Εισαγωγικά θέλω να ζητήσω συγγνώμη από τον ΕργΔημΕργ, διότι η παρούσα ανάρτηση προβάλλεται χρονικά αμέσως μετά την δική του ανάρτηση, η οποία προηγείται και αναφέρεται ως τέταρτη συνέχεια στο τεράστιας σημασίας ζήτημα, το οποίο συνδέει την έννοια της τελετουργίας με αυτήν των ημερομηνιών.
Αποτελεί, νομίζω, στοιχειώδη υποχρέωση εκ μέρους μου η παραπομπή σε αυτήν την ανάρτηση. Ταυτοχρόνως θέλω να συγχαρώ τον φίλτατο Εργοδότη, για ένα δεδομένο το οποίον εμμέσως μόνον, αλλά εν τέλει με ενδεικτικό τρόπο, σχετίζεται με το περιεχόμενο των προσφάτων αναφορών του. Με το δεύτερο μέρος της αναφοράς "Ο Χρόνος Μέσα Τους" επέφερε μια νέα θεαματική άνοδο, όσο αφορά την επισκεψιμότητα αυτής της σελίδας στις 20 Απριλίου. Οι αντίστοιχοι αριθμοί εδώ μπορεί να επιφέρουν γέλωτα στους ιδιοκτήτες και διαχειριστές κάποιων σελίδων μεγάλης επισκεψιμότητας. Πέραν όμως, ότι αυτό το δεδομένο από μόνο του μπορεί να μην σημαίνει πολλά πράγματα, δεν μπορούμε να αποκρύψουμε, ότι δεν γράφουμε μόνον για τον εαυτό μας, ή από φιλαρέσκεια. Άρα, με μέτρο συγκρίσεως πάντοτε μόνον τον εαυτό μας, δεν μπορεί παρά να αποτελεί και το ποσοτικό δεδομένο κάποιο κριτήριο στην αξιολόγηση τής συγκεκριμένης παρέμβασης.
Επ' ευκαιρία, θέλω να εκφράσω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον ΑΟΡΑΤΟS για την προβολή κειμένων από εδώ στα "Κατοχικά Νέα" και την σελίδα "Πίσω Από Το Παραπέτασμα". Όπως φανερώνουν οι στατιστικές, ο αριθμός των εισόδων εδώ από τους δικούς του ιστοχώρους είναι σημαντικός.
Ανάλογες ευχαριστίες απευθύνω επίσης σε όλους τούς φίλους και φίλες ιστολόγους, που πρόβαλλαν στις σελίδες τους κάτι από εδώ, καθώς και σε όλους, όσους καταθέτουν σχόλια. Η συνεισφορά τους είναι ζωτικής σημασίας, διότι χωρίς τον διάλογο, την αμφισβήτηση, την επικύρωση, τις υποδείξεις και τις αναφορές τους, η σελίδα αυτή θα ήταν ορφανή.
1. ΓΙΑΤΙ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΩ ΝΑ ΔΗΛΩΝΩ ΑΦΕΛΗΣ ΚΑΙ ΒΛΑΞ
Στο πρώτο μέρος αυτής της αναφοράς κατέθεσα μια σειρά φωτογραφιών, τις οποίες συνόδευσα με τις απορίες μου. Οι σχολιασμοί οι οποίοι επήλθαν επ' αυτών δεν με διαφώτισαν όμως, παρ' ότι δεν μπορώ να αμφισβητήσω την διαδικασία προβληματισμού, η οποία καταγράφηκε στους σχολιασμούς.
Γι' αυτόν τον λόγο επανέρχομαι με περισσότερο φωτογραφικό υλικό.
Δεδήλωκα ότι είμαι πραγματιστής και ότι διάγω εν αταραξία. Κάποιοι φίλοι ερμήνευσαν εσφαλμένως αυτήν την διευκρίνιση, χωρίς βεβαίως να υφίσταται κάποια πρόθεσις, ότι είμαι ορθολογιστής και ότι παραμένω αδρανής. Όταν κάνω όμως αναφορά στην εσωτερική κατάστασή μου, αυτό γίνεται σε αφηρημένη βάση και όχι για να βγάλω να σωψυχά μου. Η αναφορά σε πρώτο πρόσωπο αποσκοπεί στην απαραίτητη αμεσότητα, αλλά έχει εν τέλει ακαδημαϊκό και όχι προσωπικό χαρακτήρα, διότι δεν νομίζω να ενδιαφέρει κάποιον τι κάνω εγώ προσωπικά, ή ο ένας κι ο άλλος.
Επειδή το περί αταραξίας ζήτημα βρίσκεται ακόμη υπό επεξεργασία, θέλω να παραθέσω την άποψή μου κατ' αρχήν επί του πραγματισμού. Ο όρος "πραγματιστής", όπως εγώ τον αντιλαμβάνομαι, ουδόλως ταυτίζεται με ένα στεγνό - ή ορθότερα στυγνό - "ρεαλισμό". Τα γερμανικά μέσα προπαγάνδας αποδίδουν τον όρο "pragmatiker" σε χυδαία πολιτικά πρόσωπα, τα οποία υποτίθεται, ότι κρατούν αποστάσεις από την έννοια της πολιτικής και κοινωνικής ουτοπίας, προσαρμοζόμενα με οππορτουνιστικό τρόπο έναντι των υποτιθέμενων "απτών" δεδομένων. Ένας άλλος όρος, τον οποίον στην συνέχεια καθιέρωσαν με ταυτόσιμη σηματαοδότηση ήταν ο όρος "realos" (για τους δήθεν ρεαλιστάς) κατ' αντιπαράθεση προς τον όρο "sponties" (εκ του spontan - αυθόρμητος) στην φάση που προωθείτο η μετατροπή του κόμματος των πράσινων σκουληκιών στην γερμανία - το οποίο προήλθε από συγκερασμό του οικολογικού κινήματος και του κινήματος ειρήνης - μέσω της διεισδύσεως χαφιέδων και πρακτόρων των λεσχών, σε αντιλαϊκό - μιλιταριστικό οργανισμό.
Εδώ τίθεται ένα μεγάλο ερώτημα: Τι είναι ρεαλισμός;
Ο όρος "πραγματιστής" συνάγεται από την λέξη "πράγμα", ως κάτι απτό και συγκεκριμένο, τουτέστιν δια των αισθήσεων αντιλαμβανόμενο.
Επ' αυτού όμως κυριαρχεί μια πλήρης παρεξήγησις. Η μέση αντίληψη θεωρεί, ότι τα αισθητηριακά όργανα των ανθρώπων καταγράφουν αυτό που υπάρχει. Τουτέστιν ΤΑΥΤΙΖΟΥΝ ΤΟ ΥΠΑΡΧΟΝ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ. ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ.
Μέσω των αισθήσεων προσλαμβάνουν τα ανθρώπινα όργανα αισθητηριακής προσλήψεως ερεθίσματα - σήματα, τα οποία διοχετεύουν προς επεξεργασία στον εγκέφαλο. Ο εγκέφαλος πλην όμως δεν καταγράφει αυτά καθ' εαυτά τα προσληφθέντα ερεθίσματα ως συνειδησιακές εντυπώσεις, αλλά προβαίνει σε σύγκριση των σημάτων, τα οποία έχουν διοχετευθεί σε αυτόν, με κάποια στερεότυπα, τα οποία έχει δομήσει και αποθηκεύσει στην πορεία του χρόνου, ως βασικούς τύπους ταυτοποιήσεως.Αυτή η φυσιολογικού χαρακτήρος οργανική επεξεργασία των αισθητηριακών σημάτων επιταχύνει την μετατροπή τους σε συνειδητή εντύπωση μειώνοντας την απαραίτητη ενεργειακή δαπάνη.
Στο παρελθόν έχω κάνει δυο πολύ συγκεκριμένες αναφορές επ' αυτού:
Η μια αφορά την παράθεση του βίντεο των παιδιών που ρίχνουν την μπάλα, το οποίο παραθέτω για λόγους επαναλήψεως εκ νέου:
Η δεύτερη αναφορά σχετίζεται με την περίπτωση τής αδυναμίας των ιθαγενών, να δουν τις καραβέλες των ισπανών εποικιστών, όταν αυτές παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά. Αυτή η παράθεση έγινε στην ανάρτηση ΛΑΜΠΡΑ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΤΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ σε συνδυασμό με αναφορά στο συλλογικό ασυνείδητο.
Το πιθανότερο είναι, στον βαθμό που κάποια αισθητηριακή πρόσληψη δεν μπορεί να τύχει ταυτοποιήσεως με κάποιο ήδη δομημένο στερεότυπο του εγκεφάλου ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ ΩΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΕΝΤΥΠΩΣΙΣ.
Εάν δηλαδή παρουσιαστεί μια καμήλα με δέκα κεφάλια στον δρόμο σε μέγεθος σκύλου, οι μόνοι που ίσως καταφέρουν να την αντιληφθούν, θα είναι μόνον αυτοί οι οποίοι πλασάρουν κολιέ από νάϋλον μαργαριτάρια σε γριές κότες, ή αυτοί που πουλάνε περιλαίμια για ακέφαλους σκύλους, ή ίσως αυτοί, οι οποίοι είναι υποψιασμένοι, ότι η εξουσία είναι ένα γουρουνόσκυλο, το οποίο είναι τέρας ταχυδακτυλουργίας τής συμφοράς και μαγγανείας τού DMT.
