Εχθές, εορτάζαμε την επέτειο των 191 ετών από την επανάσταση
του 1821.
Ο κάθε ένας από τους Έλληνες, εόρτασε σε διαφορετικά σημεία.
Ο πρώην Πρωθυπουργός, ο ΓΑΠ δηλαδή για να μην ξεχνιόμαστε,
στην έδρα των εκδιωχθέντων, αμαχητί.
Ο διάδοχός του, στο κόμμα, δεν ενεφανίσθη κάπου παρ’ όλο τον
όγκο του.
Ο επίδοξος Πρωθυπουργός, ο Σαμαράς δηλαδή για να μην
ξεχνιόμαστε, επί Ισπανικού εδάφους αναζητώντας συμμάχους για την «μάχη» των
εκλογών, «εκτελώντας» το πατριωτικό του καθήκον.
Η πλειοψηφία του πολιτικού σκηνικού, είτε απείχε από τις
«εχθροπραξίες», είτε ταμπουρώθηκε πίσω από φίλιες δυνάμεις, όσοι δε παρέστησαν αποφάνθηκαν ότι ήταν η καλύτερη παρέλαση που έχουν
δει. Και ο Μουσταφά Μπέης το ίδιο θα έλεγε.
Κάποια από τα «ένοπλα» τμήματα, παρήλασαν επί του δρόμου,
την ώρα που το σημαντικότερο μέρος, παρήλασε πέριξ των δρόμων αλλά και επί των
κτιρίων.
Οι πολίτες μακρυά από τον χώρο παρέλασης, καθ’ ότι οι μνήμες
απαγορεύονται εντός της χώρας.
Χιλιάδες ομογενείς απανταχού, ελεύθερα όπως κάνουν κάθε
χρόνο.
Τελικά από ότι διαπιστώνουμε, εντός της χώρας, οι μεν
πολιτικοί ουδέποτε απελευθερώθηκαν από την εθελούσια σκλαβιά τους, οι δε
πολίτες ακόμα το πολεμάνε.
Οι μόνοι που έμειναν να εορτάζουν, είναι εκτός της
επικράτειας.
Η απελευθέρωση, αργεί ακόμη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου