Είσαι ελεύθερος;

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να ατενίσεις την εκάστοτε διαμορφούμενη πολιτική, και όχι μόνον, πραγματικότητα.

Ο ένας είναι να είσαι ψύχραιμος, ελεύθερος στην σκέψη και με οξυδερκή αντίληψη, απομονώνοντας το συναίσθημα και ενεργοποιώντας στο μέγιστο δυνατόν την λογική του συλλογικού συμφέροντος.
Όλοι οι άλλοι είναι λάθος, είτε το κάνεις εκούσια είτε ακούσια.

Λέει κάπου στην Πολιτεία του Πλάτωνα, ο Σωκράτης: "το καλύτερο για κάθε πράγμα, είναι συνάμα και το πλησιέστερο προς την φύση του".
Από την φύση μας λοιπόν γεννηθήκαμε ελεύθεροι, ασχέτως εάν στην πορεία επιλέξαμε να κλειστεί ο καθένας μας στα κουτάκια που τον σαγήνευσαν.

Μετά από πολλά χρόνια οι του ΣΥΡΙΖΑ, εκόντες άκοντες, άνοιξαν μία χαραμάδα επανάκτησης μίας νοοτροπίας που οι περισσότεροι είχαν απεμπολήσει χάριν της "εξέλιξης", και του "εκσυγχρονισμού".
Αυτήν, της αναγέννησης της ατομικής πολιτικής ευθύνης απέναντι στο συλλογικό συμφέρον της χώρας.

Για να γίνει η χαραμάδα, παράθυρο και θύρα, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε επιτέλους μέσα μας, τι είναι καλύτερο για την χώρα μας και συνεπακόλουθα για εμάς.
Να συντασσόμεθα με τους, αποδεδειγμένα, εκφραστές αυτών που δεν θέλουν δυνατές χώρες αλλά υποτακτικούς, ή να διεκδικούμε με κάθε δυνατό τρόπο, και με τις ανάλογες θυσίες, αυτό που είναι πλησιέστερο στην φύση μας;
Να δημιουργούμε συνθήκες και προοπτικές αυθυπαρξίας και αυτάρκειας, ή να παραχωρούμε την ύπαρξή μας σε κάποιους άλλους με ανταλλάγματα που εν τέλει τα απολαμβάνουν οι επιτήδειοι;
Να είμαστε συν τη φύση, ή παρά φύση;

Ούτε γνωρίζω, ούτε θα ήθελα να προβλέψω που θα μας οδηγήσει αυτό το μονοπάτι που πάει να μας βγάλει από την Εθνική οδό της μιζέριας και της κατάθλιψης.
Θα ήθελα όμως να βλέπω, να πολλαπλασιάζονται τα ανήσυχα πρόσωπα, και να μειώνονται τα σκυθρωπά.

Δεν υπάρχουν σχόλια: