Σπίθα-Άνεμος-Στάχτη.

Φωτιά, στάχτη, και άνεμοι παντού..
Βορειοανατολικά.
Βορειοδυτικά.
Νοτιοευβοϊκά.
Νησιωτικά.
Από τα μικρά γεννώνται τα μεγάλα.
Και στις πυρκαγιές.
Τα «μικρά» δάση καίγονται.
Τα «μεγάλα» σπίτια σώζονται.

Απειλές από παντού εμφανίζονται σαν φαντάσματα.
Αλλά ο εχθρός είναι μέσα.
Βρίσκεται στο άρρωστο και ανόητο μυαλό μας.
Βρίσκεται στο μυαλό αυτών που μας διοικούν.
Βρίσκεται στο μυαλό αυτών που κατοικούν.
Βρίσκεται στο μυαλό αυτών που κερδίζουν.
Βρίσκεται στο μυαλό αυτών που κτίζουν.
Βρίσκεται στο μυαλό αυτών που αδιαφορούν.
Βρίσκεται στο μυαλό αυτών που καραδοκούν.
Βρίσκεται στο μυαλό αυτών που βλέπουν ευκαιρίες.
Βρίσκεται στο μυαλό αυτών που κάνουν εταιρείες.
Βρίσκεται στο μυαλό αυτών που δεν λυπούνται.
Βρίσκεται στο μυαλό αυτών που δεν θυμώνουν.
Βρίσκεται στο μυαλό αυτών που δεν θυμούνται.
Βρίσκεται στο μυαλό αυτών που εύκολα συγχωρούν.
Βρίσκεται στο μυαλό αυτών που δύσκολα απαιτούν.
Βρίσκεται στο μυαλό αυτών που εύκολα κοιμούνται.
Βρίσκεται στο μυαλό αυτών που ποτέ δεν θα ξυπνήσουν.

Και εκεί μέσα στο μυαλό μας, δεν φυσάει καθόλου.
Άπνοια πλήρης.
Και καμμία σπίθα δεν ανάβει.
Είναι το μόνο σημείο που έχουμε λάβει όλα τα απαραίτητα αντιπυρικά μέτρα.

Για αυτό, θα συνεχίσουν να καίγονται τα «μικρά», και θα σώζονται τα «μεγάλα».
Για αυτό θα βλέπουμε τα «μικρά» σε ωραιότατες φωτογραφίες, και τα «μεγάλα» ολοζώντανα.

Ως πότε;

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

απλά υπέροχο!! όχι μόνο εκφραστικά αλλά και αισθητικά, στην ουσία και στη μορφή του, στην κατασκευή του! στον τίτλο!

κάπου κάποιος έβαλε το blog σου και πρέπει να πω ότι ευχαριστήθηκα πολύ που το είδα!

έκανα έρευνα αγοράς και βρήκα ένα τριθέσιο που μάλλον θα σου κάνει ...

:)

@αλλενάκι

Ο νοών...νοείτω είπε...

Αγαπητό αλλενάκι,
Εσωτερική ανάγκη για εξωτερική κραυγή απελπισίας.
Το 2007 καρφωμένος στο ραδιόφωνο για όλες τις ημέρες του τότε εφιάλτη, αντιδρούσα φωνάζοντας σαν αλλόφρων.
Τώρα αποσβωλομένος απλά κοίταζα τον ουρανό από την Αίγινα.

Το είδα αυτό που λες, και έστειλα άμμεσα ευχαριστήρια επιστολή.

Περιμένω εναγωνίως περαιτέρω πληροφορίες..
:)

Ανώνυμος είπε...

το έχω αναρτήσει στο blog αλλά δεν "φωνάζει",
είναι παγίδα αντίστροφη αυτής της "φούσκας",
μιλάμε για πολύ γέλιο, ότι θέλει βλέπει ο καθένας ... :)

@αλλενάκι

EL.ZIN είπε...

Και εκεί μέσα στο μυαλό μας, δεν φυσάει καθόλου.
Άπνοια πλήρης.
Και καμμία σπίθα δεν ανάβει.
Είναι το μόνο σημείο που έχουμε λάβει όλα τα απαραίτητα αντιπυρικά μέτρα.

Δεν φυσάει!
Φτιάξαμε γερά τα τείχη των πολυκατοικιών μας
των βιλών μας των εξοχικών μας των αποθηκών μας
και κλειστήκαμε μέσα
...σαν και αυτό να έμοιαζε ζωή άραγε
ή μια πρόβα θανάτου...

Να επικαλεστούμε τον Άίολο
για ανέμους σαρωτικής αλλαγής;

Γιατί αυτή την παράγκα που καταρρέει
πρέπει να την χτίσουμε από την αρχή.

Ο νοών...νοείτω είπε...

@ αλλενάκι,

Πολύ το χάρηκα που μου ...την είπες. :)
Έχεις τόσο δίκιο όταν λες ...ότι θέλει βλέπει ο καθένας.
Πάντως αντέδρασα άμμεσα και μπορείς να το δεις. :)

Ο νοών...νοείτω είπε...

@ EL.ZIN,

Αγαπητοί πολεμιστές, μεγαλώσαμε με παραμύθια του τύπου ο κακός ο λύκος και τα τρία γουρουνάκια.
Και έτσι τα χτίσαμε με μπετόν για να μην τα πάρει ο αέρας.
Έτσι όμως αποκλείσαμε τελείως τον αέρα.
Και εάν τολμούσαμε να βγούμε έξω, μας σέρβιραν το άλλο με την κοκκινοσκουφίτσα, και πάλι μέσα.

Βλέπεις ο Αίσωπος ήταν δυσνόητος για την πολιτισμική μας απελευθέρωση.

Ανώνυμος είπε...

καλημέρα :)
σου άρεσε ε; στην Ελβετία νομίζω πρέπει να πας για να τα βρεις αυτά :)

αυτοί προοδεύουν και εδώ μας αναγκάζουν να μετράμε πληγές και καμένα δέντρα
στοίχημα βάζω ότι η κατρακύλα τους δεν θα σταματήσει εδώ
@αλλενάκι

Ο νοών...νοείτω είπε...

@ αλλενάκι,

Καλημέρα.
Πολύ όμορφο.
Εάν τα καταφέρω και το αποκτήσω θα είσαι το τρίτο άτομο που θα πάει βόλτα με αυτό. :)

Αυτοί προοδεύουν και εμείς χτίζουμε και καίμε.