Τον γνώρισα μέσα από τις φιλόξενες σελίδες του antinews.
Ο λόγος του είναι πάντα μεστός, και πηγάζει από ώριμη σκέψη. Δεν φωνάζει για να ακουστεί, δεν προκαλεί, απλά παραθέτει την άποψή του δίνοντας έναυσμα στην σκέψη.
Η αξιοπρέπειά του δεν του επιτρέπει να γονατίσει για να λύσει το πρόβλημά του.
Η αξιοπρέπεια όμως που επιβάλλεται να έχουμε όλοι μας, θα πρέπει τουλάχιστον να του δείξει ότι δεν χάσαμε τελείως την αντίληψή μας, και ότι δεν ατόνησαν οι αισθήσεις μας, σε τέτοιο βαθμό, και εξαντλούνται στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και στους τίτλους των ειδήσεων στην τηλεόραση.
Τα άσχημα μαντάτα πληθαίνουν και εμείς τα παρακολουθούμε απαθείς.
Οι Άνθρωποι δίπλα μας λιγοστεύουν και εμείς σιωπούμε.
Δύο ευχές από καρδιάς κ. Μακρή.
Να μην κάνετε έξωση ποτέ στην αξιοπρέπεια και στην γενναιοψυχία που σας διέπει.
Ακολουθεί η επιστολή του Κ Μακρή όπως αναρτήθηκε στο antinews.
Προς Αγαπητούς Φίλους - σχολιαστές - επισκέπτες του Antinews , και «συμπολεμιστές με τα πληκτρολόγια, του διαδικτύου».
Ξεκίνησα μια «επικοινωνιακή προσωπική εκστρατεία» ξεκινώντας, με επιστολή- αίτημα που ήδη έστειλα , και στα 300 μέλη-βουλευτές της Βουλής, το οποίο το έχω αναρτήσει σε ιστοσελίδα στο διαδίκτυο http://sites.google.com/site/mporite/
Στην οποία, θα βρείτε:
1. Αντίγραφο της επιστολής προς τους Βουλευτάς.
2. Κατάλογο με τις Ηλεκτρονικές Διευθύνσεις όλων των Βουλευτών και οδηγίες εύκολης αποστολής ηλεκτρ. μηνύματος
3. Επιστολή- πρόσκληση προς κάθε φίλο ( οποίος συμφωνεί με το αίτημα μου) να στείλει e-mail συμπαράστασης και αυτός.
Η συμπαράσταση σας και η τυχόν προτροπή φίλων σας η συναδέλφων σας ,να το κάνουν και αυτοί θα είναι σημαντική υποστήριξη και σας ευχαριστώ εκ των πρότερων.
Εάν δεν σας είναι αρκετή η πληροφόρηση που παρέχω στην ανάρτηση, είμαι στην διάθεση σας για περαιτέρω πληροφόρηση σας, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μου στο mporite@gmail.com
Ευχαριστώ
Μακρής Κωνσταντίνος
4 σχόλια:
Έφυγα από την Ελλάδα το 1971, όταν τέλειωσα το γυμνάσιο. Πήγα να σπουδάσω έξω. Κάπως κατάφερα και έμεινα έξω, και η ξενητειά δεν είναι εύκολη. Την αίσθηση ελευθερίας και ανακούφισης που ένοιωθα όταν απογειωνόταν το αεροπλάνο από το Ελληνικό δεν θα την ξεχάσω. Πολλά χρόνια αργότερα γύρισα πίσω. Στην αρχή με ενθουσιασμό ότι κατι θα μπορούσα να προσφέρω. Κάθε χρόνος που περνάει μετανοιώνω που γύρισα, και ελπίζω τα παιδιά μου να ξενητευτούν. Η Ελλάδα είναι μια περίεργη χώρα, αλλά στα παιδιά μου εύχομαι να φύγουν.
Αγαπητέ Κ. Μακρή, ειλικρινά σου εύχομαι να μπορεσεις να φύγεις, για τα παιδιά σου.
Η Ελλάδα αποτελεί πνευματικό τόπο. Φεύγουμε, ερχόμαστε, ξαναφεύγουμε, επιστρέφουμε, στην ουσία όλοι έχουμε καταντήσει, όσο αφορά το φυσικό-γεωγραφικό χώρο, εσωτερικοί μετανάστες, μέχρι να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση.
Ανήκω σε αυτούς που έφυγαν. Μετά 35 χρόνια απουσίας κατανόησα, ότι δεν έφυγα στην ουσία ποτέ, γιατί η καρδιά μου χτυπάει μόνο για την Ελλάδα. Η Ελλάδα είναι κύρια τρόπος. Μέχρι τότε, ωφείλουμε να διεκδικήσουμε και τον τόπο.
Ο Κωνσταντίνος είναι αδελφός και αξίζει κάθε συμπαράσταση. Πως μπορείς όμως να βοηθήσεις μια καρδιά σε συνεχή αιμορραγία, όταν κουβαλάς και ο ίδιος την ίδια πληγή;
Ανώνυμε 9:32, θέλω να σου πω (με όλη την καλή διάθεση και χωρίς να θέλω να σου κάνω τον έξυπνο) ότι η ζωή είναι πολύ μικρή για να μετανιώνουμε για οτιδήποτε. Αν ξέρεις τι σε κάνει δυστυχισμένο, απέβαλλέ το, αν ξέρεις τι σε κάνει ευτυχισμένο, διεκδίκησέ το. Γίνεται! Τίποτα δεν πρέπει να στέκει εμπόδιο στην ευτυχία σου και αυτό που ξέρεις ότι θέλεις και σου "λέει" η καρδιά σου. Πολλές φορές μοιάζει περίπλοκο, ή βρίσκουμε δικαιολογίες, αλλά στην πραγματικότητα είναι απλό. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην ζεις όπως ακριβώς ονειρεύτηκες να ζεις.
Συμπληρώνοντας τον #3
Η τουλάχιστον να προσπαθήσεις να ζείς όπως ονειρεύτηκες...
Δημοσίευση σχολίου