Χωρίς τίτλο



Κάνοντας μια ανασκόπηση της προεκλογικής περιόδου, έβγαλα τα ακόλουθα συμπεράσματα:
-Κανείς δεν μίλησε για όλα μαζί.
-Όλοι μίλησαν για λίγο από όλα.
-Όλοι μας έθεσαν προ των ευθυνών μας, μας προειδοποίησαν, και όλοι μας καλέσανε να τους ψηφίσουμε, γιατί αλλιώς…...
-Κανείς δεν μίλησε για τις ευθύνες του ουσιαστικά και αναλυτικά.
-Όλοι τους ζήτησαν συγγνώμη αν στο παρελθόν μας πλήγωσαν και υποσχέθηκαν ότι δεν θα το ξανακάνουν.
-Τα ΜΜΕ εν γένει, υπερασπίστηκαν με τη συνήθη μανία τα συμφέροντά τους, από τα οποία εξέλειπε η ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ και η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ.
-Οι ενημερωτικές ιστοσελίδες και τα αντίστοιχα ιστολόγια όχι μόνον δεν στάθηκαν στο ύψος που τους έπρεπε αλλά συναγωνίστηκαν τα ΜΜΕ.
-Ελάχιστα ιστολόγια πολέμησαν για την τιμή του χώρου.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο καλούμαστε να ψηφίσουμε για το αύριο της Χώρας, των παιδιών μας, και το δικό μας,
Κοίταξα στον καθρέφτη και αναρωτήθηκα, ποιος αποφασίζει;
Και η απάντηση ήταν μονολεκτική.
Εγώ.

Μέσα σε όλα αυτά αποτόλμησα, με αφορμή την ανάδειξη από πολλά ιστολόγια του θέματος της Γλώσσας, ένα μακροβούτι στο ελληνικό διαδίκτυο.
Παραλίγο να μην βγω στην επιφάνεια.
Κορώνες, μύθοι, δράκουλες και ιππότες, επιστήμονες, γλωσσολόγοι, καθηγητές.
Ευτυχώς βρήκα και κάποιες σημαδούρες.
Γιατί;
Γιατί δεν ενδιαφερόμαστε;
Γιατί δεν ψάχνουμε αλλά περιμένουμε έτοιμες απαντήσεις;
Ποιος φταίει;
Ξανακοίταξα στον καθρέφτη και πήρα πάλι την ίδια απάντηση.
Εγώ.

Θα παραθέσω για το τέλος απόσπασμα ( λόγω όγκου), από άρθρο του Ηλία Μπαζίνα στην εφημερίδα Φίλαθλος της Παρασκευής 18/9/09 με συνέχεια και στο φύλλο της 19/9/09.

...Η κρίση της πολιτικής είναι παγκόσμια.
Απλά η κρίση της ελληνικής πολιτικής είναι ιδιαίτερα θανατερή
Η κρίση είναι παγκόσμια επειδή εκπορεύεται από μία παγκοσμίως κρατούσα χρηματοοικονομική φιλοσοφία, βάσει της οποίας οι άνθρωποι δεν έχουν καμμία αξία.
Πώς είναι δυνατόν, λοιπόν, να φτιάξουμε έναν ανθρώπινο κόσμο…ΑΓΝΟΩΝΤΑΣ τους ανθρώπους;
Αυτήν την ώρα τις τύχες του κόσμου τις διαχειρίζονται οι πιο ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΙ έχοντας επιτύχει να εμφανίσουν αυτή τους την ακαταλληλότητα ως κορυφαία…ΑΡΕΤΗ.
Μεγάλο μέρος από τα γνωρίσματα, που τους καθιστούν τόσο ριζικά ακατάλληλους για συμμετοχή σε ανθρώπινες κοινωνίες, έχουν να κάνουν και με την καταπληκτική ικανότητά τους να λένε ΨΕΜΑΤΑ.
Η ιδιότητα που σε πολλές και διάφορες εποχές η κοινωνία θα τους εξασφάλιζε την πυρά ή το βράσιμο σε λάδι ή το γκρεμοτσάκισμα από βράχους ή το σκίσιμο ανάμεσα σε δύο πεύκα, τώρα τους κάνει να φαντάζουν ιδιαιτέρως επιθυμητοί διαχειριστές αλλότριων συμφερόντων, ιδίως χρήματος…

…Ακόμα και στα 400 χρόνια της Τουρκοκρατίας, κάπου είμαστε ελεύθεροι, διότι μέσα μας κυριαρχούσε η επιλογή να ελευθερωθούμε.
ΤΩΡΑ οι άνθρωποι (όχι μόνον οι Έλληνες, ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ), έχουν χάσει ακόμα και τον πόθο της ελευθερίας.
Καθόλου περίεργο.
Δεν την ξέρουν πια πώς είναι, ούτε τι σημαίνει.
Συνήθισαν να είναι δούλοι!...


