Η λέξη που συνοδεύει κάθε πράξη ανθρώπου που θυσιάζεται για τους άλλους ή για τα άλλα.
Που αποφασίζει σε χρονικό διάστημα, που κάποιοι άλλοι χρειάζονται για να γυρίσουν το κεφάλι, βραχύτατο για αυτό που πρέπει να γίνει.
Χωρίς να σκεφτεί τις δυνατότητες.
Χωρίς να αναλύσει τα δεδομένα.
Χωρίς να ρωτήσει την γνώμη των άλλων.
Χωρίς να υπολογίσει κέρδος ή ζημία.
Έτσι απλά ενεργεί.
Διότι το γνωρίζει τι πρέπει να γίνει.
Διότι το μπορεί.
Διότι έχει την θέληση.
Διότι έχει την καρδιά και την ψυχή.
Διότι είναι έτοιμος.
Πολλές αυτοθυσίες ζήσαμε σε αυτήν την Χώρα, και πολλές θα ζήσουμε ακόμα.
Και εάν ακόμα και τώρα κάποιοι, ταχύτατα, γυρίζουν το κεφάλι και την γλώσσα από την άλλη, είθε οι πολλοί να μείνουν καρφωμένοι ατενίζοντας τον ουρανό και ας συνοδεύσουν την Αυτοθυσία και τους πιστούς της με εγκάρδιες ευχές, στον μόνο δρόμο που μας έχει μείνει.
Αυτόν της Αυτογνωσίας.
Καλό σου ταξίδι Σμήναρχε Στέργιο Κωτούλα.
5 σχόλια:
μόνο που δεν πάει άλλο έτσι με τα είθε και τα αλλοίμονο
καλή σου μέρα!
@αλλενάκι
είχε ένα πυροσβεστικό αεροπλάνο στο λιμάνι της Ραφήνας... το είχαν βγάλει με γερανό, και ένα συνεργείο έκανε επισκευές. Είχε δύο νεαρούς κάποιας μονάδας της αστυνομίας νομίζω. Στα μπλουζάκια τους, από πίσω, έγραφε "o πόνος είναι προσωρινός, η τιμή είναι για πάντα".
Αν βρω τρόπο να μεταφέρω τις φωτό του αεροπλάνου από κινητό σε υπολογιστή, θα τις αναρτήσω. Τα παιδιά δεν τα φωτογράφισα.
Περιμένω να αναρτηθεί το μεγάλο σχόλιο και εδώ.
@ Ανώνυμε καλημέρα,
Ποιο σχόλιο εννοείς;
το μεγάλο σχόλιο που ανάρτησες αλλού για ένα φαινόμενο που εξατμίστηκε
ενώ επρόκειτο για το απόλυτο κενό ... οι Έλληνες βέβαια αρέσκονται να ακούν ψέματα ...
(με την καλή έννοια), δεν τους αρέσουν οι αλήθειες ...
ας φάνε ψέματα τώρα
Δημοσίευση σχολίου