Κούρεμα: Ένας αδόκιμος όρος για τις τράπεζες, ένας δοκιμασμένος όρος για τους πολίτες.

Από τα 298 δις χρέους, τον Δεκέμβριο του 2009, φθάσαμε τα 370 δις τον Δεκέμβριο του 2011 συμπεριλαμβανομένων 72 δις του πρώτου μνημονίου.

Αντίστοιχα το ποσοστό μη διαπραγματεύσιμου χρέους, λόγω ιδιωτικού δικαίου, από 5,2% ανήλθε σε 25,3%.

Έργο ΠΑΣΟΚ και ΓΑΠ αυτοπροσώπως.

Από αυτά κουρεύονται, μέχρι στιγμής, τα 172 δις ( 155 ελληνικού δικαίου και 20 ιδιωτικού) σε σύνολο 205 δις αφού τα υπόλοιπα 165 δις, που τα κατέχουν η ΕΚΤ και άλλα κράτη, θα διατηρήσουν την κουπ τους, ή αλλιώς το κουπόνι τους.

Δηλαδή κόβονται 92,02 δις (81,32 ελληνικού δικαίου και 10,7 ιδιωτικού)

Εξ αυτών:

Οι Ελληνικές τράπεζες κατείχαν περίπου 55 δις, άρα οι απώλειες θα είναι: 55x53,5%= 29,43δις,

Θα πάρουν όμως άμεσα 30 δις, για να καλύψουν ταμειακά όλη την απομείωση, με εγγύηση τα νέα ομόλογα που θα εκδοθούν από Δευτέρα και για τα οποία δεν γνωρίζουμε επακριβώς με ποιο τρόπο διασφαλίζεται το Δημόσιο.

Για τα δε υπόλοιπα, θα πάρουν άμεσα το 15% σε μετρητά, δηλαδή 55x15%= 8,25 και τα 55x31,5%=17.33 σε νέα μακροπρόθεσμα ομόλογα τα οποία θα μπορούν να τα ενεχυριάζουν στην ΚΤΕ, με «ληστρικά» επιτόκια της τάξης του 1%.

Θεωρητικά λοιπόν, το πρόβλημα των τραπεζών είναι το πως θα καλύψουν την τρύπα των 29,43 δις που θα εμφανισθεί στο ενεργητικό τους, εάν δεν κάνουν συν-μέτοχο το Δημόσιο μέσω αύξησης μετοχικού κεφαλαίου.

Διότι εάν τον κάνουν, κρατώντας όμως την διοίκηση αλώβητη οι τραπεζίτες, τότε το πρόβλημα περνάει στους μετόχους που δεν έχουν λόγο στην διοίκηση και θα αποτυπωθεί στις τιμές των μετοχών τους.

Αλήθεια, με ποια μεσοσταθμική τιμή μετοχής θα μπει μέτοχος το δημόσιο (βλέπε κούρσα ανόδου το τελευταίο δίμηνο);

Εν τέλει όμως τις απώλειες των τραπεζών θα τις καλύψουμε εμείς οι φορολογούμενοι, με το νέο δάνειο και με όρους δεσμευτικούς μέχρι τελευταίας πέτρας αυτού του τόπου, όπως μας  διαβεβαίωσε και ο Σαχινίδης.

Ανοίγει παρένθεση:

Τον ρόλο των εφοριακών θα παίζουν οι τράπεζες, όπως αποφάσισε ο Προβόπουλος.

Επίσης μέσα από τις τράπεζες θα περνάνε όλες οι συναλλαγές ιδιωτών, με τις περίφημες «έξυπνες» καρτούλες, και επιχειρήσεων.

Κλείνει η παρένθεση.

Δηλαδή τις ζημιές των τραπεζών από το κούρεμα θα τις χρηματοδοτήσουμε σε βάθος χρόνου εμείς με επιτόκιο κοντά στο 4%, και βραχυπρόθεσμα η ΕΚΤ με επιτόκιο μόλις 1% και πάλι εμείς με τις συναλλαγές δις που θα περάσουν από τις τράπεζες εισπράττοντας το όποιο κέρδος από την ημερήσια κίνηση των κεφαλαίων στην διατραπεζική αγορά, αλλά και από την σχετική προμήθεια που θα διέπει την «εξυπηρέτηση» που θα κάνουν, ως εισπράκτορες του κράτους.

