Τα συμπεράσματα της εβδομάδας...

Τελικά το πρόβλημα της Ελλάδος είναι οι υψηλοί φορολογικοί συντελεστές.
Η συνεννόηση των «πατριωτών» πολιτικών δεν επετεύχθη, λόγω των «spreads» που καταγράφονται ανάμεσα στα οικονομικά επιτελεία των εγχώριων και των ξένων «ειδικών».

Τελικά το πρόβλημα της Ελλάδος δεν είναι οι αποκρατικοποιήσεις και η δημόσια περιουσία.
Η συνεννόηση στο ξεπούλημα επετεύχθη, χάρις στην κοινή χάραξη επιλογής αυτού που θα την διαχειριστεί.

Τελικά το πρόβλημα της Ελλάδος δεν είναι το Μνημόνιο και η Δανειακή σύμβαση, αλλά κάποιοι όροι αυτού.
Η συνεννόηση των «πατριωτών» πολιτικών, χάθηκε κάπου ανάμεσα στην μετάφραση των ανωτέρω.

Τελικά το πρόβλημα της Ελλάδος δεν είναι το μαύρο χρήμα που είναι το πρώτο εξαγώγιμο προϊόν της χώρας μας.
Η συνεννόηση στο «πλύσιμο» επετεύχθη, χάρις στις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα...τα χρηματοπιστωτικά στεγνοκαθαριστήρια.

Τελικά το πρόβλημα της Ελλάδος είναι ο Ευρυβιάδης, ο Αλκιβιάδης και ο Μεταξάς.
Οι δύο πρώτοι είπαν Ναι και πολέμησαν τον κοινό εχθρό, ενώ ο δεύτερος είπε Όχι και πολέμησε επίσης τον κοινό εχθρό.
Οι «δικοί» μας σήμερα, ενώ βλέπουν τον κοινό εχθρό, άλλοι λένε Ναι και άλλοι Όχι, και όλοι μαζί αφήνουν τον κοινό εχθρό να προελαύνει.
Στην ρήση «ο καιρός γαρ εγγύς», απαντούν «μακριά κι αλάργα».

Τα ανωτέρω, δεν αφορούν ΚΚΕ και ΣΥ.ΡΙΖ.Α που ασχέτως των ιδεοληψιών που τους κατατρέχουν τηρούν, με την στάση τους, τον λόγο τους.

Στο εξωτερικό τα παληκάρια των Διεθνών Χρηματοπιστωτικών Οργανισμών, σφάζονται στην ποδιά της χρεωκοπούσης Ελλάδος.
Το Δημόσιο έλλειμμα και το Χρέος, ενώ παγκοσμίως είναι μία αρρώστια διαχρονική, και έτσι θα μείνει, εδώ παρουσιάζεται ωσάν καρκίνος σε προχωρημένο στάδιο με τάσεις κολλητικές.
Αποτελεί, ως τακτική, το απαραίτητο κανναβούρι, για να μπορούν να κελαηδούν τα διάφορα εδώδιμα αλλά και εξωτικά πτηνά.

Από την άλλη δεν κρύβουν ότι το ουσιαστικό τους πρόβλημα είναι η διασπορά των Ελληνικών ομολόγων στις «αποθήκες τους», και το διαδοχικό κόστος που θα επιφέρει ενδεχόμενο κούρεμα ή άλλη «πιστωτική πράξη».
Αυτά τρέχουν να καλύψουν, και όχι το Δημοσιονομικό μας πρόβλημα.
Μόλις βρουν την λύση, λέμε τώρα, απλά θα μας κουνήσουν το μαντήλι.

Τα εγχώρια πολιτικά πτηνά όμως, με εξαίρεση κάποιους Αρχαιοπτέρυγες, επειδή ανέκαθεν στην πολιτική τους ζωή ήταν τίμια, και επειδή θέλουν να κυκλοφορούν με ψηλά το κεφάλι, σπεύδουν να υποσχεθούν ότι θα τηρήσουμε την υπογραφή μας απέναντι στους δανειστές μας, συγγνώμη εταίρους μας ήθελα να πω.

Κλείνω την σύνοψη με μία αναφορά στους Έλληνες που βγήκαν στους δρόμους και στις πλατείες.

-Καλά, βρε ανόητοι καναπεδάκηδες, δεν διαβάζετε ότι κάποιοι πονηροί κρύβονται πίσω από όλο αυτό τον χαβαλέ του φατσοβιβλίου;

Δεν καταλαβαίνετε ότι είναι επικίνδυνο να συναθροίζεστε άνω των τριών ατόμων, διότι υπάρχει περίπτωση να επικοινωνήσετε με τρόπο πέραν της τηλεόρασης και άλλων τινών μέσων αποβλάκωσης;

-Δεν διαβάζετε ότι ευφυή μυαλά έχουν χύσει τόνους σκέψεως προκειμένου να συλλάβουν τον τρόπο που θα μπορούν να σας καθοδηγούν;

Δεν καταλαβαίνετε ότι υπάρχει περίπτωση να τους βγάλετε άχρηστους;

-Δεν διαβάζετε ότι θα σας πλησιάσουν σε πρώτη ευκαιρία προκειμένου να καπελώσουν την αντίδρασή σας;

Δεν καταλαβαίνετε ότι υπάρχει περίπτωση να τους διαολοστείλετε και να διαρραγεί το πολιτικό σύστημα και οι ακόλουθοί του;

-Δεν διαβάζετε ότι κάποιοι εκμεταλλεύονται την αγανάκτησή (;) σας προκειμένου να την διοχετεύσουν κατά το δοκούν προς τα δικά τους συμφέροντα;

Δεν καταλαβαίνετε ότι υπάρχει περίπτωση να αντιστραφεί το παραπάνω;

Τι να πω και εγώ ο αφελής.
Και εγώ διαβάζω αλλά και προσπαθώ να καταλάβω.
Μεγάλα παιδιά είμαστε όλοι, και οι επιλογές είναι ανοικτές.
Από την μία μπορούμε να επιστρέψουμε στην σιγουριά της θαλπωρής του καναπέως, και από την άλλη να βραχούμε και να μουσκέψουμε.

Υπάρχει πάντα και η περίπτωσις, να συνεχίσουμε να στηρίζουμε τις ελπίδες μας σε αυτό το πολιτικό σύστημα που ποτέ μέχρι σήμερα δεν μας πρόδωσε.

Σάββατο σήμερα, και το βράδυ έχει τον τελικό του Champions League.
Στην Βαρκελώνη με αφορμή αυτό, λέμε τώρα, άδειασαν την πλατεία για τους προβλεπόμενους πανηγυρισμούς.
Εδώ, μάλλον, θα τις αδειάσουμε οικιοθελώς, για να πανηγυρίσουν τα ταχυφαγεία.


2 σχόλια:

Μποτίλια στο Πέλαγος είπε...

Μεστός λόγος, δομημένα νοήματα, εμπνευσμένα σχήματα, λεπτή σουρεαλιστική ειρωνεία. Αν ήταν άσμα θα μας ταξίδευε σαν blues.

Ο νοών...νοείτω είπε...

Αν και με καθυστέρηση, σε ευχαριστώ θερμά για τα καλά σου λόγια.
Παραμένω με ανοικτές κεραίες, αλλά και ακέραιος.