Διάβαζα τις τελευταίες δύο αναφορές μου στα πολιτικά πράγματα, και απόρησα, με το μένος που έβγαλα ιδιαίτερα απέναντι στον Σαμαρά, αλλά και την εν γένει γλωσσική παρεκτροπή μου απέναντι στα ιστολόγια..
Αυτοτιμωρήθηκα το διήμερο καταλάγιασα την οργή μου, βλέπετε έχω κόψει και το κάπνισμα και τραβάω ζόρια, άλλαξα διάθεση, δηλαδή μου την άλλαξε η αταλάντευτη στάση του υπέροχου πολιτικού κόσμου και η ελεύθερη και αντικειμενική προσέγγιση των πραγμάτων από το διαδίκτυο, και συνήλθα.
Θα μπορούσα να γράφω με τις ώρες για όσα συνέβησαν αυτό το διήμερο, για όσα προηγήθηκαν αυτού του διημέρου που μας έφτασαν εδώ, για τις συμπεριφορές των πολιτικών ανδρείκελων, των δημοσιογραφικών ανδρείκελων καθώς και των διαδικτυακών ανδρείκελων.
Σίγουρα όμως θα τα έχετε ήδη διαβάσει σε ένα σωρό ιστοσελίδες και ιστολόγια.
Εκατοντάδες σκέψεις ζητούσαν απεγνωσμένα ελεύθερη δίοδο προς το πληκτρολόγιο με σκοπό την επικοινωνία αλλά και την πρόκληση αντιλόγου.
Πρέπει να έγραψα, νοητικά, πάνω από πενήντα σελίδες, αλλά είναι τεχνικά και πρακτικά αδύνατο να μεταφερθούν εδώ.
Θα προσπαθήσω λοιπόν με σύντομες διατυπώσεις και μερικές παραπομπές, να εκφράσω αυτά που σκέπτομαι.
Την Παρασκευή το βράδυ οι βουλευτές του Πασοκ επιβεβαίωσαν ότι είναι ανάξιοι, ανίκανοι, καιροσκόποι, ιδιοτελείς και προδότες.
Το Σάββατο ξεκίνησε η εναλλαγή παρουσίασης κομπορρημοσύνης από τις «κούκλες», του θεάτρου που έχουν στήσει οι «φίλιες» δυνάμεις.
Εχθές ήταν Κυριακή με υπέροχη λιακάδα, οπότε ο κόσμος ή ο λαός εάν προτιμάτε, προσπάθησε να δώσει μία διέξοδο στην δραματική αγωνία του για τα τεκταινόμενα, κατακλύζοντας την παραλιακή, τις καφετέριες και τις ταβέρνες.
Το «σύστημα» γνωρίζοντας αυτό, αμόλησε καμιά δεκαριά αεροπλάνα να ψεκάζουν συνεχώς μιας και ήταν μοναδική ευκαιρία.
Περίτεχνα σχέδια σχηματίστηκαν στον Αττικό ουρανό από αεροπόρους καλλιτέχνες.
Τελικά ο στόχος ήταν άλλος.
Σύμφωνα με αυτά που συνέβησαν στο Προεδρικό μέγαρο, φαίνεται ότι έπιασαν τόπο οι ψεκασμοί, αφού αυτοί που μιλούσαν σκαιότατα ο ένας για τον άλλο, τα βρήκαν υπό την σκέπη αυτού που κοσμεί τους θεσμούς της Πατρίδας μας.
Οι κόκκινες γραμμές έγιναν ροζ, αφού οι υβριδικοί πατριώτες τις έπλυναν με χλωρίνη προκειμένου να καθαριστούν οι λεκέδες από τους λακέδες που τους ανάγκασαν να ψήσουν τον κόσμο ότι Πατρίδα υπάρχει ακόμα ενόσω αυτοί, οι λακέδες, την πούλαγαν.
Ο προδότης έπεσε, αλλά η προδοσία γιατί έμεινε;
Όλα μισά τα κάνουμε σε αυτήν την χώρα.
Τελικά όταν οι πολιτικοί σας λένε 6 εβδομάδες εννοούν 16 και βλέπουμε... καθ’ ότι ουδέν μονιμότερον του προσωρινού και ουδέν μεταβατικότερον της συγκυβέρνησης.
Τώρα πως αυτοί που ψήφισαν τον ...λεφτά υπάρχουν, και αυτοί που ψήφισαν τον ...Πατρίδα υπάρχει, θα δεχθούν να Πρωθυπουργεύει ο ...Τράπεζες υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν δεν μπορώ να το καταλάβω.
Το σύνδρομο του εκφοβισμού και του εκβιασμού των ξένων δυνάμεων που χτύπησε την κυβέρνηση του Καραμανλή την τελευταία διετία, χτύπησε και την μελλοντική κυβέρνηση του Σαμαρά μετά από μία διετία του «ατρόμητου» ΓΑΠ.
Και καλά για τον Σοσιαλιστικό χώρο γνωρίζαμε ότι είχε καλούς κοιλιακούς και ραχιαίους, αλλά η Δεξιά κοκορευόταν ότι δεν υπάρχει η λέξη Κομανέντσι στο πολιτικό της λεξιλόγιο.
Αν μη τι άλλο, ο Σαμαράς ήταν πάντα συνεπής στα λεγόμενά του.
Τι είπατε; Εάν θυμάται εκείνον τον νόμο περί Ιθαγένειας που τον έθεσε σαν όρο στην προηγούμενη απόπειρα συγκυβέρνησης;
Μα δεν είναι της ώρας τέτοια πράγματα αφού για αυτά δεν δίνει λογαριασμό στην παρούσα φάση.
Που να προλάβουνε άλλωστε και οι δύσμοιροι εκφραστές του, να καλύψουν το τσουνάμι μουρμούρας που φουσκώνει.
Δεν λέω συγκινητικές οι προσπάθειες, αλλά να ανοίξουν και άλλα μέτωπα;
Και τώρα τέρμα τα αστεία.
Είπα να περιμένω να τελειώσει το παζάρι που διαρκεί εδώ και δύο ημέρες.
Ένα παζάρι που γίνεται από δύο ανδρείκελα, με βραβείο την περιουσία και το μέλλον μίας χώρας.
Ένα παζάρι που δεν λαμβάνει υπ’ όψιν του τους ανθρώπους, που ανοήτως τους έκαναν ξενοδόχους, παρ’ όλο που μία ζωή αυτοί πλήρωναν τον λογαριασμό.
Επαναλαμβάνω ότι οιαδήποτε ανάληψη δέσμευσης της χώρας, από μη εκλεγμένους πολιτικούς, είναι πολιτικό πραξικόπημα.
Οι εκβιασμοί της Ευρώπης είναι για τους ανόητους και τις κότες.
Εάν δεν είσαι προετοιμασμένος να τις αντιμετωπίσεις, κάνε στην άκρη.
Η τακτική του να φτάνεις τον κόσμο στα όριά του, με σκοπό να του προσφέρεις την όποια χείριστη λύση και αυτός να την δεχτεί με ανακούφιση, είναι μία άθλια πρακτική που επιχειρείται χρόνια τώρα.
Αυτό δεν σημαίνει ότι τρώμε όλοι κουτόχορτο.
Διανύουμε την πρώτη περίοδο, όπου το ελεύθερο Ελληνικό διαδίκτυο δοκιμάζεται στα πλαίσια μίας πολιτικής κρίσης.
Οι ενδείξεις είναι πραγματικά ανησυχητικές.
Όλα τα κόμματα αλλά και το περιβάλλον των αρχηγών τους, των δύο μεγάλων προεξαρχόντων, έχουν αμολήσει τα τσιράκια τους, όχι μόνον στις δικές τους σελίδες αλλά και σε όσες το παίζουν ανεξάρτητες.
Η πληροφόρηση και ο σχολιασμός σε αυτές είναι κατευθυνόμενα.
Επειδή στον κόσμο συμβαίνουν και άλλα πράγματα που μας αφορούν άμεσα, έχετε τον νου σας στα νέα που έρχονται από το Ισραήλ που είναι και «σύμμαχος» πλέον, στις βουλές των Κινέζων για τα τεκταινόμενα στην Ευρώπη και δη στον τομέα των ελλειμμάτων της, στην απέχθεια ΗΠΑ και Ισραήλ προς την Unesco που τόλμησε να δεχθεί την Παλαιστίνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου