Μόλις δύο ημέρες μετά τα τραγικά εκλογικά αποτελέσματα...


Τα Προπύλαια του Πανεπιστημίου υπηρετούν την είσοδο στην νόηση;
Οι προσευχές σε δημόσιο χώρο, ανήκουν στην νόηση;
Ο φανατισμός ανήκει στην νόηση;
Τα κιλίμια και τα ξώφτερνα, ανήκουν στην νόηση;

Οι πλατείες ανήκουν στους δημότες;
Τα πεζοδρόμια ανήκουν στους δημότες;

Οι πολιτικοί ανήκουν στην υπηρεσία των πολιτών;
Οι Δημοτικοί άρχοντες, ανήκουν στην υπηρεσία των δημοτών τους;

Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ;;;;;;;;;;;;;;

8 σχόλια:

Κώστας Ζωγραφόπουλος είπε...

Μετά από αρκετό καιρό παρακολούθησης της ενδιαφέρουσας γραφής σου, ήθελα να σου γράψω τις σκέψεις που μου έφεραν τα όμορφα ερωτήματα σου.
Τα πάντα κατά την ταπεινή μου γνώμη ανήκουν στην «νόηση». Το θέμα είναι μέσα σε ποια περιοριστικά πλαίσια ερμηνεύουν τα άτομα, οι ομάδες, οι λαοί την έννοια της. Όσο για τους χώρους τόσο τους υπαρκτούς … όσο και τους νοητούς όπως η Ελλάδα, εκεί είναι που δεν ανήκει τίποτε σε κανένα… ενοικιαστές είμαστε με συγκεκριμένη χρονοναύλωση για το διάστημα της ζωής μας που συλλέγουμε εμπειρίες.
Ζούμε σε μια εποχή αλλαγών σε αξίες… με εθνολογικές οσμώσεις στο όνομα του νέου σχεδιασμού του παγκόσμιου κεφαλαίου… Το τι θα μπολιάσει ποιο, είναι θέμα που κανένας ευφάνταστος μελετητής δεν μπορεί να ξέρει. Το πνεύμα της «Ελευσίνας» είναι στον τάφο και η στόχο -προσήλωση της πίστης των θρησκευόμενων μεταναστών της Ασίας τεράστια…
Ίδωμεν !
Μια παγκόσμια ρωμαϊκή αρένα για λίγους θεατές είναι ο κόσμος ολάκερος…
Εύχομαι να κάνω λάθος για το καλό όλων μας…

Ζάχαρη είπε...

Ανηκουμε ολοι στο φως που μας τυλιγει και σε αυτο χανόμαστε στο τελος.Ολα τα αλλα ειναι λεξεις,που φτιαχνουν καταστασεις.Ασχημα ολα αυτα.

botilastopelagos είπε...

Οχι μόνο η Ελλάδα, αλλά η οικουμένη ολόκληρη ανήκει στους Έλληνες, εφ' όσον αυτοί υπάρχουν. Τότε είναι που παίρνει ο Μάμαλης τα κιλίμια και τα ξώφτερνα υπό μάλης.
Οι προσευχές δεν ανήκουν στην νόηση. Η νόηση είναι προσευχή. Διότι δεν είναι η γνώση το φως, αλλά το φως η γνώση.
Τα προπύλαια δεν υπηρετούν τίποτε. Μόνο όποιος διαβεί την Πύλη παύει να πορεύεται στον δρόμο της απάτης.
Οι προσευχές σε δημόσιο χώρο δεν ανήκουν στην νόηση. Μόνο όταν η νόηση γίνει αδιάλειπτος προσευχή υπηρετεί τον δήμο.
Οι πλατείες και τα πεζοδρόμια ανήκουν στους νεκρούς που τα θεμελίωσαν με το αίμα της θυσίας τους. Δικαιούμεθα χρήσεως, εφόσον τους τιμούμε και εμπνεόμεθα από το παράδειγμά τους.
Οι πολίτες, εφόσον είναι πολίτες, δεν ανήκουν στην υπηρεσία των πολιτικών.
Και οι βασικότερη υπηρεσία των δημοτών συνίσταται στο άρχειν. Καθότι: "Αρχή και τέλος ταυτόν επί επιφανείας κύκλου".

Ανώνυμος είπε...

Διαβήκαμε το κατώφλι μιας νέας εποχής.
Δυστυχώς το διαβήκαμε σε βαγόνι τραίνου χωρίς παράθυρα και η αίσθηση μας έμεινε αποσβολωμένη στη θέα των παλαιών πραγμάτων που γνωρίζαμε και αφήσαμε πίσω μας.
Είναι τραγικό!!
Είναι πολύ τραγικό που η Ελλάδα τόσο σαν Ιστορία, όσο και σαν συνέχεια δεν έχει σήμερα αντάξιους διδάκτορες και κοινωνικούς ταγούς.
Σαν απλός άνθρωπος, σαν ένα «τίποτα» μέσα στο πολύβουο πλήθος, κάνω έκκληση με κραυγή που βγαίνει από τα μέσα μου:
Νεολαίοι, παιδιά μας, βλαστάρια μας, διαβάστε και ενστερνιστείτε την τίμια ΙΣΤΟΡΙΑ μας και τα όσα σωστά και ακατάλυτα μας άφησε στους αιώνες η Κλασσική Ελλάδα.
Κάντε αυτά και κανείς μας δεν έχει να φοβηθεί τίποτε. Τότε και θριαμβευτές διαβαίνουμε με χαμόγελο και καθαρή θωριά στην νέα εποχή που δεν είμαστε μόνοι εμείς οι διαφεντευτές
Η Ελλάδα μας θα δρασκελίσει την νέα εποχή και θα αποτινάξει από πάνω της κάθε τι το «φοβικό», κάθε τι το «πρόσκαιρο», κάθε τι το «ξενικό» και «ασύμβατο», κάθε τι το «δανεικό» και «εύκολο» και «αμάσητο».
Να αγαπάμε πρέπει την Πατρίδα και να είμαστε έτοιμοι σαν καλοί νοικοκυραίοι να την φροντίζουμε, να την προάγουμε και να την υπερασπιζόμαστε.
Δεν έχουμε έτσι να φοβηθούμε τίποτε γιατί φωτοδότης και ταγός μας η Ιστορία μας και προπάντων όλων, το αθάνατο πνεύμα της Κλασσικής Ελλάδας που να εισχωρεί πρέπει μέχρι την παραμικρή καθημερινότητα μας...
Δεν έχουμε εμείς καμιά διάθεση έτσι να γίνουμε ρατσιστές , ιερόσυλοι θρησκειών άλλων……και να παρακωλύουμε τις θρησκευτικές τους λατρείες και λιτανείες.
Όχι και ποτέ.
Και αυτό γιατί στο Εθνικό μας DNA είναι καταγραμμένο το ΣΕΒΑΣ στον ΑΝΘΡΩΠΟ και τα πολιτιστικο - θρησκευτικά του ιδεώδη.
Στο άνθρωπο της όποιας πατρίδας και της όποιας θρησκείας του.
Και αν ποτέ παραβιάζεται η εύλογη ανοχή και η φιλοξενία μας, τότε εμείς είμαστε εδώ και έχουμε γνώση το πώς θα γίνουμε υπερασπιστές και με το ίδιο πάθος και τόλμη, σκληροί και ανελέητοι τιμωροί.
ΕΚΕΙΝΟΙ στους αιώνες των αιώνων, εντέλλονται σε μας και τα παιδιά μας με το βροντερό τους μήνυμα σαν κλαγγή όπλου και σαν τον αχό πολεμικού παιάνα:
Ποτέ επιλήσμονες του καθήκοντος για την Πατρίδα.

Ο νοών...νοείτω είπε...

Αγαπητέ κύριε Ζωγραφόπουλε καλησπέρα.
Ευχαριστώ θερμά για τα καλά σας λόγια και το ουσιώδες σχόλιό σας.
Οι σκέψεις σας με έβαλαν σε σκέψεις.
Κοντά στον νου και η γνώση, μου έλεγε ο πατέρας μου.
Σκέφτομαι, άρα υπάρχω έλεγε ο Ντεκάρτ.

Ενοικιαστές του τόπου και του χώρου, και ο χρόνος μας γελάει σαν παιδί.
Και εμείς τον μαλώνουμε νομίζοντας ότι αυθαδιάζει εμπρός στην ματαιοδοξία μας.
Οι εξώσεις ετοιμάζονται από τους…διαχειριστές.

Και εγώ εύχομαι να κάνετε λάθος.

Ο νοών...νοείτω είπε...

Καλησπέρα φιλτάτη.
Φως, περισσότερο φως.

Ο νοών...νοείτω είπε...

Αδελφέ καλησπέρα.
Επί αυτού του κύκλου πορευόμαστε ψάχνοντας ανοήτως, τα σημάδια της αρχής και του τέλους.
Σημάδια κίβδηλα, που άφησαν στο διάβα τους άρχοντες της μειοψηφίας.
Σημάδια που προτρέπουν σε στάσεις, ενάντια στο αέναον της ροής.
Σε ευχαριστώ για την παρουσία σου.

Ο νοών...νοείτω είπε...

Καλησπέρα ανώνυμε.
Το ειλικρινές και από καρδιάς σχόλιό σου, καταγράφεται στις διαχρονικές αγωνίες των Ελλήνων που κοιτάζουν γύρω τους, αναζητώντας το χαλάρωμα της μέγγενης που σφίγγει την σκέψη και την μνήμη τους.
Είναι πια φανερό ότι καλούμεθα να υπερασπιστούμε όλα αυτά που οι άλλοι δεν σέβονται.