούσιων βιομηχάνων και αυτών, που τους προωθούν στα ΜΜΕ. Βασικές συνταγματικές διαδικασίες έχουν παραβιαστεί με την υιοθέτηση τού Μνημονίου με το ΔΝΤ και την Ε.Ε. και βασικά κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα έχουν καταστρατηγηθεί από τις διατάξεις του. Αυτά τα μέτρα θα ήταν αρκετά για να δικαιολογήσουν την ανυπακοή. Αλλά οι πηγές τής δυσαρέσκειας και οι αιτιολογίες για την επίδειξη ανυπακοής πηγαίνουν ακόμη πιο βαθιά. Οι φιλελεύθερες θεωρίες τής πολιτικής ανυπακοής και τα συνταγματικά επιχειρήματα τής δεκαετίας τού 1960 έχουν υπερκεραστεί σε όλο τον κόσμο από ένα νέο τύπο δημοκρατικής ανυπακοής, που εναντιώνεται και προσπαθεί να αντιστρέψει τη σήψη τής μετα-δημοκρατικής πολιτικής μας.
Το δημοκρατικό έλλειμμα τού πολιτικού συστήματός μας είναι εμφανές και δραματικό. Στην περίπτωση τής Ελλάδας, οι υποσχέσεις τής κυβέρνησης προ των τελευταίων εκλογών έχουν αθετηθεί συνολικά. Δεν επιδιώχθηκε ούτε δόθηκε συναίνεση στα διάφορα μέτρα, που καταστρέφουν τις μεταπολεμικές κοινωνικές εγγυήσεις. Αυτά τα μέτρα έχουν οδηγήσει σε παράδοση τής εθνικής ανεξαρτησίας σε ένα ετερόκλητο πλήθος διεθνών τραπεζιτών και απατεώνων ευρωκρατών και στον υποβιβασμό τού Κοινοβουλίου στη θέση ενός τοπικού υποκαταστήματος πολυεθνικής εταιρίας, που εκτελεί τις εντολές τής γενικής διεύθυνσης. Έτσι, η Ελλάδα βρίσκεται σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης και κυβερνάται με διατάγματα των ξένων δυνάμεων.
Κάποιος, που δεν υπακούει στο νόμο τής δημόσιας τάξης, καταλαμβάνοντας ένα υπουργείο, προκειμένου να κάνει γνωστή την αντισυνταγματικότητα και την αδικία αυτών των μέτρων, ενεργεί στο όνομα τού Συντάγματος. Κάποιος, που παραβιάζει το νόμο, ο οποίος παραβιάζει τις βασικές συνταγματικές εγγυήσεις ενός μίνιμουμ βιοτικού επιπέδου, με το να μην πληρώνει ληστρικά διόδια ή εισιτήρια, ενεργεί στο όνομα τής δικαιοσύνης. Ένας πολίτης, που δεν υπακούει σε έναν αντισυνταγματικό νόμο αντικαθιστά τα δικαστήρια, όταν αυτά αμελούν τα καθήκοντά τους. Αν υπάρχει «ανομία» σήμερα στην Ελλάδα, αυτή βρίσκεται στο διαχωρισμό νόμου και δημοκρατίας και στην καταστροφή κάθε έννοιας κοινού καλού. Η ανυπακοή είναι μια ηθική και πολιτική αντίδραση στην κυβερνητική «ανομία». Είναι αυτή που διατηρεί τη δημοκρατία.
Για τον απλό άνθρωπο, η απόφαση να παραβιάσει το νόμο αποτελεί την πιο ισχυρή ένδειξη, ότι η ηθικότητα των πολιτών δεν έχει ατροφήσει, όπως αυτή των πολιτικών. Συμβαίνει, όταν κάποιος φτάνει στο σημείο, στο οποίο λέει στον εαυτό του: «Αρκετά, δεν το αντέχω άλλο» και είναι έτοιμος να ρισκάρει την τιμωρία.
Εκτός από τις καθαρά υποκειμενικές ηθικές αποφάσεις, η πολιτική ανυπακοή είναι μια συλλογική πράξη. Όταν μεγάλος αριθμός πολιτών συνειδητοποιεί, ότι η δημοκρατική διαδικασία δυσλειτουργεί και θεμιτά παράπονα δεν ακούγονται, η υποχρέωση να μην υπακούσουν στο νόμο τούς καθιστά από απλά υποκείμενα τού νόμου σε πραγματικούς πολίτες. Αυτό είναι το δεύτερο επίτευγμα τής ανυπακοής: Ανυψώνει τους ανθρώπους από εκτελεστές διαταγών σε ενεργητικούς παράγοντες τής δημοκρατίας, που αυτο-νομοθετούν. Σε αυτό το σημείο, η προσπάθεια να ελέγξουν τα σώματα και τα μυαλά και να μετατρέψουν το μεγάλο πλήθος σε ένα εύπλαστο πολιτικό σώμα αποτυγχάνει. Αυτό φοβίζει την εξουσία περισσότερο από ό,τι η απώλεια κάποιων ευρώ στα διόδια ή στο μετρό.