Η εγγενής εμμονή μας να ταυτίζουμε τα προϊόντα της αντιληπτικής μας ικανότητος με αυτό που υπάρχει, μάς οδηγεί σε μια τελείως υποκειμενική, ελλειπή, στρεβλή και εν τέλει ΣΥΜΒΑΤΙΚΗ αντίληψη περί ρεαλισμού, στην οποία θα ταίριαζε ο τίτλος του άσματος "Ζήσε το δικό σου παραμύθι". Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι είμεθα ελαττωματικά όντα. Τουναντίον, οι οργανικές μας ιδιότητες έχουν σαφή και σκόπιμο λειτουργικό προσανατολισμό, καθόλα χρήσιμο για την αντιμετώπιση των πρακτικών προκλήσεων της ζωής μας. Ανάγοντας όμως τα τρία κιλά επεξεργαστού που έχουμε στο τσερβέλο μας σε απαύγασμα πάσης σοφίας, πριν καν επεξεργαστούμε τον επεξεργαστή μας, για να τού ανεβάσουμε λιγάκι την συχνότητα λειτουργίας, μάλλον αποτελεί αυταπάτη.
Τουτέστιν, η οδός προς την σοφία συνίσταται στο να ερευνούμε παρά στο να επαναπαυόμαστε στις δάφνες μας. Αναγνωρίζοντας τα όριά μας, κάθε άλλο παρά πιστοποιητικό απορίας εκδίδουμε για τον εαυτό μας. Αυτή είναι η βασικότερη των προϋποθέσεων, για να προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε τις αντιληπτικές μας ικανότητες, οι οποίες είναι εξελίξιμες.
Τα παλικάρια και οι ζόρικες κυρίες που τα ξέρουν όλα, μάλλον ονειρο-πωλούν.
Γι' αυτό δηλώνω ότι είμαι ΒΛΑΞ - ΒΛΑΞ - ΒΛΑΞ
και ΑΦΕΛΗΣ - ΑΦΕΛΗΣ - ΑΦΕΛΗΣ.
2. ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ Η ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ;
Αυτό το ζήτημα είναι τραγικό. Γνώρισα ανθρώπους, επειδή έτυχε να ασχολούμαι λίγο με το "παράξενο", στους οποίους αδυνάτισε υπερβολικά η όραση και η ακοή, ακριβώς επειδή είδαν και άκουσαν πράγματα, που δεν μπόρεσαν να χειριστούν στην συνέχεια όπως απαιτεί η συνείδησή τους.
Άνθρωποι, οι οποίοι το έφερε η ζωή να πάρουν είδηση τελετουργικά αίματος και στην συνέχεια σιώπησαν χωρίς να προβούν σε καταγγελίες.
Όταν η διαδικασία προσλήψεως δεν καταφέρει να τα βρει με τον εγκέφαλο, τότε το σύστημα καταρρέει. Εάν τα φτύσει το disc drive είναι η λιγότερο οδυνηρή περίπτωση. Το χειρότερο είναι όμως, όταν τα φτύνει ο επεξεργαστής.
Γνώρισα παλικάρια, ανθρώπους με όλη την σημασία της λέξεως. Γερμανούς, διότι υπάρχουν αρκετοί καλοί κι από δαύτους. Μπάτσους και εισαγγελείς, κοινωνικούς λειτουργούς στην πρώτη γραμμή σύγκρουσης με τα τελετουργικά αίματος, με τα θύματα της ναρκεμπορίας και τής πλύσεως εγκεφάλου, που με κοίταξαν αρκετές φορές με δακρυσμένα μάτια και μού είπαν παραμιλώντας, ότι δεν ήξεραν πιο πριν, ότι είμαι και εγώ τρελός και μπορώ να τούς καταλάβω.
Όταν όμως μίλησα για αίμα με παρακάλεσαν όλοι και πάντοτε να αλλάξουμε κουβέντα. Δεν αντέχουν άλλο, μου είπαν και το σεβάστηκα.
Εγώ ακόμη κυκλοφορώ έξω...
3. ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΣΤΑ ΙΔΙΑ ΜΕΡΗ
Στο πρώτο μέρος αναφέρθηκα σε κάποια εκ των ευρισκομένων πέριξ της μονής Καισαριανής. Στο δεύτερο μέρος της αυτή η αναφορά θα παραμείνει σε αυτήν την περιοχή. Στο τρίτο μέρος, προσεχώς, θα γίνει μετάβαση στο κέντρο τού κόσμου, κάπου δίπλα στον Ιερό Βράχο.
Οπωσδήποτε οι "μυημένοι" δεν διστάζουν να βγάλουν την πραμμάτια τους προς τα έξω. Όπως ο υμνητής του λύκου και του τάγματος του "Λυκάωνος" κύριος Ιωάννης Γιανόπουλος.
Το βιβλίο του "Η Μυστική Ακρόπολη" υπάρχει για κατέβασμα ατελώς σε αρκετές σελίδες καθώς και στο:
http://www.scribd.com/doc/77027621/%CE%97-%CE%9C%CE%A5%CE%A3%CE%A4%CE%99%CE%9A%CE%97-%CE%91%CE%9A%CE%A1%CE%9F%CE%A0%CE%9F%CE%9B%CE%97-I-%CE%93%CE%99%CE%91%CE%9D%CE%9D%CE%9F%CE%A0%CE%9F%CE%A5%CE%9B%CE%9F%CE%A3
Εάν θέλετε κατεβάστε το, διότι θα κάνω σε αυτό αναφορές σε συνδυασμό με τα αφελή ερωτήματα που θα θέσω στην συνέχεια σχετικά με τις φωτογραφίες που παραθέτω.
Το εν λόγω βιβλίο συγκαταλέγεται αναμφιβόλως μεταξύ των "best sellers". Και περιέχει αρκετές καμήλες με δέκα κεφάλια, ΚΑΘΟΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ. Που βρίσκονται ίσως σε άλλα μέρη από εκεί όπου τις τοποθετεί ο συγγραφέας.
Πριν παρακολουθήσουμε την κάθοδο στα καταβάσια του γέρου λυκανθρώπου με τον νέο "μυούμενο" λυκάνθρωπο (Λυκάονα του θανατά) που περιγράφει ο κ. Ιωάννης Γιαννόπουλος, σε ένα από τα βασικότερα περάσματα σε χώρους τελετουργιών αίματος της πόλεως των Αθηνών, ας παραμείνουμε σε μια λεπτομέρεια του τοπίου τής μείζονος περιοχής πέριξ τής μονής Καισαριανής. Πρόκειται για την πηγή στο αριστερό μέρος της μονής, ΟΠΟΥ ΤΟ ΥΔΩΡ ΕΞΕΡΧΕΤΑΙ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΟΣ.
Και ερωτώ ως βλαξ και αφελής:
Τι γυρεύει ο Παν στο κτίσμα που οικοδομήθηκε κατ' εντολή του χριστιανού αυτοκράτορος του Βυζαντίου Ιουστινιανού ως θέρετρό του, αυτού και της κουστωδίας των ευνούχων, οι οποίοι αποτελούσαν την πραγματική εξουσία στο Βυζάντιο;
Και μια επί πλέον βλακώδης ερώτηση:
Τι γινόντουσαν τα γεννητικά όργανα των ευνούχων μετά τον ευνουχισμό τους;
Ως γνωστόν οι ιερείς της ύστερης εκφράσεως της "μεγάλης μητέρας" ή "λευκής θεάς", τής ίσιδος και της κυβέλης ευνουχίζοντο.
Τρίτη ερώτησις του βλακός:
Τι γινόντουσαν μετά τον ευνουχισμό τα γεννητικά όργανα;
Αυτή η ανάρτηση δεν αναφέρεται κυρίως στο βυζάντιο.
(Εάν θέλετε - ή ορθότερα εφόσον αντέχετε - συζητάμε και περί αυτού εδώ και τώρα).
Δεν μπορώ όμως να παρακάμψω πλέον το ζήτημα των ευνούχων. Ακριβώς ένεκα της προσωπικής μου βλακείας και αφέλειας. Ή μήπως τρέλας; Το χρωστώ στους φίλους μου, που οι ανθρωποφύλακες τούς πέρασαν βίαια τον ζουρλομανδύα.
Στις αυτοκρατορίες μέσα στην πόλη υπάρχει μια άλλη πόλη. Αυτή των ανακτόρων, όπου κουμαντάρουν οι ευνούχοι. Χιλιάδες παιδιά ευνουχίζονται κάθε χρόνο ακόμη και σήμερα όχι μόνον στην Ινδία.
Διαβάστε εδώ δυο "ουδέτερα", "άκακα" και "ανώδυνα" άρθρα περί ευνουχισμού:
http://www.metafysiko.gr/?p=4582
http://tvxs.gr/news/kosmos/ereyna-gia-ton-eynoyxismo-paidion-apo-tin-katholiki-ekklisia-zitoyn-ollandoi-politikoi
(Τι απόγιναν τα γεννητικά όργανα, ρε αλήτες παπάδες του μαμμωνά, από τα παιδάκια, τα οποία αφού εκμαυλίσατε, στην συνέχεια για να τα "τιμωρήσετε" τα ευνουχίσατε; - καθίκια του εξ από δω).
"Μα!", θα μου πείτε,"οι ευνούχοι ήσαν και είναι μόνο θαλαμηπόλοι στα χαρέμια των ισχυρών. Φροντίζουν τις κυρίες του κάθε πισωγλέντη 'ταγού' χωρίς να τις παρενοχλούν σεξουαλικώς".
