Η συμβολή της Ελληνικής γλώσσης στην Αγγλική.


Η έλλειψη μιας συστηματικής εργασίας στην οποία να καταγράφεται η συμμετοχή της Ελληνικής στην Αγγλική έδινε λαβή στη διατύπωση αντίθετων και ατεκμηρίωτων απόψεων για την συμβολή της Ελληνικής στην Αγγλική. 

Εντός της Ελλάδος η κατάσταση αυτή οδήγησε σε μια εικόνα τελείως αρνητική και άδικη για την Ελληνική, χαρακτηριζόμενη ως «προβληματική», με «πολλούς και εν πολλοίς άχρηστους κανόνες, που δυσκολεύουν την εκμάθησή της», πως «ζώντας σε μια εποχή της πληροφορικής οι νέοι μας ασχολούνται με παρωχημένα θέματα που δεν τους αφήνουν περιθώρια να εμπλουτίσουν τις γνώσεις τους», και άλλα παρόμοια. 
Οι απόψεις αυτές και η απουσία μιας εργασίας για την συμβολή της Ελληνικής στο ευρωπαϊκό λεξιλόγιο είχαν ως αποτέλεσμα στο να επικεντρωθεί το ενδιαφέρον μόνο στην απλοποίηση της γλώσσας, αγνοώντας την πορεία της Ελληνικής εκτός Ελλάδος, και το βάθος και πλάτος της επίδρασης αυτής στις άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες, ως προς τον αριθμό των λέξεών της που υιοθέτησαν αλλά και τους κανόνες γραμματικής της που τηρούν (ορθογραφία, δασυνόμενα, πληθυντικούς, τους κανόνες για τη σύνθεση των λέξεων, κ.λπ.). Πολλοί Έλληνες φοιτητές και επιστήμονες συνειδητοποιούν την αξία της γλώσσας τους και τον βαθμό που τους βοηθά στον κλάδο τους, μόνο όταν βρεθούν εκτός Ελλάδος. Ενώ η εκμάθηση της ορολογίας των περισσότερων κλάδων για οποιονδήποτε ξένο είναι από τα δυσκολότερα μαθήματα του κλάδου του, για τον Έλληνα είναι από τα ευκολότερα, από τη στιγμή που συνειδητοποιήσει ότι η πλειοψηφία των όρων είναι ελληνικές και ελληνογενείς λέξεις. Απλώς αλλάζει η προφορά τους.
Στο λεξικό «Η Οικουμενική Διάσταση της Ελληνικής Γλώσσας» για πρώτη φορά παρουσιάζονται συγκεντρωμένες, ερμηνευμένες και ετυμολογημένες όλες οι λέξεις της καθομιλουμένης και της επιστημονικής ορολογίας.
Η αριθμητική και ποσοστιαία συμμετοχή της Ελληνικής είναι η εξής: 
Λεξικό αναφοράςΠοσοστιαία συμμετοχή
Εγκυκλοπαιδικό λεξικό Webster
15,1 %
Merriam - Webster (με πάνω από 40.000 ελληνικές λέξεις)
25,7 %
Επιστημονική και Τεχνική ορολογία 
44,6 %
Ιατρική ορολογία (με πάνω από 41.000 ελληνικές λέξεις)
69,0 %*
Ονοματολογία ζώων (με πάνω από 195.000 ελληνικά ονόματα)
57,9 %
Λατινικό λεξικό Lewis & Short Οξφόρδης (με 10.500 ελληνικές λέξεις)
21,6 %
*Η ποσοστιαία συμμετοχή της Ελληνικής στο λεξικό Dorland της ιατρικής ορολογίας ανέρχεται στο 53,75%, εάν, όμως, συνυπολογισθούν οι ιατρικοί όροι και των άλλων ιατρικών λεξικών το ποσοστο ανέρχεται στο 69%.
Πέρα απο το λεξιλόγιο της καθομιλουμένης και αυτό της επιστημονικής ορολογίας, υπάρχει και η Διεθνής Επιστημονική Ορολογία. Ενώ το κάθε ζώο ή φυτό μπορεί στην κάθε γλώσσα να ονομάζεται διαφορετικά, ωστόσο η επίσημη διεθνής ονομασία του ακολουθεί έναν ενιαίο τρόπο ονοματολογίας που ονομάζεται Διεθνής Επιστημονική Ορολογία (ΔΕΟ). Έτσι, όταν ένας επιστήμονας αναφέρεται σε δημοσίευση, ανακοίνωση ή σε σύγγραμμά του σε κάποιο είδος ή γένος ζώου ή φυτού, υποχρεούται να χρησιμοποιεί αυτήν την ορολογία. Για παράδειγμα το τρωκτικό κάστορας, στήν Αγγλική λέγεται beaver. Στήν ΔΕΟ λέγεται castor (κάστωρ). Αυτή, λοιπόν, η ορολογία με πάνω από 195.000 ελληνικά ονόματα και σε ποσοστό 58% χρησιμοποιεί ελληνικές λέξεις (άν προστεθούν και οι κατά το ήμισυ ελληνικές λέξεις - ως προς το πρώτο ή το δεύτερο συνθετικό τους, τότε το ποσοστο ανεβαίνει στο 73%).
Παρά τα συγκλονιστικά αυτά μεγέθη η αδράνειά μας έχει επιτρέψει να λέγεται ότι στους κλάδους αυτούς χρησιμοποιείται η Λατινική ορολογία!