Μια κρίση νομιμοποίησης προκύπτει από πολύ περισσότερα και όχι μόνο από μεμονωμένες πράξεις ανυπακοής. Δημιουργείται, όταν το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί πλέον να εξασφαλίσει αποδοχή τής βασικής πολιτικής και των αρχών του και πρέπει να καταφύγει στον ανοικτό καταναγκασμό, στην ιδεολογική χειραγώγηση ή στα ψεύδη για να κρατήσει το λαό υποταγμένο. Ο δημοκρατικά διαφωνών είναι ακριβώς το άτομο, που ενεργεί ηθικά ως μέλος μιας πολιτικής εκστρατείας. Αψηφά την εξουσία, έχοντας στο νου μια βασική σύλληψη για το καλό και όχι για το ατομικό κέρδος ή όφελος, όπως κάνουν μονίμως οι ισχυροί και οι πλούσιοι.
Όταν το πλήθος γίνεται παράγοντας ηθικής ανυπακοής εναντίον άδικου νόμου, τότε ο νόμος φθείρεται και παύει να υφίσταται - σε ορισμένες περιπτώσεις, μαζί με την κυβέρνηση που τον θέσπισε. Αυτή είναι η αυθεντική ηθική και η δημοκρατία στη δράση εναντίον τής ανομίας τής εξουσίας.
Κώστας Δουζίνας (*)
(*) Ο κ. Δουζίνας είναι καθηγητής Νομικής στο Πανεπιστήμιο Birkberck τού Λονδίνου. Το παραπάνω άρθρο του δημοσιεύτηκε στην Greek Left Review και στην guardian.co.uk υπό τον τίτλο: «Οι διαδηλώσεις δείχνουν τη δημοκρατία στην πράξη».
Πηγή: Ελεύθερη Έρευνα
ΠΟΙΟΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ;
25% βάζει το Ελληνικό δημόσιο, δηλαδή εμείς!
67,5% είναι δάνεια τραπεζών (δηλαδή δικά μας λεφτά) με την εγγύηση του Ελληνικού δημόσιου (δηλαδή δική μας εγγύηση)
8,5% «βάζουν» οι εργολάβοι από τις εισπράξεις στα διόδια!!!
Δηλαδή οι ιδιώτες δεν βάζουν δεκάρα! Θησαυρίζουν σε βάρος μας! Θησαυρίζουν με τα δικά μας χρήματα! Φτάνει πια! Θα τους σταματήσουμε τώρα! Δεν θα μας κλέψουν άλλο!
Το πολιτικό τους προσωπικό (Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ)εκτελώντας διαταγές, μετατρέπει την άρνηση καταβολής διοδίων σε παράβαση του ΚΟΚ προκειμένου να προστατέψει τα άνομα συμφέροντα των εταιριών.
Η «κοινοβουλευτική νομιμότητα» οδηγείται σε Συνταγματική εκτροπή!
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ;
Η πρόταση εκατοντάδων μελών του κινήματος «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ» μεταφέρεται για συζήτηση και αποφάσεις στις ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ των ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΑΓΩΝΑ σε όλη την Ελλάδα: BANK RUN (πάρε τα λεφτά και τρέχα).
Γιατί;
Κάθε μέρα όλο και περισσότεροι πολίτες και εργαζόμενοι αντιλαμβάνονται ότι με τα δικά τους χρήματα οι τράπεζες και το πολιτικό προσωπικό επαναχρηματοδοτούν την εκμετάλλευση τους.
Τι κάνουμε λοιπόν;
Σηκώνουμε όλοι τις καταθέσεις μας από τις τράπεζες και τους κόβουμε την χρηματοδότηση;
Δεν γίνεται να συνεχιστεί έτσι απροκάλυπτα η κερδοσκοπία σε βάρος μας.
Η αδιαλλαξία της σημερινής κυβέρνησης και η ασυδοσία του κεφαλαίου διογκώνει την αγανάκτηση και οδηγεί όλο και περισσότερο συμπολίτες μας να σκέφτονται λύσεις άμεσης απόκρισης και αντίστασης.
Το επιδιώκουν; Ας το ξανασκεφτούν.
Αν η κυβέρνηση και η τρόικα εκτιμούν ότι μπορούν να συνεχίσουν την αφαίμαξη του ιδρώτα των εργαζόμενων στις μετακινήσεις (διόδια – εισιτήρια) Νοσοκομεία και κάθε δημόσιο κοινωνικό αγαθό να ξέρουν ότι τα εκατομμύρια των μικρών καταθετών δεν έχουν τίποτα να χάσουν! (άλλωστε δεν παίρνουν κανένα κέρδος /τόκο από τις μικρές καταθέσεις που αντίστοιχα παράγουν απροσμέτρητα κέρδη όταν χρηματοδοτούν τους νταβατζήδες της οικονομικής. πολιτικής και κοινωνικής ζωής.
Η απόφαση ανήκει στους πολίτες. Σύντομα θα ξέρουμε το εάν και το πότε!
http://www.epitropesdiodiastop.blogspot.com/
Ο φασισμός είναι εδώ. Αστυνομικός αρνήθηκε να πάρει την κάρτα του Πολίτη, και τον απέταξαν.
Αναδημοσίευσις από αλλενάκι
Στο βίντεο ο δικηγόρος του Έλληνα πολίτη, αστυνομικού, ο οποίος για λόγους θρησκευτικής συνείδησης αρνήθηκε να πάρει την Κάρτα Πολίτη και απετάχθη με συνοπτικές διαδικασίες.
