Υποχωρώντας (;), σε αίτημα φίλου (;) σχολιαστή αναδημοσιεύω ένα σχόλιο που έκανα στο antinews, δοκιμαστικά, για να δω τις αντοχές αυτού του ιστολογίου σε καθαρά πολιτικές θέσεις έναντι των πολιτικών ανδρών.
Είναι πραγματικά αξιοπερίεργο το φαινόμενο που ακούει στο όνομα Κ. Καραμανλής.
Ξεκίνησε πριν 13 χρόνια με αρχηγικό αέρα φέρνοντας νηνεμία στον χώρο της ΝΔ που σπαραζόταν από δελφίνους και φάλαινες.
Ανδρώθηκε πολιτικά, ως αρχηγός Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, για ένα διάστημα 8 ετών που θα έπρεπε να είναι ικανό για να καταλάβει πως λειτουργεί η πολιτική στην Ελλάδα, με τις συγκρούσεις, τις υποχωρήσεις και τους ελιγμούς με εσωκομματικά στελέχη, με αντίπαλα κόμματα, και τα «διαπλεκόμενα» συμφέροντα.
Νέος πολιτικός, μορφωμένος με καθαρό πρόσωπο και πατριώτης (προσωπική εκτίμηση), πίστεψε ότι μπορεί να σφραγίσει την μεταπολίτευση με ουσιαστικές αλλαγές (μεταρρυθμίσεις), στην πολιτική αλλά και στην κοινωνία.
Ένθερμος αντίπαλος της διαφθοράς και της πολιτικής ασυδοσίας, ξεκίνησε με όνειρα για κάτι καλύτερο.
Μεγάλος του σύμμαχος στο ξεκίνημα, το συντριπτικό κομμάτι του ευρύτερου δεξιού χώρου, από άκρο σε άκρο, τόσο σε πολίτες όσο και σε πολιτικούς.
Και μετά ήρθε η νίκη στις εκλογές του 2004.
Σε μία περίοδο δύσκολη και στριμωγμένη, λόγω Ολυμπιακών, πήρε την μεγαλύτερη περίοδο χάριτος που δικαιούται μία φρέσκια Κυβέρνηση, όχι τόσο από τα ΜΜΕ και τα αντίπαλα κόμματα αλλά από τους πολίτες.
Κατάφερε λοιπόν μέσα 5 χρόνια και 5 μήνες, να ανατρέψει όλα του τα πλεονεκτήματα σταδιακά, μέσα από σκάνδαλα, ανοργανωσιά, εσωκομματικές διαμάχες, υποχωρήσεις στα διαπλεκόμενα, εξαρτήσεις από επικοινωνιολόγους, απώλεια ελέγχου των Κυβερνητικών του στελεχών, υποχωρήσεις σε Εθνικά θέματα, και αρκετές άλλες παθογένειες που μαστίζουν χρόνια τώρα την Ελλάδα.
Αποτέλεσμα αυτών ήταν και η σταδιακή υποχώρηση της εμπιστοσύνης, που τον περιέβαλλε, από τους ψηφοφόρους του αλλά και η αύξηση της αμφισβήτησης από τους εσωκομματικού του αντιπάλους.
Θα συμφωνήσω ότι του έγινε πόλεμος από αρκετές πλευρές, ότι είχε τεράστιο έλλειμμα ικανών στελεχών και ότι άλλο θέλετε.
Αλλά αυτά τα ήξερε, και εάν δεν τα ήξερε τότε πως προχώρησε;
Πρωθυπουργός επεδίωκε να γίνει, όχι πρόεδρος μίας μεγάλης εταιρείας.
Που είναι η βούληση που απαιτείται στα δύσκολα;
Που είναι η θέληση για συγκρούσεις με τους αντιπάλους;
Που είναι η γροθιά στο τραπέζι στους ανυπάκουους;
Που είναι το θάρρος που χρειάζεται στους επιβουλεύοντες;
Που είναι η αυτοθυσία που εγκωμιάζει στους πεσσόντες;
Που είναι το καθαρό μυαλό που απαιτεί το αξίωμα;
Που είναι το όραμα που είχε;
Και φθάνουμε στο σήμερα, όπου ο κάθε πολιτικός νάνος προσπαθεί να καθορίσει τις εξελίξεις, συνάμα με αυτούς που διψάνε για περισσότερη εξουσία χωρίς να φαίνονται, στα μάτια των αδαών τουλάχιστον.
Και ακόμα και τώρα κάποιοι περιμένουν μία εμπνευσμένη κίνησή του που θα ανατρέψει τα δεδομένα, μία κίνηση που θα διαψεύσει όλα τα προηγούμενα.
