Κυριακή, κοντή γιορτή

Έχω καιρό να ασχοληθώ με αυτήν την μικρή γωνιά.
Καλώς ή κακώς, η μεγαλύτερη διαδραστικότητα του φατσοβιβλίου, με απορρόφησε.
Έτσι ανεβάζω σήμερα, το κείμενο που ανήρτησα εκεί, την Κυριακή,

Κατ' αρχάς ψυχραιμία.
Το πρώτο μούδιασμα ας μην γίνει η κύρια πηγή σκέψης και αντίδρασης.
Οι εξελίξεις μέχρι την επόμενη Κυριακή θα είναι συνεχώς ανατρεπτικές.
Το παιχνίδι του κρύο - ζέστη, μόλις άρχισε.
Είναι καιρός να θέσουμε στον εαυτό μας τις σωστές ερωτήσεις, και να προσπαθήσουμε, όσο το δυνατόν πιο νηφάλια, να βρούμε τις πλησιέστερες προς την αλήθεια απαντήσεις.
Αφού ακόμα εξαρτώμεθα από τους έξω, παρακολουθούμε στενά τις κινήσεις και αντιδράσεις τους. Και ακόμα πιο στενά αυτούς που είναι εκτός...Ευρωζώνης.
Δυστυχώς, τα ψέματα που έχουμε ακούσει και από τις δύο πλευρές, είναι πολλά.
Τις προθέσεις που κρύβονται πίσω από αυτά, είναι περιττό να προσπαθήσουμε να τις ψηλαφήσουμε, διότι δεν θα βγάλουμε άκρη.
Σημασία έχουν οι πράξεις.
Και σημασία έχει, από όσο φαίνεται, ότι τα συμφέροντα τα δικά τους δεν συμπίπτουν με τα συμφέροντα τα δικά μας, ή για να είμαι πιο ακριβής με τα συμφέρον της χώρας μας.
Διότι τα συμφέροντα τα δικά μας, ποικίλουν τόσο, όσο μας «κόβει» και μας συμφέρει καθαρά ατομικά.
Tο δημοψήφισμα, ας μην γελιόμαστε, δεν αφορά την διαφορά των 3-4 δις των δύο πλευρών.
Υπό αυτό το πρίσμα, η ενέργεια της κυβέρνησης δεν είναι εντελώς ειλικρινής, αφού στην περίπτωση του Όχι, ανακύπτουν νέα ερωτήματα που, ενώ έχουν τεθεί, η κυβέρνηση δεν έχει μπει στον κόπο να δώσει πιθανές απαντήσεις.
Από την άλλη πλευρά, αυτήν την εβδομάδα είδαμε να κορυφώνεται ο ωμός εκβιασμός, συνοδευόμενος από περίσσεια κακεντρέχεια.
Ο δήθεν εκνευρισμός της τρόϊκας, για την συμπεριφορά της κυβέρνησης κατά την διαπραγμάτευση, είναι σκέτη υποκρισία.
Ούτε ζευγαράκι είμαστε, ούτε έχουμε να κάνουμε με «κληρονομικές» διαφορές.
Υπάρχει μία πραγματικότητα, και αφορά την κατάντια της Ελλάδας μετά από πέντε χρόνια, που συνεχίζουν προκλητικά να της γυρίζουν την πλάτη λες και δεν υπάρχει.
Το γεγονός όμως ότι στο άκουσμα του δημοψηφίσματος αντέδρασαν με αυτόν τον τρόπο, δείχνει ξεκάθαρα και στον πλέον αδαή, αφελή και ανόητο, το πώς εννοούν την Δημοκρατία και το πόσο υπολογίζουν την σκέψη και την θέληση του πολίτη.
Από την άλλη, είναι αδικαιολόγητη η προτέρα αισιοδοξία και η παρούσα φιλολογία της κυβέρνησης ότι δεν περίμενε αυτήν την στάση από την τρόϊκα.

Δυστυχώς, πάντα μας θέτουν ενώπιον των λάθος ερωτημάτων – διλημμάτων, και δεν είναι τυχαίο.
Και δεν είναι τυχαίο, διότι φερόμαστε εδώ και σαράντα χρόνια ως κακομαθημένα παιδιά.
Αρνηθήκαμε να ενηλικιωθούμε, είτε υποκύπτοντας στα χάδια είτε στις φωνές και στις σφαλιάρες.
Παραδώσαμε τις τύχες μας σε πολιτικάντηδες, που και αυτοί με την σειρά τους, την παρέδωσαν σε μία Ευρωπαϊκή ολιγαρχία.
Το θεμελιώδες ερώτημα λοιπόν για εμένα θα έπρεπε να είναι, εάν εμπιστευόμαστε το μέλλον μας και το μέλλον της Ευρώπης σε αυτούς τους συγκεκριμένους δοτούς διορισμένους υπαλλήλους, και σε αυτήν την άθλια Ευρωπαϊκή ηγεσία.
Εάν εμπιστευόμαστε το μέλλον μας και το μέλλον της Ευρώπης, στα προσωπικά τους συμφέροντα και εξαρτήσεις.
Όλα τα υπόλοιπα είναι απόρροια των συμφερόντων τους, και έχουν τόση σημασία όσο μας κρατούν απασχολημένους, σκυθρωπούς και πανικόβλητους.
Τις επόμενες ημέρες, θα ακούσουμε από θούριους μέχρι νέες τερατογεννέσεις.
Τις επόμενες ημέρες, θα αποκαλυφθούν αρκετά για το ποιόν και των έξω και των μέσα.
Τις επόμενες ημέρες, θα ονομαστούμε και πάλι, από κυρίαρχος λαός μέχρι άχρηστοι, τεμπέληδες και αχάριστοι.
Τις επόμενες ημέρες, θα απογειωθεί και πάλι η «Δημοκρατία» αλλά και ο «φιλελευθερισμός».
Τις επόμενες ημέρες θα ακούσουμε από το «πατέρα κάτσε φρόνιμα» μέχρι το «σήκω χόρεψε συρτάκι».
Τις επόμενες ημέρες, κάποιοι θα δώσουν τα ρέστα τους, και κάποιοι θα μείνουν ρέστοι.
Καλούμεθα μέσα σε μία εβδομάδα, να σταθμίσουμε γεγονότα τουλάχιστον 40 ετών, για να δώσουμε απάντηση σε ένα στρεβλό ερώτημα.
Δηλαδή άλλος ένας Γόρδιος δεσμός.
Έχουμε τρεις επιλογές.
Η πρώτη είναι να ενηλικιωθούμε απότομα, πράγμα που φαντάζει ουτοπικό.
Η δεύτερη είναι να περιμένουμε τον από «μηχανής Θεό», αλλά να είστε σίγουροι ότι δεν θα βγει ούτε από τα ΑΤΜ ούτε από τα σούπερ μάρκετ.
Η τρίτη είναι να παραμείνουμε κακομαθημένα παιδιά.
Σειρά όμως τώρα, έχει μία σβουριχτή σφαλιάρα διαρκείας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: