Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΠΑΝΟΥΚΛΑΣ

Μάνα!

Μικρό αγόρι, πάλι τρέχεις μόνο

πιο γρήγορα απ' το μυαλό, πιο γρήγορα απ' το νόμο

σ' ένα κόσμο που στροβιλίζεται αδιάκοπα

σε μια κούρσα από κουρασμένα άλογα

Είναι τόσο εύκολο κάποιος να σκοτώσει

όλα αυτά που πιστεύεις, όλα αυτά που έχεις νιώσει

Κανένας στα σχολεία δε σου έμαθε τίποτα

κι απ' τα τελευταία θρανία χάζευες τα σύννεφα

Απ' το σημείο αυτό με οδηγείς σε μια παραλία

κι ανοίγει η σκέψη μου σαν αεροφωτογραφία

Είναι αυτή η σιωπή που πάντα μισούσε τις λέξεις

η εμπειρία τού να πέφτεις σ' ένα κώμα χωρίς σκέψεις

Από ένα τηλεσκόπιο φέρνεις κοντά ένα πλανήτη

και βλέπεις μια έρημο όπου κανείς δεν έχει σπίτι

Πες μου Μ. Δέλτα, τι είναι αυτό που τους αξίζει

δύναμη, Βήτα, Δέλτα, Πι

Το τελευταίο χτύπημα, το τελευταίο χτύπημα

Το τελευταίο χτύπημα, το οριστικό χτύπημα

Μάνα!

ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ, "Μικρό Αγόρι"


Τον τίτλο "Η Πανούκλα" μου τον έκλεψε ο Αλμπέρ Καμύ και τον "Ο Έρωτας την Εποχή της Χολέρας" ο Γκαρσία Μαρκές. Σε μια τόσο δύσκολη ώρα, όπως αυτή, δεν μου έμενε κάποιος άλλος τίτλος, εκτός από αυτόν του οποίου χρώμαι.

Η μακαρίτισα η μανούλα μου το πάλαι ποτέ με ρώταε πού έβρισκα αυτά που της έλεγα για τα επερχόμενα, τα οποία κατά κανόνα επαληθεύοντο. Της απαντούσα, ότι δεν διέθετα κάποιες διαισθητικές ή προφητικές ικανότητες, αλλά ότι εφόσον θέλουμε να επαγρυπνούμε, οφείλουμε να ανησυχούμε.
Η εφησύχαση αποτελεί ένα είδος υπνώσεως. Την επιδιώκει η εξουσία, για να μην δημιουργούνται τριβές στην επιβολή των σχεδίων της. Την επιδιώκουμε όμως και εμείς, για να αποφύγουμε τις συνέπειες της εγρήγορσης.
Φυσικά διαθέτουμε απόψεις, αντιλήψεις, θεωρήσεις, ερμηνευτικά σχήματα. Κατά κανόνα μάλιστα ερκετά πακτωμένα, μέσα σε μια σφαίρα, τηνοποία θεωρούμε περιοχή του αυτονόητου. Αυτά όμως δεν έχουν στόχο την ρεαλιστική ερμηνεία των εκάστοτε δεδομένων, ώστε να μπορέσουμε να εκτιμήσουμε ανάλογα τα επερχόμενα και να πράξουμε τα απαραίτητα για την αντιμετώπισή τους. Τουναντίον αποσκοπούν, ίσως εδώμυχα, σε μια παρασκευή της πραγματικότητος, με ένα τρόπο που θεωρούμε βολικό. Αυτή η συνήθεια αμβλύνει συν τον χρόνο την οπτική μας.

Εάν πράγματι ισχύει αυτό που είπε η αλεπού στον Μικρό Πρίγκιπα σχετικά με την όραση, ότι η αλήθεια είναι ορατή μόνο στα μάτια της καρδιάς, αυτό σημαίνει ότι οι οφθαλμοί δεν είναι μόνο όργανο του σώματος, αλλά και της ψυχής. Οι σωματικοί οφθαλμοί βλέπουν τελικά αυτά, τα οποία η ψυχή αρέσκεται, ή επιτάσσει, να θωρούνται. Κάποιες ασθένειες των σωματικών οφθαλμών, δύνανται να υπερπηδηθούν με τις διόπτρες. Για την μυωπία, την πρεσβυωπία, την υπερμετρωπία και τον αστιγματισμό της ψυχής όμως δεν μπορούν να υπάρχουν διόπτρες. Μια υγιής ψυχική οπτική προϋποθέτει ετοιμότητα. Ετοιμότητα όχι κύρια για να δούμε τα πράγματα ως αυτά έχουν, αλλά κυρίως για να αναλάβουμε τις συνέπειες αυτών που προσλαμβάνει μια υγιής όραση της ψυχής.
Αυτό που χαρακτηρίζει την ανθρώπινη συμπεριφορά σχεδόν πάντοτε, είναι η επιλογή της εύκολης λύσης. Το ναρκωτικό που λέγεται ζάχαρη και που μάθαμε να μας δίνουν με την μορφή καραμέλας από την εποχή που είμαστε παιδιά, όταν γκρινιάζαμε ή κλαίγαμε. Το να "μην χαλάμε την ζαχαρένια μας" κρίνεται εκτός των άλλων και υγιές, δεδομένου ότι οι ορμόνες που παραγονται από αρνητική ένταση, δηλητηριάζουν το σώμα μας.

Αποφεύγοντας την αρνητική ένταση, εθιστήκαμε να αποφεύγουμε γενικότερα τις εντάσεις - κυρίως τις ψυχικές, δεδομένου ότι κάποιοι γυμνάζονται, ούτως ώστε το σώμα να δέχεται επιλεγμένη σωματική ένταση. Η επιλογή της κατά το δυνατόν ψυχικής υποτονικότητας μας οδήγησε να αναζητούμε τεχνητή ένταση μέσα από τα θεάματα. Έτσι αυτά, αντί να ψυχαγωγούν με την γενικότερη έννοια της μόρφωσης του χαρακτήρος - διότι αυτό σημαίνει η έννοια "αγωγή" - επιδιώκεται αυτά να μας παρέχουν τεχνητή ψυχική ένταση και να μας διαγείρουν.

Πηγή: Μποτίλια στο πέλαγος