Καλή ψήφο και μην ξεχάσετε να αναρωτήθείτε πριν την κάλπη.
Είμαστε για μία ημέρα ο κυρίαρχος λαός;
Κλείνω με το διαχρονικό σύνθημα, και ζητώ συγγνώμη εκ των προτέρων.

ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΚΟΥΦΑΛΕΣ ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΕΣ!

6 σχόλια:

αμμοδύτης είπε...

τώρα μου έχεις βάλει δύσκολα... Είχαμε επιλογή να ελευθερωθούμε... Εικάζω ότι οι Τούρκοι υπήρξαν χειρότερα αφεντικά και εφοριακοί από τους προηγούμενους (ποιούς προηγούμενους σκεφτικέ, ποιούς... Ποιούς στην Εύβοια? Ποιούς στην ...Αρκαδία? Ποιούς στην Αθήνα ή την Θεσσαλονίκη.

Η Τήνος είχε Βενετούς από το 1200κάτι μέχρι το 1715 και πολλοί έφευγαν από τον Ελλαδικό χώρο για καταφύγιο εκεί. Είναι ιστορικό γεγονός ότι οι κρητικοί τσακώνονταν με τους Βενετούς, αλλά όταν ήρθαν οι Τούρκοι το 1660κάτι, έφυγαν ομαδικά για αλλού. Αρα οι Τούρκοι δεν ήταν δημοφιλείς. Ωστόσο στο γυμνάσιο έμαθα ότι ο κόσμος είχε κουραστεί από την υπερφορολόγηση και προφανώς μέτρια μεταχείριση των "Βυζαντινών" και αυτό συνέβαλε στην αποδοχή των Τούρκων.

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι με λίγα φωτεινά διαλειμματα, γενικά μας έπρηζε πότε ο ένας πότε ο άλλος. Και σήμερα μας πρήζουν απόγονοι κοτζαμπάσηδων και πειρατών και φαναριωτών και ελάχιστη πρόοδο βλέπω στον πολιτικό λόγο από εκείνη την κατάσταση. Βέβαια υπάρχει περισσότερη ελευθερία κίνησης, επιλογών, απόλαυσης κλπ, αλλά αναρωτιέμαι, σκεφτικέ, είναι το πολίτευμα? ή είναι η οικονομική ευμάρεια μετά την εξαθλίωση του β' ΠΠ, με βοήθεια από τα θετικά και αργότερα τα ανρνητικά της παγκοσμιοποίησης και του δανεισμού?

Μα οι ίδιες οι πολιτικές επιλογές, τόσο καιρό, δεν σου λένε ότι καποια ψευδαίσθηση υπάρχει στο όλο θέμα? Με εξαίρεση ίσως την εκλογή του ΑΓΠ, (άσχετο αν σου άρεσε ή δεν σου άρεσε) υπήρξε πραγματική αλλαγή σαν αποτέλεσμα της "δημοκρατίας"? ΟΚ Ο Σημίτης μας έδωσε στους Γερμανούς, αλλά πληρωθήκαμε λιγάκι...

Περιμένεις αλλαγές από οποιαδήποτε επιλογή μεθαύριο? Το 80% του παραμεθαύριο έχει να κάνει με τα διεθνή και τα ντόπια ταμεία, το 19% είναι τύχη, και το 1% θα είναι η διαχείριση. Μπορεί να κάνω λάθος στα ποσοστά, και εσύ να βάλεις άλλα.

Συμφωνώ ότι δεν θα πεθάνουμε, αλλά δεν έχουμε πεθάνει τόσο καιρό, γιατί στα απολύτως δύσκολα όλο και κάποιοι κρύβονται σε κάποια τρύπα και επιζούν με ραδίκια και λούπινα, μέχρι να ζαναβγρί ψωμάκι.

Artanis είπε...

Πάνω απ' όλα, καλή ψήφο...Τα υπόλοιπα είναι προσωπικά του καθενός...
Καλό μήνα κιόλας, καλο Σ/Κ και καλά να περνάς...
Σε φιλώ...

Ο νοών...νοείτω είπε...

@αμμοδύτη,
Ο λόγος που επέλεξα να παραθέσω το συγκεκριμένο απόσπασμα, προέρχεται από την προσωπική μου οπτική του τι θέλει να πει ο γράφων.
Επί Τουρκοκρατίας, ο δυνάστης ήταν φανερός.
Οι συνέπειες της σκλαβιάς ήταν διαφορετικές ανά τον Ελλαδικό χώρο και ήταν συνέπειες που ακουμπούσαν και διαφορετικά τους κατοίκους.
Η επιλογή της Ελευθερίας ήταν μονόδρομος με καθορισμένο χρονικά τέλος.
Καθορισμένο από την εσωτερική και διαρκή απόρριψη της σκλαβιάς στον ψυχισμό του Έλληνα. Και στον ψυχισμό ο χρόνος είναι σχετικός.

Συμφωνώ απόλυτα σε αυτό που λες με τα φωτεινά διαλείμματα.
Το πρήξιμο κάθε φορά ήταν και είναι διαφορετικό.
Η ουσία όμως του πρηξίματος είναι πόσο σε ενοχλεί και όχι πόσο μεγάλο είναι.
Διότι και το μικρό το συνηθίζεις αλλά και το μεγάλο. Μπορεί να βρίσκεται στην μασχάλη, όπου δεν φαίνεται, αλλά ταυτόχρονα να σε ενοχλεί στην κίνηση του χεριού.
Μένει να φανεί τι θα υπερισχύσει, η συνήθεια ή η ενόχληση.

Και βέβαια δεν υπάρχει πρόοδος του πολιτικού λόγου.
Και βέβαια υπάρχει περισσότερη ευμάρεια, η οποία δεν είναι κυρίως αποτέλεσμα του πολιτεύματος αλλά αναγκαστικό προϊόν της εξαθλίωσης που έφερε ο Β΄ΠΠ.
Ο σκοπός όμως και ο τρόπος επίτευξης αυτής της ευμάρειας δεν είναι αποτέλεσμα της νέας μορφής σκλαβιάς;
Σκλαβιά όμως με διαλείμματα ευμάρειας που εκτονώνουν την συσσωρευμένη πίεση, τείνουν περισσότερο στην συνήθεια και αποδοχή και λιγότερο στην ενόχληση και αποτίναγμά της

Για την εκλογή του ΑΓΠ, η άποψή μου είναι ότι έφερε πραγματική αλλαγή σε καθοριστικά κοινωνικά προβλήματα που είχαν συσσωρευθεί.
Έφερε ελευθερία λόγου, δημιουργία μεσαίου οικονομικού και κοινωνικού χώρου, και ελευθέρωσε καταπιεσμένες, φοβικές και μίζερες αντιλήψεις που είχε ο Έλληνας για τον εαυτό του και την Χώρα του.
Με μία διαφορά όμως, γνώριζε πολύ καλά ότι το αποτέλεσμα που θα επιφέρουν αυτές οι αλλαγές θα αλλοτριωθούν στην συνέχεια από τους ίδιους πολίτες που διψάγανε για αυτές τις αλλαγές, με την αμέριστη βοήθεια του Κράτους, δημιουργώντας ένα καρκινογόνο μόρφωμα που το βλέπουμε μέχρι και σήμερα να εξαπλώνεται παντού.
Δούρειος Ίππος;
Ότι θέλει πιστεύει ο καθένας, που λέει και το αλλενάκι, και οι ιστορικοί και οι κοινωνιολόγοι κάποια στιγμή θα βάλουν και την σφραγίδα τους.
Το πολίτευμα όμως δεν παύει να ήταν πάντα το μέσον.
Για τον Σημίτη το μόνο που θα πω ήταν ότι απλά μας έδωσε την δεύτερη δόση.

Δεν περιμένω καμμία αλλαγή από το εκλογικό αποτέλεσμα.
Διότι χρόνια τώρα αρπάζουμε το δικαίωμα εκλογής αυτών που θα μας κυβερνάνε, για μία ημέρα, και τους το παραχωρούμε αβίαστα τα υπόλοιπα 3 χρόνια και 364 ημέρες, ενίοτε και νωρίτερα.
Για τα ποσοστά δεν θα διαφωνήσω στο πρώτο.
Για την τύχη διαφωνώ κάθετα.
Για την διαχείριση θα προσπαθώ πάντα, να γίνει η ειδοποιός διαφορά.

Η τελευταία σου παράγραφος τα λέει όλα, με υπέροχη ντοπιολαλιά.

Καλό Σ/Κ με εγκάρδιες ευχές.

Ο νοών...νοείτω είπε...

@Artanis,
Αντεύχομαι με πολλά φιλιά... :)

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα!
Δεν διέπομαι από απαισιοδοξία γενικά, σαν χαρακτηρας.

Το ότι τόσοι πολλοί με όλα τα μέσα στη διάθεσή τους (ας τους ονομάσουμε το σύστημα) διαχρονικά ασχολούνταν και ασχολούνται με τόσους λίγους με τόσο λίγα μέσα στη διάθεσή τους, τη νόησή τους εν προκειμένω, (ανένταχτους ας τους ονομάσουμε, ή αντισυστημικούς) πρέπει να σου λέει κάτι.

@αλλενάκι

Ο νοών...νοείτω είπε...

@αλλενάκι,
Μα επειδή ακριβώς μου λέει πολλά, πολύ περισσότερα από όσα οι "άλλοι" μπορούν να καταλάβουν, θα σηκώνω μπαϊράκι και ας με πουν και πειρατή.
Απλά θα έχω "άλλη" σημαία στο κατάρτι.