Και βλέπουμε ότι τα «σενάρια» αυξάνονται έτσι ώστε να μην μείνει κάποιο που θα αιφνιδιάσει. Καλύπτονται όλες οι πιθανές εξελίξεις λες και ακόμα και τώρα, που πιθανώς διανύει το πολιτικό του τέλος, θέλουν να τον εγκλωβίσουν.
Αλλά και ο ίδιος δίνει το δικαίωμα για όλα αυτά, μένοντας απαθής, άβουλος, και καθοδηγούμενος από τις εξελίξεις, μέχρι αποδείξεως τουναντίον.
5 σχόλια:
Εμείς στα χωριά, δεν είμαστε σοφιστικέ αναλυτές και μην περιμένεις πολλά.
Το Πασόκ του Σημίτη ήταν αλλιώς, και εκεί προς το τέλος όσοι ζαβοί από εμάς έπαιξαν μετοχές, ή έχασαν ή παρα λίγο να χάσουν λεφτά. Ωστόσο, από το 1999 και μετά βγάλαμε λεφτά από χωράφια που πουλήθηκαν οικόπεδα και από μεροκάματα από την οικοδομή. Τώρα 5-6 μήνες αυτό έχει κόψει, εκεί που είχαμε καλομάθει.
Ωστόσο ο Καραμανλής ενώ ενθουσίασε στην αρχή όσου ψήφιζαν παραδοσιακά ΕΡΕ, αποδείχθηκε λίγος. Ωραία τα έλεγε, είχε ύφος και στόμφο αλλά τότε με τον Ζαχόπουλο έπεσε. Τότε καταλάβαμε ότι ο Καραμανλης είναι δεμένος χεροπόδαρα. Φαινόταν στο πρόσωπό του και μόνο οι φανατικοί τον στήριζαν, ενώ οι μεσαίοι έπαψαν να ασχολούνται. Γελάμε με την εικόνα που παρουσιαζουν τα παράθυρα στην τηλεόραση ότι μπορεί να ξαναβγεί και όσοι είναι Πασόκοι (και έχει πολλούς, θυμούνται που ο Αντρέας μεγάλωσε τις συντάξεις και εφερε κέντρα υγείας) δεν τον πάνε, δεν είναι τόσο αντιπαθητικός όσο ο Μητσοτάκης. Αυτός δεν έχει πολλές συμπάθειες στο χωριό.
Φέτος τα πράγματα έχουν στενέψει. Εκτός από την οικοδομή, οι τουρίστες έκοψαν. Έρχονται αλλά προσέχουν τι λεφτά χαλάνε. Οσοι έχουν πάει Αθήνα στην οικοδομή, δεν έχουν δουλειές και έχουν παρατείνει τις διακοπές τους εδώ και 2-3 λένε να μείνουν. Μερικοί έχουν υποκαταστήσει τους Αλβανούς που έκαναν μεροκάματα. Πολλοι Αλβανοί έφυγαν και πήγαν σπιτια τους (οικοδομικός οργασμος λένε εκεί), αλλά πολλοί έχουν ενταχθεί, μένουν σε χωριά, τα παιδάκια τους πάνε σχολείο και μιλάνε ελληνικά με τηνιακή προφορά.
Αυτά από το χωριό. Ο Καραμανλής είναι τελειωμένος. Τον κρατάνε σαν μούμια, στην καρέκλα του και τον βάζουν να λέει τα ίδια και τα ίδια. Αλλά δεν έχει επιλογές. Το κεφάλαιο δεν θέλει εκλογές με το οικονομικό να έχει ήδη οξυνθεί, και τρέμει την ιδέα φορομπηχτικού πασόκ. Ή τρέμει την ιδέα ότι το πασόκ, στην προσπάθειά του να μαζέψει την ανεργία θα κάνει τρέλλες, είτε κτρατικές εταιρίες, είτε απαγόρευση απολύσεων.
Το πολιτικό θα έρθει σε δεύτερη μοίρα αν τις επιταγές που σκάνε τις ακολουθήσουν εταιρίες. Είπα "αν", εδώ στις ερημιές, δεν έχουμε εταιρίες. εδώ, αν βρέξει, τρώμε. Αν δεν βρέξει, ζοριζόμαστε.
και μεταξύ μας τι όραμα να έχει; Σαφώς βαλτός από τους γέροντες με προφίλ και σύζυγο και παχειά λόγια. Αλλά τώρα, νυν υπέρ πάντων ο αγών να μην βγεί πολύ μπρος ο ΓΑΠ, που πασόκος ξεπασόκος είναι α-π-ρ-ό-β-λ-ε-π-τ-ο-ς.
Στα ερωτήματα που θέτεις Νοων...Νοείτω δεν θα βρεις εύκολα την απάντηση.
Ήταν ή δεν ήταν ο ΚΚ μια πολιτική πομφόλυγα;
Έως τη στιγμή που εκλέγεται ένας πολιτικός αρχηγός, τα κατάλληλα επιτελεία έχουν κοπιάσει νυχθημερόν για να διαμορφώσουν και να διοχετεύσουν στους οπαδούς το απαιτούμενο προφίλ.
Μετά από τις εκλογές αναγκαστικά θα πρέπει να κυλήσει και λίγο μόνος του. Μόνο στη φάση αυτή έχουν οι πολίτες την ευκαιρία να κρίνουν και να διακρίνουν.
Λίγο καιρό μετά από τη φάση που διανύουμε τώρα - και εφόσον χάσει τις εκλογές - θα αναλάβουν σταδιακά και πάντα προσεκτικά οι πληρωμένοι αγιογράφοι και οι βιογράφοι. Και τα πράγματα θα ισορροπήσουν ξανά. Δεν είπαμε ότι αρεσκόμαστε ως λαός στο παραμύθιασμα;
Το δικό μας καθήκον αυτή τη φορά είναι το εξής: με τη δράση μας στην κοινωνία και με την ψήφο μας να μπλοκάρουμε την είσοδο στη βουλή και την ανανέωση της θητείας όλων ανεξαιρέτως των γόνων των πολιτικών τζακιών και των ευρύτερων πολιτικών αυλών και κουμπαριών.
Το καταλληλότερο σύστημα εκλογών στην Ελλαδα θα ήταν αυτό της κλήρωσης με δικαίωμα συμμετοχής στην κλήρωση σε όλους τους οικονομικά ενεργούς Έλληνες πολίτες (ηλικίας 28 έως 50), με λευκό ποινικό μητρώο, με φορολογική δήλωση την τελευταία τριετία, πτυχιούχοι ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης, με εκπληρωμένες τις στρατιωτικές τους υποχρεώσεις οι άνδρες.
Αποκλείεται να αποδειχθούν ακαταλληλότεροι από τους σημερινούς.
Και εκλογές κάθε τριετία. Όχι κάθε τετραετία. Και μετά την πρώτη τριετία αν επανεκλεγούν θητεία μόνο 2 χρόνων. Μετά ξανά εκλογές για κανονική τριετία. Για rotation. Όταν σε μια τεράστια Αμερική οι εκλογές γίνονται κάθε τετραετία, σε μια μικρή χώρα είναι απολύτως εφικτή η τριετία.
(Η ανάλυση άρτια. Όπως πάντα. Ουδέν περιττό).
@αλλενάκι
@αμμοδύτη,
Εσείς στα χωριά τα βλέπετε λιγότερο σοφιστικέ και περισσότερο καθαρά.
Δεν λυπάμαι κανέναν που έχασε χρήματα το 2000.
Θέλανε μεταξωτά βρακιά από το καλάθι της γειτονιάς, δύο στενά από το σπίτι τους.
Θετικό μου ακούγεται οι γηγενείς να παίρνουν τις θέσεις των αλλοδαπών για το μεροκάματο.
Ο Καραμανλής απομυθοποίησε μόνος του την εικόνα που άλλοι έφτιαξαν για αυτόν.
Για τον Παπανδρέου κρατάω πολύ μικρό καλάθι.
Γιατί πίσω από αυτόν υπάρχουν, εκτός των άλλων, και Σκύλλα και Χάρυβδις.
Ναι μεν δεν έχει κριθεί σαν Πρωθυπουργός, αλλά θεωρώ ότι το ρίσκο που θα πάρουν κάποιοι για να τον κρίνουν εκ των υστέρων είναι πολύ μεγάλο.
Έτσι αν και τώρα, είμαστε στην χειρότερη δυνατή κατάσταση ως Χώρα, δεν τολμώ να φανταστώ την συνέχεια με ΠΑΣΟΚ και ότι θα το συνοδεύσει, εκ νέου στην εξουσία.
Το πολιτικό μου αισθητήριο λέει, ότι μπορεί να υπάρξει μία πρόσκαιρη ηρεμία εσωτερικά αλλά με οικονομία να πνέει τα λοίσθια, εξωτερικά όμως με φοβίζει.
Πειράματα στου κασίδη το κεφάλι.
@ αλλενάκι,
Σπουδαία η πρότασή σου, αλλά απευθύνεται σε μία κοινωνία που προτιμάει το σίγουρο (βολευτή του), παρά το νέο και ωραίο.
Είμαστε λαός με "σιγουράκια", και ας ξοδεύουμε δις στον τζόγο, για να μας τα επιστρέφει ο ΟΠΑΠ στα πλαίσια της εταιρικής και κοινωνικής ευθύνης.
ΥΓ. Μεγάλη εφεύρεση αυτός ο όρος.
Δημοσίευση σχολίου