Μία μποτίλια στο πέλαγος, της αβύσσου, ψάχνει το κλειδί...

Αναδημοσίευσις από: Πελαγοφίαλο

Κατά την διάρκεια της προσπάθειάς μου να εμβαθύνω στο ζήτημα του ποιος μπορεί να βρίσκεται πίσω από το γνωστό ανθελληνικό εξώφυλλο του γερμανικού περιοδικού Focus, θέλησα να αναρτήσω κάποιο βίντεο του Antony Sutton, εκείνου του ερευνητή που έχει ασχοληθεί διεξοδικά με την στήριξη που δόθηκε από τις ΗΠΑ στο ναζιστικό κόμμα. Τις απόψεις του πάνω στο θέμα έχει τεκμηριώσει στο βιβλίο "Wall Street and the Rise Of Hitler" (που μπορεί να κατεβεί ατελώς από την σελίδα scribd.com).
Το θέμα αυτό σχετίζεται κατ' ακολουθία με την εξάρτηση της Γερμανίας από τις ΗΠΑ, όχι μόνο μεταπολεμικά. Με την ήττα του ναζισμού επιβλήθηκε μεν στην Γερμανία καθεστώς κατοχής από τους συμμάχους, αλλά η Αγγλοσαξονική επηρρροή εδράζεται με ιδιαίτερο τρόπο και στην περίοδο της εμφάνισης και της επικράτησης του Εθνικοσοσιαλισμού. Υπάρχει μια πληθώρα ιστορικών στοιχείων γι' αυτήν την περίοδο, που μπορεί να συνοψίζεται ίσως στην παροιμιώδη διακήρυξη του ύπατου των σατανιστών και πράκτορα της Ιντέλιτζενς Σέρβις Αλάιστερ Κρόουλι: "Ο Χίτλερ μπορεί να χόρευε, εγώ όμως έγραψα τον σκοπό".

Για όσους γνωρίζουν το τοπίο των γερμανικών εντύπων, εύκολα μπορούν να κατατάξουν το περιοδικό Focus σε εκείνη την κατηγορία εφημερίδων και περιοδικών, που εμφανίσθηκαν μεταπολεμικά και δημιούργησαν τον λεγόμενο "Stimmungsjurnalismus", δηλαδή τα ποταπά έντυπα χαμηλοτάτου επιπέδου, που απευθύνοντο στα πλέον πρωτόγονα ένστικτα και είχαν ως στόχο την μαζοποίηση του αναγνωστικού κοινού με τον βάναυσο υποβιβασμό της δημοσιογραφίας. Με ριζικό περιορισμό των κειμένων σε λίγες φράσεις και υπέρμετρη δημοσίευση φωτογραφιών, έτειναν να ελαχιστοποιήσουν την κριτική νοητική επεξεργασία κατά την διάρκεια της δήθεν ενημέρωσης. Τα έντυπα αυτά λειτουργούσαν με την καλλιέργεια συνδρόμων, συναισθηματικών εξάρσεων και αγκύρωναν βαθμηδόν την ψυχολογία της γκρούπας, σε εκείνες τις στρατιές, που αφιονισμένες από την βραδινή τηλεόραση και μετά τον νυχτερινό ύπνο, επιβιβαζόντουσαν τα χαράματα στα τραίνα και στον υπόγειο, για να μεταβούν για δουλειά στις φάμπρικες του νέου μεταπολεμικού "θαύματος".
Επικεφαλής σε αυτή την διαδικασία απαξίωσης της ενημέρωσης στάθηκε το συγκρότημα του Άξελ Σπρίνγκερ με ναυαρχίδα του πειρατικού στόλου την Bild Zeitung. Ο Σπρίνγκερ ήταν πιστός υπηρέτης του καγκελάριου Κόνραντ Άντενάουερ, ο οποίος ήταν τοποτηρητής των ΗΠΑ στην Γερμανία.
Οι υποψίες, ότι τα συνεχή ανθελληνικά δημοσιεύματα στην Γερμανία δεν εκφράζουν τελικά τον κύριο κορμό των γερμανικών συμφερόντων και την πλειοψηφία των μελών της κυβέρνησης, έχει εκφραστεί νομίζω πλέον πολύ συγκεκριμένα στο διαδίκτυο. Ας μου επιτραπεί όμως η παρατήρηση, ότι όταν κυριαρχούσαν οι εξάρσεις μετά από αυτό τη δημοσίευση αυτής της φωτοσύνθεσης, με καταιγιστικές αναφορές σχετικά με τα εγκλήματα της Βέρμαχτ κατά την περίοδο της κατοχής, τον χρυσό και τις πολεμικές αποζημιώσεις από πολλούς ιστολόγους, που είχαν μπει στο ρεύμα που προκαλούσε με την ανάδευση της κοιλιάς του ο βαρύγδουπος Πάγκαλος, ήμουν από τους ελάχιστους, που στηριζόμενοι σε πραγματικές πρακτικές εμπειρίες, επιζητούσαν μια ψύχραιμη αξιολόγηση αυτών των δεδομένων.

Υπάρχουν πάρα πολλά δεδομένα, τα οποία θα μπορούσα να παραθέσω για να τεκμηριώσω την σχέση της έντονης εξάρτησης της Γερμανίας από τις ΗΠΑ, η οποία είναι αναμφίβολα δεδομένη και σε σημαντικό βαθμό γνωστή από την μεταπολεμική επικυριαρχία των συμμάχων, κύρια των Αγγλοσαξόνων. Χαρακτηριστικά κατονομάζω τρία δεδομένα:

- Την δολοφονία Γερμανών πολιτικών, καθώς και άλλων πολύ σημαντικών ανθρώπων της οικονομικής διαδικασίας, όπως ο Alfred Herrhausen, πρώην διευθυντής της Deutsche Bank και ο Heinz Roweder, πρώην υπεύθυνος για την μετατροπή της κρατικής οικονομίας της πρώην Ανατολικής Γερμανίας σε ιδιωτική, μέσω του φορέα αποκρατικοποιήσεων Treuhand.

- Τον τρόπο που στην κυριολεξία "σφαγιάσθηκε" (ο όρος που χρησιμοποιήθηκε από την αντίστοιχη βιβλιογραφία ήταν "ausschlachten", πχ. στο βιβλίο του Heinz Suhr "Der Treuhand Skandal. Wie Ostdeutschland ausgeschlachtet wurde"- Το Σκάνδαλο του Γερμανικού Οργανισμού Αποκρατικοποίησης των πρώην παραγωγικών δομών της Ανατολικής Γερμανίας με τον σφαγιασμό τους). Σημαντικός σε αυτήν την διαδικασία ήταν ο ρόλος της κας Birgitt Breuel, η οποία τέθηκε επικεφαλής του οργανισμού αποκρατικοποιήσεων μετά την δολοφονία του Roweder και η οποία εκπροσωπεί αγγλοσαξονικά τραπεζικά συμφέροντα, ως συνιδιοκτήτρια τράπεζας με κύκλωμα του City.

- Τον τρόπο που πέρασε πολύ σημαντικό τμήμα των ακινήτων της Ανατολικής Γερμανίας στην ιδιοκτησία του Σιωνιστικού Λόμπι, μέσω πλαστών πιστοποιητικών που εκδόθησαν στο Ισραήλ, μετά την απόδοση αυτών των ακινήτων στους ιδιώτες πρώην ιδιοκτήτες τους, στη βάση ότι αυτά αποκτήθηκαν από Γερμανούς μετά την δήθεν δήμευση Εβραϊκών περιουσιών. Αναμφίβολα και τέτοιες περιπτώσεις υπήρξαν ιστορικά, όχι όμως στον υπερβολικότατο βαθμό που εκδηλώθηκαν οι αντίστοιχες απαιτήσεις, δεδομένου ότι μετά την πτώση του τείχους, σχεδόν κάθε δεύτερο ακίνητο στο Βερολίνο είχε καταστεί αντικείμενο ιδιοκτησιακής αντιδικίας.

Αυτά τα θέματα βεβαίως, ανταποκρίνονται στις εμπειρίες μου και μου είναι γνωστά εδώ και δεκαετίες. Ερευνώντας με στόχο μια καλύτερη παρουσίασή τους, έπεσα επάνω σε δεδομένα τελείως νέα για μένα, που σχετικοποίησαν πλήρως την αντίληψη που παρέθεσα ανωτέρω. Διότι πάντοτε κάθε πραγματικότητα έχει σχετικό χαρακτήρα και διατηρεί μια διαφορετική διάσταση, η οποία αντιφάσκει στις πάγιες αντιλήψεις, έστω και εάν θεωρούμε αυτές τις αντιλήψεις "ψαγμένες", μη συμβατικές και ότι αυτές αμφισβητούν τα διαδεδομένα μυθεύματα που κυριαρχούν. Και αυτή η μη συμβατική πλευρά των φαινομένων, που βρίσκεται κρυμμένη πίσω ακόμη και από αυτό που θεωρούμε ως "την μη συμβατική πλευρά" τους, είναι καλυμμένο πίσω από ένα πολύ έντεχνο φάσμα σιωπής. Έστω κι αν αυτό που επιχειρούν να κρύψουν, δεν είναι μόνο η κορυφή, αλλά και το παγόβουνο.

Ανακάλυψα λοιπόν το βίντεο - και όχι μόνο - του Joseph Farrell που παραθέτω. Θεωρώ τον Τζόζεφ Φαρέλ ένα πολύ σημαντικό συγγραφέα και σας καλώ να δείτε με προσοχή αυτό το βίντεο, παρά την μεγάλη διάρκειά του, διότι πραγματεύεται μεγίστης σημασίας θέματα (που σχετίζονται άμεσα και με την προβληματική που προβάλλει αυτή η σελίδα).

Ομολογώ ότι αυτό το βίντεο στάθηκε αιτία να ξεκινήσω να βλέπω ένα σωρό θέματα με άλλη οπτική.
Σχετίζεται με την εξής θεματολογία:

1. Για ποιους λόγους έκαναν οι Ναζί έρευνες σε τόπους αρχαίων θρησκειών;
2. Σχετίζονται οι περιγραφές που επιχειρούν κάποια σημαντικά αρχαία κείμενα με τεχνογνωσία και αρχές της θεωρητικής φυσικής;
3. Μπορούν να μπουν αυτές οι γνώσεις σε αξιοποίηση, για την παραγωγή συσκευών και μηχανών, με στόχο τον πόλεμο και τον έλεγχο των πληθυσμών;
4. Είχαν οι Ναζί υπερόπλα; Τι ήταν ο "Κώδων", που πειραματίζονταν στο Ανάκτορο του Βέβελσμπουργκ, που ήταν η έδρα των Ες Ες; Τι ήταν η οργάνωση "Ahnenerbe" (Κληρονομιά των Αρχαίων Προγόνων) υπό την αρχηγία του Χίμλερ;
5. Που βρίσκονται σήμερα οι πρώην επιστημονικοί κύκλοι των Ναζί; Απορροφήθηκαν ολοκληρωτικά από ΗΠΑ και Ρωσία, ή αναπτύσσουν κάποιοι, που σχετίζονται με αυτά, ανεξάρτητη δραστηριότητα;
6. Ποια η σχέση αυτών των κυκλωμάτων με την επίσημη Γερμανική πολιτική σήμερα;
7. Είναι τελικά η Γερμανία υπό ουσιαστική κηδεμονία Αγγλοσαξόνων, ή παρεμβάλλονται ταυτόχρονα και άλλα - εν πολλοίς άγνωστα - κέντρα;

Όπως θα παρουσιάσω προσεχώς, η οργάνωση Ahnenerbe εξακολουθεί να υπάρχει και σήμερα, με συγκεκριμένη μάλιστα διαδικτυακή παρουσία (μια από τις βάσεις της είναι η οργάνωση CAUSA NOSTRA. Όχι το παρακλάδι της Μαφίας στις ΗΠΑ, αλλά κύκλος εσωτεριστών προερχόμενος από μια παραδοσιακή οργάνωση που συνέδραμε το Ναζιστικό κίνημα στην Βενετία. Η Βενετία είναι μια πάρα πολύ σημαντική πόλη, λόγω της ιστορικής παρουσίας κάποιων Εβραϊκών τραπεζών εκεί. Ένα θέμα που θα απασχολήσει προσεχώς αυτή την σελίδα, είναι η δημιουργία του Αγγλικού Εμπειρισμού από Εβραίους τραπεζίτες της Βενετίας).

Ίσως με βάση την θεματολογία που αναλύει ο Joseph Farrell, μπορεί να δοθεί και μια εξήγηση, για ποιον λόγο έγινε ο πρόσφατος σεισμός στην Χιλή με το σύστημα HAARP.
Υπάρχει μια πληθώρα βιντεοσκοπήσεων με συνεντεύξεις του Φαρέλ στο You tube. Καλώ τους ανήσυχους επισκέπτες να ερευνήσουν εξ ιδίων και αυτοί την συγκεκριμένη προβληματική.

Επί του θέματος θα επανέλθω σύντομα, με περαιτέρω στοιχεία και άλλες σημαντικές πλευρές που αξίζουν προσοχής.