Επέστρεψε άλλος ένας φίλος, και έγινε αφορμή να θυμηθώ και να αναπολήσω τα παρακάτω που τραγούδησε ο τροβαδούρος Κώστας Χατζής.
Δύο χαζούς που φιλοσοφούσανε….
Κάποιον που κοίταζε τον κόσμο από το αεροπλάνο….
Μετά κατέβασα το κεφάλι……
Μετά συλλογίστηκα…..
Και μετά φώναξα……
Μετά ζήτησα έναν……
Και τότε χαμογέλασα…..
Και μετά ονειρεύτηκα……
Όταν επανήλθα, γύρισα προς την Χριστίνα, αν και δεν ήταν εκεί, και …….
Με κοίταξε με τρυφερότητα, αν και δεν ήταν εκεί, και της υποσχέθηκα ότι θα μάθω κιθάρα. Για να μπορώ και εγώ, να λέω σπουδαία πράγματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου