Φαίνεται ότι, με τη βοήθεια του εκφοβισμού, της καλλιεργούμενης ανασφάλειας και της σκόπιμης εσωτερικής χρεοκοπίας, «κυοφορείται» ένα προσχεδιασμένο κοινοβουλευτικό πραξικόπημα – η εγκατάσταση δηλαδή μίας επίσημης κυβέρνησης μη εκλεγμένων «προσωπικοτήτων», με τη στήριξη ορισμένων κομμάτων, η οποία θα υπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντα των αγορών, από τους μάλλον ανεπαρκείς πολιτικούς υπαλλήλους τους.
Δυστυχώς, τα κόμματα της πρώην συγκυβέρνησης μάλλον δεν φαίνεται να έχουν κατανοήσει ότι, αρκεί η αλλαγή της ηγεσίας τους, όλων αυτών δηλαδή που υπέγραψαν τα θανατηφόρα μνημόνια (με τη βοήθεια των οποίων οδηγούμαστε στην έξοδο από το ευρώ), για να μπορέσουν να επιστρέψουν στην «πολιτική σκηνή» – χωρίς να υποχρεώνονται σε συνεχείς συμβιβασμούς, κάτω από τους οποίους τελικά θα καταρρεύσουν.
Σύμφωνα τώρα με το Spiegel (Acropolis Adieu), “Ενώ τα διεφθαρμένα παλαιά κόμματα της χώρας προσπαθούσαν ανεπιτυχώς, για πολλές ημέρες, να συγκροτήσουν μία νέα κυβέρνηση, ένας νεαρός πολιτικός, περιστοιχισμένος από μία άγρια, αλλοπρόσαλλη «συλλεκτική κίνηση» τροτσκιστών, αναρχικών και αριστερών σοσιαλιστών, κυριαρχεί στα γεγονότα”.
Περαιτέρω, “Κανένας δεν μπορεί να υποχρεώσει την Ελλάδα να παραδώσει το ευρώ…...Εάν τυχόν εγκαταλείψει η χώρα οικιοθελώς το ευρώ (δεν υπάρχει άλλη δυνατότητα), τα κοινωνικά, τα πολιτικά και τα οικονομικά επακόλουθα θα είναι τεράστια – κυρίως για τους Έλληνες, αλλά επίσης για την υπόλοιπη Ευρώπη….Εάν η Ελλάδα θελήσει να κρατήσει με κάθε θυσία το ευρώ, θα παραμείνει εξαρτημένη από τη διεθνή κοινότητα για πολλές δεκαετίες. Εάν όμως η χώρα υιοθετήσει το δικό της νόμισμα, θα μπορούσε να αποφασίζει μόνη της για το (δυσοίωνο και εξαιρετικά επώδυνο) μέλλον της”.
Τέλος, “Την ίδια στιγμή βέβαια, ο αποχαιρετισμός της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, θα αποτελούσε ένα ισχυρό μήνυμα για τις υπόλοιπες χρεοκοπημένες χώρες, ένα μήνυμα που θα έλεγε: η Ευρώπη δεν εκβιάζεται. Εάν όμως η Ευρώπη συμβιβαστεί, (εάν επιδείξει αλληλεγγύη με την Ελλάδα), τότε θα πάψουν και οι υπόλοιπες χώρες να εφαρμόζουν την πολιτική λιτότητας. Στην περίπτωση αυτή, τα δημόσια χρέη θα συνεχίσουν να αυξάνονται, οι επενδυτές θα εγκαταλείψουν το ευρώ και η Ευρωζώνη θα καταρρεύσει”.
Απλούστερα, η Γερμανία επιθυμεί να χρησιμοποιήσει τη σχεδιαζόμενη «αποβολή» της Ελλάδας, για να «συνετίσει» τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης, έτσι ώστε να αποδεχθούν τις ηγετικές της βλέψεις και να προσαρτηθούν αδιαμαρτύρητα στο άρμα της – θεωρώντας ότι, η χώρα μας είναι το ιδανικό υποψήφιο θύμα για τον παραδειγματισμό και την υποδούλωση τους.
Παράλληλα βέβαια, θέλει με αυτόν τον τρόπο να αποφύγει την αποπληρωμή των πολεμικών επανορθώσεων στη μοναδική χώρα, την οποία δεν έχει αποζημιώσει – ενώ η κρίση χρέους της ΕΕ, της εξασφαλίζει τα χαμηλότερα επιτόκια δανεισμού στην ιστορία της, καθώς επίσης την αθρόα εισροή εκείνων των επενδυτικών κεφαλαίων στις επιχειρήσεις και στο δημόσιο της, τα οποία εγκαταλείπουν τρομοκρατημένα την Ελλάδα, την Ισπανία, τη Γαλλία και τον υπόλοιπο Νότο.
Ανεξάρτητα τώρα άλλων συμπερασμάτων από το κείμενο του «διατεταγμένου» περιοδικού, αυτό που εμείς πιστεύουμε είναι το ότι,
(α) αφενός μεν οφείλουμε να στηρίξουμε τα κόμματα που θεωρούμε ότι μας σέβονται, παραμένουν σταθερά στις προεκλογικές δεσμεύσεις τους και το αξίζουν, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων (σε έναν πόλεμο προέχει η αντιμετώπιση του εχθρού των όποιων εσωτερικών αντιθέσεων),
(β) αφετέρου πως πρέπει να διατηρήσουμε την ψυχραιμία και την υπομονή μας, μη επιτρέποντας να επηρεαστούμε από τις «προτροπές» για εθελούσια έξοδο από το ευρώ - η οποία θα ήταν καταστροφική (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι, δεν πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για κάθε ενδεχόμενο, εκπονώντας σχέδιο Β, Γ κλπ.).