Πηγή: Cretan Patriots
Η Κάρτα Πολίτη εμπεριέχει στοιχεία και πληροφορίες για τον Έλληνα πολίτη, τα οποία δεν του γνωστοποιούνται ποτέ, εφ’ όρου ζωής.
Στο βίντεο ο δικηγόρος του Έλληνα πολίτη, αστυνομικού, ο οποίος για λόγους θρησκευτικής συνείδησης αρνήθηκε να πάρει την Κάρτα Πολίτη και απετάχθη με συνοπτικές διαδικασίες.
Πηγή: Cretan Patriots
Η Κάρτα Πολίτη εμπεριέχει στοιχεία και πληροφορίες για τον Έλληνα πολίτη, τα οποία δεν του γνωστοποιούνται ποτέ, εφ’ όρου ζωής.
Σήμερα αγόρασα μία ντουντούκα...
Αν μου λέγατε πριν απο δύο χρόνια ότι θα φώναζα στους δρόμους με ντουντουκα, θα σας κοίταζα με το κατάλληλο μπλαζέ βλέμα πριν σκάσω στα γέλια...
Κι όμως... Σήμερα πήγα σε μαγαζί ηλεκτρονικών και αγόρασα μια ντουντούκα...
Το κείμενο του συντονιστή είναι μια πρόταση για το πως μπορουμε να απαλλαγούμε από τους εξουσιαστές μας οι οποίοι δεν εχουν καλές προθέσεις απέναντι μας. Εκεί προτείνω ότι η πολιτική ανυπακοή είναι ο τρόπος να απαλλαγούμε χωρίς αίμα....
Οταν τα βάζεις με έναν εχθρό σαν τους μεγαλοτραπεζίτες, που κατέχουν το μισό παγκόσμιο πλούτο και ελέγχουν πολυεθνικές εταιρίες τροφίμων, φαρμάκων και μέσων διασκέδασης, τηλεπικοινωνιών, δημόσιων υπηρεσιών, κυβερνήσεις χωρών, αστυνομίας και στρατού και όλα αυτά σε παγκόσμιο επίπεδο, οι τριακόσιοι του Λεωνίδα φαντάζουν πολλοί...
Το κείμενο του συντονιστή καλεί τους πολίτες να κατέβουν όλοι στο δρόμο και να ΜΕΙΝΟΥΝ ΕΚΕΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΔΕΚΤΑ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ και οχι να κατέβουν σε πορείες, διαδηλώσεις ή επεισόδια που οι εξουσιαστές μας θα εκμεταλευτούν για να εφαρμόσουν σκληρότερα μέτρα...Το σχέδιο με την Ελλάδα ξεπερνά τα σύνορα της πατρίδας μας και εκτείνεται σε ολόκληρη την Ευρώπη (είναι η ήπειρος με το υψηλότερο βιοτικό επίπεδο και εξυπνάκηδες που αρχίζουν να σκέφτονται διάφορα, σε αντίθεση με την Αφρική και την Ασία, που έχουν από καιρό υποκύψει στους δυναστες τους)... Οταν πολεμάς αυτούς, δεν πολεμάς με τίποτα φλουφηδες....
Πιστεύω στην ιδέα της ανυπακοής...
Εξαιρετικά παραδείγματα είναι η άρνηση πληρωμής των διοδίων και η άρνηση πληρωμής δανείων και καρτών. Αν συνεννοηθουμε όλοι μαζί να μην πληρώνουμε κάρτες και δάνεια, οι τράπεζες ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ... Ενώ έναν έναν, μας "τρώνε" χωρίς πρόβλημα... Οι ενωμένοι στέκονται, οι διαιρεμένοι πέφτουν... Αν μάθουμε όλοι οι Ελληνες ότι τα διόδια είναι παράνομα και δεν τα πληρωνουμε, τα διόδια θα καταργηθούν...Αν συνειδητοποιούσαν όλοι οι άνθρωποι το μέγεθος και την απλότητα με την οποία μας χειρίζονται μια χούφτα δυνάστες, η αυτοκρατορία τους θα κατέρεε..
Η ημερομηνία επιλέχθηκε με βαση το γεγονός της διεθνούς εκθεσης, την επστροφή των ανθρώπων από το καλοκαίρι, και το γεγονός ότι περίμενα ότι η έκθεση αυτή θα είναι για τη Θεσσαλονίκη τουλαχιστον ένα καζάνι... Δε διαφωνώ ότι μπορεί να είναι νωρίς... Οτι μόνο αν το ψυγείο είναι άδειο βγαίνουν οι άνθρωποι στο δρομο... Και ότι πάντα η εικόνα περιέχει αίμα... Αυτά ακριβώς είναι που φοβάμαι... Γ αυτό καλώ τον κόσμο ειρηνικά...
Για να προωθήσω την πρόταση, ζήτησα από πολλούς ανθρώπους να την στηρίξουν. Πάρα πολλοί δεν το έκαναν...Μου έλεγαν ότι θα έπρεπε να είμαι "κάποιος" για να ζητήσω από τον κόσμο να κατεβει στο δρόμο....Να υπάρχει μια προσωπικότητα πίσω από όλα αυτά....Ισως να είμαι ρομαντικός.... Αλλοι μου είπαν ότι είμαι φασίστας, άλλοι φιλόδοξος και άλλοι ότι ζω στην κοσμάρα μου...Αλλοι αντέγραψαν σε κακέκτυπο τον συντονιστή για προφανείς λόγους... Αλλοι μου είπαν ότι είμαι χαφιές....