Το βάθος της επίδρασης της Ελληνικής στην Αγγλική

Το θέμα της ελληνικής συμμετοχής δεν είναι μόνο θέμα ποσοτικό (μεγάλου αριθμού λέξεων στην Αγγλική, στις άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες και στην διεθνή επιστημονική ορολογία) αλλά θέμα αξιολογικής σημασίας. Αναλυτικά:
  1. Οι βασικές έννοιες σκέψης και έκφρασης είναι λέξεις που έχουν ληφθεί από την Ελληνική:
    αναλυσις, σύνθεσις, πρόβλημα, ενέργεια, μηχανή, μεθοδος, σύστημα, κατηγορία, τάξις, ιδέα, λογική, δίλημμα, ιστορία, θέατρον, δράμα, τραγωδία, κωμωδία, ποίησις, μουσική, αρμονία, μελωδία, ρυθμός, συμμετρία, ορχήστρα, υπόθεσις, αξίωμα, θεωρία, φυσική, φαινόμενον, μαθηματικά, μέταλλον, δόγμα, χριστιανός, φιλοσοφία, πολιτική, δημοκρατία, ολιγαρχία, αναρχία, τυραννία, δεσποτισμός, κ.ά.
  2. Οι περισσότερες από τις βασικές λέξεις των κλάδων της επιστημονικής ορολογίας είναι Ελληνικές:
    • Λέξεις της Ιατρικής:
      αγγείον, αδήν, αιμορραγία, αίμα, αναισθησία, αορτή, αυχήν, βρόγχια, διάγνωσις, οίδημα, υπόφυσις, νεύρον, πρόγνωσις, χόνδρος, οισοφάγος, φάρμακον, θεραπεία, κ.ά.
    • Λέξεις της Βοτανολογίας:
      βρύον, βολβός, καρπός, δένδρον, μύκης, πέταλον, φύλλoν, σπέρμα, θάμνος, κ.ά.
    • Λέξεις της Ζωολογίας:
      αίλουρος, σαύρος, ιχθύς, έντομον, ερπετόν, κήτος, ράμφος, ρύγχος, σπόγγος, θηρίον, ζώον, κ.ά.
  3. Η ευρύτατη χρήση
    • προθέσεων: αμφι-, ανα-, αντι-, απο-, δια-, επι-, κατα-, μετα- κ.ά/
    • αντωνυμιών: αλληλο-, αλλο-, αμφοτερο-, αυτο-, εκατερο-, κ.ά.
    • αριθμητικών: δυο-, τρια-, εξ-, οκτα-, εννέα-, δεκα-, κ.ά. 
    • επιθέτων: αγκυλο-, αμβλυ-, ανισο-, αριστο-, βαθυ-, γυμνο-, δασυ-, λεπτο-, κ.ά.
    • καταληκτικών: -ικός, -ώδης, -ίτις, -ωμα, κ.ά.
  4. Λέξεις κλειδιά που χρησιμοποιούνται από όλους τους επιστημονικούς κλάδους και οι οποίες χρησιμοποιούνται χρησιμοποιούνται στην κωδικοποίηση της ορολογίας των διαφόρων κλάδων:
Λέξη κλειδίΠαραδείγματα
-pathydermatopathy, encephalopathy
-therapyhydrotherapy, radiotherapy
-logy biology, geology, seismology, ecology, psychology, dermatology, cytology
-meter anemometer, barometer, chromometer, dynamometer, micrometer, pachymeter, pyrometer, rheometer, sclerometer, seismometer, thermometer       
-graphy xylography, micrography, phytography, hydrography, photography, arteriography, chartography, discography
-scope arthroscope, microscope, bronchoscope, endoscope, stethoscope, gastroscope       
-tomy, -ectomycholecystotomy, laparotomy, loxotomy, tracheotomy, enterectomy, gangliectomy, laryngectomy

