Τρία αστεία κόμματα

Ενδιαφέρουσα τοποθέτηση, πολύ κοντά στην πραγματικότητα από το ιστολόγιο “Λευκός Θόρυβος” και τον ” Motorcycle boy”

«Οι ψυχοπαθείς κατέλαβαν το άσυλο», έλεγε το προφητικό εκείνο τραγούδι, εξ ου και προκύπτει το ερώτημα: ποιοι είναι οι αντίστοιχοι σημερινοί Fun Boy Three; Εντάξει, ο ένας είναι ο Σαμαράς, ο δεύτερος ο Σπηλιωτόπουλος. Ο τρίτος; Να δεχτούμε και, για χάρη της τέχνης, να αναγορεύσουμε την Αννούλα τη Διαμαντοπούλου σε τρίτο Αστείο Αγόρι; Ας το δεχτούμε μπας και βάλουμε ένα πλαίσιο στον νόμο–πλαίσιο.

Τον οποίο νόμο διάβασα όσο άντεξα. Είχα, βλέπεις, αυτή την απορία –πώς γίνεται να καταργήσεις ένα δικαίωμα που έχει τα ερείσματά του στο οικογενειακό δίκαιο; Μιλάω για το άσυλο.

Όπως ισχύει οτι στο σπίτι του καθενός μας δεν μπορεί να μπουκάρει αέρα-πατέρα ο μπάτσος εκτός αν τον καλέσουμε ή αντιληφθεί οτι τελείται εγκληματική πράξη, έτσι πάει και με τα πανεπιστήμια, τις εκκλησίες, τις εταιρείες και τα μπουρδέλα (εφόσον έχουν άδεια λειτουργίας). Η διαφοροποίηση μεταξύ όλων των υπολοίπων ασύλων και του πανεπιστημιακού ήταν οτι αντί για τον ιδιοκτήτη του σπιτιού, τον παπά της εκκλησίας, τον κατά νόμο υπεύθυνο της εταιρείας ή την τσατσά του μπουρδέλου, σύμφωνη γνώμη για το μπουκάρισμα των μπάτσων στο πανεπιστήμιο θα έπρεπε να δώσει μια τριμελής επιτροπή (και μάλιστα η γνώμη αυτή να είναι ομόφωνη). Εφόσον βεβαίως (και μην το υποβαθμίσεις αυτό) δεν υπήρχε η υπόνοια τέλεσης εγκληματικής πράξης εντός του ασύλου –σε αυτή την περίπτωση ο μπάτσος μπουκάριζε βουρ.

Διάβαζα λοιπόν στις εφημερίδες οτι το άσυλο επρόκειτο να καταργηθεί μέσω της μη αναφοράς του στον καινούργιο νόμο, άκουσα στις ειδήσεις οτι ο Σάμυ Δέλτας Τζούνιορ είχε βάλει τρεις όρους για συναίνεση -εις εκ των οποίων ήτο η κατάργηση του ασύλου- άκουσα και τη Ντιαμάντα Κάλλας να αγορεύει στη Βουλή: «Το πανεπιστημιακό άσυλο καταργείται, θα ισχύει ότι και στους δημόσιους χώρους» και μπερδεύτηκα ο άτομος!

Δηλαδή, πώς θα ισχύουν τα ίδια με τους δημόσιους χώρους; Θα μπορεί στα πανεπιστήμια να μπαινοβγαίνει ο πάσα ένας (όπως στις πλατείες π.χ.) και να απλώνει ένα αντίσκηνο μετά καταλήψεως ας πούμε (όπως στην πλατεία Συντάγματος); Αν ναι –μια χαρά! Επειδή όμως είμαι άνθρωπος δύσπιστος αποφάσισα να δω τι γράφει το νομοσχέδιο περί του θέματος και νάτο:

Άρθρο 3 -Ακαδημαϊκή Ελευθερία

1. Στα Α.Ε.Ι. κατοχυρώνεται η ακαδημαϊκή ελευθερία στην έρευνα και τη

διδασκαλία, καθώς και η ελεύθερη έκφραση και διακίνηση των ιδεών.

2. Υπεύθυνος για την τήρηση της παραγράφου 1, καθώς και για την

προστασία και ασφάλεια του προσωπικού και της περιουσίας του Α.Ε.Ι., είναι

ο πρύτανης. Με τον Οργανισμό κάθε ιδρύματος ορίζεται η διαδικασία

διαφύλαξης της ακαδημαϊκής ελευθερίας.

3. Σε αξιόποινες πράξεις που τελούνται εντός των χώρων των Α.Ε.Ι.

εφαρμόζεται η κοινή νομοθεσία.

Έχω λοιπόν κάποιες απορίες, ως συνήθως:

-Όταν λένε οτι κατοχυρώνεται η ελεύθερη έκφραση και διακίνηση των ιδεών στα ΑΕΙ, χωρίς να προσδιορίζουν το εύρος των ιδεών και χωρίς να περιορίζουν τη φύση των φορέων ιδεών, δεν εννοούν οτι μπορεί π.χ. να μπει ελεύθερα στον χώρο του ΑΕΙ ένας οπαδός του Κρίσνα και να αναπτύξει τη φιλοσοφία του βράζοντας ρύζι με σταφίδες και μοιράζοντάς το στον κόσμο; Αν ναι, τότε δικαιούμαι να υποθέσω οτι μπορεί να μπει στον χώρο του ΑΕΙ και μια ομάδα εξωπανεπιστημιακών αναρχικών οι οποίοι θα κάνουν τη λαϊκή τους συνέλευση –έχω λάθος; Κι αν μπουν και εφόσον η διακίνηση των ιδεών επιτρέπεται δεν μπορούν να μπουκάρουν οι μπάτσοι εκτός αν τους καλέσει ο πρύτανης –όπως και σήμερα δηλαδή!

-Αν τώρα αυτοί που έχουν μπει δεν συνιστούν απειλή για το προσωπικό και δεν επιβουλεύονται την περιουσία του ΑΕΙ ο πρύτανης δεν έχει λόγο να κάνει κάτι –έτσι δε λέει το δεύτερο τμήμα του άρθρου; Άσε που τελικά, όπως αναφέρεται στο ίδιο τμήμα, το κάθε ίδρυμα μπορεί να αποφασίσει όπως γουστάρει περί της διαφύλαξης της ακαδημαϊκής ελευθερίας –άρα, μπορεί και να θεσπίσει κανόνες αυστηρότερους των προηγουμένων περί ασύλου!

-Για το τρίτο τμήμα δεν έχω κάτι να πω –αυτό ίσχυε «από ανέκαθεν» και παραμένει σε ισχύ.

Σύμφωνα με τα παραπάνω, δεν υπάρχει λόγος να διαμαρτύρονται κατά της κυβέρνησης οι φοιτητές στο θέμα του ασύλου. Αρκεί να κανονίσουν με τον πρύτανή τους και να περάσουν τους κανόνες διαφύλαξης του ασύλου που θεωρούν σωστούς. Έχω άδικο; Πονηρή λοιπόν η Ντάιμοντ Λέιντι! Και το άσυλο δεν θεσπίζει και αφήνει τη δυνατότητα θέσπισής του ανοιχτή, απλώς κάνοντάς το πάσα στα όργανα των ΑΕΙ. Κι όλοι αυτοί που πανηγυρίζουν για την κατάργηση του ασύλου, αν δεν έχουν κάποια στοιχεία τα οποία τους βεβαιώνουν οτι τα ΑΕΙ θα καταργήσουν από μόνα τους το άσυλο είναι απλώς βόιδια και κοροϊδάρες. Αν έχουν στοιχεία, ας μας τα πουν κι εμάς να μην αγωνιούμε.

