Εφιαλτικό σενάριο...

Παρακολουθώντας την μεγάλη οικολογική καταστροφή που συντελείται στον κόλπο του Μεξικού μετά το ατύχημα σε πλατφόρμα εξόρυξης πετρελαίου, με 11 αγνοούμενους εργάτες μέχρις στιγμής, ένα εφιαλτικό σενάριο πέρασε από το μυαλό μου.
Εδώ η τελευταία ενημέρωση για το ατύχημα.
Επίσης εδώ και εδώ.

Βρισκόμαστε στο Αιγαίο Πέλαγος, όπου εκτός από ωραιότατα νησιά και βραχονησίδες, έχουν εγκατασταθεί πλέον και καμιά δεκαριά πλατφόρμες εξόρυξης και άντλησης πετρελαίου.
Το σχήμα που τις λειτουργεί αποτελείται από Ελλάδα, Τουρκία και ονομαστές εταιρείες του χώρου.
Τα ποσοστά που κατέχει εις εξ’ αυτών είναι μοιρασμένα «κατ’ αναλογίαν».
Η συμφωνία που επετεύχθη ήταν άκρως συμφέρουσα και σύμφωνη με τις Εθνικές επιταγές.
Υπάρχει βέβαια και ένας όρος που λέει ότι τα πρώτα δύο χρόνια, τα κέρδη θα τα αποκομίζουν οι εταιρείες για να αποσβέσουν το μεγαλύτερο κόστος της επένδυσης.
Ο λαός πανηγύριζε διότι πλέον θα μπορούσε να στείλει το ΔΝΤ στον αγύριστο.
Τα βαρέλια πετρελαίου, υπολογίζονται σε δεκάδες εκατομμύρια.
Το βαρέλι δίχως πάτο το παρελθόντος, σφύζει πλέον από τα κέρδη του πετρελαίου.

Είναι Μάϊος, και μπαίνουμε στον τρίτο χρόνο εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων.
Η τουριστική κίνηση προβλέπεται ιδιαίτερα αυξημένη.
Και τότε συνέβη το κακό.
Αγουροξυπνημένοι οι πολίτες πληροφορούνται ότι συνέβησαν δύο τραγικά «ατυχήματα» σε δύο πλατφόρμες βόρεια και νότια του Αιγαίου.

Χιλιάδες τόνοι πετρελαίου ξεχύνονται στην κλειστή θάλασσα του Αιγαίου προκαλώντας τεράστια οικολογική καταστροφή αφ’ ενός, και τεράστια οικονομική καταστροφή στον τουρισμό αφ' ετέρου.

Οι χρυσαφένιες παραλίες, και τα γαλαζοπράσινα νερά είναι μαύρα και μυρίζουν.
Τα ψάρια ξεβράζονται νεκρά.
Κλείνουν οι υπόλοιπες πλατφόρμες για άγνωστο χρονικό διάστημα.
Ο κλονισμός στον τουριστικό και όχι μόνον κλάδο, είναι πρωτόγνωρος.
Το έλλειμμα εκτινάζεται για άλλη μία φορά.
Το χρέος το ίδιο.
Τα επιτοκιακά περιθώρια δανεισμού (spreads) το ίδιο.
Οι «οίκοι» αξιολόγησης μας υποβαθμίζουν σε κατάλοιπα πετρελαίου.
Το ΔΝΤ ξανάρχεται δριμύτερο.

Οι εταιρείες αναλαμβάνουν πλήρως τα έξοδα καθαρισμού, όπως προβλέπει η σύμβαση, και θα τα πάρουν πίσω όταν θα ξαναρχίσει η άντληση με ορίζοντα διετίας, που θα διαρκέσουν αρκετούς μήνες μιας και οι άνεμοι στο Αιγαίο είναι απείθαρχοι.
Οι αγορές προεξοφλούν ότι η πιθανότητα νέου ατυχήματος είναι αυξημένη και δημιουργούν τα PDS (petroleum default swaps) όπου εκτοξεύονται και αυτά στα ύψη διότι οι άνεμοι στο Αιγαίο συνεχίζουν να είναι απείθαρχοι και να μην διευκολύνουν το έργο των «καθαριστών».

Ευτυχώς το κουδούνισμα του τηλεφώνου με επανέφερε, διότι η φαντασία μου ήταν αδίστακτα έτοιμη για απίστευτα σενάρια.
Μεταξύ σοβαρού και αστείου, μήπως πρέπει να το ξανασκεφτούμε;