Ο Λαβύρινθος

Ο Λαβύρινθος που δεσπόζει στο κοινωνικό-πολιτικό στερέωμα πήρε χρόνια για να δημιουργηθεί.
Ένας ιδιότυπος λαβύρινθος, όπου εκτός από τους χιλιάδες διαδρόμους που επικοινωνούν μεταξύ τους, έχει σε κάποια στρατηγικά σημεία και ορισμένα στεγανά που επικοινωνούν άμεσα με τον περιβάλλοντα χώρο.
Εκεί κατοικούν οι αρχιτέκτονες.

Στους διαδρόμους κυκλοφορεί το πλήθος του κόσμου που τρέφει τον Μινώταυρο, διότι όλοι οι διάδρομοι καταλήγουν στα στεγανά σημεία που βρίσκεται ταυτόχρονα το μυθολογικό τέρας.
Το μυστικό στο χτίσιμο του λαβύρινθου έγκειται στην περίτεχνη δημιουργία λεωφόρων με μεγάλες φωτιζόμενες ταμπέλες που προσελκύουν το πλήθος.
Με το που θα διανύσουν όμως μερικές εκατοντάδες μέτρα αρχίζουν οι στενωποί και το στρίμωγμα χωρίς περιθώρια εξόδου.
Αφού διανύσουν εκατοντάδες χιλιόμετρα, και πριν στερέψει η ελπίδα της διαφυγής, ανοίγεται μία νέα λεωφόρος με ακόμη πιο φωτεινή και μεγάλη ταμπέλα που στα μάτια αλλά και στη συνείδηση αντικατοπτρίζεται σαν την έξοδο.
Όμως δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία νέα είσοδος σε μία ακόμα στενωπό.
Χρόνια τώρα το πλήθος εξαντλείται στην αναζήτηση της εξόδου από τον λαβύρινθο αλλά το μόνο που καταφέρνει είναι να αφήνει συνεχώς κάποιο κομμάτι του πίσω.

Η μεγάλη σύλληψη όμως έγκειται στο ύψος του λαβύρινθου.
Είναι τόσο ψηλό ώστε αφ’ ενός να μη φοβίζει και να μην καθίσταται παράγοντας εγκλωβισμού, και αφ’ ετέρου να μην μπορεί να υπερπηδηθεί με τις εξασθνημένες δυνάμεις του πλήθους. Ο ουρανός πάντα θα είναι ορατός για να καθυσηχάζει.
Χρόνια τώρα οι αρχιτέκτονες επεκτείνουν τον λαβύρινθο έτσι ώστε να χωράει όλο και πιο πολλούς, με όλο και περισσότερες φωτεινές λεωφόρους ολίγων εκατοντάδων μέτρων και νέα χιλιόμετρα στενών δρόμων.
Για την διασφάλιση της ομαλής κυκλοφορίας, έχουν τοποθετήσει ρυθμιστές σε κομβικά σημεία, ενώ ταυτόχρονα σύντομα μηνύματα εκπέμπονται για τον καθυσηχασμό και την επιβεβαίωση της ομαλής πορείας.
Η κίνηση πρέπει να είναι συνεχής και αδιάλειπτη.

Κανείς δεν τολμάει να σταθεί φοβούμενος μήπως τον παρασύρει η ορμή του πλήθους. Αλλά και όποιος το τολμήσει, επεμβαίνουν οι ρυθμιστές άμεσα και ή τον αναγκάζουν να συνεχίσει ή τον αποβάλλουν από το λαβύρινθο.
Τον αποβληθέντα προσπαθούν καταρχάς να τον αφομοιώσουν στην κατασκευαστική εταιρεία τους και αν δεν τα καταφέρουν απλά του απαγορεύουν την επανείσοδό του.
Ο φόβος του άγνωστου που κρύβεται στο περιβάλλοντα χώρο, εκεί που διασκεδάζουν οι αρχιτέκτονες με την επιτυχία τους αλλά και κατοικούν οι λίγοι που ξεφεύγουν, είναι ο μόνος λόγος που αποτρέπει το πλήθος από το ξεστράτισμα.
Η συνήθεια και το διάλειμμα των λεωφόρων κατάντησε ένστικτο επιβίωσης.