Πως είπατε; Ποιός Θανάσης;
Στρώνουν τραπέζια, κουβαλάνε τσάγια, το λουρί της μάνας, δυο αυγά τουρκίας, σκουπίζουν, ντύνουν, στολίζουν, νοικοκυρεύουν;
Δεν ήτανε και ΔΕΝ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ (ΚΕΚΑΛΥΜΜΕΝΑ) ΚΟΥΜΑΝΤΑ;
Τότε ο στρατηγός Ναρσής, ο ένας από τους δυο μεγάλους σφαγιαστές της "στάσεως του Νίκα" (ο άλλος ήταν ο Βελισάριος) αυτού τού MAXI RITUAL, που εξετέλεσαν τον σφαγιασμό 40.000 ανθρώπων, ή ας πούμε ορθότερα μανιασμένων ανθρωποκανιβάλων -διότι η μανία μόνο αίμα και κανιβαλισμό προκαλεί - γιατί ήταν ευνούχος;
Ας είναι καλά ο ΕργΔημΕργ, ο οποίος έθεσε το ζήτημα της "στάσεως του Νίκα", θέτοντάς έμπροσθεν της προκλήσεως να ερευνήσουμε.
Και επ' αυτού θα επανέλθουμε. Είτε εγώ -είτε άλλοι. Διότι η ρωγμή στο Μάτριξ θα γίνει. Και τότε θα κολυμπήσουμε στο αίμα. Αίμα βεβαίως νοητό. ΔΙΟΤΙ ΕΑΝ ΔΕΝ ΚΟΛΥΜΠΗΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΝΟΗΤΟ ΑΙΜΑ -Η ΕΠΙ ΤΟ ΟΡΘΟΤΕΡΟΝ ΣΤΟ ΝΟΗΤΟΝ ΠΥΟΝ - ΘΑ ΚΟΛΥΜΠΗΣΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΑΙΜΑ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΚΛΙΜΑΚΟΥΜΕΝΟΥ TERA RITUAL, ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΜΑΚΕΛΙΟΥ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΠΟΥ ΚΛΙΜΑΚΩΝΕΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΑ ΧΘΟΝΙΑ ΙΕΡΑΤΕΙΑ, ΜΕ ΤΗΞΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ "ΜΕΓΑΛΑΙΩΝ ΠΑΛΑΙΩΝ", ΔΗΛΑΔΗ ΜΟΛΩΧ - ΚΡΟΝΟΥ - ΛΕΥΚΗΣ ΘΕΑΣ - MAGNA MATER - ΑΣΤΑΡΤΗΣ - ΑΝΤΙΧΡΗΣΤΟΥ.
"Μα!", θα μου πείτε, "ο Παν συμβολίζει μόνο τα φυσικά πνεύματα, την ωραία φύση, τα λουλουδάκια. Κι ο Ιουστινιανός ήταν φυσιολάτρης. Τα μάζωχνε για την Θεοδώρα και τους ευνούχους, κάτι να τους δώκει, για να τους κάνει μια ευχάριστη έκπληξη, ένα οικολογικό πεσκέσι αλλά τρεμόπουλος, γιόσκα φίσερ και δανιήλ κοέν μπεντίτ".
Ξέρω, ξέρω.
Ποιά άνθη φύτεψαν οι λεγάμενοι τριγύρω από την μεγάλη πόρτα (που λένε οι καφετζούδες) θα το δούμε στην συνέχεια των φωτογραφιών.
Θα το δούμε, ή μήπως θα το "δούμε";
Δάφνη "Nobilis" (και αριστοκρατική η δικιά σου) συκιά - ficus (προφυλακτικά φέρατε;) osiris alba (ευνουχισμένος ή όχι;) και cercis silicuastrum (βέβελσμπουργκ και πάσης ελλάδος).
Βεβαίως τα λουλουδάκια δεν φταίνε κάπου. Όλα Θείο δημιούργημα είναι. Οι άνθρωποι είμαστε που τα ρυπαίνουμε.
Λίγο πιο πάνω στο ύψωμα από την μονή, ευρίσκεται και το προσκηνητάριον, δηλαδή παλαιά είσοδος. Η φωτογραφία βγήκε λίγο θολή, αλλά διακρίνεται το ξύλινο σκέπασμα και η σχισμή μεταξύ αυτού και δαπέδου, που αποτελεί την άκρη της οπής στην σκάλα προς τα καταβάσια.
Ερώτηση βλακός: Πόσο "ψυχωφελής" ήταν η προαίρεσις αυτών, οι οποίοι επικάλυψαν το σκέπασμα με εικονίσματα;
"Μα!", θα μού πείτε, είναι γνωστόν ότι οι χριστιανικοί ναοί οικοδομήθηκαν συχνά επάνω σε αρχαία ιερά της παλαιότερης θρησκείας (για ποιον λόγο άραγε;). Γιατί λοιπόν να καταστρέψουν την ιστορική δίοδο, γεμίζοντάς την μπάζα η μπετόν, ή οποία αποτελεί και ιστορικό μνημείο; Μα δεν πρέπει να σεβόμεθα τα αρχαία μνημεία, όπως λένε και οι μασόνοι του "ΙΧΩΡ", διαμαρτυρόμενοι, ότι ο κατά τα άλλα "θεμιτότατος" τεκτονισμός "δεν διαθέτει αρχαιοπρεπή τελετουργικά"; (Δηλαδή τι ζητάνε οι άνθρωποι, να μπει ανοικτό τελετουργικό ανοικτής λατρείας της λερναίας ύδρας μέσα στην μασονία; Την μέδουσα έτσι κι αλλιώς την πλασάρουν κάργα. Ή κάνω λάθος κύριε Αναστασάκη; "Μα!", θα μού πεις, "είναι μόνο η ασπίδα της Αθηνάς", που γράφει και ο Γιαννόπουλος. Όμως, καλέ μου φίλε, τα ψέμματα τελειώσανε. Όταν σάς τα έριχνε ο μακαρίτης ο Φουράκης, γιατί δεν είχατε το σθένος να βγείτε να υπερασπιστείτε τον εαυτό σας; Μήπως φοβόσαστε τα χειρότερα; Και πιστεύετε, ότι αυτά θα τα αποφύγετε, ότι δηλαδή ολόκληρος ο Ελληνικός Λαός αποτελείται από βόδια, τα οποία βαυκαλίζονται με το παραμύθιασμά σας;)
Η απάντηση στο κατά πόσο όμως οι εν λόγω "κυρίες" και "κύριοι"αποσκοπούσαν να προστατέψουν ένα "μνημείο" (αιμοποσίας) ή εξυπηρετούσαν αλλότριες σκοπιμότητες, το αποκαλύπτει ΧΟΝΔΡΟΕΙΔΩΣ η στέρνα, που βρίσκεται μπροστά στο προσκυνητάρι, (φωτογραφία 11) η σύγχρονη δεξαμενή (φωτογραφία 12) στην οποία έλκονται τα νερά της λίγο παραπάνω και οι στρόφιγγες και σωληνώσεις (φωτογραφίες 13, 14, 15) όταν φθάσει η ώρα οι κύριοι με τα μαύρα κοστούμια και οι κυρίες με τις τελετουργικές τουαλέτες να διαβούν την σκάλα, η οποία βρίσκεται κάτωθεν των υδάτων.
Να τη και η πηγάδα εξαερισμού, λίγα μέτρα δεξιότερα του προσκηνηταρίου, που αναφέρει και ο κ. Γιαννόπουλος.
"Εν τάξει" θα μου πει ο εν λόγω συγγραφεύς, "καλά τα λές, αλλά στην ουσία μόνο με αντιγράφεις. Δηλαδή τι θέλεις; Να μού προσκομίσεις μόνο φωτογραφίες για αυτό ή το επόμενο βιβλίο μου; Τότε να σε πάρουμε στον εκδοτικό οίκο, να σου βγάλουμε και μισθό -τα βιβλία αυτά τα τραβάει εξ άλλου στο φουλ η αγορά - να σου δώσουμε και μια κάμερα της προκοπής, για να μην βολοδέρνεις με τον ματρακά που έχεις και οι μισές φωτογραφίες που βγάζεις είναι θολές ή για πέταμα. Το αίμα, όμως ρε φιλάρα, πες μου, το αίμα για το οποίο ωρύεσαι, που το βλέπεις ρε μπαγάσα, ρε τσαρλατάνε τής ιστολογικής παραπληροφόρησης, ρε ψυχωτικέ τής εκτονωνούμενης φαντασίωσης";
Δεν έχουν όμως καθόλου έτσι τα πράγματα.
Δεν είναι μόνο η έντονη αναφορά στους λυκανθρώπους από τον κ. Γιαννόπουλο, ή το γεγονός ότι στο τέλος τού εν λόγω κεφαλαίου βάζει τον γέρο "μοναχό" να λέει στον "μυούμενο":
"Αποτελώ εξαίρεση που πρόλαβα και έφτασα σ' αυτήν την ηλικία. Έπρεπε προ πολλού να έχω "φύγει" αλλά ήμουν τυχερός, ίσως γιατί ο αντικαταστάτης μου άργησε να έλθει".
Δηλαδή τι εννοεί ο "γέρων"; Οι άλλοι γιατί δεν πρόλαβαν να γεράσουν; Μήπως, δηλαδή "αγιάσανε" πριν την ώρα τους, όταν οι εκατόγχειρες με τα τελετουργικά εγχειρίδια τους έστειλαν στα ιλίσια πεδία, εκεί που καταλήγουν όλοι οι ευτυχείς θυσιαζόμενοι;
Ας πάμε όμως λίγο παρακάτω στις φωτογραφίας 6 και 7, διότι οι θαμώνες τού τοπίου κάθε άλλο παρά κρύβονται. Ομιλούν όμως σε διάλεκτο "μυημένων", τουτέστιν συμβολική. Καθότι οι υπόλοιποι -όντες "βέβηλοι" - δεν αντιλαμβανόμεθα.
Εξ άλλου εδώ και χιλιετίες τραβάνε αυτό το ίδιο χαβαδάκι. Και ποιος τους πήρε είδηση; Αφού μάς τα προσφέρουν όλα: Σπίτι, δουλειά, μόρφωση, υπερθέαμα, αυτοκίνητο, το δικαίωμα στην κάργα μαγκιά και όταν φθάσει η ώρα - για το καλό μας - και τον πάγκο του χασάπη.
Η συκιά είναι το αγαπημένο μου δέντρο. Κάτω από αυτήν μεγάλωσα. Το προηγούμενο χειμώνα έκανα μεγάλη προσπάθεια να σώσω μια μικρή συκιά, εντός των 12 τετραγωνικών μέτρων που ζω.
Οι καρποί τού φυτού μοιάζουν με όρχεις, εξ ου και ficus.
Δεν έχω το παραμικρό ενάντια στο σεξ. Επανειλημμένα έχω δηλώσει φανατικός σεξιστής και εκ πεποιθήσεως αλήτης, με πενιχρότατες όμως επιδώσεις, παρά τους υπεράνθρωπους αγώνες μου σε καφετέριες, δισκοθήκες και μπαρ. (Ίσως επειδή δεν αρέσκομαι να το πληρώνω, δηλαδή δεν κατέβαλα τα δυο ευρώ για να αγοράσω γραβάτα, με αποτέλεσμα να μην έλκω το θέσει ή διανοία εμπορευόμενον του έρωτος).
Με μια μικρή λεπτομέρεια:
Δεν δέχομαι την τελετουργική εκδοχή του.
Λυπούμαι εάν διαφωνούν μαζί μου οι "ταγοί" του προτεκτοράτου.
Δεν ασχολούμαι με την όποια σεξουαλική ζωή άλλων. Δεν με αφορά και δεν με ενδιαφέρει. Σέβομαι πάσα προτίμηση και την προσωπική σφαίρα των συνανθρώπων μου, στον βαθμό που αυτή δεν έχει τελετουργικό προσανατολισμό και δεν αποπλανά ανηλίκους. Δεν ηθικολογώ ποτέ, ούτε παρεμβαίνω στα προσωπικά άλλων. Έχω εξαιρετικούς φίλους και φίλες, οι οποίοι είναι τόσο ετεροφυλόφιλοι, ή ομοφυλόφιλοι. Θεωρώ όμως, ότι η κρατική προπαγάνδα υπέρ τής ομοφυλοφιλίας προέρχεται από τον αποκρυφιστικό χαρακτήρα του κράτους και ότι αυτή αποτελεί οργανωμένη εκστρατεία χειραγώγησης τής προσωπικής ζωής αδαών, βάσει πολλαπλής σκοπιμότητος. Κατά τα άλλα, πάσα γεννετήσιος επιλογή ουδόλως με ενδιαφέρει.
Εδώ βεβαίως η ταμπέλα έχει κροουλικό χαρακτήρα. Το "βιβλίο του νόμου". "Κάνε ότι θες", σφάξε, ρήμαξε και αλωστικά μη δώνεις. Ή όπως δήλωσε προσφάτως κάποιος βουλευτής της "Ν""Δ":
"Στα ........ εάν κάποιοι αυτοκτονούν. (Λυπάμαι μόνο που δεν προλάβαμε με τα κουβαδάκια να περισυλλέξουμε το DMT).
Από ψηλά μοιάζει με κοινότυπο, πεταμένο βαρέλι. Κατεβαίνοντας όμως κάτω διακρίνουμε το πέτρινο κολάρο επί του οποίου αυτό στήθηκε. Σπρώχνοντας ένα μακρύ ξύλο στην σχισμή μεταξύ κολάρου και εδάφους, μπορούμε να διακρίνουμε την οπή εξαερισμού.
Το "σύστημαν" βρίσκεται μεταξύ μονής και "πρωτοχριστιανικού ναού", περί του οποίου έγινε αναφορά στο πρώτο μέρος.
Μήπως θέλετε να "μυηθείτε στα μυστήρια των προγόνων"; Η διαδικασία είναι απλουστάτη: Δεν χρειάζεται να αποτανθείτε καν στην τεκτονική στοά τής περιφερείας σας. Αρκεί να πάτε στο πλέον κοντινό περίπτερο και να προμηθευθείτε ένα περιοδικό των "αρχαιοθρήσκων". Τηλεφωνείστε στην διεύθυνση του περιοδικού και ανοκοινώσατε τον "θεάρεστο εθνικό" στόχο σας.Ο ντόναλντ ντακ σάς περιμένει φιλικότατα μαζί με τον κρόνο και τον μπακς μπάνυ στα καταβάσια. Αρχικά θα πρέπει να φέρετε μαζί το γατάκι σας. Κατόπιν ίσως κάτι πολυτιμότερο. Νομίζω ότι αξίζει τον κόπο, για να μπορέσετε να αισθανθείτε επί τέλους μια φορά "πραγματικοί έλληνες απόγονοι ενδόξων προγόνων".
4. LAST BUT NOT LEAST
Σε σχόλιο προηγουμένης αναρτήσεως του Εργοδότου ο ΑΟΡΑΤΟS έθεσε το εξής ερώτημα:
AOPATOS είπε...
Δυστυχώς ή ευτυχώς, είμαστε καταδικασμένοι να ξεπεράσουμε την πλάνη και να ανέλθουμε ψηλότερα. Αυτό είναι βέβαιον, διότι γι' αυτό υπάρχουμε. Στόχος της υπάρξεώς μας δεν είναι να γινόμαστε βορρά των λυκανθρώπων.
Πότε και πόσο γρήγορα θα γίνει αυτό εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς..
Το μάτριξ ΔΕΝ ΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΥΛΙΚΟ ΚΟΣΜΟ -ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΨΟΓΟΣ - ΑΛΛΑΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑΚΗ ΜΑΣ ΠΛΑΝΗ.
Ας δούμε ένα απλό παράδειγμα:
Στην φάση που οι σατανιστές στην κυριολεξία μας ξεσκίζουν, ένα 6% περίπου του "λαού" σύμφωνα με τις "δημοσκοπίσεις" αναζητά διέξοδο στο κόμμα των εωσφοριστών της "χρυσής αυγής". Τα 40 εκατομμύρια νεκρών του ΒΠΠ., τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως, η κτηνώδεις θηριωδία των ναζί, τα σκελετωμένα παιδιά από την πείνα της γερμανικής κατοχής. το ένα εκατομμύριο των νεκρών από την πείνα του 1941 δεν επενέργησαν την παραμικρή συνειδησιακή μεταστροφή σε αυτούς τους ανθρώπους. Χωρίς καν αυτοί να αναρωτηθούν, κατά πόσο αυτοί που κινούν τα νήματα του Μιχαλολιάκου δεν είναι οι ίδιοι που έφεραν τις καραβιές των αλλοδαπών στην Ελλάδα. Και μάλιστα οι περισσότεροι από αυτούς δηλώνουν "ορθόδοξοι χριστιανοί" μαζί μετ φαιδρά υποκείμενα του "λάος".
Αναφέρθηκα στην "χρυσή κουράδα" μόνο ως παράδειγμα.
Σε άλλα κόμματα αναφέρεται ο φίλος στο δεύτερο σχόλιο αυτής της ανάρτησης.
ΕΑΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΜΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΟΔΟΥΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΧΑΜΕΝΟΙ ΗΔΗ ΑΠΟ ΧΕΡΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ. ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΣΥΜΒΕΙ ΚΑΤΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ.
ΕΑΝ ΑΝΑΝΗΨΟΥΜΕ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑΚΑ ΚΑΙ ΘΡΥΜΜΑΤΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΜΑΤΡΙΞ, ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΗΔΗ. ΔΙΟΤΙ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΤΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ.
5. ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ
Θερμά ευχαριστώ την Μάνα Γη για τις αποκαλύψεις της.
Μανούλα το γνωρίζω: Υποφέρεις διότι εμείς υποφέρουμε.
Θερμά ευχαριστώ και στην φίλη Ατάργα για την παροχή πολύτιμου υλικού. Μετά την προσεκτική μελέτη του θα αξιοποιηθεί αυτό με συμπληρώσεις στην παρούσα ανάρτηση.
Αποτελεί, νομίζω, στοιχειώδη υποχρέωση εκ μέρους μου η παραπομπή σε αυτήν την ανάρτηση. Ταυτοχρόνως θέλω να συγχαρώ τον φίλτατο Εργοδότη, για ένα δεδομένο το οποίον εμμέσως μόνον, αλλά εν τέλει με ενδεικτικό τρόπο, σχετίζεται με το περιεχόμενο των προσφάτων αναφορών του. Με το δεύτερο μέρος της αναφοράς "Ο Χρόνος Μέσα Τους" επέφερε μια νέα θεαματική άνοδο, όσο αφορά την επισκεψιμότητα αυτής της σελίδας στις 20 Απριλίου. Οι αντίστοιχοι αριθμοί εδώ μπορεί να επιφέρουν γέλωτα στους ιδιοκτήτες και διαχειριστές κάποιων σελίδων μεγάλης επισκεψιμότητας. Πέραν όμως, ότι αυτό το δεδομένο από μόνο του μπορεί να μην σημαίνει πολλά πράγματα, δεν μπορούμε να αποκρύψουμε, ότι δεν γράφουμε μόνον για τον εαυτό μας, ή από φιλαρέσκεια. Άρα, με μέτρο συγκρίσεως πάντοτε μόνον τον εαυτό μας, δεν μπορεί παρά να αποτελεί και το ποσοτικό δεδομένο κάποιο κριτήριο στην αξιολόγηση τής συγκεκριμένης παρέμβασης.
Επ' ευκαιρία, θέλω να εκφράσω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον ΑΟΡΑΤΟS για την προβολή κειμένων από εδώ στα "Κατοχικά Νέα" και την σελίδα "Πίσω Από Το Παραπέτασμα". Όπως φανερώνουν οι στατιστικές, ο αριθμός των εισόδων εδώ από τους δικούς του ιστοχώρους είναι σημαντικός.
Ανάλογες ευχαριστίες απευθύνω επίσης σε όλους τούς φίλους και φίλες ιστολόγους, που πρόβαλλαν στις σελίδες τους κάτι από εδώ, καθώς και σε όλους, όσους καταθέτουν σχόλια. Η συνεισφορά τους είναι ζωτικής σημασίας, διότι χωρίς τον διάλογο, την αμφισβήτηση, την επικύρωση, τις υποδείξεις και τις αναφορές τους, η σελίδα αυτή θα ήταν ορφανή.
1. ΓΙΑΤΙ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΩ ΝΑ ΔΗΛΩΝΩ ΑΦΕΛΗΣ ΚΑΙ ΒΛΑΞ
Στο πρώτο μέρος αυτής της αναφοράς κατέθεσα μια σειρά φωτογραφιών, τις οποίες συνόδευσα με τις απορίες μου. Οι σχολιασμοί οι οποίοι επήλθαν επ' αυτών δεν με διαφώτισαν όμως, παρ' ότι δεν μπορώ να αμφισβητήσω την διαδικασία προβληματισμού, η οποία καταγράφηκε στους σχολιασμούς.
Γι' αυτόν τον λόγο επανέρχομαι με περισσότερο φωτογραφικό υλικό.
Δεδήλωκα ότι είμαι πραγματιστής και ότι διάγω εν αταραξία. Κάποιοι φίλοι ερμήνευσαν εσφαλμένως αυτήν την διευκρίνιση, χωρίς βεβαίως να υφίσταται κάποια πρόθεσις, ότι είμαι ορθολογιστής και ότι παραμένω αδρανής. Όταν κάνω όμως αναφορά στην εσωτερική κατάστασή μου, αυτό γίνεται σε αφηρημένη βάση και όχι για να βγάλω να σωψυχά μου. Η αναφορά σε πρώτο πρόσωπο αποσκοπεί στην απαραίτητη αμεσότητα, αλλά έχει εν τέλει ακαδημαϊκό και όχι προσωπικό χαρακτήρα, διότι δεν νομίζω να ενδιαφέρει κάποιον τι κάνω εγώ προσωπικά, ή ο ένας κι ο άλλος.
Επειδή το περί αταραξίας ζήτημα βρίσκεται ακόμη υπό επεξεργασία, θέλω να παραθέσω την άποψή μου κατ' αρχήν επί του πραγματισμού. Ο όρος "πραγματιστής", όπως εγώ τον αντιλαμβάνομαι, ουδόλως ταυτίζεται με ένα στεγνό - ή ορθότερα στυγνό - "ρεαλισμό". Τα γερμανικά μέσα προπαγάνδας αποδίδουν τον όρο "pragmatiker" σε χυδαία πολιτικά πρόσωπα, τα οποία υποτίθεται, ότι κρατούν αποστάσεις από την έννοια της πολιτικής και κοινωνικής ουτοπίας, προσαρμοζόμενα με οππορτουνιστικό τρόπο έναντι των υποτιθέμενων "απτών" δεδομένων. Ένας άλλος όρος, τον οποίον στην συνέχεια καθιέρωσαν με ταυτόσιμη σηματαοδότηση ήταν ο όρος "realos" (για τους δήθεν ρεαλιστάς) κατ' αντιπαράθεση προς τον όρο "sponties" (εκ του spontan - αυθόρμητος) στην φάση που προωθείτο η μετατροπή του κόμματος των πράσινων σκουληκιών στην γερμανία - το οποίο προήλθε από συγκερασμό του οικολογικού κινήματος και του κινήματος ειρήνης - μέσω της διεισδύσεως χαφιέδων και πρακτόρων των λεσχών, σε αντιλαϊκό - μιλιταριστικό οργανισμό.
Εδώ τίθεται ένα μεγάλο ερώτημα: Τι είναι ρεαλισμός;
Ο όρος "πραγματιστής" συνάγεται από την λέξη "πράγμα", ως κάτι απτό και συγκεκριμένο, τουτέστιν δια των αισθήσεων αντιλαμβανόμενο.
Επ' αυτού όμως κυριαρχεί μια πλήρης παρεξήγησις. Η μέση αντίληψη θεωρεί, ότι τα αισθητηριακά όργανα των ανθρώπων καταγράφουν αυτό που υπάρχει. Τουτέστιν ΤΑΥΤΙΖΟΥΝ ΤΟ ΥΠΑΡΧΟΝ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ. ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ.
Μέσω των αισθήσεων προσλαμβάνουν τα ανθρώπινα όργανα αισθητηριακής προσλήψεως ερεθίσματα - σήματα, τα οποία διοχετεύουν προς επεξεργασία στον εγκέφαλο. Ο εγκέφαλος πλην όμως δεν καταγράφει αυτά καθ' εαυτά τα προσληφθέντα ερεθίσματα ως συνειδησιακές εντυπώσεις, αλλά προβαίνει σε σύγκριση των σημάτων, τα οποία έχουν διοχετευθεί σε αυτόν, με κάποια στερεότυπα, τα οποία έχει δομήσει και αποθηκεύσει στην πορεία του χρόνου, ως βασικούς τύπους ταυτοποιήσεως.Αυτή η φυσιολογικού χαρακτήρος οργανική επεξεργασία των αισθητηριακών σημάτων επιταχύνει την μετατροπή τους σε συνειδητή εντύπωση μειώνοντας την απαραίτητη ενεργειακή δαπάνη.
Στο παρελθόν έχω κάνει δυο πολύ συγκεκριμένες αναφορές επ' αυτού:
Η μια αφορά την παράθεση του βίντεο των παιδιών που ρίχνουν την μπάλα, το οποίο παραθέτω για λόγους επαναλήψεως εκ νέου:
Η δεύτερη αναφορά σχετίζεται με την περίπτωση τής αδυναμίας των ιθαγενών, να δουν τις καραβέλες των ισπανών εποικιστών, όταν αυτές παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά. Αυτή η παράθεση έγινε στην ανάρτηση ΛΑΜΠΡΑ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΤΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ σε συνδυασμό με αναφορά στο συλλογικό ασυνείδητο.
Το πιθανότερο είναι, στον βαθμό που κάποια αισθητηριακή πρόσληψη δεν μπορεί να τύχει ταυτοποιήσεως με κάποιο ήδη δομημένο στερεότυπο του εγκεφάλου ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ ΩΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΕΝΤΥΠΩΣΙΣ.
Εάν δηλαδή παρουσιαστεί μια καμήλα με δέκα κεφάλια στον δρόμο σε μέγεθος σκύλου, οι μόνοι που ίσως καταφέρουν να την αντιληφθούν, θα είναι μόνον αυτοί οι οποίοι πλασάρουν κολιέ από νάϋλον μαργαριτάρια σε γριές κότες, ή αυτοί που πουλάνε περιλαίμια για ακέφαλους σκύλους, ή ίσως αυτοί, οι οποίοι είναι υποψιασμένοι, ότι η εξουσία είναι ένα γουρουνόσκυλο, το οποίο είναι τέρας ταχυδακτυλουργίας τής συμφοράς και μαγγανείας τού DMT.
Η εγγενής εμμονή μας να ταυτίζουμε τα προϊόντα της αντιληπτικής μας ικανότητος με αυτό που υπάρχει, μάς οδηγεί σε μια τελείως υποκειμενική, ελλειπή, στρεβλή και εν τέλει ΣΥΜΒΑΤΙΚΗ αντίληψη περί ρεαλισμού, στην οποία θα ταίριαζε ο τίτλος του άσματος "Ζήσε το δικό σου παραμύθι". Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι είμεθα ελαττωματικά όντα. Τουναντίον, οι οργανικές μας ιδιότητες έχουν σαφή και σκόπιμο λειτουργικό προσανατολισμό, καθόλα χρήσιμο για την αντιμετώπιση των πρακτικών προκλήσεων της ζωής μας. Ανάγοντας όμως τα τρία κιλά επεξεργαστού που έχουμε στο τσερβέλο μας σε απαύγασμα πάσης σοφίας, πριν καν επεξεργαστούμε τον επεξεργαστή μας, για να τού ανεβάσουμε λιγάκι την συχνότητα λειτουργίας, μάλλον αποτελεί αυταπάτη.
Τουτέστιν, η οδός προς την σοφία συνίσταται στο να ερευνούμε παρά στο να επαναπαυόμαστε στις δάφνες μας. Αναγνωρίζοντας τα όριά μας, κάθε άλλο παρά πιστοποιητικό απορίας εκδίδουμε για τον εαυτό μας. Αυτή είναι η βασικότερη των προϋποθέσεων, για να προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε τις αντιληπτικές μας ικανότητες, οι οποίες είναι εξελίξιμες.
Τα παλικάρια και οι ζόρικες κυρίες που τα ξέρουν όλα, μάλλον ονειρο-πωλούν.
Γι' αυτό δηλώνω ότι είμαι ΒΛΑΞ - ΒΛΑΞ - ΒΛΑΞ
και ΑΦΕΛΗΣ - ΑΦΕΛΗΣ - ΑΦΕΛΗΣ.
2. ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ Η ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ;
Αυτό το ζήτημα είναι τραγικό. Γνώρισα ανθρώπους, επειδή έτυχε να ασχολούμαι λίγο με το "παράξενο", στους οποίους αδυνάτισε υπερβολικά η όραση και η ακοή, ακριβώς επειδή είδαν και άκουσαν πράγματα, που δεν μπόρεσαν να χειριστούν στην συνέχεια όπως απαιτεί η συνείδησή τους.
Άνθρωποι, οι οποίοι το έφερε η ζωή να πάρουν είδηση τελετουργικά αίματος και στην συνέχεια σιώπησαν χωρίς να προβούν σε καταγγελίες.
Όταν η διαδικασία προσλήψεως δεν καταφέρει να τα βρει με τον εγκέφαλο, τότε το σύστημα καταρρέει. Εάν τα φτύσει το disc drive είναι η λιγότερο οδυνηρή περίπτωση. Το χειρότερο είναι όμως, όταν τα φτύνει ο επεξεργαστής.
Γνώρισα παλικάρια, ανθρώπους με όλη την σημασία της λέξεως. Γερμανούς, διότι υπάρχουν αρκετοί καλοί κι από δαύτους. Μπάτσους και εισαγγελείς, κοινωνικούς λειτουργούς στην πρώτη γραμμή σύγκρουσης με τα τελετουργικά αίματος, με τα θύματα της ναρκεμπορίας και τής πλύσεως εγκεφάλου, που με κοίταξαν αρκετές φορές με δακρυσμένα μάτια και μού είπαν παραμιλώντας, ότι δεν ήξεραν πιο πριν, ότι είμαι και εγώ τρελός και μπορώ να τούς καταλάβω.
Όταν όμως μίλησα για αίμα με παρακάλεσαν όλοι και πάντοτε να αλλάξουμε κουβέντα. Δεν αντέχουν άλλο, μου είπαν και το σεβάστηκα.
Εγώ ακόμη κυκλοφορώ έξω...
3. ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΣΤΑ ΙΔΙΑ ΜΕΡΗ
Στο πρώτο μέρος αναφέρθηκα σε κάποια εκ των ευρισκομένων πέριξ της μονής Καισαριανής. Στο δεύτερο μέρος της αυτή η αναφορά θα παραμείνει σε αυτήν την περιοχή. Στο τρίτο μέρος, προσεχώς, θα γίνει μετάβαση στο κέντρο τού κόσμου, κάπου δίπλα στον Ιερό Βράχο.
Οπωσδήποτε οι "μυημένοι" δεν διστάζουν να βγάλουν την πραμμάτια τους προς τα έξω. Όπως ο υμνητής του λύκου και του τάγματος του "Λυκάωνος" κύριος Ιωάννης Γιανόπουλος.
Το βιβλίο του "Η Μυστική Ακρόπολη" υπάρχει για κατέβασμα ατελώς σε αρκετές σελίδες καθώς και στο:
http://www.scribd.com/doc/77027621/%CE%97-%CE%9C%CE%A5%CE%A3%CE%A4%CE%99%CE%9A%CE%97-%CE%91%CE%9A%CE%A1%CE%9F%CE%A0%CE%9F%CE%9B%CE%97-I-%CE%93%CE%99%CE%91%CE%9D%CE%9D%CE%9F%CE%A0%CE%9F%CE%A5%CE%9B%CE%9F%CE%A3
Εάν θέλετε κατεβάστε το, διότι θα κάνω σε αυτό αναφορές σε συνδυασμό με τα αφελή ερωτήματα που θα θέσω στην συνέχεια σχετικά με τις φωτογραφίες που παραθέτω.
Το εν λόγω βιβλίο συγκαταλέγεται αναμφιβόλως μεταξύ των "best sellers". Και περιέχει αρκετές καμήλες με δέκα κεφάλια, ΚΑΘΟΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ. Που βρίσκονται ίσως σε άλλα μέρη από εκεί όπου τις τοποθετεί ο συγγραφέας.
Ιδιαίτερα σημαντικές ως προς τις φωτογραφίες, οι οποίες ακολουθούν, είναι οι σελίδες 65 μέχρι 72, οι οποίες κάνουν αναφορά σε κάθοδο στην κούφια γη.
Στόχο αυτής της αναφοράς δεν αποτελεί το βιβλίο καθ' εαυτό, στο εν γένει περιεχόμενο του οποίου μπορεί να αναφερθώ ίσως με άλλη αφορμή προσεχώς. Εκεί που αποσκοπώ είναι ηπραγματιστική αναφορά σε καταχθόνια καταβάσια τής χθόνιας λατρείας στην "κούφια γη", σε συνδυασμό με αυτά που αναφέρονται στην "δημοφιλή" αποκρυφιστική βιβλιογραφία.
  |
| Φωτογραφία 1 |
 |
| φωτογραφία 2 |
Και ερωτώ ως βλαξ και αφελής:
Τι γυρεύει ο Παν στο κτίσμα που οικοδομήθηκε κατ' εντολή του χριστιανού αυτοκράτορος του Βυζαντίου Ιουστινιανού ως θέρετρό του, αυτού και της κουστωδίας των ευνούχων, οι οποίοι αποτελούσαν την πραγματική εξουσία στο Βυζάντιο;
Και μια επί πλέον βλακώδης ερώτηση:
Τι γινόντουσαν τα γεννητικά όργανα των ευνούχων μετά τον ευνουχισμό τους;
Ως γνωστόν οι ιερείς της ύστερης εκφράσεως της "μεγάλης μητέρας" ή "λευκής θεάς", τής ίσιδος και της κυβέλης ευνουχίζοντο.
Τρίτη ερώτησις του βλακός:
Τι γινόντουσαν μετά τον ευνουχισμό τα γεννητικά όργανα;
Αυτή η ανάρτηση δεν αναφέρεται κυρίως στο βυζάντιο.
(Εάν θέλετε - ή ορθότερα εφόσον αντέχετε - συζητάμε και περί αυτού εδώ και τώρα).
Δεν μπορώ όμως να παρακάμψω πλέον το ζήτημα των ευνούχων. Ακριβώς ένεκα της προσωπικής μου βλακείας και αφέλειας. Ή μήπως τρέλας; Το χρωστώ στους φίλους μου, που οι ανθρωποφύλακες τούς πέρασαν βίαια τον ζουρλομανδύα.
Στις αυτοκρατορίες μέσα στην πόλη υπάρχει μια άλλη πόλη. Αυτή των ανακτόρων, όπου κουμαντάρουν οι ευνούχοι. Χιλιάδες παιδιά ευνουχίζονται κάθε χρόνο ακόμη και σήμερα όχι μόνον στην Ινδία.
Διαβάστε εδώ δυο "ουδέτερα", "άκακα" και "ανώδυνα" άρθρα περί ευνουχισμού:
http://www.metafysiko.gr/?p=4582
http://tvxs.gr/news/kosmos/ereyna-gia-ton-eynoyxismo-paidion-apo-tin-katholiki-ekklisia-zitoyn-ollandoi-politikoi
(Τι απόγιναν τα γεννητικά όργανα, ρε αλήτες παπάδες του μαμμωνά, από τα παιδάκια, τα οποία αφού εκμαυλίσατε, στην συνέχεια για να τα "τιμωρήσετε" τα ευνουχίσατε; - καθίκια του εξ από δω).
"Μα!", θα μου πείτε,"οι ευνούχοι ήσαν και είναι μόνο θαλαμηπόλοι στα χαρέμια των ισχυρών. Φροντίζουν τις κυρίες του κάθε πισωγλέντη 'ταγού' χωρίς να τις παρενοχλούν σεξουαλικώς".
Πως είπατε; Ποιός Θανάσης;
Στρώνουν τραπέζια, κουβαλάνε τσάγια, το λουρί της μάνας, δυο αυγά τουρκίας, σκουπίζουν, ντύνουν, στολίζουν, νοικοκυρεύουν;
Δεν ήτανε και ΔΕΝ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ (ΚΕΚΑΛΥΜΜΕΝΑ) ΚΟΥΜΑΝΤΑ;
Τότε ο στρατηγός Ναρσής, ο ένας από τους δυο μεγάλους σφαγιαστές της "στάσεως του Νίκα" (ο άλλος ήταν ο Βελισάριος) αυτού τού MAXI RITUAL, που εξετέλεσαν τον σφαγιασμό 40.000 ανθρώπων, ή ας πούμε ορθότερα μανιασμένων ανθρωποκανιβάλων -διότι η μανία μόνο αίμα και κανιβαλισμό προκαλεί - γιατί ήταν ευνούχος;
Ας είναι καλά ο ΕργΔημΕργ, ο οποίος έθεσε το ζήτημα της "στάσεως του Νίκα", θέτοντάς έμπροσθεν της προκλήσεως να ερευνήσουμε.
Και επ' αυτού θα επανέλθουμε. Είτε εγώ -είτε άλλοι. Διότι η ρωγμή στο Μάτριξ θα γίνει. Και τότε θα κολυμπήσουμε στο αίμα. Αίμα βεβαίως νοητό. ΔΙΟΤΙ ΕΑΝ ΔΕΝ ΚΟΛΥΜΠΗΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΝΟΗΤΟ ΑΙΜΑ -Η ΕΠΙ ΤΟ ΟΡΘΟΤΕΡΟΝ ΣΤΟ ΝΟΗΤΟΝ ΠΥΟΝ - ΘΑ ΚΟΛΥΜΠΗΣΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΑΙΜΑ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΚΛΙΜΑΚΟΥΜΕΝΟΥ TERA RITUAL, ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΜΑΚΕΛΙΟΥ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΠΟΥ ΚΛΙΜΑΚΩΝΕΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΑ ΧΘΟΝΙΑ ΙΕΡΑΤΕΙΑ, ΜΕ ΤΗΞΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ "ΜΕΓΑΛΑΙΩΝ ΠΑΛΑΙΩΝ", ΔΗΛΑΔΗ ΜΟΛΩΧ - ΚΡΟΝΟΥ - ΛΕΥΚΗΣ ΘΕΑΣ - MAGNA MATER - ΑΣΤΑΡΤΗΣ - ΑΝΤΙΧΡΗΣΤΟΥ.
"Μα!", θα μου πείτε, "ο Παν συμβολίζει μόνο τα φυσικά πνεύματα, την ωραία φύση, τα λουλουδάκια. Κι ο Ιουστινιανός ήταν φυσιολάτρης. Τα μάζωχνε για την Θεοδώρα και τους ευνούχους, κάτι να τους δώκει, για να τους κάνει μια ευχάριστη έκπληξη, ένα οικολογικό πεσκέσι αλλά τρεμόπουλος, γιόσκα φίσερ και δανιήλ κοέν μπεντίτ".
Ξέρω, ξέρω.
Ποιά άνθη φύτεψαν οι λεγάμενοι τριγύρω από την μεγάλη πόρτα (που λένε οι καφετζούδες) θα το δούμε στην συνέχεια των φωτογραφιών.
Θα το δούμε, ή μήπως θα το "δούμε";
Δάφνη "Nobilis" (και αριστοκρατική η δικιά σου) συκιά - ficus (προφυλακτικά φέρατε;) osiris alba (ευνουχισμένος ή όχι;) και cercis silicuastrum (βέβελσμπουργκ και πάσης ελλάδος).
Βεβαίως τα λουλουδάκια δεν φταίνε κάπου. Όλα Θείο δημιούργημα είναι. Οι άνθρωποι είμαστε που τα ρυπαίνουμε.
 |
| φωτογραφία 3 |
 |
| φωτογραφία 4 |
Λίγο πιο πάνω στο ύψωμα από την μονή, ευρίσκεται και το προσκηνητάριον, δηλαδή παλαιά είσοδος. Η φωτογραφία βγήκε λίγο θολή, αλλά διακρίνεται το ξύλινο σκέπασμα και η σχισμή μεταξύ αυτού και δαπέδου, που αποτελεί την άκρη της οπής στην σκάλα προς τα καταβάσια.
Ερώτηση βλακός: Πόσο "ψυχωφελής" ήταν η προαίρεσις αυτών, οι οποίοι επικάλυψαν το σκέπασμα με εικονίσματα;
"Μα!", θα μού πείτε, είναι γνωστόν ότι οι χριστιανικοί ναοί οικοδομήθηκαν συχνά επάνω σε αρχαία ιερά της παλαιότερης θρησκείας (για ποιον λόγο άραγε;). Γιατί λοιπόν να καταστρέψουν την ιστορική δίοδο, γεμίζοντάς την μπάζα η μπετόν, ή οποία αποτελεί και ιστορικό μνημείο; Μα δεν πρέπει να σεβόμεθα τα αρχαία μνημεία, όπως λένε και οι μασόνοι του "ΙΧΩΡ", διαμαρτυρόμενοι, ότι ο κατά τα άλλα "θεμιτότατος" τεκτονισμός "δεν διαθέτει αρχαιοπρεπή τελετουργικά"; (Δηλαδή τι ζητάνε οι άνθρωποι, να μπει ανοικτό τελετουργικό ανοικτής λατρείας της λερναίας ύδρας μέσα στην μασονία; Την μέδουσα έτσι κι αλλιώς την πλασάρουν κάργα. Ή κάνω λάθος κύριε Αναστασάκη; "Μα!", θα μού πεις, "είναι μόνο η ασπίδα της Αθηνάς", που γράφει και ο Γιαννόπουλος. Όμως, καλέ μου φίλε, τα ψέμματα τελειώσανε. Όταν σάς τα έριχνε ο μακαρίτης ο Φουράκης, γιατί δεν είχατε το σθένος να βγείτε να υπερασπιστείτε τον εαυτό σας; Μήπως φοβόσαστε τα χειρότερα; Και πιστεύετε, ότι αυτά θα τα αποφύγετε, ότι δηλαδή ολόκληρος ο Ελληνικός Λαός αποτελείται από βόδια, τα οποία βαυκαλίζονται με το παραμύθιασμά σας;)
Η απάντηση στο κατά πόσο όμως οι εν λόγω "κυρίες" και "κύριοι"αποσκοπούσαν να προστατέψουν ένα "μνημείο" (αιμοποσίας) ή εξυπηρετούσαν αλλότριες σκοπιμότητες, το αποκαλύπτει ΧΟΝΔΡΟΕΙΔΩΣ η στέρνα, που βρίσκεται μπροστά στο προσκυνητάρι, (φωτογραφία 11) η σύγχρονη δεξαμενή (φωτογραφία 12) στην οποία έλκονται τα νερά της λίγο παραπάνω και οι στρόφιγγες και σωληνώσεις (φωτογραφίες 13, 14, 15) όταν φθάσει η ώρα οι κύριοι με τα μαύρα κοστούμια και οι κυρίες με τις τελετουργικές τουαλέτες να διαβούν την σκάλα, η οποία βρίσκεται κάτωθεν των υδάτων.
 |
| φωτογραφία 5 |
"Εν τάξει" θα μου πει ο εν λόγω συγγραφεύς, "καλά τα λές, αλλά στην ουσία μόνο με αντιγράφεις. Δηλαδή τι θέλεις; Να μού προσκομίσεις μόνο φωτογραφίες για αυτό ή το επόμενο βιβλίο μου; Τότε να σε πάρουμε στον εκδοτικό οίκο, να σου βγάλουμε και μισθό -τα βιβλία αυτά τα τραβάει εξ άλλου στο φουλ η αγορά - να σου δώσουμε και μια κάμερα της προκοπής, για να μην βολοδέρνεις με τον ματρακά που έχεις και οι μισές φωτογραφίες που βγάζεις είναι θολές ή για πέταμα. Το αίμα, όμως ρε φιλάρα, πες μου, το αίμα για το οποίο ωρύεσαι, που το βλέπεις ρε μπαγάσα, ρε τσαρλατάνε τής ιστολογικής παραπληροφόρησης, ρε ψυχωτικέ τής εκτονωνούμενης φαντασίωσης";
Δεν έχουν όμως καθόλου έτσι τα πράγματα.
Δεν είναι μόνο η έντονη αναφορά στους λυκανθρώπους από τον κ. Γιαννόπουλο, ή το γεγονός ότι στο τέλος τού εν λόγω κεφαλαίου βάζει τον γέρο "μοναχό" να λέει στον "μυούμενο":
"Αποτελώ εξαίρεση που πρόλαβα και έφτασα σ' αυτήν την ηλικία. Έπρεπε προ πολλού να έχω "φύγει" αλλά ήμουν τυχερός, ίσως γιατί ο αντικαταστάτης μου άργησε να έλθει".
Δηλαδή τι εννοεί ο "γέρων"; Οι άλλοι γιατί δεν πρόλαβαν να γεράσουν; Μήπως, δηλαδή "αγιάσανε" πριν την ώρα τους, όταν οι εκατόγχειρες με τα τελετουργικά εγχειρίδια τους έστειλαν στα ιλίσια πεδία, εκεί που καταλήγουν όλοι οι ευτυχείς θυσιαζόμενοι;
Ας πάμε όμως λίγο παρακάτω στις φωτογραφίας 6 και 7, διότι οι θαμώνες τού τοπίου κάθε άλλο παρά κρύβονται. Ομιλούν όμως σε διάλεκτο "μυημένων", τουτέστιν συμβολική. Καθότι οι υπόλοιποι -όντες "βέβηλοι" - δεν αντιλαμβανόμεθα.
Εξ άλλου εδώ και χιλιετίες τραβάνε αυτό το ίδιο χαβαδάκι. Και ποιος τους πήρε είδηση; Αφού μάς τα προσφέρουν όλα: Σπίτι, δουλειά, μόρφωση, υπερθέαμα, αυτοκίνητο, το δικαίωμα στην κάργα μαγκιά και όταν φθάσει η ώρα - για το καλό μας - και τον πάγκο του χασάπη.
 |
| φωτογραφία 6 |
 |
| φωτογραφία7
Πώς είπατε; Δάφνη είναι αυτό που βάζετε στην φασολάδα για νοστιμίζει; Και είναι και αυτό που μάσαγε η πυθία για να φτιάξει ωραίες γάμπες;
Αναζητήσατε ποτέ σε κάποιο λεξικό της Ελληνικής Γλώσσης, τι εστί δάφνη;
Να τι παραθέτει π.χ. ο Π.Χ. ΔΟΡΜΠΑΡΑΚΗΣ στο "Επίτομον Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσας":
δαφοινός, όν (δα- = ζα + φοινός: φόνος), βαθέος ερυθρός, αιματώδεις, αιματηρός, φονικός Να δούμε λίγο τι αναφέρει σχετικά και ο μεγάλος θρησκειολόγος και ελληνιστής ROBERT VON RANKE GRAVES στο βιβλίο του "Η Λευκή Θεά" (Die Weisse Göttin, Rowolt Verlag) σελίδα 468: "Οι ποιητικές αναφορές στα φύλλα δάφνης δεν σχετίζονται μόνο με ότι το συγκεκριμένο φυτό, το οποίο παραμένει πάντοτε πράσινο αποτελεί σύμβολο αθανασίας. Πρόκειται ταυτόχρονα και για παραισθησιογόνο. Οι τελετουργούσες τα μυστήρια της Λευκής Θεάς στα Τέμπη μασούσαν τα φύλλα δάφνης για να εισέλθουν στην σεξουαλική μανία, όπως γινόταν στα Μπαχανάλια με άλλα φυτά. Η δάφνη αποτελεί προφανώς σύντμηση του δαφοίνη, που σημαίνει η ματωμένη". Πάλι DMT, διμεθύλτριπταμίνη, τελετουργικά σεξουαλικά όργια, αιμοποσία, τελετουργική κατασπάραξη του θύματος της ανθρωποθυσίας, για να περάσουν πύλες και να συναντήσουν τις αιθερομορφές των θεών του θανατά, τουτέστιν σατανάδων. Το Μαντείο των Δελφών, όπως θα καταδείξω προσεχώς, ήταν το κέντρο του Μάτριξ στην κλασσική Ελλάδα, με μακρύ χέρι τα ανώμαλα της σπάρτης και τα κάθε λογής αιμοποτικά μυστήρια. Επ'αυτών όμως θα επανέλθουμε ΜΕ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΩΝ ΠΗΓΩΝ. |
 |
| φωτογραφία 8 |
Οι καρποί τού φυτού μοιάζουν με όρχεις, εξ ου και ficus.
Δεν έχω το παραμικρό ενάντια στο σεξ. Επανειλημμένα έχω δηλώσει φανατικός σεξιστής και εκ πεποιθήσεως αλήτης, με πενιχρότατες όμως επιδώσεις, παρά τους υπεράνθρωπους αγώνες μου σε καφετέριες, δισκοθήκες και μπαρ. (Ίσως επειδή δεν αρέσκομαι να το πληρώνω, δηλαδή δεν κατέβαλα τα δυο ευρώ για να αγοράσω γραβάτα, με αποτέλεσμα να μην έλκω το θέσει ή διανοία εμπορευόμενον του έρωτος).
Με μια μικρή λεπτομέρεια:
Δεν δέχομαι την τελετουργική εκδοχή του.
Λυπούμαι εάν διαφωνούν μαζί μου οι "ταγοί" του προτεκτοράτου.
Δεν ασχολούμαι με την όποια σεξουαλική ζωή άλλων. Δεν με αφορά και δεν με ενδιαφέρει. Σέβομαι πάσα προτίμηση και την προσωπική σφαίρα των συνανθρώπων μου, στον βαθμό που αυτή δεν έχει τελετουργικό προσανατολισμό και δεν αποπλανά ανηλίκους. Δεν ηθικολογώ ποτέ, ούτε παρεμβαίνω στα προσωπικά άλλων. Έχω εξαιρετικούς φίλους και φίλες, οι οποίοι είναι τόσο ετεροφυλόφιλοι, ή ομοφυλόφιλοι. Θεωρώ όμως, ότι η κρατική προπαγάνδα υπέρ τής ομοφυλοφιλίας προέρχεται από τον αποκρυφιστικό χαρακτήρα του κράτους και ότι αυτή αποτελεί οργανωμένη εκστρατεία χειραγώγησης τής προσωπικής ζωής αδαών, βάσει πολλαπλής σκοπιμότητος. Κατά τα άλλα, πάσα γεννετήσιος επιλογή ουδόλως με ενδιαφέρει.
Εδώ βεβαίως η ταμπέλα έχει κροουλικό χαρακτήρα. Το "βιβλίο του νόμου". "Κάνε ότι θες", σφάξε, ρήμαξε και αλωστικά μη δώνεις. Ή όπως δήλωσε προσφάτως κάποιος βουλευτής της "Ν""Δ":
"Στα ........ εάν κάποιοι αυτοκτονούν. (Λυπάμαι μόνο που δεν προλάβαμε με τα κουβαδάκια να περισυλλέξουμε το DMT).
 |
| φωτογραφία 9 |
 |
| φωτογραφία 10 |
 |
| φωτογραφία 11 |
 |
| φωτογραφία 12 |
 |
| φωτογραφία 13 |
 |
| φωτογραφία 14 |
 |
| φωτογραφία 15 |
 |
| φωτογραφία 16 |
 |
| φωτογραφία 17 |
 |
| φωτογραφία 18 |
 |
| φωτογραφία 19 |
Από ψηλά μοιάζει με κοινότυπο, πεταμένο βαρέλι. Κατεβαίνοντας όμως κάτω διακρίνουμε το πέτρινο κολάρο επί του οποίου αυτό στήθηκε. Σπρώχνοντας ένα μακρύ ξύλο στην σχισμή μεταξύ κολάρου και εδάφους, μπορούμε να διακρίνουμε την οπή εξαερισμού.
Το "σύστημαν" βρίσκεται μεταξύ μονής και "πρωτοχριστιανικού ναού", περί του οποίου έγινε αναφορά στο πρώτο μέρος.
Μήπως θέλετε να "μυηθείτε στα μυστήρια των προγόνων"; Η διαδικασία είναι απλουστάτη: Δεν χρειάζεται να αποτανθείτε καν στην τεκτονική στοά τής περιφερείας σας. Αρκεί να πάτε στο πλέον κοντινό περίπτερο και να προμηθευθείτε ένα περιοδικό των "αρχαιοθρήσκων". Τηλεφωνείστε στην διεύθυνση του περιοδικού και ανοκοινώσατε τον "θεάρεστο εθνικό" στόχο σας.Ο ντόναλντ ντακ σάς περιμένει φιλικότατα μαζί με τον κρόνο και τον μπακς μπάνυ στα καταβάσια. Αρχικά θα πρέπει να φέρετε μαζί το γατάκι σας. Κατόπιν ίσως κάτι πολυτιμότερο. Νομίζω ότι αξίζει τον κόπο, για να μπορέσετε να αισθανθείτε επί τέλους μια φορά "πραγματικοί έλληνες απόγονοι ενδόξων προγόνων".
4. LAST BUT NOT LEAST
Σε σχόλιο προηγουμένης αναρτήσεως του Εργοδότου ο ΑΟΡΑΤΟS έθεσε το εξής ερώτημα:
AOPATOS είπε...
- Ελπίζω στην έξοδο από το Μάτριξ (τον υλικό μας κόσμο) και αυτό ευαγγελίζομαι, τον τρόπο δεν τον γνωρίζω καθαρά...αλλά γι αυτό είμαι στο Σχέδιο Αχιλλέας και γι αυτό κάνω εκπομπές ελπίζονατς οτι είμαι στο σωστό δρόμο έστω...Προς το παρόν έχω μόνο οργή...που διαρκώς συσσωρεύεται γι την ελλαδική υλική πραγματικότητα αλλά και τη παγκόσμια...ελπίζω οτι οι λύσεις θα ρθουν μαζί...θέλω να το ελπίζω οτι θα τα καταφέρουμε...Καθημερινά δίνω μάχες με τον εαυτό μου για το γεγονός αν έχουμε ελπίδες ή όχι...κι αυτό ρωτώ κι εσάς..
Δυστυχώς ή ευτυχώς, είμαστε καταδικασμένοι να ξεπεράσουμε την πλάνη και να ανέλθουμε ψηλότερα. Αυτό είναι βέβαιον, διότι γι' αυτό υπάρχουμε. Στόχος της υπάρξεώς μας δεν είναι να γινόμαστε βορρά των λυκανθρώπων.
Πότε και πόσο γρήγορα θα γίνει αυτό εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς..
Το μάτριξ ΔΕΝ ΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΥΛΙΚΟ ΚΟΣΜΟ -ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΨΟΓΟΣ - ΑΛΛΑΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑΚΗ ΜΑΣ ΠΛΑΝΗ.
Ας δούμε ένα απλό παράδειγμα:
Στην φάση που οι σατανιστές στην κυριολεξία μας ξεσκίζουν, ένα 6% περίπου του "λαού" σύμφωνα με τις "δημοσκοπίσεις" αναζητά διέξοδο στο κόμμα των εωσφοριστών της "χρυσής αυγής". Τα 40 εκατομμύρια νεκρών του ΒΠΠ., τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως, η κτηνώδεις θηριωδία των ναζί, τα σκελετωμένα παιδιά από την πείνα της γερμανικής κατοχής. το ένα εκατομμύριο των νεκρών από την πείνα του 1941 δεν επενέργησαν την παραμικρή συνειδησιακή μεταστροφή σε αυτούς τους ανθρώπους. Χωρίς καν αυτοί να αναρωτηθούν, κατά πόσο αυτοί που κινούν τα νήματα του Μιχαλολιάκου δεν είναι οι ίδιοι που έφεραν τις καραβιές των αλλοδαπών στην Ελλάδα. Και μάλιστα οι περισσότεροι από αυτούς δηλώνουν "ορθόδοξοι χριστιανοί" μαζί μετ φαιδρά υποκείμενα του "λάος".
Αναφέρθηκα στην "χρυσή κουράδα" μόνο ως παράδειγμα.
Σε άλλα κόμματα αναφέρεται ο φίλος στο δεύτερο σχόλιο αυτής της ανάρτησης.
ΕΑΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΜΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΟΔΟΥΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΧΑΜΕΝΟΙ ΗΔΗ ΑΠΟ ΧΕΡΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ. ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΣΥΜΒΕΙ ΚΑΤΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ.
ΕΑΝ ΑΝΑΝΗΨΟΥΜΕ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑΚΑ ΚΑΙ ΘΡΥΜΜΑΤΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΜΑΤΡΙΞ, ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΗΔΗ. ΔΙΟΤΙ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΤΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ.
5. ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ
Θερμά ευχαριστώ την Μάνα Γη για τις αποκαλύψεις της.
Μανούλα το γνωρίζω: Υποφέρεις διότι εμείς υποφέρουμε.
Θερμά ευχαριστώ και στην φίλη Ατάργα για την παροχή πολύτιμου υλικού. Μετά την προσεκτική μελέτη του θα αξιοποιηθεί αυτό με συμπληρώσεις στην παρούσα ανάρτηση.
Πηγή: Μποτίλια στο Πέλαγος
1 σχόλιο:
Θερμά ευχαριστώ για μια ακόμη φορά.
Σε αυτό το κείμενο αποδίδω ιδιαίτερη σημασία και υπό αυτήν την έννοια η προβολή του συνιστά σημαντική συνδρομή.
Δημοσίευση σχολίου