Γερμανία über die Freiheit...




Η Γερμανία είναι μέρος του προβλήματος της Ελλάδας.

Πηγή: Σοφοκλέους 10

Θεωρώ ότι είναι ένα από τα πιο κατατοπιστικά άρθρα που έχουν γραφεί, και που περιγράφει όχι μόνο την πραγματικότητα της οικονομίας μας και την σχέση της με την Ε.Ε, αλλά συμπυκνώνει τον τρόπο λειτουργίας ενός ολιγαρχικού καπιταλισμού που στοχεύει στην επικράτηση, μέσω κρατών όπως το δικό μας, που ποτέ δεν ενδιαφέρθηκαν για την οικονομική και Εθνική τους αυτοδυναμία και ανεξαρτησία, μέσα σε ένα περιβάλλον οικονομικής παγκοσμιοποίησης.

Η οικονομική μας, και όχι μόνον, σύνθλιψη που επιχειρείται, απαιτούσε τρεις παράγοντες.
Τον "καλό" άρπαγα, και τις διαχρονικά υπόδουλες κυβερνήσεις.
Ο τρίτος παράγοντας σε αυτό το βλεγδυρό σενάριο, οι πολίτες, οδηγήθηκαν με μαεστρία κατ΄ αρχάς στην αποδοχή του πρώτου και στην συνέχεια στην ανάδειξη και διατήρηση των δεύτερων, εξαντλώντας όλα τα εισιτήρια που εκδόθηκαν για αυτήν την παράσταση.
Και δεν ήταν καν δωρεάν.

Οι λόγοι που οι πολίτες συμμετέχουν κοιμισμένοι στο έργο της ντροπής εδώ και 29 χρόνια, έχουν αναφερθεί από πολλούς ειδικούς και μη, ανατρέχοντας σε ιστορικά, πολιτικά, κοινωνικά και οικονομολογικά στοιχεία.
Από αυτά, ελάχιστες αναφορές έγιναν ή ακόμα καλύτερα εκτενώς και διαχρονικώς τονίζονταν, στην έλλειψη ενδιαφέροντος των πολιτών για αληθινή ενημέρωση που προκύπτει από την πολιτική συνείδηση, την συνεχή αποφυγή ανάληψης πολιτικών ευθυνών, την παντελή έλλειψη ικανότητας αντίληψης του τι μέλλει γεννέσθαι, και τέλος στην πλήρη απουσία ενστίκτου επιβίωσης.

Εάν οι υπόδουλες κυβερνήσεις των τελευταίων 29 ετών είναι υπαίτιες για την αισχρή σημερινή κατάσταση σε όλα τα επίπεδα, τότε η συντριπτική πλειοψηφία των κοιμισμένων πολιτών αυτής της χώρας, είναι υπεύθυνη για αυτές τις κυβερνήσεις.
Εάν οι ευθύνες των κυβερνήσεων είναι διπλάσιες διότι διαχειρίστηκαν «προδοτικά» την εξουσία, τότε οι ευθύνες των πολιτών είναι διπλάσιες διότι διαχειρίστηκαν «προδοτικά» την ίδια τους την Ιστορία άρα και ύπαρξη.

Όλοι μαζί, κυβερνήσεις και πολίτες, αποτελούν το ενιαίο σύνολο που λέγεται κράτος.
Ίδια συστατικά, αντίθετα μεταξύ τους ως προς τους ρόλους, ενός συνόλου που απέχει μεταξύ των σε νοοτροπία, σκέψη, λόγο, πράξη.

Και εάν στις κυβερνήσεις αρέσκεται:
Να αυτομαγεύονται,
Να αυτοπροβάλλονται,
Να αυτοενεργούν,
Να ιδιοτελούν και,
Να πορεύονται.

Τότε και οι πολίτες είναι υποχρεωμένοι:
Να σκέπτονται και όχι να κοιμώνται,
Να θυμούνται και όχι να θυμώνουν,
Να βλέπουν και όχι να ονειροβατούν,
Να τολμούν και όχι να δειλιάζουν,
Να ανατρέπουν και όχι να βολεύονται,
Να ενημερώνονται και όχι να χαζεύουν,
Να συμμετέχουν και όχι να ιδιωτεύουν.

Η σχέση που περιγράφεται στο άρθρο, μεταξύ Γερμανίας και κρατών-μελών της Ε.Ε, είναι παρόμοια με την σχέση που έχουν κτίσει οι κυβερνήσεις με τους πολίτες όχι μόνον σε οικονομικό επίπεδο.
Άρχοντες και υποτελείς.

Η αφορμή των οικονομικών πραγμάτων είναι το αίτιο για εν γένει ενδοσκόπηση, αφού για την πλειοψηφία των πολιτών το αιτιατό για την ζωή τους είναι τα φράγκα και τα σέντσια.
Η αιτιώδης όμως συνάφεια που τα διέπει είναι η ίδια η ύπαρξή τους σε αυτόν τόπο , που λαμβάνει χώρα μόνο όταν επιτελείται η οιαδήποτε πράξις.

Αρκεί λοιπόν να αντιληφθούν και να κατανοήσουν ότι αυτό που διακυβεύεται, δεν είναι εάν αύριο, θα έχουν το γάλα του παιδιού τους, ή το χαρτζιλίκι του κανακάρη τους, ή την καλοπέρασή τους οι εργαζόμενοι, ή την σύνταξή τους οι γέροντες.

Αυτό που διακυβεύεται είναι η Ελευθερία σκέψης, λόγου, και επιλογής τρόπου αξιοπρεπούς διαβίωσης, που κάποιοι παλαιότεροι μας εμφύσησαν, μας δίδαξαν πως αποκτώνται, θυσιάστηκαν για να τα διατηρήσουν, και δεν μας τα μεταβίβασαν απλά, αλλά μας τα άφησαν παρακαταθήκη για να τα μεταβιβάσουμε και εμείς με την σειρά μας στις επόμενες γενιές.

Άρα, δεν έχουμε δικαίωμα να τα σπαταλήσουμε, όπως τις δραχμές κάποτε και τα ευρώ σήμερα, σε ατομικές ικανοποιήσεις φευγαλέων παθών και ονειρικών ηδονών.
Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε τόσα περισσότερα θα διασώσουμε.

Είθε!

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εύγε!
Για μια Νέα Εθνική Παλιγγενεσία!
Για μια Νέα Εθνική Αντίσταση!
@αλλενάκι

Agilulfo είπε...

Καλησπέρα νοών...νοείτω!
Αυτό με τα 29 χρόνια, καθώς και τα περί ασυδοσίας Παπανδρέου που λέει το κείμενο, πόσοι είναι σε θέση να τα ακούσουν? Δυστυχώς, βλέπω ακόμα πολλούς γύρω μου που εξαγριώνονται. Και μου τι δίνει ακόμα πιο πολύ που βλέπω πολλούς νέους που τα παπαγαλίζουν από τους γονείς τους.. Τι να καταλάβουμε, τι να διασώσουμε.. Τι να πω!

Ο νοών...νοείτω είπε...

Αγαπητό αλλενάκι καλησπέρα. :)

Ο νοών...νοείτω είπε...

Αγαπητέ Agilulfo καλησπέρα.
Δεν πρέπει να παραβλέπουμε το τι έδωσε ο Α. Παπανδρέου στον πολύ κόσμο όταν πήρε την εξουσία.
Ελευθερία πολιτικού λόγου, εισόδημα στην ανύπαρκτη μεσαία τάξη, συντάξεις στους γέροντες αγρότες που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα, συνδικαλισμό, και πολλά άλλα.

Το γεγονός όμως ότι όλα τα παραπάνω τα έδωσε σε έναν λαό, γεμάτο από συμπλέγματα του παρελθόντος, χωρίς δομές και παιδεία για να αξιοποιηθούν και να αναπτυχθούν επί τω βελτίω, με κοινικοψηφοθηρικούς σκοπούς για την συνέχιση της αίσθησης της εξουσίας, με κύριο ελάττωμα τον ήδη διχασμένο από παλιά κοινωνικό ιστό σε δεξιά και αριστερά άρα εκδικητικό, και όλα αυτά με την απαρχή της οικονομικής υποδούλωσης σε ξένα κεφάλαια δηλαδή χωρίς ίδιους πόρους αλλά με δανεικά, κατάφερε να αναδείξει έναν λαό που λες και αποζητούσε να βγάλει τον χειρότερό του εαυτό.

Δεν το ήξερε;
Δεν το κατάλαβε στην πορεία;
Τι διορθώσεις έκανε;
Στα δύο πρώτα ας απαντήσουν οι ιστορικοί.
Στο τρίτο απαντώ εγώ. ΚΑΜΜΙΑ.
Αποτέλεσμα όλων των ανωτέρω;
Το ξεκίνημα μίας κατάντιας που ενστερνίστηκαν και αφομοίωσαν, όλες οι επόμενες κυβερνήσεις.

Σε αυτό που λες, για τα παιδιά που παπαγαλίζουν αυτά που έχουν ακούσει από τους γονείς τους, συμφωνώ και είναι η χειρότερη κατάρα που μας άφησε αυτή η περίοδος.
Θυμόμαστε τα καλά που μας ψευτοανέδειξαν, και ξεχνάμε τα άσχημα που μας κατάντησαν περίγελο.
Όποιος δεν έζησε κάποιες εποχές, μένει σε αυτόν τον ίδιο να ψάξει την αλήθεια, απεγκλωβισμένος όμως από προκαταλήψεις, δοξασίες και έτοιμη γνώση που κληρονόμησε.

Το γεγονός ότι οι αναφορές μου επιμένουν στην αναζήτηση της αλήθειας μέσω της σκέψης, του ορθού λόγου, της παρατήρησης, της αντίληψης, της μνήμης, και της επαφής με την πραγματικότητα και όλα αυτά σε συνδυασμό με ενεργητική παρουσία στα τεκταινόμενα με κάθε δυνατό τρόπο, όσο ουτοπικό και αν ακούγεται, προέρχεται από την ισχυρή αντίληψη που έχω διαμορφώσει για το πως θα ήθελα να είναι ο τόπος μας μετά από 20, 30, 40, 50...χρόνια.

Και η αλήθεια που αναφέρω δεν έχει να κάνει με την φιλοσοφική Αλήθεια.
Έχει να κάνει με την αλήθεια του σήμερα.
Τώρα, εάν η φιλοσοφική αναζήτηση βοηθάει κάποιους, όπως εμένα, να δουν καθαρότερα χωρίς να παραβλέπουν το σήμερα, ακόμα καλύτερα.

Τέλος, δέχομαι, εκ προοιμίου, ότι μπορεί να είμαι λάθος εγώ και ο τρόπος σκέψης μου.
Αλλά θεωρώ ότι κάποιος πρέπει να με πείσει και για το λάθος μου, αλλά και για τον έτερο τρόπο.
Συν-συζήτηση να γίνεται λοιπόν, να ξυπνάμε αλλά και να "κινούμαστε".

ανωνυμη είπε...

φιλε δεν εισαι λαθος.Λες αληθειες
που μερικοι δεν θελουν να ακουσουν.

ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ είπε...

'' H σκέψη μου παιδί μου, είναι φτωχή !
Γι αυτό γεννήθηκες !
Το όραμα στα μάτια σου , να αναδειχθεί !''(αυτό επαναλαμβάνω συχνά στα παιδιά)

Άψογη η τοποθέτησή σου !
Ναι , έδωσε ο Α.Παπανδρέου πολλά.Η συνέχεια όμως θα έκανε την διαφορά ! Βολεύτηκε με μια νοοτροπία, πως αυτός ο λαός δεν αλλάζει ! Κι αυτό είναι που τρομάζει ! Χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία,η Ελλάδα να γίνει , η πιο μεγάλη 'Κυρία'....της Ευρώπης !
Υπάρχει ελπίδα - υπάρχει θέληση - υπάρχει φιλότιμο, σ'αυτό τον λαό !
Θα υπάρξουν άνθρωποι - που θα σταματήσουν τον κατήφορο αυτό !
Να αναδείξουν το πνεύμα ως την πιο μεγάλη αξία και να επαναφέρουν την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ !!!
Καλημέρα Φίλε μου

Ο νοών...νοείτω είπε...

Φίλη ανώνυμη καλησπέρα και καλώς ήλθες.
Πριν από εμένα πολλοί άλλοι τα έχουν πει.
Σήμερα, πολλοί περισσότεροι τα λένε.
Αύριο, ελπίζω, να μην χρειάζεται να λέγονται.
Παλαιότερα, λίγοι τα άκουγαν.
Σήμερα, τα ακούνε περισσότεροι.
Αύριο, ελπίζω, να μην χρειάζονται ακροατές για αυτά.
Παλαιότερα, κανένας δεν τα συνειδητοποιούσε.
Σήμερα, κάποιοι αρχίζουν και τα συνειδητοποιούν.
Αύριο, ελπίζω, να υπάρχει περισσότερη συνείδηση.
Αλυσίδα βλέπεις όλα στη ζωή.
Αλλά..."συν Αθηνά και χείρα κίνει".

Ο νοών...νοείτω είπε...

Φίλτατες ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ καλησπέρα.
Ένα από τα ωραιότερα και πιο μεστά σχόλια που έχουν γραφεί σε αυτόν τον τόπο!
Να το διαβάζεις και να το ξαναδιαβάζεις!
Καλησπέρα Φίλε μου.

"νήπιος γέρων" είπε...

"ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΣΥΝ- ΖΗΤΗΤΕΣ"

"νήπιος γέρων" Says: @“Αναμένονται προφυλακίσεις για την Ζήμενς”, http://www.antinews.gr/?p=4297

November 19th, 2008 at 1:39 pm
*****

Δεν κατηγορώ κανέναν απ’ όσους πολιτικούς ανέφερα για τίποτα. Αναφέρω στεγνά τις πεποιθήσεις τους, για να μπορεί ο καθένας να τις έχει σαν δεδομένα στην όποια αναδρομή ή ανάλυση της μεταπολεμικής ελλ. Πολιτικής σκηνής.

Ο Le Canard λέει: “Κάποια τσίπα Έλληνα πολιτικού και προσωπικής πολιτικής αξιοπρέπειας την είχε πάνω του (ο ΚΚ). Όπως και ο Γ.Παπ.”. Πιστεύω πως όλοι όσοι κυβέρνησαν από το 1821 την Ελλάδα είχαν, -όχι μόνον αυτοί. Το ότι ο καθένας είχε διαφορετική πολιτική επιλογή, ήτοι ήταν Αγγλόφιλος, Ρωσόφιλος, Γαλλόφιλος, Γερμανόφιλος, Αμερικανόφιλος, ή, στο τέλος τέλος, αντι- κομμουνιστής και φιλοκομμουνιστής, φυσιολογικό είναι.

Με την έννοια ότι τα μεγάλα κράτη διαμορφώνουν διαφορετικές πολιτικές στην γεωπολιτική, οι οποίες, λόγω αντιπάλων συμφερόντων, είναι αντικρουόμενες και εναλλασσόμενες σύμφωνα με την περίσταση. Συχνότατα, δε, παίρνουν και ιδεολογικό μανδύα. Άλλοτε μπορεί να συμφέρει να είσαι με τους μεν, για το καλό της Πατρίδας, και άλλοτε με τους δε. Το αν η επιλογή των πολιτικών στην συγκεκριμένη κάθε φορά περίσταση ήταν σωστή ή λάθος, κρίνεται, βραχυπρόθεσμα, από τους πολίτες και, μακροπρόθεσμα, -που έχει και αξία-, από την Ιστορία.

Όταν γράφω ότι ο Γέρος ήταν αγγλόφιλος, ή ο Καραμανλής Αμερικανόφιλος, δεν το γράφω απαξιωτικά, αλλά πληροφοριακά. Εξ άλλου, μιλάμε για μια ΤΡΑΓΙΚΗ ιστορία, εκ των πραγμάτων: η τότε πλειοψηφία της λαϊκής βούλησης ήταν αντι- Δυτική, που μεταφραζόταν “φιλορωσική- φιλοκομμουνιστική”, και το συμφέρον της Ελλάδας, ΟΠΩΣ ΑΠΟΔΕΙΧΘΗΚΕ, “φιλο- Δυτικό”!

Δηλαδή, δεν μπορείς να απαξιώσεις όσους ΤΟΤΕ πολεμούσαν με νύχια και με δόντια για τον Κομμουνισμό στην Ελλάδα, όπως, ΟΜΩΣ, πρέπει να δώσεις και τα εύσημα σε όσους διαισθάνονταν και μάχονταν μέχρι τελευταίας ρανίδας, για το αντίθετο: “TRAGEDY”- ελληνική η λέξη…

Η ψυχή, η καρδιά, είναι με τους τότε κομμουνιστές. Το πνεύμα και η λογική με τους τότε αντικομμουνιστές. Ποιος είναι, λοιπόν, πιο πατριώτης από τους δυο; ΚΑΝΕΙΣ, a priori και γενικά! ΟΛΟΙ, εξατομικευμένα και ειδικά, ΑΝ η προσωπική Ιστορία τους το δείχνει.

Είναι ώρα να παραδεχτούμε ότι, οι ιδεολογικοί αντίπαλοί μας είχαν λαμπρές στιγμές, όπως και ότι κι εμείς κάναμε λάθη. ΔΙΟΤΙ αυτή είναι, απλά, Η ΑΛΗΘΕΙΑ. Όποιος κινείται πέρα απ’ αυτήν την Αλήθεια είναι ιδεολογικός αντίπαλος του όποιου νέου Πατριωτισμού- Εθνισμού αναζητάμε, ως εθνικό όραμα για τον 21ο αι. Είναι όλοι οι περιχαρακωμένοι, οι γαντζωμένοι, οι πιασμένοι από τα μαλλιά τής κομματικής ιδεολογίας, ΛΌΓΩ ατομικής πνευματικής ανεπάρκειας, πολιτικής δειλίας και κοινωνικού βολέματος.

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

"νήπιος γέρων" είπε...

Το ανεκτίμητο προνόμιο όποιας ψυχής ενσαρκώνεται στην Ελλάδα είναι η ΙΣΤΟΡΙΑ των Ελλήνων. Ακολουθώντας την Ιστορία σαν μίτο της Αριάδνης, μπορούμε να φθάσουμε πίσω στον Ανδρέα, στον ΚΚ, στον Γέρο, στον Εμφύλιο, στον Β΄ και Α΄ Παγκόσμιο, στο “αθάνατο κρασί του 21″, στην Τουρκοκρατία, στην Ρωμαιοκρατία, στον Αλέξανδρο, στους Περσικούς, στον Χρυσούν Αιώνα, στον Όμηρο, τον Ησίοδο και τους Ολυμπιακούς του 776 π.Χ.: την ΑΡΧΗ των ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΧΡΟΝΩΝ και του ΔΥΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ!

Μετά, και έως τον 13ο αι. π.Χ. και τα “Τρωικά”, μπαίνουμε σε ένα χώρο- χρόνο που μέχρι τον 19ο αι. θεωρούνταν “ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ”. Έκτοτε, ΟΜΩΣ, λόγω Σλήμαν, προσαρτήθηκε στην ΙΣΤΟΡΙΑ, (: αν και δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει αρκούντως αυτό). Από κει και πίσω χρονικά, οι κάτοικοι της χώρας δεν λέγονταν, ΚΑΝ, Έλληνες. Αναλαμβάνει, δε, η Ελληνική Μυθολογία να μας τους γνωρίσει και να κατατάξει τους πρώτους εξ αυτών στους ΘΕΟΥΣ: “Ά ν θ ρ ω π ο ι και θ ε ο ί έ ν γ έ ν ο ς έ σ μ ε ν”, (Πίνδαρος). Ξέρουμε και τα ονόματά τους, φυσικά: ο ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ και η ΠΥΡΡΑ γέννησαν τον ΈΛΛΗΝΑ…

Δηλαδή, το να ομφαλοσκοπούμε και να κοκορομαχούμε για το ποιος έχει πολιτικό δίκιο τα τελευταία 4, 5 ή 20 χρόνια είναι αστείο, μπροστά στα 187 του νεοελληνικού κράτους. Κωμικό, επίσης, το να εστιάζουμε μόνο στην Ιστορία των τελευταίων 187 χρόνων, ΑΝ συγκριθεί με το σύνολο των 2874 ιστορικών χρόνων. Όπως, επίσης, είναι ανόητο το να βάζουμε στο μικροσκόπιο μόνο αυτά τα 2874 χρόνια και να αφήνουμε ανεξερεύνητα τα χιλιάδες υπόλοιπα του Θησέα, του Μίνωα, των Πελασγών, των Κουρητών, των Τελχινών, των Κορυβάντων, των Ηλιαδών, του Λίνου, του Ορφέα, του Ηρακλέα, του Προμηθέα, του γιου του, Δευκαλίωνα, και του εγγονού του, Έλληνα.


«ΔΕΙ ΔΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ», για το νυν έθνος των Ελλήνων, και όχι «χρημάτων», πλέον! Σαν πάμπτωχοι Έλληνες και, επί πλέον, σκλαβωμένοι, επιβιώσαμε 1967 χρόνια. Από το 1821 μέχρι και το 1960 ή το 70 ή το 80, ανάλογα πώς το βλέπει κανείς, τα καταφέραμε και πάλι σαν φτωχό έθνος. Από τότε που άρχισαν να πέφτουν τα “πακέτα” της ΕΕ, άρχισε και η κατρακύλα. Μήπως, ΤΕΛΙΚΆ, η έννοια της Ελλάδος, η Ελληνικότητα, το έθνος μας, είναι “προγραμματισμένο” να λειτουργεί και να αποδίδει ΜΟΝΟΝ ως λιτο-δίαιτο; Μήπως, η φτώχια ταιριάζει στην Ελλάδα, όπως το πένθος στην Ηλέκτρα; ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ότι, τα εκατομμύρια σε περσικό χρυσάφι κατόρθωσαν αυτό που δεν κατόρθωσαν τα εκατομμύρια όπλα των Περσών- Ασιατών- Μάγων- Θεοκρατών…

ΕΠΙΜΥΘΙΟΝ

102. «Μια και με προτρέπεις, Βασιλιά, (: λέει ο Δημάρατος στον Ξέρξη), να σου πω οπωσδήποτε την ΑΛΗΘΕΙΑ, .. μάθε αυτό:

ΠΑΝΤΟΤΙΝΗ ΣΥΝ-ΤΡΟΦΟΣ ΤΉΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΤΗΣ,

την ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΌΤΗΤΆ της όμως την έχει αποκτήσει από αλλού∙ αυτή δηλαδή είναι δημιούργημα της σοφίας των Ελλήνων και ενός απαράβατου κανόνα της ζωής τους, (: “ΝΟΜΟΣ”). Και ακριβώς την αγωνιστικότητά της αυτήν χρησιμοποιώντας ως όπλο η Ελλάδα, αποκρούει και κρατά μακριά της τόσο την ΦΤΩΧΕΙΑ όσο και την ΣΚΛΑΒΙΑ”, (Ηρόδοτος, “Πολύμνια”).