Η ιδέα ίσως είναι αρκετά "νεωτερική" για να την υιοθετήσει ο Ελληνας... Δεν ξέρω... Ισως και να είναι έτσι... Εγώ πάντως δεν μπορώ να σκεφτώ άλλο τρόπο για να αλλάξουμε την κατάσταση χωρίς αίμα...
Ομως πολλοί ήταν και αυτοί που είδαν την αξία της προτασης, υποστήριξαν ότι πρέπει να της δωθεί μια ευκαιρία, έστω και σαν την σπίθα που θα ανάψει τη φωτιά... Και η ιδέα διαδώθηκε. Και μίλησαν μαζί μου άνθρωποι. Μερικοί από τους οποίους είναι καταπληκτικοί! Και τους ευχαριστώ από βάθους καρδιάς. Που υπάρχουν...
Με αρκετούς ανθρώπους, ανταλλάξαμε τηλέφωνα. Και γνωριστήκαμε. Και ενωθήκαμε κάτω από τον ίδιο σκοπό. Πέρα από ιδιωτικά συμφέροντα... Και πληρώσαμε χρήματα από την τσέπη μας. Και εκτυπωσαμε φυλλάδια. Και τα μοιράσαμε πόρτα πόρτα. Οι επαναστάσεις είναι ακριβές... Μοίρασα φυλλάδια μαζί με έναν 55χρονο εξαιρετικό γιατρό, που έσκυβε και έβαζε φυλλάδια κάτω από πόρτες την ίδια στιγμή που 25άρηδες κοιμούνταν ύπνο βαθύ...
Ετσι δημιουργήθηκε μια ομάδα... Η ομάδα απαιτεί δεσμεύσεις....Δεσμεύσεις πολλές.... Μερικες φορές εις βάρος της επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής...Και ετσι βρέθηκα στο μάτι του κυκλώνα χωρίς να το καταλάβω.... Ενώ δεν έχω καμία εμπειρία από τέτοια... Και στη συνέχεια προέκυψαν προβλήματα: Που θα συναντηθούν όλοι αυτοί οι άνθρωποι; Πως θα τους κρατήσουμε ψυχαγωγημένους ώστε να μείνουν εκεί;
Αυτό που δεν είχα συνηδειτοποιήσει όταν δημιουργούσα το συντονιστή, ήταν ότι το κείμενο αυτό ειχε ημερομηνία. Οταν έγραφα το κείμενο, το έγραφα σαν να έπρεπε κάποιος άλλος να πάει να σκεφτεί και να λύσει τα πρακτικά θέματα... Το κείμενο ήταν θεωρητικό..Κάποιος άλλος έπρεπε να το οργανώσει όλο αυτό...Εγώ θα ήμουν πίσω...
Αλλά πριν το καταλάβω, η ημερομηνία ήρθε.
ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ.
Και σε όσο κόσμο έρθει, κάποιος πρέπει να μιλήσει για όλα αυτά που συμβαίνουν... Να πληροφορήσει τον κόσμο ότι η Πατρίδα μας έχει προδοθεί... Οτι η Αργεντινή θρήνησε 25.000 νεκρούς για να φύγει το ΔΝΤ. Οτι η Ελλάδα δε χρειάζεται να φτάσει εκεί για να τινάξει από πάνω της τους προδότες... Και αυτός ο κάποιος δεν έχει βρεθεί ακόμα... Αρα θα πρέπει να το κάνω εγώ... Και αυτό είναι του ματς για εμένα... Ομως από την άλλη, οφείλω να τελειώσω αυτό που άρχισα...
Από εσένα το μόνο που μένει είναι να έρθεις...
Δεν ξέρω αν στην Πάτρα θα έχουμε 2.000 άτομα (που για τα Ψηλά Αλώνια είναι μέγα πλήθος), ή 5.
Ξέρω ότι μοιράσαμε 20.000 προκηρύξεις στην Πάτρα...
Δεν ξέρω αν στην Αθήνα θα είμαστε 10 (όσοι και η ομάδα....) ή 10.000...
Ξέρω ότι γνώρισα το Θωμά, που είναι καταπληκτικός άνθρωπος, και το Θοδωρή, και τη Βάσω, και όλους όσους συμμετέχουν με την ψυχή τους, ΜΕ ΔΡΑΣΗ.Που μοίρασαν φυλλάδια... Πολλές φορές εκτυπώνοντας τα σε εκτυπωτή που όταν τελειώσουν τα μελανάκια, υπάρχει οικονομικό θέμα με την αντικατάσταση...
Δεν ξέρω αν στη Θεσσαλονίκη εκτός από τους 100 που θα έρθουν για εμένα, θα έχουμε και αλλους διακόσιους, άρα θα είμαστε καμια τρακοσαριά. Τυχαίο; Δε νομιζω...
