Δυστυχώς, δυστυχέστατα, ο κ. Σαμαράς δεν στάθηκε άξιος των περιστάσεων.
Φοβούμενος να αναλάβει τις ευθύνες του, που απορρέουν από το θεσμικό του ρόλο, αρνήθηκε την ισοπεδωτική συναίνεση που του ζητούσε ο ΓΑΠ, έβαλε τους αστερίσκους του και τέλος τον παρακίνησε να αλλάξει μείγμα, συνταγή, διαδρομή και κατεύθυνση.
Για εκλογές ή δημοψήφισμα ούτε λόγος.
Ως άλλος Πόντιος Πιλάτος, ένιψε τας χείρας του, λέγοντας ότι δεν μπορεί να συναινέσει σε ότι βλάπτει την Πατρίδα αλλά και σε νέες θυσίες που βλάπτουν τον λαό χωρίς καμία προοπτική.
Σαν τα παιδιά που μαλώνουν, είπε εν ολίγοις, ή θα κάνετε αυτά που λέω εγώ, ή αλλιώς το κρίμα στον λαιμό σας.
Και επειδή οι λέξεις έχουν σημασία, σταχυολογώ.
Τόνισε επανειλλημένως, ότι η πολιτική του ΘΑΣΟΚ, είναι λανθασμένη, και όχι εγκληματική ή έστω ανόητη. Διότι το λάθος που επαναλαμβάνεται είναι προϊόν είτε ανόητου είτε βαλτού. Αν και οι κυβέρνηση συνδυάζει μοναδικά και αυτές τις δύο ιδιότητες
Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού, μάλλον δεν περιλαμβάνεται στην πολιτική του ορολογία.
Είπε όχι στην νέα φοροεπιδρομή, όπως πάντα φωνάζει η κάθε Αντιπολίτευση, και το ξεχνάει όταν γίνεται κυβέρνηση.
«Μόνο καινούργιο στοιχείο της κυβερνητικής πολιτικής οι αποκρατικοποιήσεις. Όμως, σε πολλές περιπτώσεις δίνουν την εντύπωση ότι οδηγούνται σε εκποίηση, χωρίς αναπτυξιακή διάσταση και με πενιχρά αποτελέσματα σε διαλυμένο χρηματιστήριο…», πίσω από τις λέξεις πάλι κρύβεται ο Αντώνης. Δεν τολμά να ονοματίσει το ξεπούλημα.
«Υπάρχουν μεμονωμένα θετικά στοιχεία, όπως οι συμβάσεις εκμετάλλευσης λιμανιών και αεροδρομίων. Τα προτείναμε από το Δεκέμβριο του 2009. Τώρα μόλις τα εξήγγειλε η κυβέρνηση. Ή όπως η διαφαινόμενη πρόθεση του κ. Παπανδρέου να υιοθετήσει και κάποιες από τις προτάσεις μας στο Ζάππειο-ΙΙ: αυθαίρετα, επαναπατρισμός κεφαλαίων, εργασιακή εφεδρεία».
Αυθαίρετα = μόνιμη πηγή εσόδων για το κράτος και μόνιμη πηγή εκβιασμού για τους αυθαιρετούντες.
Επαναπατρισμός κεφαλαίων = κολυμβήθρα του Σιλωάμ για παντός είδους μαύρο χρήμα ακόμα και για αυτό που προήλθε από τις, σε αρχείο πλέον, υποθέσεις πρασινομπλέ σκανδάλων. Αυτή η πρόταση συνοδεύεται και από την κατάργηση του πόθεν έσχες για κάθε αγορά, είτε αφορά οικόπεδο είτε επιχείρηση κοινής ωφελείας. Φέρτε το χρήμα και με την διαφάνεια θα ασχοληθούμε σε επόμενο τέρμινο. Η χαρά των Ελλήνων διαπλεκομένων που υποτίθεται καταπολεμούνται από τον Μπαϊραχτάρη και δώθε. Ανάσα στις τράπεζες, στους εργολάβους και στους ΜΜΕατζήδες.
Εργασιακή εφεδρεία = το νέο επάγγελμα το νεοέλληνα. Και τώρα εγώ θα κάααθομαι και εάν με φωνάξουν βλέπουμε. Ίσως η πιο πρωτοποριακή και αναπτυξιακή πρόταση που έχει γίνει. Οι αποδεδειγμένα, όποιοι, πλεονάζοντες δημόσιοι υπάλληλοι θα στριμωχτούν οικονομικά αλλά θα διατηρήσουν τα κεκτημένα τους. Ούτε λόγος για επαναξιολόγηση αυτών, ξεκαθάρισμα και άδειασμα θέσεων για υποψήφιους με περισσότερες ικανότητες και όρεξη για εργασία αφού δέχεται να παγώσουν οι προσλήψεις για πέντε χρόνια. Εναπόκειται στην επανεκκίνηση της οικονομίας το μέλλον τους στον καθαγιασμένο ιδιωτικό τομέα που πάντα λειτουργούσε με αυστηρά αξιοκρατικά κριτήρια. Μάλλον θα ξέχασε το νέο καθεστώς εργασιακής ανυποληψίας και ανασφάλειας, μεταφορικά και κυριολεκτικά. Δεδομένο όμως ότι υπάρχουν πλεονάζοντες δημόσιοι υπάλληλοι. Δεδομένο και το ότι δεν τους πειράζουμε αφού είναι πελάτες μας, συγγνώμη...ψηφοφόροι μας.
Και κάτι εξ ίσου σημαντικό: Κανένας στην κυβέρνηση δεν δίνει καμία εξήγηση γιατί η συνταγή αυτή απέτυχε σε όλα… Και κανείς τους δεν αναλαμβάνει ευθύνη για τις θυσίες που πήγαν χαμένες…Σήμερα υποβάλλουν τον Ελληνικό λαό σε νέες θυσίες. Χωρίς καμιά προοπτική, αφού επαναλαμβάνουν σήμερα όσα απέτυχαν ως τώρα.
Εδώ τους μαλώνει κουνώντας το δάχτυλο, αντί να τους ξεχέσει πατόκορφα.
Η κοινωνία επιθυμεί συναίνεση σε ό,τι είναι ωφέλιμο. Όχι σε ό,τι βλάπτει την πατρίδα. Η κοινωνία αναζητεί συναίνεση για αλλαγή κατεύθυνσης. .Όχι συμφωνία κορυφής για να παραμείνουμε εγκλωβισμένοι στο ίδιο αδιέξοδο. Κάτι τέτοιο αφήνει έξω την κοινωνία… Τέτοια συναίνεση δεν δίνω.
Ο απαραίτητος χαιρετισμός προς την κοινωνία που περίμενε με αγωνία τις θέσεις του. Ας κόψετε τον λαιμό σας, άλλωστε εσείς τον ψηφίσατε.
Με το Ζάππειο ΙΙ, υπέδειξα το δρόμο Επανεκκίνησης της οικονομίας και Επαναδιαπραγμάτευσης των όρων του μνημονίου. Η κυβέρνηση δεν τολμά να κάνει Επανεκκίνηση και δεν σκέφτεται να κάνει Επαναδιαπραγμάτευση. Επαναλαμβάνει το ίδιο λάθος και ξεπερνά τα όρια αντοχής της οικονομίας και του λαού μας.
Εδώ είναι και το ζουμί. Επαναλαμβάνει την δέσμευσή του προς την τρόϊκα ότι θα τηρήσει τις υπογραφές της κυβέρνησης. Τώρα τι σόι επαναδιαπραγμάτευση μπορείς να κάνεις όταν είσαι με την πλάτη στον τοίχο, και αφήνοντας τον καιρό να περνάει εις βάρος της Χώρας και των όποιων πλεονεκτημάτων, ακόμα, διαθέτεις, μόνο ο ίδιος και οι φωστήρες που τον περιβάλλουν γνωρίζουν.
Δεν κάνει καμία αναφορά για την δανειακή σύμβαση και τους επαχθείς - εχθρικούς όρους που περιέχει, και ενώ ακόμα βρίσκεται σε κάποιο συρτάρι της Βουλής περιμένοντας να ψηφιστεί, παρά την ευρεία διάδοσή της στην κοινωνία την οποία επικαλείται μόνο όταν τον βολεύει. Ποια όρια αντοχής θεωρεί ότι έχουν ξεπεραστεί, και τι κάνει για αυτό;
Εμείς παραμένουμε αντίθετοι. Και προωθούμε την Επανεκκίνηση ως μόνο δρόμο για να βγούμε από το αδιέξοδο.
