Αποκάλυψη τώρα, ή επιτέλους αποκάλυψη;

Ο καυγάς για το πάπλωμα.
Το πάπλωμα που και καλά μας έδωσαν να σκεπαστούμε μπας και κρυώσουμε, και αποδείχτηκε σεντόνι.
Αγοράσαμε σεντόνι, και μας χρέωσαν πάπλωμα πουπουλένιο, κορυφαίας τεχνογνωσίας και ποιότητας.
Και το πάπλωμα είναι το χρέος. 

Είναι το χρέος, που αφού φρόντισε να απαλλάξει τις Ευρωπαϊκές τράπεζες (Γερμανικές και Γαλλικές κυρίως) από τον δικό τους «επενδυτικό» ρίσκο, το φόρτωσε εξ΄ολοκλήρου στο Ελληνικό κράτος, αφού πρώτα φρόντισε να «κουρέψει» τις δικές μας τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία και μικροομολογιούχους.
Ο κουρέας μετά από εμάς, πήρε άδεια μετ’ αποδοχών.

Ένα χρέος που δημιούργησε το «πρόγραμμα» που έφτιαξε το ΔΝΤ, και το υιοθέτησε η Ε.Ε. (η Γερμανία) και η ΕΚΤ (η Γερμανία).
Ένα πρόγραμμα που δεν είχε εφαρμοστεί ποτέ ξανά σε παρόμοια περίπτωση, και που οι ίδιοι οι εμπνευστές του έχουν συνομολογήσει, ουκ ολίγες φορές, ότι απέτυχε διότι «στηρίχθηκε» σε λάθος δεδομένα, φέρνοντας τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που «προσδοκούσαν».
Είναι το πρόγραμμα που προέβλεπε, ύφεση 4,5%, και ανεργία στο 15%.
Είναι το πρόγραμμα που απαιτεί πλεονάσματα της τάξης του 4% για τα επόμενα 5 χρόνια, για να εξυπηρετούμε το πρόγραμμα που αυτοί έχουν ομολογήσει ως αποτυχημένο.

Ένα πρόγραμμα που εφαρμόστηκε σε ένα «αφερέγγυο» κράτος, που δεν είχαν όμως κανένα ενδοιασμό να το «δανείσουν» με 262 δις.
Είναι το πρόγραμμα που φρόντισε για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και τα ελλείμματα των ταμείων, να τα φορτώσει και αυτά στο κράτος.
Είναι το πρόγραμμα που δεν εφαρμόστηκε στην χρεωκοπία της DEXION στο Βέλγιο, ούτε στην Πορτογαλία, στην Ιρλανδία και στην Κύπρο. Διότι στις Βρυξέλλες παίρνονται οι αποφάσεις, διότι το μεγαλύτερο χρέος της Πορτογαλίας το έχει η Ισπανία, και αυτό της Ιρλανδίας η Αγγλία.

Είναι το πρόγραμμα που φρόντισε να μετακυλήσει μέρους του χρέους στα υπόλοιπα κράτη της Ευρώπης, για να έχει το «ηθικό» στήριγμα από τους λαούς της αλλά και το μέσο πίεσης απέναντι στους μπαταχτσήδες Έλληνες.
Είναι το πρόγραμμα που επέβαλλε μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής πάνω από 55 δις, και που εάν ελαμβάνοντο, κατ' αναλογία, σε άλλες οικονομίες θα είχαν βαρέσει μπιέλα.
Είναι το πρόγραμμα «διάσωσης» που επιβλήθηκε στις προηγούμενες τρεις κυβερνήσεις, οι οποίες το αποδέχθηκαν αδιαπραγμάτευτα, το εφάρμοσαν και απέτυχε αφού όχι μόνον δεν διέσωσε τον «ασθενή» αλλά τον υποτροπίασε.

Αυτό το ίδιο πρόγραμμα επιμένει να τηρήσουμε η Ε.Ε (η Γερμανία) της αλληλεγγύης και των μη Δημοκρατικά εκλεγμένων θεσμικών παραγόντων της που βγαίνουν λαλίστατοι, αφού πέσει το τηλεφώνημα, να στηρίξουν τις επιλογές του διευθυντηρίου τους.

Η Ε.Ε. (η Γερμανία) που έκλεισε τα μάτια στα σκάνδαλα της Siemens, της Hochtief, της Ferrostaal,της Mercedes και της MAN και των διαπλεκόμενών τους στην Ελλάδα.
Η Ε.Ε. που έχει ένα τεράστιο χρέος, σε απόλυτους αριθμούς, για να εξυπηρετήσει και κρύβεται πίσω από τους ρυθμούς ανάπτυξης της Γερμανίας (ουσιαστικά τις εξαγωγές της εις βάρος των άλλων) και τον λόγο αυτού του χρέους ως προς το ΑΕΠ τους.
Η Ε.Ε. που δεν είχε πρόβλημα με όσα μέλη της δεν τηρούσαν το σύμφωνο σταθερότητας.
Η Ε.Ε. έχει τον ηγεμόνα της, τον βασιλιά της.

Και επειδή προσπαθεί απεγνωσμένα να δείξει ότι ούτε η ίδια ούτε και ο βασιλιάς της είναι «γυμνοί», απαιτεί από τους, εν Ελλάδι, υπηκόους της να κάνουν στριπτήζ.
Εάν θέλουμε αυτήν την Ευρώπη, σκασμός και τα κεφάλια μέσα, το διάλειμμα "αξιοπρέπειας" τελείωσε.

Ήρθε η ώρα, να αποφασίσουμε με ποιους θα πάμε και ποιους θα αφήσουμε;
Ήρθε η ώρα να δούμε με ποιους ήμασταν και σε ποιους υπακούαμε;
Ήρθε η ώρα να κοιτάξουμε γύρω μας και να μετρήσουμε το "μπόϊ" μας;
Ήρθε η ώρα να ελέγξουμε και να δοκιμάσουμε την θέληση και την αντοχή μας;
Ήρθε η ώρα να ζυγίσουμε τα "βαρίδια".

Τα πάντα είναι πόλεμος.
Ειρήνη εάν είναι δυνατόν.
Δικαιοσύνη με κάθε τρόπο.

"ἐὰν μὴ ἔλπηται ανέλπιστον οὐκ ἐξευρήσει, ανεξερεύνητον ἐὸν καὶ ἄπορον"

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μια πορεία απονεύρωσης που ξεκίνησε πολλά χρόνια τώρα.
Από μαχητές της ζωής, υπάλληλοι τώρα σε γραφεία και πάγκους πώλησης, οι μεν να υπολογίζουν τι "βγάζουν" οι δε.
Λίγοι απέμειναν να εργάζονται σε κάτι τρισδιάστατο, απαραιτήτως χρήσιμο.
Η επιλογή τώρα, το σταυροδρόμι.
Πόσοι μπορούν να θυμούνται, πόσοι αντέχουν να γυρίσουν πίσω, πόσοι νέοι να... φαντασθούν;
"Και εφοβείτο το ελπίζον και ήλπιζε το φοβούμενον"... Κάτι από τον Τάτιο.

Ο νοών...νοείτω είπε...

Ευχαριστώ θερμά για το σχόλιο.
Ζητώ συγγνώμη για την καθυστέρηση της έγκρισης.