Ξέρω ότι θα καλέσω με τη καινούρια ντουντούκα μου τους Ελληνες να ξυπνήσουν... Αχ Παναγία μου...Κάνε να ενδιαφερθούν κι άλλοι... Θα τους βάζουμε και λευκή κορδέλα...Στην πλευρά της καρδιάς...
Δεν ξερω αν θα έρθεις...
Ξέρω ότι αν έρθεις, θα αλλάξουμε τον κόσμο...
Και αν αποφασίσεις να έρθεις, φέρε μαζί σου και μερικά σάντουιτς, νερό, προκηρύξεις από το συντονιστή, μια άσπρη λαμπάδα, ένα άσπρο μπαλόνι, την κιθάρα σου, την θεατρκή σου ομάδα και έλα...
Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρουμε...
Ξέρω ότι θα προσπαθήσουμε...
ΘΑΛΑΜΟΦΥΛΑΚΑΣ...

Κι όμως... Σήμερα πήγα σε μαγαζί ηλεκτρονικών και αγόρασα μια ντουντούκα...
Το κείμενο του συντονιστή είναι μια πρόταση για το πως μπορουμε να απαλλαγούμε από τους εξουσιαστές μας οι οποίοι δεν εχουν καλές προθέσεις απέναντι μας. Εκεί προτείνω ότι η πολιτική ανυπακοή είναι ο τρόπος να απαλλαγούμε χωρίς αίμα....
Οταν τα βάζεις με έναν εχθρό σαν τους μεγαλοτραπεζίτες, που κατέχουν το μισό παγκόσμιο πλούτο και ελέγχουν πολυεθνικές εταιρίες τροφίμων, φαρμάκων και μέσων διασκέδασης, τηλεπικοινωνιών, δημόσιων υπηρεσιών, κυβερνήσεις χωρών, αστυνομίας και στρατού και όλα αυτά σε παγκόσμιο επίπεδο, οι τριακόσιοι του Λεωνίδα φαντάζουν πολλοί...
Το κείμενο του συντονιστή καλεί τους πολίτες να κατέβουν όλοι στο δρόμο και να ΜΕΙΝΟΥΝ ΕΚΕΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΔΕΚΤΑ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ και οχι να κατέβουν σε πορείες, διαδηλώσεις ή επεισόδια που οι εξουσιαστές μας θα εκμεταλευτούν για να εφαρμόσουν σκληρότερα μέτρα...Το σχέδιο με την Ελλάδα ξεπερνά τα σύνορα της πατρίδας μας και εκτείνεται σε ολόκληρη την Ευρώπη (είναι η ήπειρος με το υψηλότερο βιοτικό επίπεδο και εξυπνάκηδες που αρχίζουν να σκέφτονται διάφορα, σε αντίθεση με την Αφρική και την Ασία, που έχουν από καιρό υποκύψει στους δυναστες τους)... Οταν πολεμάς αυτούς, δεν πολεμάς με τίποτα φλουφηδες....
Πιστεύω στην ιδέα της ανυπακοής...
Εξαιρετικά παραδείγματα είναι η άρνηση πληρωμής των διοδίων και η άρνηση πληρωμής δανείων και καρτών. Αν συνεννοηθουμε όλοι μαζί να μην πληρώνουμε κάρτες και δάνεια, οι τράπεζες ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ... Ενώ έναν έναν, μας "τρώνε" χωρίς πρόβλημα... Οι ενωμένοι στέκονται, οι διαιρεμένοι πέφτουν... Αν μάθουμε όλοι οι Ελληνες ότι τα διόδια είναι παράνομα και δεν τα πληρωνουμε, τα διόδια θα καταργηθούν...Αν συνειδητοποιούσαν όλοι οι άνθρωποι το μέγεθος και την απλότητα με την οποία μας χειρίζονται μια χούφτα δυνάστες, η αυτοκρατορία τους θα κατέρεε..
Η ημερομηνία επιλέχθηκε με βαση το γεγονός της διεθνούς εκθεσης, την επστροφή των ανθρώπων από το καλοκαίρι, και το γεγονός ότι περίμενα ότι η έκθεση αυτή θα είναι για τη Θεσσαλονίκη τουλαχιστον ένα καζάνι... Δε διαφωνώ ότι μπορεί να είναι νωρίς... Οτι μόνο αν το ψυγείο είναι άδειο βγαίνουν οι άνθρωποι στο δρομο... Και ότι πάντα η εικόνα περιέχει αίμα... Αυτά ακριβώς είναι που φοβάμαι... Γ αυτό καλώ τον κόσμο ειρηνικά...
Για να προωθήσω την πρόταση, ζήτησα από πολλούς ανθρώπους να την στηρίξουν. Πάρα πολλοί δεν το έκαναν...Μου έλεγαν ότι θα έπρεπε να είμαι "κάποιος" για να ζητήσω από τον κόσμο να κατεβει στο δρόμο....Να υπάρχει μια προσωπικότητα πίσω από όλα αυτά....Ισως να είμαι ρομαντικός.... Αλλοι μου είπαν ότι είμαι φασίστας, άλλοι φιλόδοξος και άλλοι ότι ζω στην κοσμάρα μου...Αλλοι αντέγραψαν σε κακέκτυπο τον συντονιστή για προφανείς λόγους... Αλλοι μου είπαν ότι είμαι χαφιές....
Η ιδέα ίσως είναι αρκετά "νεωτερική" για να την υιοθετήσει ο Ελληνας... Δεν ξέρω... Ισως και να είναι έτσι... Εγώ πάντως δεν μπορώ να σκεφτώ άλλο τρόπο για να αλλάξουμε την κατάσταση χωρίς αίμα...
Ομως πολλοί ήταν και αυτοί που είδαν την αξία της προτασης, υποστήριξαν ότι πρέπει να της δωθεί μια ευκαιρία, έστω και σαν την σπίθα που θα ανάψει τη φωτιά... Και η ιδέα διαδώθηκε. Και μίλησαν μαζί μου άνθρωποι. Μερικοί από τους οποίους είναι καταπληκτικοί! Και τους ευχαριστώ από βάθους καρδιάς. Που υπάρχουν...
Με αρκετούς ανθρώπους, ανταλλάξαμε τηλέφωνα. Και γνωριστήκαμε. Και ενωθήκαμε κάτω από τον ίδιο σκοπό. Πέρα από ιδιωτικά συμφέροντα... Και πληρώσαμε χρήματα από την τσέπη μας. Και εκτυπωσαμε φυλλάδια. Και τα μοιράσαμε πόρτα πόρτα. Οι επαναστάσεις είναι ακριβές... Μοίρασα φυλλάδια μαζί με έναν 55χρονο εξαιρετικό γιατρό, που έσκυβε και έβαζε φυλλάδια κάτω από πόρτες την ίδια στιγμή που 25άρηδες κοιμούνταν ύπνο βαθύ...
Ετσι δημιουργήθηκε μια ομάδα... Η ομάδα απαιτεί δεσμεύσεις....Δεσμεύσεις πολλές.... Μερικες φορές εις βάρος της επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής...Και ετσι βρέθηκα στο μάτι του κυκλώνα χωρίς να το καταλάβω.... Ενώ δεν έχω καμία εμπειρία από τέτοια... Και στη συνέχεια προέκυψαν προβλήματα: Που θα συναντηθούν όλοι αυτοί οι άνθρωποι; Πως θα τους κρατήσουμε ψυχαγωγημένους ώστε να μείνουν εκεί;
Αυτό που δεν είχα συνηδειτοποιήσει όταν δημιουργούσα το συντονιστή, ήταν ότι το κείμενο αυτό ειχε ημερομηνία. Οταν έγραφα το κείμενο, το έγραφα σαν να έπρεπε κάποιος άλλος να πάει να σκεφτεί και να λύσει τα πρακτικά θέματα... Το κείμενο ήταν θεωρητικό..Κάποιος άλλος έπρεπε να το οργανώσει όλο αυτό...Εγώ θα ήμουν πίσω...
Αλλά πριν το καταλάβω, η ημερομηνία ήρθε.
ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ.
Και σε όσο κόσμο έρθει, κάποιος πρέπει να μιλήσει για όλα αυτά που συμβαίνουν... Να πληροφορήσει τον κόσμο ότι η Πατρίδα μας έχει προδοθεί... Οτι η Αργεντινή θρήνησε 25.000 νεκρούς για να φύγει το ΔΝΤ. Οτι η Ελλάδα δε χρειάζεται να φτάσει εκεί για να τινάξει από πάνω της τους προδότες... Και αυτός ο κάποιος δεν έχει βρεθεί ακόμα... Αρα θα πρέπει να το κάνω εγώ... Και αυτό είναι του ματς για εμένα... Ομως από την άλλη, οφείλω να τελειώσω αυτό που άρχισα...
Από εσένα το μόνο που μένει είναι να έρθεις...
Δεν ξέρω αν στην Πάτρα θα έχουμε 2.000 άτομα (που για τα Ψηλά Αλώνια είναι μέγα πλήθος), ή 5.
Ξέρω ότι μοιράσαμε 20.000 προκηρύξεις στην Πάτρα...
Δεν ξέρω αν στην Αθήνα θα είμαστε 10 (όσοι και η ομάδα....) ή 10.000...
Ξέρω ότι γνώρισα το Θωμά, που είναι καταπληκτικός άνθρωπος, και το Θοδωρή, και τη Βάσω, και όλους όσους συμμετέχουν με την ψυχή τους, ΜΕ ΔΡΑΣΗ.Που μοίρασαν φυλλάδια... Πολλές φορές εκτυπώνοντας τα σε εκτυπωτή που όταν τελειώσουν τα μελανάκια, υπάρχει οικονομικό θέμα με την αντικατάσταση...
Δεν ξέρω αν στη Θεσσαλονίκη εκτός από τους 100 που θα έρθουν για εμένα, θα έχουμε και αλλους διακόσιους, άρα θα είμαστε καμια τρακοσαριά. Τυχαίο; Δε νομιζω...
Ξέρω ότι θα καλέσω με τη καινούρια ντουντούκα μου τους Ελληνες να ξυπνήσουν... Αχ Παναγία μου...Κάνε να ενδιαφερθούν κι άλλοι... Θα τους βάζουμε και λευκή κορδέλα...Στην πλευρά της καρδιάς...
Δεν ξερω αν θα έρθεις...
Ξέρω ότι αν έρθεις, θα αλλάξουμε τον κόσμο...
Και αν αποφασίσεις να έρθεις, φέρε μαζί σου και μερικά σάντουιτς, νερό, προκηρύξεις από το συντονιστή, μια άσπρη λαμπάδα, ένα άσπρο μπαλόνι, την κιθάρα σου, την θεατρκή σου ομάδα και έλα...
Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρουμε...
Ξέρω ότι θα προσπαθήσουμε...
ΘΑΛΑΜΟΦΥΛΑΚΑΣ...

Πόσο ακόμη θα περιμένεις από τους άλλους;
Φίλες και φίλοι της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Ν. Πιερίας, αγαπητοί συμπολίτες,
Όποιος ταξίδεψε πρόσφατα προς την Αθήνα το έζησε: Ανά 40-50 χιλ. ένας σταθμός διοδίων!
Το κόστος για τη διαδρομή Θεσσαλονίκη-Αθήνα-Θεσσαλονίκη: 40 Ευρώ!
Μην νομίζετε ότι είναι μακριά η επιβολή διοδίων στην είσοδο της πόλης μας.
Ήδη έχει αρχίσει η προπαγάνδα τους. Στο Βήμα διαβάζουμε: «Ο κ. Χαλκιάς τάσσεται μάλιστα υπέρ της τοποθέτησης σταθμών διοδίων στις εισόδους του κέντρου της Αθήνας.»
Τα ψέματα τελείωσαν! Το Σύνταγμα της χώρας μας δεν είναι κουρελόχαρτο! Έχουμε δικαιώματα και πρέπει να τα υπερασπιστούμε!
Στηρίξτε τις κινητοποιήσεις κατά της αυθαίρετης επιβολής διοδίων. Ενεργά! Με τη φυσική σας παρουσία.
«ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ» Το Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010, στις 10:00 το πρωί στον κεντρικό πεζόδρομο της Κατερίνης (στο ύψος της οδού Κύπρου)
Συνεχίζεται ο μαραθώνιος ενημέρωσης από την Εθελοντική Ομάδας Δράσης Ν. Πιερίας. Στο πλευρό της η Ένωση Καταναλωτών «Η Ποιότητα της Ζωής», Ε.Κ.ΠΟΙ.ΖΩ. και η Επιτροπή Αγώνα κατά των διοδίων του Αιγινίου.
Η Εθελοντική Ομάδας Δράσης Ν. Πιερίας καλεί τα μέλη, τις φίλες, τους φίλους της και όλους τους πολίτες της Πιερίας, το επόμενο Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010, να στηρίξουν με την ενεργό συμμετοχή τους τη νέα δράση/κινητοποίηση κατά των διοδίων. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί από τις 10:00 έως 12:00 στον κεντρικό πεζόδρομο Κατερίνης (στάντ στο ύψος της Κύπρου). Θα είμαστε και πάλι εκεί για να διανέμουμε στους οδηγούς των διερχόμενων αυτοκινήτων και στους πεζούς το γνωστό πλέον σήμα της δράσης «Δεν πληρώνουμε».
Καλούμε τους συμπολίτες μας να στηρίξουν ενεργά το κίνημα κατά της αυθαίρετης επιβολής διοδίων και όλους τους καταναλωτές να μην πληρώνουν διόδια, τόσο στους πολλούς δρόμους άθλιας ποιότητας όσο και στους σταθμούς διοδίων της περιοχής κατοικίας ή εργασίας τους.
«ΠΑΜΕ ΔΕΘ, ΣΗΚΩΣΤΕ ΤΙΣ ΜΠΑΡΕΣ» Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010
στις 14:30 στο σταθμό διοδίων της Λεπτοκαρυάς
Παράλληλος στόχος της παραπάνω εκδήλωσης είναι η ανακοίνωση της πανελλαδικής δράσης "Πάμε ΔΕΘ, σηκώστε τις μπάρες!" η οποία θα πραγματοποιηθεί το μεθεπόμενο Σάββατο. Κομβόι αυτοκινήτων θα ξεκινήσει από την Αθήνα, από το σταθμό των διοδίων Αφιδνών, και θα καταλήξει στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, ενώ κατά τη διάρκεια της πορείας προς τη συμπρωτεύουσα θα ανοίγονται όλοι οι σταθμοί διοδίων.
Καλούμε όλους τους Πιεριείς, το Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου, στις 14:30, να βρίσκονται στο σταθμό διοδίων της Λεπτοκαρυάς, όπου θα υποδεχτούμε την αυτοκινητοπομπή, η οποία την ώρα εκείνη έχει προγραμματιστεί να βρίσκεται στα νότια σύνορα του νομού μας. Εκεί θα ενωθούμε με τους πολίτες των άλλων επιτροπών και θα συνεχίσουμε όλοι μαζί την πορεία προς τη Θεσσαλονίκη.
Εθελοντική Ομάδα Δράσης Ν. Πιερίας

Δεν πληρώνω ρε!
Ο τρελός του χωριού
Έτσι γιατί δέν γουστάρω..
δέν θα ξαναπληρώσω ούτε μιά δόση, ούτε τίποτα..
δέν έχω δικαίωμα;
όταν δέν έχεις δουλειά, έχεις δικαίωμα να μην πληρώσεις..
κι αν δέν το λέει κανένας (γραπτός) νόμος, το λέει ο άγραφος (ηθικός) νόμος..
κανείς να μην πληρώσει για τους καραγκιόζηδες..
να πληρώσουν εκείνοι που τα έβαλαν στη φόδρα..
να πληρώσουν εκείνοι που μασάνε με 200 μασέλες..
να ανοικτούν λογαριασμοί όλων..
και για να είμαστε καθαροί, ας ανοικτούν πρώτα οι λογαριασμοί των βουλευτών, των εφοριακών, των γιατρών, των αγορανόμων, αστυνόμων, παπάδων και σία..
μέχρι να συμβεί αυτό, δέν ξαναπληρώνω καμία δόση κανενός δανείου, κάρτας και σία..
καλώ όλους να πράξουν το ίδιο..
φοβάστε;
εδώ θέλετε επαναστάσεις να βγείτε στους δρόμοι να κυνηγάτε χείμαιρες βρε γενναίοι..
εδώ σας λέω το πιό απλό..
και το πιό αναίμακτο..
τι θα κάνουν;
θα πάρουν όλων τα σπίτια;
καθήστε τότε να τρέφετε το τέρας (τράπεζες)..
βρε ούτε σέντ σε κανένα μέχρι να επιστραφούν τα κλεμένα..
το λέω και το εννοώ..
αν είναι τίμιος ο πρωθυπουργός, τον καλώ να ανοίξουμε λογαριασμούς (δικούς μου πρώτους, δέν υπάρχει σέντ, μόνο χρέη) και μετά όλων των πολιτικών και επιχειρηματιών και των άλλων που προανέφερα..
να πέσουν οι τράπεζες που έφαγαν τον κόσμο και τα χρήματά του..
μην ξεχνάμε οτι έλαβαν κάμποσα δίς πρίν απο κάτι μήνες για να κινηθεί η αγορά..
που πήγαν;
η αγορά τι έγινε;
ζωντάνεψε;
ο κόσμος; έχει δουλειά;
η χώρα ανέκαμψε;
γι αυτό..
μην πληρώνει κανείς ούτε σέντ..
να γίνει κίνημα..
ούτε αίμα ούτε τίποτα..
άντε να σας δώ παληκάρια μου..
η Ελλάδα σε πτώχευση βρίσκεται και δέν σας το λένε..
ξυπνήστε..
απλώς, για όσα πολέμησαν πρίν χρόνια (συντάξεις, 40ωρο, εργασιακά δικαιώματα κ.ά) πήγαν σε λίγους μήνες χαμένα..
βρέ, πάρτε μιά απόφαση κάποτε..
αντισταθείτε..
πρίν απο λίγο καιρό σας έλεγα να γίνει κάποια κοινότητα με αυτάρκεια και να μην έχουμε ανάγκη κανένα..
κι αυτό ακόμη θέλει λεφτά..
διαβάζω σε πολλά μπλόγκ για επαναστάσεις, διαδηλώσεις στους δρόμους και άλλα τέτοια..
που να αφήνεις τον καναπέ και το ελλάδα έχεις ταλέντο και να τρέχεις;
εδώ σου δίνω έτοιμη λύση-πρόταση..
μην δίνεις σέντ σε κανένα..
ούτε τράπεζα ούτε εφορία..
ανυπότακτος ο Έλληνας;
για να δούμε..
αν θέλετε προωθείστε το παντού..
αλλιώς μην ξαναμιλήσετε για επαναστάσεις και άλλες τέτοιες ανοησίες..
μέχρι να ανοιχτούν λογαριασμοί και να μας εξηγήσουν που χρωστάμε 400 δις..
πού πήγαν όλα αυτά τα λεφτά..
σέντ προς σέντ και δραχμή προς δραχμή απο το 1980..
υπόψιν, δέν έχω θυμό, δέν έχω απελπισία, δέν έχω κανένα πρόβλημα..
μα βαρέθηκα να διαβάζω για ταρζανιές εδώ κι εκεί..
αγαπάς την Ελλάδα;
ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΚΥΡΙΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΕ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ..
ΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΕΣΤΕ ΕΔΩ ΚΑΙ 30 ΧΡΟΝΙΑ..
ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΑΤΕ ΣΩΣΤΑ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΑΣ;
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΣΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΣΑΣ;
ΕΓΩ ΤΙ ΝΑ ΔΩΣΩ;
ΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΧΑ ΕΔΙΝΑ..
ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ..
όπως είπε κι ένας φίλος μου που αγαπάει την χώρα εξίσου με μένα..
δέχομαι κι εγώ κι άλλοι πολλοί να δώσουμε την κατοικία μας, προκειμένου να γλυτώσει η χώρα την καταστροφή με ΕΝΑΝ ΟΡΟ..
να βγει ο πρωθυπουργός με ένα διάγγελμα και να δηλώσει ξεκάθαρα που πήγαν τα λεφτά που χρωστάμε..
κάθε σέντ κάθε δραχμή απο το 198ο κι εδώ..
υγ: ΓΙΑΤΙ ΚΡΥΒΕΤΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΟ ΟΤΙ ΠΑΜΕ ΣΕ ΠΤΩΧΕΥΣΗ;
παρόμοιες απόψεις κυριαρχούν στον κόσμο όπως στον Αντώνη (κλίκ), στον Παλαλό (κλίκ) και αλλού..
τέλος..
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)