Τα τελευταία πέντε χρόνια, ένας εσμός από αργυρώνητους, ιδιοτελείς και ανίκανους πολιτικούς, αλυσόδεσε την χώρα με ένα χρέος που προήλθε από το σώσιμο αυτών που μας κουνάνε σήμερα το δάχτυλο.
Ο ίδιος εσμός, ξευτέλισε κάθε έννοια αξιοπρέπειας, ατομικής και Εθνικής, απαξίωσε την λέξη υπερηφάνεια, και γονάτισε οικονομικά και κοινωνικά το 80% των Ελλήνων.
Περαιτέρω, έστειλε στον πάτο του πηγαδιού όποια Δημοκρατική ή Κοινοβουλευτική αξία είχαν αφήσει οι προηγούμενοι της ίδιας συνομοταξίας.
Επί πέντε χρόνια, η καθημερινότητα ασφυκτιούσε από ψέμματα, απατεωνίες, εκδουλεύσεις, ασχήμιες και υποκρισία.
Επί πέντε χρόνια, σύσσωμα τα ΜΜΕ, όχι μόνον σιωπούσαν, αλλά κέρδιζαν εις βάρος όλων μας, με χαριστικά δάνεια, κρατικές διαφημίσεις και πληρωμένα άρθρα ως αντίδωρο στην αμέριστη στήριξη που παρείχαν στους χαμερπείς.
Επί πέντε χρόνια, οι μόνοι που φώναζαν, ήταν επιλεγμένοι διαδικτυακοί τόποι και μερικές εκατοντάδες ακούραστοι ερασιτέχνες της αλήθειας.
Επί πέντε χρόνια, όσοι είχαν πρόσβαση στην διάδοση της πληροφορίας, ασχολούνταν με αρκουδάκια και φωτογραφίες.
Σήμερα, ο ίδιος εσμός των πολιτικών "παλεύει" για την σωτηρία του, αν και πλήρως απαξιωμένος από την συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας.
Κράζει σαν πληγωμένο θηρίο, που βλέπει να πλησιάζει το τέλος του.
Και η οσμή της αποσύνθεσης, αιωρείται.
Σήμερα, τα ίδια ΜΜΕ, αλλά και οι ίδιοι δημοσιογράφοι και αρθρογράφοι, πιστά στο χέρι που τα τάϊζε, προσπαθούν να διασπείρουν την αίσθηση της αποτυχίας και της καταστροφής, εάν δεν υποταχτούμε πλήρως.
Σήμερα όλοι όσοι ασχολούνταν με τα αρκουδάκια και τις φωτογραφίες, το παίζουν εύθικτοι, και κράζουν με λέξεις που τους ήταν άγνωστες τα τελευταία πέντε χρόνια.
Όσο αυτή η κυβέρνηση, θα δίνει λαβές για συνέχιση αυτής της άθλιας κατάστασης, τόσο θα απομακρύνεται η τελευταία ευκαιρία της χώρας για ένα νέο ξεκίνημα.
Ο ίδιος εσμός, ξευτέλισε κάθε έννοια αξιοπρέπειας, ατομικής και Εθνικής, απαξίωσε την λέξη υπερηφάνεια, και γονάτισε οικονομικά και κοινωνικά το 80% των Ελλήνων.
Περαιτέρω, έστειλε στον πάτο του πηγαδιού όποια Δημοκρατική ή Κοινοβουλευτική αξία είχαν αφήσει οι προηγούμενοι της ίδιας συνομοταξίας.
Επί πέντε χρόνια, η καθημερινότητα ασφυκτιούσε από ψέμματα, απατεωνίες, εκδουλεύσεις, ασχήμιες και υποκρισία.
Επί πέντε χρόνια, σύσσωμα τα ΜΜΕ, όχι μόνον σιωπούσαν, αλλά κέρδιζαν εις βάρος όλων μας, με χαριστικά δάνεια, κρατικές διαφημίσεις και πληρωμένα άρθρα ως αντίδωρο στην αμέριστη στήριξη που παρείχαν στους χαμερπείς.
Επί πέντε χρόνια, οι μόνοι που φώναζαν, ήταν επιλεγμένοι διαδικτυακοί τόποι και μερικές εκατοντάδες ακούραστοι ερασιτέχνες της αλήθειας.
Επί πέντε χρόνια, όσοι είχαν πρόσβαση στην διάδοση της πληροφορίας, ασχολούνταν με αρκουδάκια και φωτογραφίες.
Σήμερα, ο ίδιος εσμός των πολιτικών "παλεύει" για την σωτηρία του, αν και πλήρως απαξιωμένος από την συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας.
Κράζει σαν πληγωμένο θηρίο, που βλέπει να πλησιάζει το τέλος του.
Και η οσμή της αποσύνθεσης, αιωρείται.
Σήμερα, τα ίδια ΜΜΕ, αλλά και οι ίδιοι δημοσιογράφοι και αρθρογράφοι, πιστά στο χέρι που τα τάϊζε, προσπαθούν να διασπείρουν την αίσθηση της αποτυχίας και της καταστροφής, εάν δεν υποταχτούμε πλήρως.
Σήμερα όλοι όσοι ασχολούνταν με τα αρκουδάκια και τις φωτογραφίες, το παίζουν εύθικτοι, και κράζουν με λέξεις που τους ήταν άγνωστες τα τελευταία πέντε χρόνια.
Όσο αυτή η κυβέρνηση, θα δίνει λαβές για συνέχιση αυτής της άθλιας κατάστασης, τόσο θα απομακρύνεται η τελευταία ευκαιρία της χώρας για ένα νέο ξεκίνημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου