Τα συμπεράσματα της εβδομάδας...

Ο Γιώργος σταμάτησε τα ταξίδια και άρχισε τις πολύωρες συνεδριάσεις με τα διάφορα «όργανα» του κόμματος και της κυβέρνησης.
Η αντοχή του δεν παίζεται, τους ξεπάτωσε όλους μέχρι να πουν το ναι.
Έξω δεν την είχε ανάγκη, την αντοχή, διότι έλεγε το ναι, ο ίδιος, αμέσως.
Η δικιά μας εξαντλήθηκε.
Τελικά αυτό το παιδί, είτε είναι έξω είτε εδώ πάντα ζημιά κάνει.
Άσε που έχει ξευτιλίσει την έννοια του διαγγέλματος.
Που μπορούμε άραγε να τον στείλουμε, χωρίς να κινδυνεύουμε; (οι βωμολοχίες επιτρέπονται κατ’ εξαίρεσιν)

Μνημόνιο-Ζάππειο: ΙΙ-ΙΙ
Οι λιγοστές ελπίδες να λήξει το παίγνιο υπέρ του δεύτερου, εξανεμίστηκαν λόγω κακής άμυνας και ασθενικής βούλησης. Δεν το πίστεψε.
Όλες οι ελπίδες των οπαδών, στην παράταση.
Αρκεί ο αρχηγός να πάρει το παιγνίδι επάνω του.
Εάν το αφήσει για τα πέναλτι, με τους παίκτες που έχει……
Ο Αντώνης άρχισε τα ταξίδια στο εξωτερικό.
Καλά δεν θυμάται τότε που τα άρχισε ο Γιώργος τι επακολούθησε;

Τελικά το επικοινωνιακό, έχει εξελιχθεί σε μείζονα παράγοντα καθορισμού, και αποδοχής, πολιτικής.
Η μεν κυβέρνηση το χρησιμοποιεί για να πείσει τον εαυτό της και τους πολίτες ότι έχει δίκιο, η δε αντιπολίτευση με τον τρόπο που το χρησιμοποιεί, καταφέρνει να πείσει τους πολίτες ότι μάλλον έχει άδικο.
Το να λες απλά την αλήθεια δεν χρειάζεται επικοινωνιολόγους, χρειάζεται να είσαι καθαρός και ειλικρινής.
Όσοι ασχολούνται με τις μεθόδους μέτρησης της αποδοχής της επικοινωνίας, όπως οι δημοσκοπήσεις, καλό θα είναι να έχουν στον νου τους, και τον νου αυτών που σκέπτονται.

Μετά από λίγες ημέρες απουσίας, λόγω προβλήματος, πήγα και πάλι στην πλατεία Συντάγματος.
Δεν πίστευα στα μάτια μου από την εικόνα που αντίκρισα, στην κάτω πλατεία.
Σκηνές, τραπεζάκια, αυτοσχέδια πανώ και ταμπέλες.
Το «αριστερό» μέρος της πλατείας, όπως ανεβαίνεις, οργανώθηκε τάχιστα.
Αλλά και το «αριστερό» μέρος της πλατείας, όπως κατεβαίνεις δεν πάει πίσω.
Πρώτη μούρη μπαίνοντας στην πλατεία, οι υπέρμαχοι του αντιρατσισμού με τεράστιο πανώ ενάντια στους φασίστες ρατσιστές.
Τους άφιερώνω αυτό το κείμενο και την επόμενη φορά θα το πάρω μαζί μου.
Παρέστην σε συνελεύσεις, με διάφορα θέματα, όπως περιφρούρησης, λήψης αποφάσεων, έκδοσης δελτίων τύπου, ψυχαγωγίας, συγκέντρωσης απαραιτήτων ειδών (φάρμακα, τσιρότα, και κάτι περίεργους μετρητές), εικαστικά δρώμενα.
Είδα σκηνές που αντιπροσώπευαν ανέργους, άστεγους, media center, ραδιόφωνο, φεμινίστριες, συλλογής τροφίμων, γιόγκα (!) και μία που έλεγε «ψυχραιμία».
Επανάσταση και αγανάκτηση με ψυχραιμία και γιόγκα, πρώτη φορά βλέπω.
Στο μυαλό μου ήρθε η εικόνα που συνάντησα μία ημέρα, όταν πήγα στο κτίριο της φιλοσοφικής στην Πανεπιστημιούπολη.
Μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας δύο τρεις, και έξω και γύρω από τα σημεία που είχαν στήσει τραπεζάκια οι φοιτητικές, κομματικές, οργανώσεις, όλοι οι υπόλοιποι.
Τώρα το γεγονός ότι οι φυσιογνωμίες των προσώπων έμοιαζαν με αυτές των φοιτητών των αριστερών οργανώσεων, μάλλον θα είναι σύμπτωση.
Η δεύτερη εικόνα που μου ήρθε θύμιζε κάτι από παζάρι του Πειραιά.
Ο Μιχαλολιάκος βέβαια αποφάσισε να βάλει μία τάξη στον δήμο του, ο δικός μας αποφάσισε να προσθέσει μία τάξη, τα parades.
Ξεχώρισα δύο σημεία.
Αυτό της επιτροπής για τα διόδια και αυτό της επιτροπής για τον λογιστικό έλεγχο του χρέους.
Αυτοί τουλάχιστον έχουν συγκεκριμένο σκοπό και στόχο.
Ούτε ίχνος από Ελληνική σημαία!
Το γεγονός ότι οι περαστικοί συμμετέχουν, δείχνει την ανάγκη του κόσμου να επικοινωνήσει και την αγωνία του στο να συμβάλλει να αλλάξουν τα πράγματα.
Και ευτυχώς άκουσα αρκετούς να παρεμβαίνουν στις απόπειρες των συνελεύσεων να επιβάλλουν την ξύλινη γλώσσα της αριστεράς.

Στην επάνω πλατεία τώρα, σταθερά στην θέση τους οι 300, αυτοί που πρώτοι κατέβηκαν με συγκεκριμένο σκοπό, τον οποίον τον επιτελούν με απόλυτο σεβασμό μέχρι σήμερα. Ενημερώνουν τον κόσμο άμεσα, και ζητούν μία υπογραφή.
Ο κόσμος που μαζεύεται στον δρόμο, συζητάει μεταξύ των, φωνάζει τα απαραίτητα συνθήματα, ρίχνει τις απαραίτητες μούντζες, ακούει τις ομιλίες γνωστών και αγνώστων, χειροκροτεί και κρατάει την Ελληνική σημαία.
Εάν το δεις από επάνω όλο το σκηνικό, νομίζεις ότι στους δρόμους βρίσκονται Έλληνες και στην πλατεία κάποιοι άλλοι.
Κάποια στιγμή περνάει κάποιος στο εμπρός μέρος της Βουλής, πάνω από τον Άγνωστο Στρατιώτη, με συνοδεία.
Το γιουχάϊσμα πέφτει σύννεφο, με αποτέλεσμα ο ίδιος να επιταχύνει το βήμα του, ο συνοδός του δε, να γυρίσει το κεφάλι προς την Βουλή φορώντας ένα καπελάκι με σκοπό να καλυφθεί η φυσιογνωμία του.
Αυτό, ίσως, είναι το κυριότερο κατόρθωμα των πολιτών και δεν το έχουν καταλάβει.
Κάποιοι φοβούνται και κάποιοι ίσως, αρχίζουν και ντρέπονται.

Η Φουκουσίμα πέφτει μακρυά και μάλλον την ξεχάσαμε.
Ο ΑΒ όμως βρίσκεται σε κάθε γειτονιά, και ο ΕΦΕΤ προειδοποιεί, αλλά πως να το μάθεις όταν δεν ειδοποιείσαι επειδή μπορεί να θιγεί η υπόληψή του.
Το εάν θίγεται η υγεία μας εδώ και καιρό έχει αποδειχθεί ότι δεν τους ενδιαφέρει.
Η ενημέρωση από τις ανεξάρτητες ιστοσελίδες ευτυχώς ρέει απρόσκοπτα.

Η μουσική, λένε, εξημερώνει μέχρι και τα ζώα, επίσης, αρέσει πολύ και στα φυτά.
Κάποιες φορές όμως, στα δίποδα, εξασθενεί την μνήμη τους και τα κάνει «φυτά».
Έτσι, πλατεία του Αγίου Γεωργίου, το Βουλευτικό, το Μπούρτζι, το Παλαμήδι και όλοι οι χώροι της ιστορικής πόλης θα γεμίσουν τούρκικες μελωδίες, ενώ στο Παλαμήδι θα ανεμίζει η τούρκικη σημαία, ύστερα από 190 χρόνια (!!!) ικανοποιώντας έτσι τις νέο-οθωμανικές φιλοδοξίες του Ερντογάν και των στρατηγών του.