Τα ασφαλιστικά ταμεία κατείχαν περίπου 21 δις, άρα οι απώλειες θα είναι: 21x53,5%= 11,24 τα οποία θα αυξήσουν το έλλειμμά τους, που είτε θα προστεθεί στις υποχρεώσεις του κράτους, θα θέλαμε, είτε θα κοπεί από συντάξεις και εφάπαξ (βλέπε νέα μέτρα Ιουνίου).

Από τα υπόλοιπα, θα πάρουν άμεσα το 15% σε μετρητά, δηλαδή 21x15%=3,15 και τα 21x31,5%=6,62 δις θα τα βάλουν στο σεντούκι που θα ανοίξει το 2040 εκτός εάν τα δίνουν ως ενέχυρο στις τράπεζες αλλά στο 25% της αξίας τους..

Για την κάλυψη της ζημιάς. λέει το μνημόνιο, ας ρευστοποιήσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία όπως ακίνητα, μετοχές καταθέσεις, τώρα που η αγορά είναι στα φόρτε της.

Οι κυριότερες θέσεις Ευρωπαϊκών τραπεζών ανέρχονται σε 14 δις και της Citigroup σε 2 δις, και ισχύουν και εδώ οι ανωτέρω υπολογισμοί.

Τα ρέστα αφορούν ιδιώτες και επενδυτικά κεφάλαια, με αντίστοιχες απομειώσεις.

Οι αδόκιμοι όροι

Εν αναμονή της ενεργοποίησης των CACs και των CDS.

Ο ρόλος των συγκεκριμένων ρητρών είναι να καταστήσουν δεσμευτική την συμφωνία ανταλλαγής των ελληνικών κρατικών ομολόγων και την ίδια ώρα να διατηρήσουν τον “εθελοντικό” χαρακτήρα της συμφωνίας. Πως μπορεί να γίνει αυτό χωρίς να είναι οξύμωρο; Χρησιμοποιώντας έναν κάπως αδόκιμο όρο. Από τη στιγμή που το ποσοστό συμμετοχής κριθεί αρκετά υψηλό για να θεωρηθεί...  “αρκετά πλειοψηφικό”, οι κάτοχοι των ομολόγων που δεν θα έχουν συμφωνήσει θα πρέπει να υποστούν κούρεμα, ακολουθώντας την πλειοψηφία.

Ο αδόκιμος όρος “αρκετά πλειοψηφικό” περιγράφει το εύρος συμμετοχής στην ανταλλαγή, μεταξύ 75%-90%, μέσα στο οποίο έχει αποφασιστεί να ενεργοποιηθούν οι CAC. Και σύμφωνα με τον ΟΔΔΗΧ, το ποσοστό αυτό αφορά το σύνολο του ελληνικού χρέους που βρίσκεται στα χέρια ιδιωτών πιστωτών.

Αν λοιπόν κηρυχθεί πιστωτικό γεγονός θα πρέπει να πληρωθούν τα CDS και αυτό θα αποτελέσει θετική εξέλιξη για το σύνολο της αγοράς των συγκεκριμένων παραγώγων αλλά αρνητικό για τις τράπεζες που τα έχουν εκδώσει.

Τα τελευταία στοιχεία της DTCC δείχνουν ότι η αξία των υφιστάμενων CDS, αυτών δηλαδή που θα πληρωθούν στην περίπτωση πιστωτικού γεγονότος, διαμορφώνεται σε 3,2 δισ. δολάρια, ποσό εξαιρετικά μικρό σε σύγκριση με το σύνολο του χρέους, σε σημείο θα θεωρείται από πολλούς ως “non event”.

Σημαντικό είναι επίσης το στοιχείο ότι άσχετα με το αν θα αποφανθούν οι αρμόδιες αρχές για την ενεργοποίηση των CDS ή όχι, η ανταλλαγή των παλαιών ελληνικών ομολόγων με νέα τα οποία θα διέπονται από το αγγλικό δίκαιο περιορίζουν σε πολύ μεγάλο βαθμό την ικανότητα της Ελλάδας να προχωρήσει εκ νέου σε αναδιάρθρωση χρέους στο μέλλον.

Πηγή:www.capital.gr

Τι βλέπουμε εδώ;

Το ίδιο χρηματοπιστωτικό σύστημα που έφτιαξε δικλείδες επενδυτικής ασφαλείας για τον εαυτό του και τα μέλη του, «λικνίζεται» ανάμεσα στο να φαίνεται τίμιο και στο να είναι τίμιο, απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό, σε αυτούς που το πίστεψαν και στην διεθνή πρακτική που θα αποκτήσει από εδώ και πέρα ο όρος «δικλείδα επενδυτικής ασφαλείας».

Ερωτήματα, φιλολογικά, που προκύπτουν:

-Ποια η αναλογία απομείωσης ανάμεσα σε ελληνικές τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία και ΕΚΤ, ξένες τράπεζες και κράτη;

-Ποια η αναλογία κάλυψης των ζημιών μεταξύ ελληνικών τραπεζών και ασφαλιστικών ταμείων;

Ποια είναι η νέα αναλογία δημόσιου και ιδιωτικού δικαίου σε όλο μας πλέον το χρέος, και ποιες οι συνέπειες στα κυριαρχικά δικαιώματα του κράτους;

Για να επιτευχθεί αυτή η «ιστορικής» σημασίας διαπραγμάτευση, επήλθαν επί δύο χρόνια οριζόντιες απομειώσεις σε όλα τα εισοδήματα.

Για να επιτευχθεί αυτή η «ιστορικής» σημασίας διαπραγμάτευση, διαλύθηκε το όποιο κράτος υπήρχε, δημιουργήθηκαν πάνω από 1.000.000 άνεργοι, πάνω από 250.000 συσσίτια, πάνω από 25.000 άστεγοι, και ων ουκ έστι αριθμός, αυτοκτονούντων οικογενειαρχών και δολοφονηθέντων Ελλήνων από αλλοδαπούς.

Έπονται δε τον Ιούνιο, 13^ος και 14^ος μισθός, και άλλα δημοσιονομικά μέτρα.

Έργο ενός ιδιότυπου δικτατορικού κοινοβουλευτισμού ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και ενός δοτού Πρωθυπουργού.

«Δίκαια» πανηγυρίζουν.

Η Νέα Τάξη Πραγμάτων, έφθασε στην γειτονιά μας.

Οι επικείμενες (;) εκλογές θα επισημοποιήσουν την πλήρη κατάργηση της φαντασιακής, μέχρι σήμερα, Δημοκρατίας μας.

Θα κλείσω με ένα σχόλιο που διάβασα σε μία ιστοσελίδα.

«Κόποι μιας ζωής γίνανε για άλλη μια φορά χαρτοπόλεμος.
25 χρόνια κρατήσεις , μέρα και νύχτα, 25 χρόνια εισφορών στο ΙΚΑ σε βαρέα ανθυγιεινά με το όνειρο να πάρουμε μια αξιοπρεπή σύνταξη, γίνανε για άλλη μια φορά σκόνη και τα λαμόγια πανηγυρίζουν.
Και κοντά τους πανηγυρίζουν και οι αφελείς.
25 χρόνια οι εισφορές μου:
Γίνανε έρμαιο ατόκων καταθέσεων στις τράπεζες
γίνανε έρμαιο απατεώνων τραπεζιτών
γίνανε έρμαιο τζόγου στο χρηματιστήριο σε μετοχές φούσκες
γίνανε έρμαιο δομημένων ομόλογων
γίνανε έρμαιο αετονύχικων προμηθευτών
γίνανε έρμαιο αθρόων διορισμών από το παράθυρο
γίνανε έρμαιο υπέρογκων αμοιβών σε "δικά μας παιδιά" και ελεεινούς συνδικαλιστές
γίνανε έρμαιο μαϊμού συντάξεων και επιδομάτων σε ανθρώπους που δεν τα δικαιούνταν..
Για όλα αυτά δεν πήγε κανένας μέσα
Απ’ όλο αυτό το πλιάτσικο δεν επέστρεψε ούτε μια δεκάρα πίσω στη φυσική της θέση..
Και μετά απ’ όλο αυτό το πλιάτσικο οι ΑΝΙΚΑΝΟΙ πολιτικοί έχουν το θράσος να πανηγυρίζουν ότι με....σώσανε..

Οι εκλογές είναι μπροστά μας ....
Η γύμνια και η σαπίλα τους φανερώθηκε αυτά τα 3 χρόνια απόλυτα ...
Ας αναλάβει ο καθένας μας τις ευθύνες του...

ΥΓ. Κάποια ποσά ίσως να μην είναι απόλυτα ακριβή, αλλά οι πράξεις και η ουσία είναι.

ΥΓ2. Εάν έχω κάνει κάπου λάθος, παρακαλώ διορθώστε με, αλλιώς συμπληρώστε με.