Και για να τελειώνουμε με την κατάργηση του ασύλου –ποιος είπε στους πανηγυρτζήδες οτι οι πρυτάνεις που μέχρι σήμερα έμπαζαν (ή δεν έμπαζαν) τα ΜΑΤ στα ΑΕΙ θα αλλάξουν τακτική από αύριο; Μπήκε η τσαχπινιά σχετικά με την περιουσία του ΑΕΙ (λες και πριν, υπεύθυνος για την περιουσία του ΑΕΙ δεν ήταν ο πρύτανης αλλά ο φούφουτος) μπας και τρομάξουν –ποιοι; Οι πρυτάνεις; Μια μάντρα κλάσανε στον πρύτανη που κάλεσε ο εισαγγελέας όταν μπήκαν οι απεργοί πείνας στη Νομική, τα ίδια θα γίνουν και σε οποιαδήποτε άλλη φάση. Γιατί το ποιος ευθύνεται για τις καταστροφές σε τέτοιους χώρους είναι ενίοτε πιο ανεξιχνίαστο από το ποιος τελικά σκότωσε τον Τζον Αυλακιώτη. Κι άντε μετά σε κατάσταση πολιορκίας ενός ΑΕΙ από τα ΜΑΤ να πεις οτι φταίνε οι μέσα που σπάνε και όχι οι έξω που πετάνε –άρα, λάδι ο πρύτανης.

Πέρα από το θέμα του ασύλου ακούστηκαν διάφορα για τον συγκεκριμένο νόμο –πλαίσιο, δεν θα μπω σε λεπτομέρειες αφού αυτά είναι φοιτητικά χωράφια κι όπως θέλουν εκείνοι ας τα οργώσουν. Θα μείνω όμως λίγο στην κουβέντα που έγινε, περί μη συμμετοχής των φοιτητών στην εκλογή πρύτανη ο οποίος ήταν αρχικά να εκλέγεται από εξωτερικούς (από το ΑΕΙ) παράγοντες αλλά τελικά πέρασε το ναζάκι της ΝΔ και θα εκλέγεται μονάχα από ΑΕΙτζήδες (όμως ο κατάλογος υποψηφιοτήτων θα συμπληρώνεται από τους εξωτερικούς). Δυο λοιπόν τα σενάρια:

1. Μια επιτροπή αναγνωρισμένων ακαδημαϊκών της Ελλάδας και του εξωτερικού να επιλέγει πρύτανη (πρόταση Πασόκ).

2. Να εκλέγεται ο πρύτανης από τους καθηγητές και τους εκπροσώπους των φοιτητών του ΑΕΙ (πρόταση ΝΔ).

Τελικά ακολουθείται κάτι ενδιάμεσο –η επιτροπή των αναγνωρισμένων θα προτείνει, το ΑΕΙ θα εκλέγει κι οι εκπρόσωποι των φοιτητών le poulet. Να συγχαρώ εδώ, πρωτίστως, τη ΝΔ για την καινοτόμα πρότασή της να εισηγηθεί αυτό που ήδη ίσχυε και το Πασόκ, δευτερευόντως, για την εκσυγχρονιστική του οπτική με τις επιτροπές των αναγνωρισμένων.

Επειδή έτυχε να έχω προσωπική εμπειρία (σαν παρατηρητής βέβαια!) της λειτουργίας τέτοιων επιτροπών αναγνωρισμένων ακαδημαϊκών της Ελλάδας και του εξωτερικού θα πρέπει να παραδεχτώ οτι πρόκειται περί μεγάλου χαβαλέ. Οι συμμετέχοντες ανήκουν, συνήθως, σε μια από τις εξής κατηγορίες:

-Ξένοι πανεπιστημιακοί που δεν έχουν την παραμικρή επαφή με την ελληνική πραγματικότητα, αλλά τα πολλά κιλά αυθεντίας που διαθέτουν τους εμποδίζουν να αναζητήσουν σχετική πληροφόρηση.

-Έλληνες πανεπιστημιακοί που σταδιοδρομούν στην αλλοδαπή και έρχονται με το υφάκι του επαναπατρισθέντα από τη Γερμανία ο οποίος κυκλοφορεί στο χωριό με τη Μερτσέντα και απορεί συνεχώς: «μα πώς ζείτε έτσι βρε παιδί μου!» (ο παραλληλισμός είναι σχηματικός –προς θεού, δεν έχουν Μερσεντές οι άνθρωποι!)

-Έλληνες πανεπιστημιακοί ελληνικών πανεπιστημιών που κοιτάνε λιγούρικα τους εκπροσώπους των δυο παραπάνω κατηγοριών και κλαίγονται: «εμείς εδώ μοιραζόμαστε το μπικ και τρώμε τυρόπιτα κάθε Πάσχα».

Δεν είμαι εύκαιρος να ορίσω τι ποσοστό των συμμετεχόντων σε αυτές τις επιτροπές ανήκει στις παραπάνω κατηγορίες, πάντως, εντελώς πρόχειρα θα σου πω οτι πρόκειται για περισσότερο από το 50%. Λοιπόν, έχω την υποψία οτι κάτι τέτοιες επιτροπές δεν θα βοηθήσουν στην αναβάθμιση της τριτοβάθμιας παιδείας της χώρας.

Από την άλλη, το υπάρχον σύστημα με τους καθηγητές και τους εκπροσώπους των φοιτητών να εκλέγουν πρύτανη έχει αποδειχτεί κάπως, λίγο, πιθανώς, ίσως, ει δυνατόν…. με μια κουβέντα πρόκειται περί αισχρά συναλλακτικού συστήματος. Δούναι και λαβείν, θα σε ψηφίσω αν μου φτιάξεις την τάδε έδρα, τσίμπα και μια κομματική γραμμή, δώσε και μένα μπάρμπα. Και φυσικά το καινούργιο σύστημα θα είναι μια από τα ίδια. Απλώς θα κοπεί ολίγο από το πουλ μουρ των φοιτητοπατέρων (αλλά η κομματική γραμμή θα εξακολουθεί να περνάει). Κι όσο για το κοσμογονικό γεγονός οτι τους υποψήφιους πρυτάνεις θα προτείνει η επιστημονική επιτροπή που λέγαμε παραπάνω –σιγά τα ωά! Ο πρύτανης που θα εκλεγόταν με την προηγούμενη μέθοδο, 99% θα είναι μέσα στους προτεινόμενους υποψήφιους (το 1% αφορά πρυτάνεις χωρίς διδακτορικό αν υπήρξαν τέτοιοι μέχρι σήμερα).

Άρα λοιπόν –στις βασικές του γραμμές –ο καινούργιος νόμος πλαίσιο είναι «μια απ΄τα γίδια». Κι ακόμα γελάω με το τρικάκι της υπουργού που κουβάλησε ένα μπαούλο νομολογία για να δείξει οτι απλουστεύει τα πράγματα –ποιος το σκέφτηκε άραγε; Γελάω γιατί και ο προηγούμενος νόμος –πλαίσιο, τόσος ήταν, σαν αυτόν που ψηφίστηκε τώρα. Αλλά κατά τη διάρκεια εφαρμογής του βγήκαν τόσες εγκύκλιοι, αποφάσεις, προεδρικά διατάγματα και νόμοι που σχηματίστηκε μισό μπαούλο. Το άλλο μισό μπαούλο γέμισε με νόμους που δεν ισχύουν πια αλλά τους βάλανε για μπούγιο.

Φτιάξανε λοιπόν έναν νόμο που δεν κάνει τίποτα απολύτως κι έτσι η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου παραμένει πιστή στον τιποτισμό της (απορώ μάλιστα πώς δεν έχει γίνει καλτ για τους καμένους τριαντάρηδες φαν του είδους). Πραγματικά, η τωρινή κυβέρνηση αγωνίζεται να ξεπεράσει σε ανικανότητα κι αυτή ακόμα την κυβέρνηση –θεσμό του Κωστάκη! Δυο χρόνια τώρα σχεδιάζουν, ανακοινώνουν, διαβουλεύονται και στο τέλος τα παίρνουν όλα πίσω! Έχουμε λοιπόν μια πλατωνική κυβέρνηση, πώς ερωτοτροπούν κάτι αγνά, αμόλυντα ζευγάρια χωρίς ν΄αγγίζονται; Έτσι ακριβώς κυβερνάνε κι αυτοί.

Και να πεις οτι δε μπάζει από παντού η τριτοβάθμια εκπαίδευση!

Από την εποχή που ήμουνα φοιτητής φωνάζαμε κατά του μοναδικού συγγράμματος που έδινε υπερεξουσίες στον διδάσκοντα καθηγητή. Θα δίνουνε, λέει, και ηλεκτρονικά συγγράμματα από δω και πέρα –αλήθεια; Κι από ποιο σύγγραμμα θα μπαίνουν τα θέματα στις εξετάσεις;

Από την εποχή των πρώτων ελληνικών πανεπιστημίων οι φοιτητές ξελαρυγγιάζονται για περισσότερα κονδύλια στην παιδεία (αίθουσες, εποπτικά μέσα διδασκαλίας, βιβλιοθήκες, στέγαση, σίτιση κλπ). Ο καινούργιος νόμος ανοίγει (λένε) τη δυνατότητα εισροής ιδιωτικών κονδυλίων στα πανεπιστήμια. Υπέροχα! Σα να το βλέπω μπροστά μου να έρχεται ο CEO της Novartis για να επιλέξει τι απ΄όλα θα χρηματοδοτήσει: τα ερευνητικά προγράμματα του Φυσικού Αθηνών, ή τις κοσμογονικές ανακαλύψεις του Χημικού Πάτρας; Ρε λεβέντες –καλά, η κυβέρνηση έχει το ακαταλόγιστο στην παπαρολογία (και στη νομοπαρασκευή) αλλά εσείς που διαμαρτύρεστε για το γεγονός οτι ξεπουλιούνται τα πανεπιστήμια στους ιδιώτες, πώς την έχετε δει; Μαλάκες ή πονηροί;

Βαριέμαι να συνεχίσω την απαρίθμηση των προβλημάτων των πανεπιστημίων τα οποία δεν αγγίζει καν ο νόμος –πλαίσιο γι΄αυτό περνάω κατευθείαν στο ρεζουμέ: καταπληκτικός νόμος –πλαίσιο, ηλιθιοδέστερος και ευθυνοφοβότερος δεν θα μπορούσε να γίνει!

Γι΄αυτό άλλωστε ψηφίστηκε με ευρεία συναίνεση, αν ο συγκεκριμένος νόμος είχε το παραμικρό θετικό στοιχείο θα το πολεμούσαν μέχρι θανάτου τα κόμματα της αντιπολίτευσης κι αν είχε αρνητικά στοιχεία θα τα διατυμπάνιζαν για να πάρουν τη δόξα. Αλλά αυτοί όχι μόνο το ψήφισαν –πανηγύριζαν κιόλας επειδή καταργήσανε το άσυλο και τσακώνονταν για το ποιος είχε προτείνει πρώτος τις βλακώδεις διατάξεις του νόμου! Εντάξει, η τιμημένη αριστερά διαφώνησε και το ακόμα πιο τιμημένο ΚΚΕ δήλωσε για πολλοστή φορά την ανυπακοή του (αυτή η στάση ανυπακοής του ΚΚΕ θα πρέπει να μελετηθεί πάντως, επειδή για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία εμφανίζεται ανυπάκουος προβοκάτορας, σε λίγο θα μπερδευτούν κι οι ίδιοι σχετικά με το από ποιους παίρνουν εντολές και ποιους προβοκάρουν).

Διαβάζω όσα έγραψα μέχρι τώρα και κοντεύω να πεθάνω από τη νύστα, σταματάω λοιπόν και πες μου τώρα εσύ τι φταίει; Έχασα το σπινθηροβόλο στυλ γραψίματός μου ή το όλο θέμα είναι πιο βαρετό από παρακολούθηση αγώνα μπάτμιγκτον σε διασυλλογικό επίπεδο;

Πηγή: ΚΩΣΤΑΣ Δ. ΚΑΒΒΑΘΑΣ