Η ανάπτυξη της τεχνολογίας και η παγκοσμιοποίηση των επικοινωνιών έχουν βοηθήσει την Αγγλική να διεισδύσει σε πολλές γλώσσες, ακόμη και σε εκείνες που έχουν πλούσια γλωσσική κληρονομιά. Αν κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας η Λατινική είχε γίνει ο φορέας μετάδοσης της Ελληνικής στην Ευρώπη, στις μέρες μας, η Αγγλική είναι ο φορέας μέσω του οποίου η Ελληνική έχει λάβει ένα οικουμενικό χαρακτήρα με τη διεθνοποίηση χιλιάδων ελληνικών λέξεων, ακόμη και σε μή λατινογενείς γλώσσες.

Η τήρηση των κανόνων της ελληνικής Γραμματικής

Από ένα πυρήνα 27.000 λέξεων, έχουν δημιουργηθεί 108.000 και πλέον αγγλικές λέξεις με αμιγώς ελληνικά στοιχεία. Οι λεγόμενες ελληνογενείς λέξεις, διατηρούν με ευλάβεια τους κανόνες της Ελληνικής γραμματικής και ορθογραφίας. Έτσι, ο ισχυρισμός οτι "οι ξένοι γράφουν όπως θέλουν τις ελληνικές λέξεις που δανείσθηκαν" είναι ανακριβής. Όλες σχεδόν οι ευρωπαϊκές γλώσσες (Αγγλική, Γαλλική, Γερμανική, Ισπανική με εξαίρεση την Ιταλική) και κυρίως η Διεθνής Επιστημονική Ορολογία διατηρούν την ιστορική ορθογραφία με ορισμένες εξαιρέσεις στις διφθόγγους (από την Αμερικανική Αγγλική).

Γραμματική:

  1. Διατηρούν τους ελληνικούς πληθυντικούς παρά το οτι για τους ξένους είναι δύσκολο:
    • dermatitis - dermatitides
    • phalanx - phalanges
    • cyclops - cyclopes
    • autochthon - autochthones
    • iris - irides
  2. Τηρούν τους κανόνες της ελληνικής γραμματικής ως προς την δημιουργία σύνθετων λέξεων:
    • gynecolatry - (γυνή) γυναικός + λατρεία
    • agalmatolite - (άγαλμα) αγάλματος + λίθος
    • adenocyte - (αδήν) αδένος + κύτος
    • haematocele - (αίμα) αίματος + κήλη
  3. η ελληνική ορθογραφία:

    ήπειρος epeirogeny
    αιτία aetiology
    λάκκος hydrolaccolith
    εκκλησία ecclesiology
    νεοσσόςneossology
    σπλάγχνο splanchnotomy
  4. τροπή συμφώνων και φωνηέντων 

    υπό + ηδονήhyphedonia
    κατά + έν + θεόςkathenotheism
    νήμα + έλμινς nemathelminthes
    εν + πανοπλίαempanoply
    πάν + πληγή pamplegia
    σύν + παράλυσις symparalysis
    χημεία + έργονchemurgy
    δεσμός + έργονdesmurgy
  5. η τήρηση των κανόνων διπλασιασμού των ρ: arrhynchia, metrorrhagia, metrorrhea, amniorrhea
  6. η δημιουργία νέων λέξεων πραγματοποιείται με προσαρμογή του δεύτερου συνθετικού κατ' αναλογίαν αντίστοιχου ελληνικού: (acyanoblepsia, siderodermia) 
  7. Διατηρούν τις δασυνόμενες λέξεις με την προσθήκη του H, ακόμα και όταν η δασυνόμενη λέξη αποτελεί δεύτερο συνθετικό:
    • αρμονία - harmony
    • οκτάεδρος - octahedral
    • πολυίστωρ - polyhistor
    • ισοϋψομετρικός - isohypsometric
  8. Διατηρούν τασύνθετα σύμφωνα ή συμφωνικά συμπλέγματα παρά το γεγονός οτι δεν τα προφέρουν:
    • το ψ μεταγράφεται σε ps
      psychology, psalm
    • το πν σε pn
      pneumonia, pneusis
    • το πτ σε pt
      ptarmos, ptosis
    • σθμ σε sthm
      asthma, isthmus
    • το ξ σε x
      xenophobia, xiphias
    • γν σε gn
      gnomology, gnathalgia
    • φθ σε phth
      phthisis, phtheiriasis
  9. Διατηρούν τα διπλά σύμφωνα κκ, ρρ, λλ, σσ:
    dicoccouc, scirrhus, hemorrhage, κ.ά.

Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε

Σκοπός της εργασίας "Η Οικουμενική Διάσταση της Ελληνικής Γλώσσας" είναι η συστηματική και τεκμηριωμένηκαταγραφή των λέξεων που έχει προσφέρει η Ελληνική στην Αγγλική. Γιά τον σκοπό αυτόν, ακολουθήθηκε η εξής μεθοδολογία:
  1. Η ετυμολογία των λέξεων βασίστηκε στο τί αναγνωρίζουν ως ελληνικής προέλευσης τα εγκυρότερα λεξικά(για το λεξικό "Η Οικουμενική Διάσταση της Ελληνικής Γλώσσας" χρησιμοποιήθηκαν συνολικά 158). Ενδεικτικώς αναφέρονται:
    • The Oxford English Dictionary
    • Merriam - Webster
    • New Standard
    • Dorland 
    • Nomenclator Zoologicus
    • McGraw-Hill
    Δεδομένου ότι για έναν αριθμό λέξεων υπάρχουν διαφορετικές (συνήθως παραπλήσιες) ετυμολογίες και το κάθε λεξικό (πλήν της Οξφόρδης) πιστεύει στην ορθότητα της δικής του ετυμολογίας, καταγράφονται οι διδόμενες ετυμολογίες, προτάσσοντας την ορθότερη, κατά την άποψη του συγγραφέα.
    Ένας, ακόμη, αριθμός λέξεων ετυμολογούνται με ανάλυση στά συνθετικά της λέξης (όπως στον πίνακα που ακολουθεί), με αποτέλεσμα να δημιουργείται η εντύπωση ότι πρόκειται για μεταγενέστερη δημιουργία, ενώ η ίδια λέξη με το ίδιο εννοιολογικό περιεχόμενο, προϋπήρχε στην Ελληνική και αναφέρεται στις νεώτερες εκδόσεις του Liddell Scott.
    Αυτό συνέβη γιατί, όταν άρχισε να γράφεται το λεξικό της Οξφόρδης το 1870, ως οδηγός για την ετυμολογία των ελληνικών λέξεων είχε ληφθεί η έκδοση του Liddell Scott του 1869 και τις λέξεις αυτές δεν τις περιελάμβανε. Έκτοτε, δεν έχουν προβεί σε επανέλεγχο και διόρθωση της ετυμολογίας που είχαν δώσει. Τα άλλα λεξικά στην πλειοψηφία τους επαναλαμβάνουν την καταγραφόμενη ετυμολογία της Οξφόρδης. 
    angiotomyετυμολογείται <αγγείον + -τομιαενώ υπάρχει αγγειοτομία
    entheasm ετυμολογείται <ενθεάζω ενώ υπάρχει ενθεασμός
    orchitis ετυμολογείται <όρχις + -ιτιςενώ υπάρχει ορχίτις
    paroemiographer ετυμολογείται <παροιμία + -γραφος ενώ υπάρχει παροιμιογράφος
    therianthropicετυμολογείται <θηρίον + άνθρωπος ενώ υπάρχει θηριάνθρωπος 
  2. Στην εργασία αυτή περιλαμβάνονται:
    • όλοι οι όροι που έχουν εντοπισθεί σε ειδικά συγγράμματα όλων των κλάδων και κατέστη δυνατή η ετυμολογία τους, πέραν των λεξικών (που αναφέρονται στην βιβλιογραφία)
    • οι ελληνογενείς λέξεις (λέξεις που έχουν δημιουργηθεί εξ' ολοκλήρου με ελληνικά γλωσσικά στοιχεία).
  3. Δεν περιλαμβάνονται:
    • λέξεις που από ορισμένους ετυμολογούνται ως ελληνικές, χωρίς όμως αυτό να γίνεται ευρύτερα αποδεκτό, όπως call <καλώ, grass <γράστις, select <συλλέγω
    • σύνθετες λέξεις που κατά το ήμισυ (ως πρός το πρώτο ή το δεύτερο συνθετικό τους) είναι ελληνικές, όπως unenthusiastic, compatriot
    • λέξεις που αποδεδειγμένα έχουν υιοθετηθεί από την Ελληνική, προέρχονται, όμως, από άλλες γλώσσες, όπως σατανάς, αγγαρεία, παράδεισος.
  4. Η ετυμολογία των λέξεων που εμφανίζονται ως λατινικές
    Όπως προαναφέρθηκε, αρκετά λεξικά για έναν μη ευκαταφρόνητο αριθμό λέξεων σταματούν την ετυμολογία στην λατινική λέξη χωρίς να αναφέρουν την ελληνική της προέλευση. Για τις περιπτώσεις αυτές η προέλευσή τους ελέγχθηκε με ετυμολογικά λεξικά της Λατινικής, όπως των Lewis & Short της Οξφόρδης και άλλων.

Οι ελληνογενείς λέξεις

Έχει διατυπωθεί η άποψη ότι οι ελληνογενείς λέξεις (εκείνες που έχουν δημιουργηθεί με ελληνικά γλωσσικά στοιχεία) δεν θα πρέπει να πιστώνονται στην Ελληνική, επειδή είναι δημιουργήματα των ξένων και δεν προϋπήρχαν στην Ελληνική. Η άποψη αυτή θέτει το θέμα εάν και κατά πόσον ένας επιστημονικός ισχυρισμός μπορεί να είναι αντίθετος με τους κανόνες της κοινής λογικής.
Η κατηγορία των λέξεων αυτών, παρά το προφανές και αυταπόδεικτο της προέλευσής τους, περιλαμβάνονται στην εργασία αυτή για τους εξής κυρίως λόγους:
  1. Το μεγάλο λεξικό της αρχαίας Ελληνικής Liddell Scott καθώς και το λεξικό της Ρωμαϊκής και Βυζαντινής περιόδου του Ε.Α. Σοφοκλή περιλαμβάνουν λέξεις οι οποίες δημιουργήθηκαν και από Λατίνους, όπως τον Κικέρωνα, Αιλιανό, Πλίνιο, Κοϊντιλιανό, Καίλιο Αυρηλιανό, τον Ιουδαίο Ιώσηπο, τους Σύρους Ιάμβλιχο, Ηρωδιανό κ.ά.
    Από τότε που πρωτοεκδόθηκαν, το 1840 το πρώτο και το 1870 το δεύτερο, ουδείς έθεσε το ερώτημα γιατί περιλαμβάνουν λέξεις που έχουν δημιουργηθεί από μη Έλληνες συγγραφείς, ούτε αμφισβητήθηκε ποτέ η ελληνικότητα των λέξεων αυτών. 
  2. Ο Λαβουαζιέ στην πραγματεία του της Στοιχειώδους Χημείας το 1787 έγραφε:
    «Από την Ελληνική γλώσσα έχουμε πάρει τις καινούργιες λέξεις και ενεργήσαμε με τρόπο, ώστε η ετυμολογία τους να θυμίζει την ιδέα των πραγμάτων που θέλαμε να δείξουμε, και έπρεπε να βρούμε λέξεις που ήταν κατάλληλες και έχουν πλαστικότητα για τη δημιουργία επιθέτων και παραγώγων».
    Έτσι, το «ιρίδιο» πήρε το όνομα αυτό γιατί οι ενώσεις του θυμίζουν τα χρώματα του ουράνιου τόξου, το «χλώριο» για τους πράσινους ατμούς του, κ.λπ.
  3. Είναι αντιφατικό να υιοθετούνται οι κανόνες της ελληνικής γραμματικής και να θεωρούνται ότι οι λέξεις αυτές είναι αγγλικές, γαλλικές, γερμανικές κ.λπ. (ανάλογα με την εθνικότητα του δημιουργού τους - και με όλες τις περιπλοκές που αυτή συνεπάγεται), αλλά μη ελληνικές.
  4. α. Το μεγαλύτερο και αρχαιότερο (από το 1828) αμερικανικό λεξικό που κυκλοφορεί, το γνωστό Webster, στον πρόλογό του πληροφορεί τους αναγνώστες του ότι "η δεύτερη μεγαλύτερη ομάδα ξένων λέξεων της Αγγλικής προέρχεται από την Ελληνική".
    Ας δούμε τι σημαίνει αυτό. Το σύνολο των ελληνικών και ελληνογενών λέξεων που υπάρχουν σ'αυτό είναι 42.914 (ποσοστό 25% ), από τις οποίες οι 4.767 είναι λέξεις που έχουν ληφθεί αυτούσιες από την Ελληνική και οι 38.147 ελληνογενείς. Αν οι συντάκτες του λεξικού αυτού προσμετρούσαν μόνο τις 4.767, η Ελληνική δεν θα κατείχε την δεύτερη θέση μετά την Λατινική.
    Ορθώς δεν προσμετρούν μόνο τις 4.767 αυτούσιες λέξεις, γιατί οι άλλες 38.147 δεν δημιουργούνται μόνο από τον πυρήνα αυτό. Λέξεις όπως κάκιστος, αστραπή, βαθμός, καμπή, καμπτός κ.ά., εμφανίζονται σε σύνθετη μορφή: kakistocracy, astrapothere, bathmism, campephilus, camptocormia και δεν ήταν δυνατόν να αγνοηθούν.
    β. Το εγκυκλοπαιδικό Webster σημειώνει: "Η κλασσική γλώσσα της Ελλάδος αποτελεί μια από τις σημαντικότερες πηγές της καθημερινής ομιλίας μας" (σελ. VII), για να προσθέσει παρακάτω: " Καθώς ο άνθρωπος επεκτείνει τα όρια της επιστήμης και της τεχνολογίας ... η Ελληνική εξακολουθεί να αποτελεί μια γόνιμη πηγή λέξεων, όπως συνέβη για χιλιάδες χρόνια και διαπιστώνεται από τις παρακάτω λέξεις: astronaut, automation, bathysphere, mesoscaph, programming".
  5. Τα μεγάλα λεξικά τις λέξεις αυτές τις χαρακτηρίζουν ως ελληνογενείς (words of greek origin), δίνουν, δε, την ετυμολογία τους για να εξηγήσουν τις έννοιες των συνθετικών, γιατί αυτά δεν προέρχονται από την Αγγλική.
    Αξίζει να σημειωθεί ότι οι παλαιότερες εκδόσεις του Webster (1858), του ιατρικού λεξικού Dorland (μέχρι το 1942)αλλά και οι σύγχρονες εκδόσεις της Οξφόρδης (1986) παραθέτουν στην ετυμολογία τους την ελληνική λέξη με την ελληνική γραφή
  6. Ουδείς αμφισβητεί ότι οι ελληνογενείς λέξεις της επιστημονικής ορολογίας έχουν δημιουργηθεί από τους ξένους επιστήμονες - με αμελητέες ελληνικές εξαιρέσεις. Το θέμα δεν είναι ποιος επιστήμονας ή ποιας εθνικότητας ήταν το άτομο που δημιούργησε τους όρους αυτούς, αλλά ποια γλώσσα χρησιμοποίησε και γιατί δεν επέλεξε γλωσσικά στοιχεία από την δική του γλώσσα, για να δημιουργήσει τον όρο που ήθελε.
    Ιδιαίτερη σημασία δεν έχει μόνο ο αριθμός των αυτούσιων λέξεων που λαμβάνονται από μια γλώσσα, αλλά και πώς αξιοποιείται ο αριθμός αυτός. Όταν ένας πυρήνας 27.000 λέξεων έχει αξιοποιηθεί και έχει δημιουργήσει εκατοντάδες χιλιάδες όρους, τηρώντας ορθώς και σε ποσοστό άνω του 90% τους κανόνες της ελληνικής γραμματικής, αυτό δεν είναι ένα στοιχείο δευτερεύουσας σημασίας που επιτρέπεται να περνά απαρατήρητο, να μην αναγνωρίζεται και να μην τονίζεται. Οι εκατοντάδες χιλιάδες αυτές λέξεις δεν είναι ούτε τυχαίοι αριθμοί, ούτε χωρίς νόημα. Είναι ακριβείς αριθμοί που αποδεικνύουν την καθοριστική συμβολή της Ελληνικής στην Αγγλική και στην διεθνή επιστημονική ορολογία.
    Αν ληφθεί υπόψη και το γεγονός ότι η επιλογή αυτή έγινε ελεύθερα από τους ξένους επιστήμονες και, το εξίσου σημαντικό, χωρίς κάποια βοήθεια από κάποιο ελληνικό κέντρο ή ίδρυμα, τότε γίνεται σαφέστερα αντιληπτή η αξία της γλώσσας αυτής.
    Τα στοιχεία αυτά αποδεικνύoυν ακόμη, ότι οι ελληνικές λέξεις δεν αποτελούν ξένο σώμα στην Αγγλική(στον βαθμό που οι ξένες λέξεις αποτελούν ξένα σώματα για την Ελληνική, όπως οι λέξεις design, debate, blackout, οι οποίες δεν κλίνονται και δεν έχουν ελληνικούς πληθυντικούς), αλλά ένα ενσωματωμένο και δημιουργικό τμήμα του λεξιλογίου της.

Γιατί η συμμετοχή της Ελληνικής θεωρείται αμελητέα;

Με δεδομένη την αριθμητική συμμετοχή της Ελληνικής στην Αγγλική ανακύπτει το ερώτημα "γιατί θεωρείται αμελητέα η συμμετοχή της Ελληνικής"; Οι λόγοι είναι οι εξής:
  • Η ετυμολογία που δίνεται στα περισσότερα λεξικά:
    Τα περισσότερα λεξικά (πλήν αυτού της Οξφόρδης -χωρίς αυτό να είναι απόλυτο) σταματούν για πολλές λέξεις την ετυμολογία στη λατινική ρίζα και δεν αναφέρουν την ελληνική προέλευσή της. Αποτέλεσμα αυτής της τάσης είναι να εμφανίζεται μειωμένη η ελληνική συμμετοχή. Έτσι, όπως εξηγείται στην μεθοδολογία που ακολουθήθηκε, προκειμένου να μετρηθούν όλες οι λέξεις της Ελληνικής, έγινε αντιπαραβολή της ετυμολογίας των μεγάλων λεξικών με ετυμολογικά λεξικά της λατινικής γλώσσας.
  • Μεθοδολογία εκπονηθεισών μελετών:
    • Διάφορες μελέτες που έχουν γίνει για τη συμμετοχή ξένων λέξεων στην Αγγλική (Baugh 1935, Jesperson 1938, Canon 1987, Bauer 1994) βασίστηκαν σε αντιπροσωπευτικά δείγματα που κυμαίνονταν από 1.000 - 2.078 λέξεις.
    • Μετά την έκδοση του λεξικού της Οξφόρδης (OED) σε ηλεκτρονική μορφή, το 1996 στην εργασία των J. Culpeper και P. Clapham "The borrowing of classical and romance words into English: A study based on the Electronic Oxford Dictionary" τα δάνεια της Αγγλικής κατανέμονται ως εξής: από την Λατινική: 38.971, Γαλλική: 29.485, Ελληνική: 5.301, Ιταλική: 1.829, Ισπανική: 1.517 και Πορτογαλική: 232 λέξεις.
      Σύμφωνα με τη μεθοδολογία που ακολουθήθηκε στην εργασία αυτή, θεωρούνται ως ελληνικά δάνεια μόνο οι λέξεις που είναι απευθείας δάνεια από την Ελληνική. Έτσι, δεν θεωρήθηκαν οτι ανήκουν στην Ελληνική, λέξεις που εισήλθαν στην Αγγλική:
      • είτε άμεσα από την Λατινική,
      • είτε έμμεσα ακολουθώντας την πορεία 'Λατινική - Γαλλική' ή 'Λατινική - Ισπανική' κ.λπ. Έτσι, π.χ. η λέξη centre ελήφθη από την Γαλλική (centre), αυτή από το Λατινικό (centrum) και αυτή από το ελληνικό κέντρον. Η λέξη αυτή, βάσει της μεθοδολογίας αυτής της μελέτης, πιστώνεται στη Γαλλική.
      • καθώς και όλες οι ελληνογενείς λέξεις
    Δηλαδή θεωρούνται δάνεια από την Λατινική λέξεις όπως amphibious, amphitheater, geography, dilemma, drama, energy, και δάνεια από την Γαλλική λέξεις όπως angel, centre, geodesy, democracy, idiom, hemorrhage, crystal, theology !
Υιοθετήθηκε η αρχή της προέλευσης του δανεισμού και αγνοήθηκε η καταγωγή του δανεισμού, η οποία είναι θεμελιώδης. Η μεθοδολογία αυτή οδηγεί σε συμπεράσματα εις βάρος της Ελληνικής και υπέρ της Λατινικής. 


Δεν υπάρχουν σχόλια: