Όλα εδώ πληρώνονται...

Η φύση απεχθάνεται τα κενά, γι’ αυτό και φροντίζει να τα πληρώνει.

Η πολιτική απεχθάνεται τον έλεγχο, γι’ αυτό και φροντίζει να τον πληρώνει.

Η πολιτική απεχθάνεται την πολυφωνία, κι αυτό κάποιοι το πληρώνουν.

Η ολιγαρχία απεχθάνεται την Δημοκρατία, διότι δεν πληρώνει.

Ο θυμός απεχθάνεται την ψυχραιμία, κι αυτό μπορεί να το πληρώσει

Η άγνοια απεχθάνεται την γνώση γι’ αυτό και το πληρώνει.

Η αποχή απεχθάνεται την επιλογή, κι αυτό πληρώνεται.

Η αποτυχία απεχθάνεται την παραδοχή, επειδή σπάνια το πληρώνει.

Η βλακεία απεχθάνεται την λογική, κι αυτό το πληρώνουμε όλοι

Οι λαθρομετανάστες και οι γείτονες, απέκτησαν τον Εθνικό τους, θεσμικά πλέον, εκπρόσωπο.

Κάποιοι δεν το "διάβασαν", προεκλογικά, διότι κατηγορούσαν αυτούς που δεν είχαν διαβάσει το μνημόνιο.

Αυτή την φορά, αδιάβαστος δεν σημαίνει στάσιμος, αλλά ευάλωτος.

Τώρα, τρεχάτε να μάθετε «ξένες» γλώσσες.

Οι φοβισμένοι, απέκτησαν τον Εθνικό τους, θεσμικά πλέον, τσαμπουκά.

Ανίκανοι να αντισταθούν στην βία της εξουσίας, εξουσιοδότησαν την βία στην εξουσία, για να ανιπαρατεθεί «θεσμικά» με την εξουσία της βίας.

Όσοι επιχαίρονται με αυτούς τους «Εθνικιστές», θα είναι πάντα οι χρήσιμοι και αφελείς ανόητοι του συστήματος.

Ο επικοινωνιακός τσαμπουκάς, παίρνει την θέση του επικοινωνιακού καθωσπρεπισμού.

Μία ζωή των «άκρων» ήμασταν.

Οι ηγέτες κάνουν και λάθη, αλλά είθισται να λένε ότι τα λάθη τα κάνει ο λαός που δεν τους καταλαβαίνει.

Οι ηγέτες πάντα σέβονται τις αποφάσεις του λαού, απλά αργούν να το αποδείξουν λόγω διερεύνησης της απόφασης.

Η συνέπεια, προεκλογικού και μετεκλογικού λόγου, έχει και πάλι βαρύνουσα σημασία, και θα αναζητήσει την ανεξαρτησία της από το πολιτικό κατεστημένο.

Το έκτρωμα, που ακούει στο όνομα εκλογικός νόμος, είναι το όχημα της «Δημοκρατίας» που δεν ακυρώνουμε.

Όσο δεν θα απαιτούμε την κατάργησή του, τόσο θα ασχημαίνουμε ως λαός.