Χρόνια τώρα επίσης, οι λίγοι αποβληθέντες και μη αφομοιωθέντες προσπαθούν να δημιουργήσουν ρήγματα στον λαβύρινθο, για να δώσουν στους μέσα μία πραγματική διέξοδο.
Αυτή η προσπάθειά τους συντελείτε είτε με την προσπάθεια σκαψίματος στα θεμέλια του λαβύρινθου, είτε με την δυνατή ομιλία προς τους μέσα με σκοπό την αφύπνιση. Τα τείχη όπως είπαμε δεν είναι ψηλά, απλά λίγο ψηλότερα από το δυνατώτερο άλμα που μπορεί να επιτύχει ένας καλογυμνασμένος νους.
Η πρόσκαιρη ζημιά που πραγματοποιείται στα θεμέλια, αν και δεν μπορεί να τα βλάψει, αποκαθίσταται άμεσα.
Οι τυμβωρύχοι τιμωρούνται παραδειγματικά.

Ο Λόγος που απευθύνουν προς τους εγκλωβισμένους είναι προσεχτικός.
Δεν τους ζητάνε να σταματήσουν να προχωρούν διότι ξέρουν ότι θα επέμβουν οι ρυθμιστές κυκλοφορίας.
Τους ζητάνε να προχωρούν ενώ ταυτόχρονα να συνδυάσουν τα βήματα με άλματα αφ’ ενός για να ενδυναμώσουν τους παραμελημένους μύες, αφ’ ετέρου για να μπορέσουν κάποια στιγμή να καταφέρουν να κοιτάξουν προς τα έξω νικώντας τον φόβο και το αρρωστημένο ένστικτο επιβίωσης.
Είναι ένας ήπιος Λόγος που δεν ξυπνάει αντίδραση, αλλά λειτουργεί σαν υπνοπαιδεία. Γνωρίζουν ότι χρειάζεται χρόνος πολύς μέχρι να εγκατασταθεί μόνιμα στις συνειδήσεις του πλήθους. Γνωρίζουν επίσης ότι χρειάζεται ακόμα περισσότερος για να μετουσιωθεί σε σκέψη και σε αφύπνιση, και ακόμα περισσότερος για να γίνει πράξη.

Σκοπός είναι να ξημερώσει η ημέρα όπου άξαφνα όλη αυτή η διεργασία θα μετουσιωθεί σε μαζικό σταμάτημα.
Θα είναι η στιγμή που ένα μεγάλο κομμάτι του πλήθους θα σταματήσει να προχωράει αλλόγιστα γιατί θα αρχίσει να αντιλαμβάνεται.
Οι μνήμες θα ξεπηδήσουν και θα δημιουργήσουν ένα ρεύμα αντίστροφο.
Δεν θα αφυπνιστούν όλοι. Το ξέρουν ότι είναι αδύνατον.
Αλλά προσδοκούν να είναι τόσοι που θα παρασύρουν και τους υπόλοιπους.
Κάποιοι θα αναλάβουν να βραχυκυκλώσουν τις φωτεινές ταμπέλες στην είσοδο των λεωφόρων και στα στενά δρομάκια.
Κάποιοι άλλοι θα γκρεμίζουν τους τοίχους προχωρώντας ευθεία μέχρι την τελική έξοδο.
Αυτοί δε που θα είναι έξω θα αρχίσουν τότε να παίζουν μουσική και θα τραγουδάνε. Θα δίνουν τον ρυθμό και θα ποτίζουν με αυτόν τον τρόπο τις διψασμένες ψυχές του πλήθους που θα περπατάει τον δρόμο για την τελική Ελευθερία.

Ξύπνησα ιδρωμένος, μούσκεμα, λες και έσκαβα ή έσπαζα πέτρες, και δεν έκανε ζέστη.
Είναι η επομένη των Ευρωεκλογών, και μόλις έφθασα στο μαγαζί μου μπήκα στο διαδίκτυο να δω τις τοποθετήσεις των πολιτικών αρχηγών και λοιπών εκπροσώπων των κομμάτων.
Ο κάθε ένας απευθυνόταν αποκλειστικά σε αυτούς που τους ψήφισαν αλλά και σε αυτούς που τους είχαν σίγουρους αλλά τελικά απείχαν.
Άλλοι τους κανάκευαν, άλλοι υποσχέθηκαν, σε αυτούς που τους πλήγωσαν, να τους γιατρέψουν τις πληγές, άλλοι στάθηκαν αλαζονικά ικανοποιημένοι και άλλοι το ρίξανε στην ενδοσκόπηση.
Κανείς δεν απευθύνθηκε στο σύνολο του εκλογικού σώματος.
Και ως συνήθως οι εφημερίδες, τα κανάλια και οι εταιρείες δημοσκοπήσεων είχαν μία απάντηση για όλα τα ερωτήματα των πολιτών.

Ελπίζω το βράδυ να ξαναδώ το όνειρο και ας ξυπνήσω μούσκεμα και πάλι.