Επέτειος ή επαίτη(ο)ς;

Ανήμερα της Ελληνικής επετείου, μίας ξεχασμένης καμπής της νεώτερης ιστορίας μας, σύσσωμη η Φιλέλλην Ευρώπη ομού των Φιλελλήνων απανταχού Ελλαδιτών, διά στόματος του πλέον αρμόδιου Ευρωπέου, εξέφρασε το νόημα της επετείου, αλλάζοντας άρδην την ιστορία.
Από σήμερα, η επέτειος καταργείται αφού το προηγούμενο νόημα, εχάθη κατά την μεταφορά του σε εξωχώριες μνήμες.

"Δεν έκρυψε τη χαρά του για την απόφαση ο Γερμανός Υπουργός Οικονομικών εξερχόμενος από τη σύνοδο των Μεγάλων δυνάμεων. Ξεκαθάρισε ότι η απόφαση για την Κύπρο ήταν αυτή που επιθυμούσε από τη αρχή η Οθωμανική Αυτοκρατορία.
 Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε:

Είμαι χαρούμενος γιατί πετύχαμε αυτό που ήταν πάντοτε η θέση μας. Χάσαμε χρόνο, αλλά τώρα έχουμε το αποτέλεσμα που ήταν πάντα η θέση της Γερμανικής κυβέρνησης".

Νωρίτερα ο Γερμανός υπουργός οικονομικών δήλωσε ότι η συμφωνία δεν χρειάζεται να περάσει από την Κυπριακή Βουλή, αφού και αυτή καταργείται χάριν συντομίας της λήψης των αποφάσεων.
Δεν είναι πρέπον, να χρειάζονται δέκα ημέρες για να εφαρμόσουμε αυτό που θεωρούμε σωστό, φέρεται να συμπλήρωσε.
Βέβαια, στην προκειμένη περίπτωση, το ανεχθήκαμε διότι εξυπηρέτησε η ημερομηνία και η σημειολογία της, φέρεται να κατέληξε.
Η μόνη χρονική ανοχή που θα δείξουμε στο μέλλον, θα είναι μία παρόμοια με ορίζοντα την 28η Οκτωβρίου, όπου και θα κλείσουμε τον κύκλο των χαμένων μνημών, φέρεται να είπε σε στενούς συνεργάτες του.

Ο Αντώνης Σαμαράς, τώρα δικαιώνεται, αφού είχε δικαιώσει και τους προκατόχους του, Παπανδρέου, Βενιζέλο και Παπαδήμο.
Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες από την Συγγρού, αναφέρουν ότι τώρα του έφυγε και το βάρος των δηλώσεων που είχε κάνει περί, εθνικής υπηρηφάνειας που θα νοιώσουμε το 2021 που θα έχουν συμπληρωθεί 200 χρόνια από....δεν έχει σημασία πλέον.

Ήταν εν τέλει ευτύχημα για την χώρα μας, που σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές του Ελληνισμού, το τιμόνι το πήρε στα στιβαρά του χέρια αυτός ο απόγονος....και δεν το κράτησε ο άλλος ο επίγονος.
Μία φορά έφαγα γόνο μαρίδας, και αισθάνθηκα ενοχές σκεπτόμενος ότι δεν του έδωσα το δικαίωμα να μεγαλώσει.
Σήμερα διαπίστωσα ότι απλά είχα φάει λάθος γόνο.

Ο Αναστασιάδης δικαιώθηκε με δέκα ημέρες καθυστέρηση, ο Χριστόφιας θα δικαιωθεί εν καιρώ.
Ήταν ευτύχημα και για την Κύπρο όπου βρέθηκε ομοϊδεάτης του Σαμαρά για να χειρισθεί το λεπτό αυτό ζήτημα της κατάργησης της πλεονάζουσας ρευστότητας, δηλαδή χρέους, και της ανούσιας ύπαρξης κοινοβουλίου.

Ο Στουρνάρας δικαιώνεται σε καθημερινή βάση.

Για σεμινάριο η ικανότητα συγκεκριμένου τραπεζίτη, να κάνει κηδείες με ξένα κόλλυβα.

Είναι σίγουρο, ότι σύσσωμη η αντιπολίτευση, ροζ, μαύρη, γαλάζια και κόκκινη, θα εκφωνήσουν πανηγυρικούς ως αντιστάθμισμα.

Εν τέλει, και εάν έχω καταλάβει καλά στην Κύπρο, η Δεξιά παίρνει μέτρα που ευαγγελίζεται η Αριστερά αλλά δεν "τολμούσε" να τα πάρει.
Μήπως πρέπει οι φιλελεύθεροι καπιταλιστές να αναθεωρήσουν την ιδεολογική του πλατφόρμα, και να φέρουν στην κυβέρνηση την Αριστερά μπας και δούμε ανάπτυξη;

Ζήτω, ή ζητώ...