Στην κλήση που του έκαναν οι ψηφοφόροι του αλλά και πολλοί άλλοι πολίτες, η απάντηση είναι...η κλήση σας προωθείται!
Έτσι την ερμήνευσα λοιπόν εγώ την σημερινή στάση του κ Σαμαρά.
Όχι βέβαια πως περίμενα κάτι συνταρακτικά διαφορετικό από κάποιον που επί 18 μήνες έχει προτεραιότητα την μπετονοποίηση της θέσης του στο κόμμα μέχρι να νοιώσει ικανός να εκμεταλλευθεί την βέβαιη πτώση του ΠΑΣΟΚοκαθεστώτος και να βγει εμπρός σαν η μοναδική και ακλόνητη λύση που έχουν οι πολίτες.
Και είναι πολύ πιθανόν βέβαια, να κάνω λάθος, εάν συνυπολογίσω τις ζητωκραυγές των οπαδών του μετά τις δηλώσεις του.
Όμως θεωρώ κ. Σαμαρά, ότι κάποια μέρα, κάποιος, θα σας στείλει ένα γράμμα μιλώντας μέσα από αυτό, για τις ευκαιρίες που σπαταλάτε μέρα με την ημέρα προκειμένου να σώσετε οτιδήποτε αν σώζεται, με το ύφος και τον λόγο που χρησιμοποιείται εσείς όταν απευθύνεσθε στους πολίτες, δηλαδή αυτόν της καρδιάς και του συναισθήματος, και όχι τον επικριτικό τον δικό μου, εκφράζοντας το παράπονο γιατί τους στήσατε στην συνάντηση που είχατε εξαγγείλει πριν 18 μήνες.
Και τότε κ. Σαμαρά, όταν θα λάβετε αυτό το γράμμα, τότε θα κλάψετε με μαύρο κλάμα (λέω εγώ τώρα).
Φοβούμενος να αναλάβει τις ευθύνες του, που απορρέουν από το θεσμικό του ρόλο, αρνήθηκε την ισοπεδωτική συναίνεση που του ζητούσε ο ΓΑΠ, έβαλε τους αστερίσκους του και τέλος τον παρακίνησε να αλλάξει μείγμα, συνταγή, διαδρομή και κατεύθυνση.
Για εκλογές ή δημοψήφισμα ούτε λόγος.
Ως άλλος Πόντιος Πιλάτος, ένιψε τας χείρας του, λέγοντας ότι δεν μπορεί να συναινέσει σε ότι βλάπτει την Πατρίδα αλλά και σε νέες θυσίες που βλάπτουν τον λαό χωρίς καμία προοπτική.
Σαν τα παιδιά που μαλώνουν, είπε εν ολίγοις, ή θα κάνετε αυτά που λέω εγώ, ή αλλιώς το κρίμα στον λαιμό σας.
Και επειδή οι λέξεις έχουν σημασία, σταχυολογώ.
Τόνισε επανειλλημένως, ότι η πολιτική του ΘΑΣΟΚ, είναι λανθασμένη, και όχι εγκληματική ή έστω ανόητη. Διότι το λάθος που επαναλαμβάνεται είναι προϊόν είτε ανόητου είτε βαλτού. Αν και οι κυβέρνηση συνδυάζει μοναδικά και αυτές τις δύο ιδιότητες
Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού, μάλλον δεν περιλαμβάνεται στην πολιτική του ορολογία.
Είπε όχι στην νέα φοροεπιδρομή, όπως πάντα φωνάζει η κάθε Αντιπολίτευση, και το ξεχνάει όταν γίνεται κυβέρνηση.
«Μόνο καινούργιο στοιχείο της κυβερνητικής πολιτικής οι αποκρατικοποιήσεις. Όμως, σε πολλές περιπτώσεις δίνουν την εντύπωση ότι οδηγούνται σε εκποίηση, χωρίς αναπτυξιακή διάσταση και με πενιχρά αποτελέσματα σε διαλυμένο χρηματιστήριο…», πίσω από τις λέξεις πάλι κρύβεται ο Αντώνης. Δεν τολμά να ονοματίσει το ξεπούλημα.
«Υπάρχουν μεμονωμένα θετικά στοιχεία, όπως οι συμβάσεις εκμετάλλευσης λιμανιών και αεροδρομίων. Τα προτείναμε από το Δεκέμβριο του 2009. Τώρα μόλις τα εξήγγειλε η κυβέρνηση. Ή όπως η διαφαινόμενη πρόθεση του κ. Παπανδρέου να υιοθετήσει και κάποιες από τις προτάσεις μας στο Ζάππειο-ΙΙ: αυθαίρετα, επαναπατρισμός κεφαλαίων, εργασιακή εφεδρεία».
Αυθαίρετα = μόνιμη πηγή εσόδων για το κράτος και μόνιμη πηγή εκβιασμού για τους αυθαιρετούντες.
Επαναπατρισμός κεφαλαίων = κολυμβήθρα του Σιλωάμ για παντός είδους μαύρο χρήμα ακόμα και για αυτό που προήλθε από τις, σε αρχείο πλέον, υποθέσεις πρασινομπλέ σκανδάλων. Αυτή η πρόταση συνοδεύεται και από την κατάργηση του πόθεν έσχες για κάθε αγορά, είτε αφορά οικόπεδο είτε επιχείρηση κοινής ωφελείας. Φέρτε το χρήμα και με την διαφάνεια θα ασχοληθούμε σε επόμενο τέρμινο. Η χαρά των Ελλήνων διαπλεκομένων που υποτίθεται καταπολεμούνται από τον Μπαϊραχτάρη και δώθε. Ανάσα στις τράπεζες, στους εργολάβους και στους ΜΜΕατζήδες.
Εργασιακή εφεδρεία = το νέο επάγγελμα το νεοέλληνα. Και τώρα εγώ θα κάααθομαι και εάν με φωνάξουν βλέπουμε. Ίσως η πιο πρωτοποριακή και αναπτυξιακή πρόταση που έχει γίνει. Οι αποδεδειγμένα, όποιοι, πλεονάζοντες δημόσιοι υπάλληλοι θα στριμωχτούν οικονομικά αλλά θα διατηρήσουν τα κεκτημένα τους. Ούτε λόγος για επαναξιολόγηση αυτών, ξεκαθάρισμα και άδειασμα θέσεων για υποψήφιους με περισσότερες ικανότητες και όρεξη για εργασία αφού δέχεται να παγώσουν οι προσλήψεις για πέντε χρόνια. Εναπόκειται στην επανεκκίνηση της οικονομίας το μέλλον τους στον καθαγιασμένο ιδιωτικό τομέα που πάντα λειτουργούσε με αυστηρά αξιοκρατικά κριτήρια. Μάλλον θα ξέχασε το νέο καθεστώς εργασιακής ανυποληψίας και ανασφάλειας, μεταφορικά και κυριολεκτικά. Δεδομένο όμως ότι υπάρχουν πλεονάζοντες δημόσιοι υπάλληλοι. Δεδομένο και το ότι δεν τους πειράζουμε αφού είναι πελάτες μας, συγγνώμη...ψηφοφόροι μας.
Και κάτι εξ ίσου σημαντικό: Κανένας στην κυβέρνηση δεν δίνει καμία εξήγηση γιατί η συνταγή αυτή απέτυχε σε όλα… Και κανείς τους δεν αναλαμβάνει ευθύνη για τις θυσίες που πήγαν χαμένες…Σήμερα υποβάλλουν τον Ελληνικό λαό σε νέες θυσίες. Χωρίς καμιά προοπτική, αφού επαναλαμβάνουν σήμερα όσα απέτυχαν ως τώρα.
Εδώ τους μαλώνει κουνώντας το δάχτυλο, αντί να τους ξεχέσει πατόκορφα.
Η κοινωνία επιθυμεί συναίνεση σε ό,τι είναι ωφέλιμο. Όχι σε ό,τι βλάπτει την πατρίδα. Η κοινωνία αναζητεί συναίνεση για αλλαγή κατεύθυνσης. .Όχι συμφωνία κορυφής για να παραμείνουμε εγκλωβισμένοι στο ίδιο αδιέξοδο. Κάτι τέτοιο αφήνει έξω την κοινωνία… Τέτοια συναίνεση δεν δίνω.
Ο απαραίτητος χαιρετισμός προς την κοινωνία που περίμενε με αγωνία τις θέσεις του. Ας κόψετε τον λαιμό σας, άλλωστε εσείς τον ψηφίσατε.
Με το Ζάππειο ΙΙ, υπέδειξα το δρόμο Επανεκκίνησης της οικονομίας και Επαναδιαπραγμάτευσης των όρων του μνημονίου. Η κυβέρνηση δεν τολμά να κάνει Επανεκκίνηση και δεν σκέφτεται να κάνει Επαναδιαπραγμάτευση. Επαναλαμβάνει το ίδιο λάθος και ξεπερνά τα όρια αντοχής της οικονομίας και του λαού μας.
Εδώ είναι και το ζουμί. Επαναλαμβάνει την δέσμευσή του προς την τρόϊκα ότι θα τηρήσει τις υπογραφές της κυβέρνησης. Τώρα τι σόι επαναδιαπραγμάτευση μπορείς να κάνεις όταν είσαι με την πλάτη στον τοίχο, και αφήνοντας τον καιρό να περνάει εις βάρος της Χώρας και των όποιων πλεονεκτημάτων, ακόμα, διαθέτεις, μόνο ο ίδιος και οι φωστήρες που τον περιβάλλουν γνωρίζουν.
Δεν κάνει καμία αναφορά για την δανειακή σύμβαση και τους επαχθείς - εχθρικούς όρους που περιέχει, και ενώ ακόμα βρίσκεται σε κάποιο συρτάρι της Βουλής περιμένοντας να ψηφιστεί, παρά την ευρεία διάδοσή της στην κοινωνία την οποία επικαλείται μόνο όταν τον βολεύει. Ποια όρια αντοχής θεωρεί ότι έχουν ξεπεραστεί, και τι κάνει για αυτό;
Εμείς παραμένουμε αντίθετοι. Και προωθούμε την Επανεκκίνηση ως μόνο δρόμο για να βγούμε από το αδιέξοδο.
Στην κλήση που του έκαναν οι ψηφοφόροι του αλλά και πολλοί άλλοι πολίτες, η απάντηση είναι...η κλήση σας προωθείται!
Έτσι την ερμήνευσα λοιπόν εγώ την σημερινή στάση του κ Σαμαρά.
Όχι βέβαια πως περίμενα κάτι συνταρακτικά διαφορετικό από κάποιον που επί 18 μήνες έχει προτεραιότητα την μπετονοποίηση της θέσης του στο κόμμα μέχρι να νοιώσει ικανός να εκμεταλλευθεί την βέβαιη πτώση του ΠΑΣΟΚοκαθεστώτος και να βγει εμπρός σαν η μοναδική και ακλόνητη λύση που έχουν οι πολίτες.
Και είναι πολύ πιθανόν βέβαια, να κάνω λάθος, εάν συνυπολογίσω τις ζητωκραυγές των οπαδών του μετά τις δηλώσεις του.
Όμως θεωρώ κ. Σαμαρά, ότι κάποια μέρα, κάποιος, θα σας στείλει ένα γράμμα μιλώντας μέσα από αυτό, για τις ευκαιρίες που σπαταλάτε μέρα με την ημέρα προκειμένου να σώσετε οτιδήποτε αν σώζεται, με το ύφος και τον λόγο που χρησιμοποιείται εσείς όταν απευθύνεσθε στους πολίτες, δηλαδή αυτόν της καρδιάς και του συναισθήματος, και όχι τον επικριτικό τον δικό μου, εκφράζοντας το παράπονο γιατί τους στήσατε στην συνάντηση που είχατε εξαγγείλει πριν 18 μήνες.
Και τότε κ. Σαμαρά, όταν θα λάβετε αυτό το γράμμα, τότε θα κλάψετε με μαύρο κλάμα (λέω εγώ τώρα).
1 σχόλιο:
Έτσι φίλε μου...έτσι...έχω βαρεθεί να τα λέω...δεν υπάρχει η θέληση από τον Σαμαρά για εκλογές τώρα...αφήνει το Πασοκ να φθαρεί από μόνο του ...και να πέσει σαν ώριμο φρούτο.....
Δυστυχώς.....
Δεν ξέρω ποιοί είναι οι σύμβουλοί του , και τι του λένε....αλλά εγώ καθημερινά βλέπω ότι ακόμα και φαντικοί ΝΔκράτες του γυρνάνε την πλάτη γιατί λέει :"είναι συνεννοημένοι οι συγκάτοικοι...δεν βλέπεις ότι δεν αντιδράει σε τίποτε;"
χρηχα
Δημοσίευση σχολίου