Πηγή: Βασίλης Βιλιάρδος
Δυστυχώς, τα κόμματα της πρώην συγκυβέρνησης μάλλον δεν φαίνεται να έχουν κατανοήσει ότι, αρκεί η αλλαγή της ηγεσίας τους, όλων αυτών δηλαδή που υπέγραψαν τα θανατηφόρα μνημόνια (με τη βοήθεια των οποίων οδηγούμαστε στην έξοδο από το ευρώ), για να μπορέσουν να επιστρέψουν στην «πολιτική σκηνή» – χωρίς να υποχρεώνονται σε συνεχείς συμβιβασμούς, κάτω από τους οποίους τελικά θα καταρρεύσουν.
Σύμφωνα τώρα με το Spiegel (Acropolis Adieu), “Ενώ τα διεφθαρμένα παλαιά κόμματα της χώρας προσπαθούσαν ανεπιτυχώς, για πολλές ημέρες, να συγκροτήσουν μία νέα κυβέρνηση, ένας νεαρός πολιτικός, περιστοιχισμένος από μία άγρια, αλλοπρόσαλλη «συλλεκτική κίνηση» τροτσκιστών, αναρχικών και αριστερών σοσιαλιστών, κυριαρχεί στα γεγονότα”.
Περαιτέρω, “Κανένας δεν μπορεί να υποχρεώσει την Ελλάδα να παραδώσει το ευρώ…...Εάν τυχόν εγκαταλείψει η χώρα οικιοθελώς το ευρώ (δεν υπάρχει άλλη δυνατότητα), τα κοινωνικά, τα πολιτικά και τα οικονομικά επακόλουθα θα είναι τεράστια – κυρίως για τους Έλληνες, αλλά επίσης για την υπόλοιπη Ευρώπη….Εάν η Ελλάδα θελήσει να κρατήσει με κάθε θυσία το ευρώ, θα παραμείνει εξαρτημένη από τη διεθνή κοινότητα για πολλές δεκαετίες. Εάν όμως η χώρα υιοθετήσει το δικό της νόμισμα, θα μπορούσε να αποφασίζει μόνη της για το (δυσοίωνο και εξαιρετικά επώδυνο) μέλλον της”.
Τέλος, “Την ίδια στιγμή βέβαια, ο αποχαιρετισμός της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, θα αποτελούσε ένα ισχυρό μήνυμα για τις υπόλοιπες χρεοκοπημένες χώρες, ένα μήνυμα που θα έλεγε: η Ευρώπη δεν εκβιάζεται. Εάν όμως η Ευρώπη συμβιβαστεί, (εάν επιδείξει αλληλεγγύη με την Ελλάδα), τότε θα πάψουν και οι υπόλοιπες χώρες να εφαρμόζουν την πολιτική λιτότητας. Στην περίπτωση αυτή, τα δημόσια χρέη θα συνεχίσουν να αυξάνονται, οι επενδυτές θα εγκαταλείψουν το ευρώ και η Ευρωζώνη θα καταρρεύσει”.
Απλούστερα, η Γερμανία επιθυμεί να χρησιμοποιήσει τη σχεδιαζόμενη «αποβολή» της Ελλάδας, για να «συνετίσει» τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης, έτσι ώστε να αποδεχθούν τις ηγετικές της βλέψεις και να προσαρτηθούν αδιαμαρτύρητα στο άρμα της – θεωρώντας ότι, η χώρα μας είναι το ιδανικό υποψήφιο θύμα για τον παραδειγματισμό και την υποδούλωση τους.
Παράλληλα βέβαια, θέλει με αυτόν τον τρόπο να αποφύγει την αποπληρωμή των πολεμικών επανορθώσεων στη μοναδική χώρα, την οποία δεν έχει αποζημιώσει – ενώ η κρίση χρέους της ΕΕ, της εξασφαλίζει τα χαμηλότερα επιτόκια δανεισμού στην ιστορία της, καθώς επίσης την αθρόα εισροή εκείνων των επενδυτικών κεφαλαίων στις επιχειρήσεις και στο δημόσιο της, τα οποία εγκαταλείπουν τρομοκρατημένα την Ελλάδα, την Ισπανία, τη Γαλλία και τον υπόλοιπο Νότο.
Ανεξάρτητα τώρα άλλων συμπερασμάτων από το κείμενο του «διατεταγμένου» περιοδικού, αυτό που εμείς πιστεύουμε είναι το ότι,
(α) αφενός μεν οφείλουμε να στηρίξουμε τα κόμματα που θεωρούμε ότι μας σέβονται, παραμένουν σταθερά στις προεκλογικές δεσμεύσεις τους και το αξίζουν, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων (σε έναν πόλεμο προέχει η αντιμετώπιση του εχθρού των όποιων εσωτερικών αντιθέσεων),
(β) αφετέρου πως πρέπει να διατηρήσουμε την ψυχραιμία και την υπομονή μας, μη επιτρέποντας να επηρεαστούμε από τις «προτροπές» για εθελούσια έξοδο από το ευρώ - η οποία θα ήταν καταστροφική (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι, δεν πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για κάθε ενδεχόμενο, εκπονώντας σχέδιο Β, Γ κλπ.).
Πηγή: Βασίλης Βιλιάρδος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου